eitaa logo
بصیر
390 دنبال‌کننده
10هزار عکس
7.4هزار ویدیو
524 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰فصل پاسخگویی است! ✅در روزهای اخیر که مقطع ثبت‌نام داوطلبین انتخابات ریاست جمهوری است، برخی عناصر و گروه‌های سیاسی جریان اصلاحات به‌گونه‌ای از خود و برنامه‌هایشان برای اداره کشور سخن می‌گویند، گویی اینکه تاکنون در انزوا و انفعال بوده‌اند و نظام سیاسی مجالی برای حضور آنان در قدرت فراهم نکرده است. ✅ نکات تحلیلی:  1⃣ واقعیت اما این است که عناصر و افراد منسوب به این جریان سیاسی، در رده‌های مختلف اداره کشور حضور داشته‌اند و هم ایده‌ها و برنامه‌های آن‌ها در عرصه‌های مختلف اثرگذار بوده و به‌نوعی مبنایی برای بخش اجرایی کشور بوده است. 2⃣ این افراد به نحوی از ایده‌های خود در سیاست خارجی و تعامل سازنده با دنیا حرف می‌زنند که انگار سیاست اعلامی و اعمالی آن‌ها در 8 سال گذشته چیز دیگری بوده است! البته باید جوانمردانه رفتار کنند و نباید مدعی شوند که در این زمینه با موانع روبه‌رو بوده‌اند؛ بگذریم که در سال ۹۷ و پس از خروج آمریکا از برجام گفتند که آمریکا موجود مزاحمی بود، همان بهتر که رفت! اما در سال ۹۲ گفتند که آمریکا کدخداست و برای حل مسئله هسته‌ای باید رفت و با آمریکا بست. پس‌ازآن رفتند و با آمریکا مذاکره مستقیم کردند و به توافق نیز رسیدند و آخرالامر نتیجه آن شد که می‌دانیم. 3⃣ عناصر و گروه‌هایی که این روزها صدایشان برای حل مسائل اقتصادی بلند شده و مشغول خواندن بیانیه حتی علیه نظام هستند، گویی آن‌ها نبوده‌اند که سرنوشت اقتصاد کشور در 8 سال اخیر دستشان بوده است! هم‌اینک می‌گویند آمده‌ایم که خصوصی‌سازي کنیم؛ اشتغال را حل کرده و تولید را رونق دهیم، ارزش را به پول ملی بازگردانیم! اما برای این جریان سیاسی و عناصر و بازیگران آن اکنون موسم ارائه برنامه نیست، بلکه زمان، زمانِ گزارش کار و فصل پاسخگویی است. باید پاسخ دهند که با بازار سرمایه، مسکن، خودرو و ارز چه کرده‌اند. اینکه بگویند اگر ما نبودیم و تدبیرهای ما در کار نبود، قحطی کشور را فراگرفته بود، عین مسئولیت‌ناپذیری و وقاحت سیاسی است. اینکه خرید کالاهای موردنیاز مردم به امری دشوار تبدیل‌شده و در ماه‌های پایانی دولت ادعا می‌شود، مسئله مرغ و تخم‌مرغ به دلیل تحریم‌هاست و بایستی رفت و مذاکره کرد تا این معضل رفع شود، نشانه ناکارآمدی این تفکر و سوء مدیریت عناصر آن است. ✅ نکته پایانی: 🌀به نظر می‌رسد در انتخابات پیش‌رو شاهد نمایان شدن مجدد تفکر و ایده‌هایی تکراری (مشابه آنچه 8 سال پیش مطرح شد) باشیم که ناکارآمدی آن اثبات شده است. ✍
💠رمز پیروزی؛ عبور از حواشی 🔹فضای حاکم بر بازی ایران و انگلیس نشان داد که بازیکنان مقهور جنگ روانی و ادراکی دشمنان شده اند. خیلی روشن است؛ بازیکنان سنگ و فولاد نیستند همه آن ها انسان هایی هستند که عواطف و احساسات بر جسم شان غلبه دارد. راه حلش نیز مدارا و گفتگو بود که به صورت صحیح از سوی افراد گوناگون مخصوصا کادر فنی انجام شد. خاصه نقش کیروش سرمربی در آوردن بازیکنان تیم ملی در مسیر آرامش و اعتمادبه‌نفس نقشی تعیین کننده بود. البته خوشحالی و پایکوبی پس از بازی با انگلیس نیز که برخی افرادی که در دوره اخیر شعار زن زندگی آزادی داده بودند در متنبه شدن بازیکنان بی تاثیر نبود. بچه‌های تیم ملی به چشم خویش دیدند که کسانی و رسانه‌هایی که تا دیروز این‌گونه می نمایاندند که طرفدار بچه‌های تیم ملی هستند حالا در کمال تعجب از باخت آن‌ها سور و سات به راه انداخته و بساط شادی و شور پهن کرده اند! این دوره از جام جهانی فوتبال در نهایت با هر نتیجه‌ای برای تیم ملی ایران تمام خواهد شد اما عبرت های آن باقی می ماند. عبرت آن اما این است که‌ چه بخواهیم و چه نخواهیم سلیبریتی ها در جامعه اثرگذار هستند و اگر نبودند برخی رفتارهای نادرست آن‌ها در این مقطع اخیر نبایستی برای ما اهمیت داشته باشد، که به وضوح دیدیم اهمیت داشت. چقدر هم از حرف‌ها و اقدامات غیر صحیح آن‌ها دلمان گرفت و حالمان بد شد. حال که فهمیدیم در جامعه موثر هستند پس جامعه انقلابی و ارزشی کشور در نحوه نگاه خودشان به این‌ بخش از جامعه تجدید نظر کند. از آن سو حاکمیت نیز راه تعامل و جذب آن ها را همواره در دستور کار خود قرار دهند. سلبریتی ها آن طور که جایی مطالعه می کردم در بسیاری از کشورها به هسته مرکزی قدرت متصل هستند و کلیت حاکمیت براي آن‌ها برنامه دارد. در ایران نیز چنین باید باشد. این روزها در بسیاری از نشست‌هایی که در آن‌جا تصمیماتی ساخته و یا گرفته می شود گفته ام که روش مواجهه ما با سلبریتی ها باید تغییر کند. توجه به این موضوع و اتخاذ و اجرایی کردن راهکارهای لازم در این زمینه، یکی از مهم ترین عبرت های این مقطع حساس کشور می تواند باشد.
سفری مهم در زمانی حساس اقدامات نخست وزیر جدید عراق برای حل مسائل اقلیم با ایران وارد بخش مهم خود شده است. ظاهرا السودانی و نچیروان بارزانی بر تشکیل یگان‌های مشترک از ارتش، مرزبانی و پیشمرگه و همچنین بر آغاز عملیات استقرار یگانها در مرز در اسرع وقت علاوه بر ایجاد ده‌ها نقطه کنترل مرزی نیز توافق کردند. به نظر می آید ‏این توافق شامل توقف هر گونه حمایت دولتی یا حزبی در اقلیم از گروه‌های کُرد مخالف ایران و بستن مقرهای سیاسی آنها در سلیمانیه و اربیل علاوه بر بازرسی اردوگاه‌های پناهندگان کُرد ایرانی و نظارت مستقیم بر مدیریت این اردوگاه‌ها تنها از سوی سازمان ملل است. ‏السودانی جزئیات این توافق را در سفر امروز خود به تهران اطلاع خواهد داد و بغداد امیدوار است با این اقدامات، احتمال مداخله زمینی ایران در مناطق مرزی عراق را دور کند. از همه این ها که بگذریم طبق شنیده ها نخست وزیر جدید عراق حامل یک پیام مهم از جانب یکی از دولت های فرامنطقه ای نیز است. در این باره بعدا توضیحاتی خواهم داد.
جادوی رسانه‌ها! اگر یکی از خصلت‌های روزگار و عصر جدید را دوره تسلط و یکه‌تازی رسانه‌ها بدانیم و بنامیم سخن بیراهی نگفته‌ایم. رسانه‌ها بخواهند شب را روز و روز را شب معرفی می‌کنند؛ عجیب‌تر اما آن است که مخاطب نیز با جادوگری که رسانه‌ها از خود به خرج می‌دهند به سمت باورپذیری روی می‌آورند. مثلا در حالی‌که در همین شرایط کنونی که ایران برای حدود ۹میلیون مشترک برق را به‌صورت رایگان داده، در انگلیس در روزهای گذشته برق سهمیه‌بندی شد؛ اما چقدر این خبر در رسانه‌ها بازتاب پیدا کرد؟ در حالی‌که در انگلیس بحران انرژی و مخصوصا گاز برای خانواده‌ها مشکلات اساسی ایجاد کرده و در برخی جاها به خرید هیزم روی آورده‌اند، در ایران برای یک میلیون مشترک گاز به‌صورت رایگان در اختیار آنها قرار داده شده است.‌ در ایرانِ ما در برخی شهرهای بزرگ مشکل کم آبی داریم، اما باز در همین روزهای گذشته در منچستر آب با تانکر توزیع شد. طبیعی است که مشکلات مربوط به بخش انرژی و به‌خصوص آب در دنیا کم و یا زیاد فراگیر شده است. اما رسانه‌ها با فضاسازی و بزرگ‌نمایی آن چنان این مسائل را در ایران برجسته می‌کنند، که مخاطب عمومی تصور می‌کند همه جای دنیا گلستان است و این کم و کسری‌ها فقط در ایران هست. به تازگی اکونومیست اعلام کرد که تلفات زمستان سخت اروپا بیش از جنگ اوکراین است. بر اساس این تحلیل جدید، تعداد افرادی که در زمستان امسال در اروپا به دلیل کمبود انرژی جان خود را از دست خواهند داد، احتمالاً ۱۴۷ هزار مرگ خواهد شد. در صورت شدت بیشتر زمستان، این عدد می‌تواند به ۱۸۵ هزار تن برسد. این در حالی است که تلفات میدان جنگ در جنگ اوکراین را تا کنون حدود ۶۰ هزار نفر تخمین زده شده است. شما در نظر بیاورید که در یکی از شهرهای مهم ایران آبی در کار نباشد و آب با تانکر در اختیار ساکنان آنجا قرار گیرد؛ در این‌صورت رسانه‌های مغرض دمار از روزگار مسئولان در می آورند و افکار عمومی را به سمت شدیدترین خشونت‌ها تحریک و تهییج می کنند. کاری که در این دوره اخیر ۲۴ ساعته به آن مشغول بوده و هستند. درباره نقش رسانه‌ها موضوع شوخی بردار نیست؛ در این عرصه باید گام هایی اساسی و تحول خواهانه برداشته شود. نکته مهم و پایانی آن که استمرار و پایداری ایران قوی به ابتکار عمل حاکمیت در فضای مجازی و رسانه‌ای گره خورده است.
نقطه ای سرنوشت ساز صحنه و فرآیند نقشه طراحی شده دشمنان برای ایجاد آشوب و اغتشاش در ایران به نقطه متمایز و غیرقابل بازگشتی رسیده است. تصمیم دستگاه قضایی برای اعمال قانون در خصوص برهم زنندگان امنیت و کسانی که با انواع سلاح ها به جان و مال مردم یورش برده اند نقطه کلیدی و سرنوشت ساز تحولات اخیر به حساب می آید. واکنش ها و به هم ریختگی دشمنان ایران نشانه آن است که برخورد قانونی با اغتشاش گران توطئه سهمگین و جنگ ترکیبی آن ها را به محاق خواهد برد. ترس و دست و پا زدن آن ها نیز دقیقا به همین خاطر است که برخورد نظام با افرادی که به محاربه روی آورده اند توطئه کنونی و برنامه های آتی آن ها برای ایجاد آشوب در ایران را هزینه ساز خواهد کرد. دشمنان به درستی دریافته اند که خط برخورد با افراد اغتشاش گر، گروه همراه و مزدوران داخلی آن ها را در ابتدا ناهمراه و سپس متلاشی خواهد کرد. مهم این است که قوه قضائیه از تصمیمی که گرفته و راهی که انتخاب کرده، برنگردد. فرق سیستم امنیتی و قضایی ایران با برخی کشورهای دیگر در آن است که در غرب و خاصه آمریکا با برهم زنندگان امنیت و حمله کنندگان به پلیس و مردم در همان صحنه ارتکاب جرم و جنایت به شدیدترین شکل ممکن برخورد می کنند، اما در ایران آن ها را دستگیر و پس از طی کردن روال قضایی، حکم صادر درباره آن ها اجرا می شود. موضوع اساسی و تعیین کننده در اینجا آن است که باید برای طراحان پروژه آشوب در ایران و دنباله های داخلی آن ها هزینه واقعی و عینی ایجاد کرد.
آریانا و زرکوه را پس بگیریم ماجرا از آن جایی آغاز می‌شود که دفاع کردن شده عادت معمول ما ایرانی‌ها؛ در سیاست، در رسانه، در فوتبال و...همین ایام که درگیر جنگ ترکیبی دشمنان هستیم، باز منفعلانه و تدافعی روزگار می‌گذرانیم. اگر دست پیش می‌گرفتیم لااقل امروز کشوری به خود جرأت نمی‌داد به تمامیت سرزمینی ایران نگاه بد کند. اگر بعد از انقلاب اسلامی بر اشغال جزایر آریانا و زرکوه که توسط انگلیسی‌ها صورت گرفت و بعدا با ساخت و پاختی که با پهلوی کردند و آن‌ها را دو دستی تحویل امارات دادند، تأکید کرده و موضوع بازگرداندن آن‌ها را به ایران را مطرح می‌کردیم، کار به جایی نمی‌رسید که برخی کشورهای ذره‌ای منطقه مدعی مالکیت‌ امارات بر این دو جزیره مهم ایرانی شوند. دو جزیره کاملا ایرانی آریانا(۱۲ کیلومتر) و زرکوه(۸ کیلومتر) هر چند که کوچک هستند اما بسیار حیاتی به حساب می‌آیند، چرا که از نظر استراتژیک موقعیت ویژه‌ای دارند و از منابع نفتی سرشاری برخوردار است. اماراتی‌ها بعدها برای آن‌که نشان دهند این جزایر عربی است نام آن‌ها را تغییر داده و نیز سه یا چهار هزار نفر را در این دو جزیره که خالی از سکنه بود، جا و مکان دادند. مثلا نام"صیر ابونُعَیر" را بر جزیره آریانا نهادند. نکته مهم آن است که این دو جزیره، به صورت غیر قانونی و بدون هیچ‌گونه معاهده و قرارداد بین‌المللی از حدود سال۱۹۷۱ یعنی تاریخ شکل‌گیری امارات متحده عربی در اشغال این کشور است. این اشغال نیز حاصل بده و بستان های سیاسی بین رژیم پهلوی و انگلیسی‌ها بود، که در نهایت در سال ۱۳۵۲ این دو جزیره به امارات تعلق گرفت. طبق اسناد موثق تاریخی، دوجزیره آریانا و زرکوه که ابتدا توسط انگلیس و سپس توسط امارات به اشغال درآمدند، به ایران تعلق دارند. ازجمله این اسناد می‌توان به نقشه دریانوردی ترسیم شده توسط انگلیسی‌ها در اوایل قرن بیستم اشاره کرد که محدوده جزایر مورد‌ادعای امارات و به‌طور کلی همه کرانه‌های خلیج‌فارس را با رنگ شناسه ایران مشخص کرده است. اگر از منظر قانونی هم به این ماجرا نگاه کنیم، آریانا و زردکوه به ایران تعلق دارند.  در این زمینه راهکار معینی وجود دارد و آن این‌که جمهوری اسلامی ایران به صورت رسمی و قانونی و با طرح رسانه‌ای موضوع، افکار عمومی و نهادهای جهانی را به سمت پذیرش دیدگاه‌ها و باورهای واقعی و منطفی خود متمایل سازد. در این زمینه مهم‌ آن است که در همه دوره‌ها و دولت‌ها موضوع جزایر ایرانی آریانا و زرکوه در دستور کار قرار بگیرد و لحظه ای از طرح آن‌ها در مجامع جهانی غفلت نورزیم. الان که برخی کشورها با پررویی بحث جزایر سه‌گانه را مطرح می‌کنند، بهترین زمان در خصوص طرح و ترتیب دادن اقدامات اصولی برای بازگشت این دو جزيره به خاک ایران به حساب می‌آید.