eitaa logo
بصیر
394 دنبال‌کننده
10هزار عکس
7.4هزار ویدیو
522 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 | آیا علیف عبرت می گیرد؟ 🔹در خبر ها بود که ایام محرم امسال، رژیم علیف مقررات بسیار سخت گیرانه ای را برای شیعیان، که اکثریت مطلق آذربایجان هستند اعمال کرده‌است. از ممنوعیت حمل پرچم و اجرای عزاداری گرفته تا برگزاری جشن در روز عاشورا. مصیبت اینجاست که خود علیف و خاندانش شیعه زاده هستند. 🔹می دانید که این وقایع تلخ در تاریخ معاصر ایران ما هم سابقه دارد. هنگامی که رضاخان پهلوی از استقرار نامشروع و غیرقانونی خود بر ایران مطمئن شد، دست به تغییرات بنیادینی زد. یکی از مهمترین اقدامات وی ممنوعیت برپایی عزاداری امام حسین علیه السلام بود. آن چیزی که سالها به مثابه خون در رگ های جامعه ایرانی در جریان بود. اینجا هم با تأسف رضاخان فردی شیعه زاده بود. 🔹وی از سال ۱۳۰۴ روند مبارزه با روضه و مجلس سیدالشهدا را آغاز کرد تا سال ۱۳۱۶ که رسماً ممنوعیت هر نوع عزاداری و روضه خوانی حتی در منازل شخصی را ممنوع اعلام کرد. وی پا را فراتر از آن نهاد و دستورالعمل کرد که در مجالس ترحیم افراد نیز به جای روضه خوانی خلاصه ای از داستان زندگی متوفی را ارائه کنند! 🔹گرچه بر اساس سنن الهی، وی مدتی را مهلت یافت تا جولان بدهد و ذات خود را آشکار سازد، اما مهلت الهی نیز اندازه ای دارد و ناگهان تازیانه عذاب فرو می رسد. بدین گونه که سال ۱۳۲۰ رضاخان به دست بیگانگان خلع و از کشورش اخراج گردید. هم آنانی که وی عمری برای تأمین منافع آنها کوشیده بود. 🔹به الهام آذربایجانی پیشنهاد می کنیم از سرنوشت رضاخان درس بگیرد و با روشنایی و حقیقت درنیفتد. هنوز که هنوز است آن اساس که حضرت زینب کبری بنا نهاد برقرار است. آن جا که به یزید فرمود: «تو هرگز نخواهی توانست یاد ما را از یادها محو کنی.» 🔹امروز الهام با تکیه بر بیگانگانی که خودشان در آستانه سکته هستند در حال بدمستی است. غافل از آنکه موج بیداری مسلمانان در حال شکل گیری است و می رود که به زودی هرآنچه پلیدی است را برون ریزد. ✍🏼
بصیر
قالیباف: یک اتوبان شهید همت به رژیم صهیونسیتی کشیدیم که مسیر شلیک مستقیم از ایران به قلب رژیم صهیونس
🔰 | شاهکاری به اسم حاج باقر 🔹مصاحبه دیروز آقای قالیباف بسیار دقیق و فنی بود. اما به نظرم شاهکار قضیه آن جایی بود که گفت «ما به سمت اسراییل یک اتوبان به اندازه اتوبان همت باز کرده بودیم که هر نقطه ای را اراده می کردیم با موشک می زدیم.» علت شاهکار بودنش چند دلیل دارد: 1⃣ اولاً قالیباف زمانی فرمانده نیروی هوایی سپاه یا همان هوافضای فعلی بوده و اطلاعاتش کافی است. دشمن هم می داند که او واقعی سخن می گوید. 2⃣ ثانیاً این بخش از صحبت های حاج باقر پاسخ متقابلی بود به ادعاهای نتانیاهو که مدتی پیش گفته بود که «کنترل آسمان تهران را در اختیار داریم و رژیم آیت‌الله‌ها را با قدرتی عظیم هدف قرار داده ایم.» 3⃣ نکته سوم موازنه تهدید در بیان دکتر قالیباف بود. رهبر معظم انقلاب مدتی قبل فرمودند که ما در مقابل تهدید، تهدید می کنیم و در مقابل اقدام، اقدام. 4⃣ نکته چهارم اعتباربخشی تهدید در بیان سردار قالیباف بود. تهدید اگر بلوف باشه اعتباری ندارد و پوچ است ولی وقتی بر یک واقعیت بنا می شود بازدارنده است. 🔹اینجا رسالت جریان دغدغه مند و ایران دوست مشخص می شود که به جای خورده گرفتن از مصاحبه رییس جمهور یا ضریب دادن به دن کیشوتی مانند کواکبیان، بیایند و چنین صحبت‌هایی را ضریب دهند. ✍🏼
هدایت شده از معیار
🇮🇷🇵🇸 ‼️ | این مذاکره، آن مذاکره نیست! ◾️▫️◾️ 🔻مردم نگران‌اند. هنوز داغ جنگ دوازده‌روزه بر سینه‌هاست و حالا حرف از مذاکره به میان آمده است. افکار عمومی نه‌فقط نگران، که از تکرار تجربه‌های تلخ گذشته خشمگین است و حق دارد. 🔻غربی‌ها، همان‌ها که پای توافق نشستند و آن را امضا کردند، حالا با مکانیسم ماشه، آنرا به چماقی علیه ملت ایران بدل کرده‌اند و با همین ابزار، طلبکارانه سخن از مذاکره‌ می‌‌کنند. شنیع و مضحک نیست؟ 🔻اما نکته این‌جاست: امروز، اراده دشمن برای مذاکره، خود بخشی از پروژه فشار و مبارزه است. چرا ما به همان چشم به مذاکره نگاه نکنیم؟ نه دشمن به‌دنبال توافق واقعی است و نه جمهوری اسلامی توهم تفاهم دارد؛ آنهم با اول خبائث عالم. اما وقتی دشمن در میدان مذاکره صف‌آرایی می‌کند، باید همانجا پنجه در پنجه‌اش انداخت. 🔻مذاکره امروز فراتر از گذشته است. جنگ فقط در میدان‌های نظامی نیست؛ میدان حقوق، رسانه، دیپلماسی، اقتصاد، و افکار عمومی، همگی درگیرند. این خاصیت جنگ ترکیبی است و اگر ما در این میدان‌ها غایب باشیم، تنها صدای دشمن است که شنیده خواهد شد. 🔻در چنین شرایطی، مذاکره می‌تواند به‌جای سکوت یا تسلیم، به یک سلاح انقلابی بدل شود: مذاکره برای افشاگری، مذاکره برای تثبیت مشروعیت، مذاکره برای بیان مظلومیت. 🔻یادمان نرود جمله تاریخی عراقچی را: "سر میز مذاکره با آمریکا بودیم، اسرائیل حمله کرد؛ سر میز با اروپا بودیم، آمریکا حمله کرد." همین جمله، بعدها پایه حقوقی مشروعیت دفاع ایران شد. رئیس‌جمهور نیز آن را با صراحت تکرار کرد. 🔻مذاکره اگر میدان هماوردی با دشمن باشد، خودش جهاد است، جهاد بیان، جهاد افشاگری، جهاد مشروعیت‌سازی. 🔻ما باید جنگ را جامع ببینیم. این نبرد، با موشک‌های صهیونیستی آغاز نشد و با آتش‌بس تمام نشد. دشمن جنگ را ترکیبی می‌بیند، ترکیبی می‌زند و ترکیبی می‌کشد. اما ما در ظاهر آتش ماندیم و نگاه نمی کنیم هیزم این آتش کجا تأمین می‌شود. 🔻امروز، میدان دیپلماسی و میدان نظامی، میدان رسانه و اقتصاد، همگی در هم تنیده‌اند. مجاهدان این عرصه‌ را تضعیف نکنیم... روی دیگر خون ریختن دشمن، خون به دل کردن خودی‌هاست. مراقبت کنیم مدیون انقلاب نشویم. ✍ محسن مهدیان | 🆔 eitaa.com/meyarpb 🆔 rubika.ir/meyar_pb
🔰 | چرا اسرائیل به سوریه حمله کرد؟ 🔹صهیونیست ها بالاخره بعد از‌چند روز تهدید لفظی، حملات وسیعی را به دمشق و اماکن نظامی سوریه انجام دادند که در این رابطه نکاتی قابل ذکر است: 1⃣ ـ صهیونیست ها در وهله اول به دنبال تضعیف کامل دولت جولانی در سوریه هستند. تضعیف دولت جولانی در سوریه راه را برای تجزیه این کشور فراهم خواهد کرد. احتمال دارد در مراحل بعدی صهیونیست ها به سمت نابودی دولت جولانی نیز حرکت کنند. 2⃣ ـ صهیونیست ها در وهله دوم به دنبال تسلط کامل خود بر منطقه جنوبی سوریه و به ویژه استان های سویدا و قنیطره و حتی درعا هستند. تشکیل یک منطقه امنیتی جدید در حوزه نفوذ صهیونیست ها گام دوم اسرائیل در سوریه است. به گونه ای دیگر ایجاد منطقه ای از ادلب تا شرق فرات که مدنظر ترکیه بود، صهیونیست ها نیز به دنبال ایجاد چنین منطقه ای در جنوب هستند. 3⃣ ـ هدف سوم اسرائیل بر از بین بردن کامل توان نظامی دولت جولانی متمرکز است تا بدین طریق یک دولت بی هسته و بدون هیچ گونه توان نظامی در سوریه وجود داشته باشد. 4⃣ - این مساله باید مورد توجه قرار گیرد که دولت جولانی، دولت مطلوب صهیونیست ها در سوریه نیست. درست است که جولانی به سمت عادی سازی با اسرائیل رفته است، اما مطلوبیت صهیونیست ها چنین دولتی نیست. زیرا صهیونیستها معتقدند که وجود چنین دولتی در آینده احتمال به بالفعل رساندن تهدیدها علیه اسرائیل را دارد. در واقع نگاه صهیونیست ها به دولت جولانی نگاه مطلق تهدید یا فرصت نیست و آن را تلفیقی از تهدید و فرصت می دانند. اکنون صهیونیست ها معتقدند که اقدامات جولانی علیه دروزی ها منجر به افزایش تهدیدها علیه منافع این رژیم در داخل سوریه شده است و تضعیف دروزی ها در جنوب به منزله تضعیف موقعیت صهیونیست ها در سوریه خواهد بود. 5⃣ ـ درکنار این مساله این نکته درنظر گرفته شود که هدف نهایی صهیونیست ها تکمیل کریدور داوود در سوریه است و درگیری های اخیر کردها با جولانی و تصرف مناطقی از شرق سوریه زمینه ساز تحقق چنین کریدوری در آینده خواهد بود. ✍🏼
🔰 | ‏سوریه پس از اسد 🔹‏حملات اسرائیل به سوریه پس از سقوط بشار اسد شدت یافته است، از جمله حمله اخیر به کاخ ریاست‌جمهوری و ستاد کل نیروهای مسلح این کشور. 🔹‏این حملات با هدف سرنگونی دولت الجولانی، تجزیه سوریه، و الحاق هرچه بیشتر از اراضی سوری به اسرائیل انجام می‌شود. 🔹‏این حملات در شرایطی صورت گرفته‌اند که سوریه نه برنامه هسته‌ای یا غنی‌سازی اورانیوم دارد، نه توان موشکی یا دفاعی قابل توجهی، نه بخشی از آنچه که به اصطلاح «هلال شیعی» نامیده می‌شود است، و نه عضو «جبهه مقاومت» به شمار می‌رود. 🔹‏مهم‌تر از همه، دولت الجولانی نه تنها حمایت کشورهای عربی منطقه و ترکیه را به دست آورده، بلکه رهبران ایالات متحده و اتحادیه اروپا نیز پس از سقوط بشار اسد از جولانی استقبال و حمایت کرده‌اند. 🔹‏به‌زودی مشخص خواهد شد که آیا تلاش‌های چند دهه‌ای ناتو و اسرائیل برای سرنگونی دولت اسد با کدامیک از یک از این دو هدف بوده است: 🔹‏۱. دفاع از مردم سوریه، دموکراسی، حقوق بشر، و حفظ تمامیت ارضی سوریه، یا 🔹‏۲. تجزیه کشور و تسهیل پروژه «اسرائیل بزرگ». 🔹‏اگر سناریوی اول تحقق یابد، اثبات خواهد شد که سیاست‌های چند دهه‌ای ترکیه و کشورهای عربی منطقه درست و موفق بوده‌اند، و حمایت چند دهه‌ای ایران از خاندان اسد اشتباه بوده است. 🔹‏اما اگر سناریوی دوم تحقق پیدا کند، روشن خواهد شد که نه تنها سیاست‌های کشورهای عربی و ترکیه در خدمت اهداف اسرائیل بوده، بلکه فشارها، تحریم‌ها، و حملات نظامی اخیر اسرائیل و آمریکا علیه ایران نیز با هدف تسهیل سلطه اسرائیل بر خاورمیانه انجام شده‌اند؛ اتهامات مربوط به برنامه هسته‌ای ایران ساختگی بوده، و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز ابزاری سیاسی است. ‏✍🏼
🔰 | آغاز عصر دیپلماسی اقتدار 🔹رهبر انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان قوه قضائیه به نکات مهم و بدیعی در حوزه سیاست خارجه اشاره نمودند که جای تامل بسیار دارد، ایشان فرمودند: «هم در میدان دیپلماسی، هم در میدان نظامی ان‌شاءالله به توفیق الهی هر وقت وارد بشویم با دست پر وارد خواهیم شد.» جای دیگر تصریح نمودند که: «ملت ایران در هیچ میدانی به صورت طرف ضعیف ظاهر نخواهد شد. چون ابزارهای لازم را داریم... دست‌مان پٌر است هم در میدان دیپلماسی هم در میدان نظامی!» 🔹طی این سال ها، در ذهن بخشی از جامعه چالشی شکل گرفته که حاکی از ضعفی پایدار در حوزه دیپلماسی است. انگاره ثابتی که غالبا از دیپلمات خودی تصویری مغلوب منعکس کرده یا درحال تلاشی بی ثمر در کسب منافع ملی. با بیانات اخیر رهبری به نظر می رسد دیپلماسی ایران وارد مرحله نوینی گشته است. مشخصه ها و تفاوت های این دوره با ادوار گذشته چیست؟ 🔹۱. به نظر می رسد نقطه کانونی دوره جدید مبتنی بر عدم اعتماد به طرف غربی-امریکایی، با تکیه بر تجارب تلخ پیشین است. امروزه تفکری که معتقد بود «امضای جان کری تضمین است» در سیاست خارجه جایی ندارد. در دوره جدید آنچه تضمین کننده است، قدرت و دارایی ذاتی ماست. از دیگرسو، درک روشن طرف مقابل از اراده ما تضمین کننده خواهد بود نه چیز دیگر. 🔹۲. واقع نگری به جای خیال پردازی: ما در دوره ای کارگزارانی داشتیم که می پنداشتند اگر با رئیس جمهور امریکا دست می دادند کار تمام بود! امروزه همان ها باوجود مشاهده این همه خباثت و دشمنی، هنوز هم با کمال وقاحت ادعای خود را تکرار می کنند. خوشبختانه این تفکر خام اندیش به تاریخ پیوسته و جای خود را به سیاست واقع گرایی داده است. 🔹۳. مشورت با اضلاع حاکمیت به جای تک روی و خود را عقل کل دیپلماسی دانستن: در دوره جدید، سیاست های کلان در سطوح بالای نظام و با هم اندیشی کارشناسانه طراحی می شود. وزیر نیز ضمن اینکه خود عنصر فعال تیم تعیین تاکتیک ها و روش هاست، ولی در واقع مجری پیش برد سیاست هاست نه اینکه ناگهان به تنهایی تصمیمی بگیرد، گاه با طرف خودی قهر کند، با طرف دشمن و نه رقیب قدم بزند و خاطره گویی کند. 🔹۴. تحرک فراوان دیپلماتیک و نه اتکا بر چند کشور قلدر و همیشه مدعی: موازنه بین شرق و غرب، تعامل با همسایگان و تلاش برای ایفای نقش در سازمان های بین المللی از ویژگی های دوران جدید است. 🔹۵. همپوشانی با میدان: در دوره ای نه چندان دور، دیپلمات ارشد کشور سیاست کلان دفاعی را به باد تمسخر و نقد می گرفت ولی در دوره اخیر هماهنگی کاملی بین میدان و دیپلماسی وجود دارد. اکنون دستگاه دیپلماسی کشور به این درک رسیده که از قدرت میدان به عنوان پشتوانه و پیشران خود بهره ببرد نه اینکه آنرا رقیب یا دشمن خود به حساب آورد. 🔹این تغییر رویکرد که از دوره شهید دکتر امیرعبدالهیان آغاز گردید و برکات زیادی در پی داشت، در دولت کنونی نیز علارغم وجود سلایق متفاوت، تا حد زیادی همان مسیر امتداد پیدا کرده است. دوره یک ساله وزارت دکتر عراقچی در حمایت از مقاومت، تعامل با همسایگان و استفاده از ظرفیت های شرقی در کنار گفتگو با غرب، تصویری حرفه ای، خستگی ناپذیر و شجاعانه ارائه نموده است. وی در میدان دشوار مذاکره غیرمستقیم اخیر نیز با اقتدار ظاهر شد و سیاست های نظام را به خوبی پیش برد. 🔹با عنایت به این تغییر ریل، روحیه مشورت پذیری، واقع گرایی و میدان باوری می توان امیدوار بود که سربازان حوزه دیپلماسی در آینده نیز همچنان با «دست پر» و «باقدرت» در عرصه دیپلماسی حاضر شده و در شان تاریخ و تمدن ایران ظاهر شوند. 🔹خوب است جریانات انقلابی که در یک سال گذشته، بویژه طی چهار ماه اخیر، سربازان دیپلماسی را با شدیدترین ادبیات نواختند، پس از مشاهده کدهای دقیق و راهگشای رهبری، در اتخاذ مواضع خود عاقلانه و منصفانه رفتار نمایند. بویژه آنکه بیانات رهبری از اتفاقات دیپلماتیک در آینده خبر می دهد. ✍🏼
🇮🇷🇵🇸 💢 | میدان و دیپلماسی با دستان پر ◾️▫️◾️ 🔹آمریکا که به اتفاق رژیم صهیونی و با اهداف مشخص، اقدام نظامی علیه ایران اسلامی را طراحی کرده بود، چون خود را در یک قدمی شکست دید، موضوع توقف جنگ را مطرح کرد؛ درخواست آتش‌بس از طرف آمریکا مطرح و چند واسطه به‌طور همزمان پیگیر تحقق آن بودند و در حالی که ایران هنوز پاسخ رسمی نداده بود، ترامپ آتش‌بس مورد تقاضای خود را اعلام کرد. معنای این رخداد برای صاحبان تحلیل بسیار معنا دارد. 🔸بیان این نکته اهمیت دارد که طرفی که را ترک و مداخله نظامی کرده، بعد از درخواست آتش‌بس، اکنون دوباره در تلاش برای بازگشت به میز مذاکره است. تلاش برای بازگشت به میز مذاکره نشانه پذیرش شکست از سوی آمریکا در استفاده از گزینه نظامی علیه ایران است. 🔹در اینجا توجه به یک نکته کلیدی و تعیین‌کننده است؛ جمهوری اسلامی ایران در همه ادوار گذشته مسیر دیپلماسی را برای دفاع از منافع کشور باز نگه داشته است. مذاکره در هیچ دولتی متوقف نشده و به اقتضای منافع ملی درباره آن تصمیم گرفته شده است. مهم مذاکره یا عدم مذاکره نبوده و نیست؛ مهم اصرار بر خطوط قرمز ترسیم شده است که نباید از آن‌ها عقب‌نشینی صورت گیرد. 🔸جنگ ۱۲ روزه از یک منظر، جنگی جامع و مستمر است و از این نگاه جنگ تمام نشده است؛ نه در بعد نظامی آن و نه در ابعاد سیاسی، رسانه‌ای و تبلیغاتی آن. دشمنان در جنگ ترکیبی پیش رو از همه ابزارها و مسیرها برای تحت فشار قرار دادن ایران اسلامی استفاده می‌کنند. در شرایط سرنوشت‌ساز کنونی، میدان نظامی، میدان سیاسی و دیپلماسی، میدان رسانه و اقتصاد همگی در هم تنیده‌اند. 🔹در شرایط حساس کنونی، دیپلماسی از قضا مسیری است که می‌تواند به یک روش مبارزه برای دفاع از حقانیت نظام و منافع ملی تبدیل شود. دیپلماسی و مذاکره به معنای سکوت و تسلیم نیست؛ در این شرایط، مسیر سیاست خارجی دقیقاً ابزار مبارزه ملت ایران است. به طور طبیعی، کم و کیف اقدامات مهم و رویکردهای حساس در عرصه سیاست خارجی، آن هم در شرایط جنگی، توسط مسئولان عالی نظام با مدیریت شورای عالی امنیت ملی معین خواهد شد. 🔸این نکته صحیح است که دستگاه دیپلماسی در جنگ تحمیلی و شرایط فعلی همسو و در کنار میدان بوده و توانسته به تقویت میدان کمک کند؛ لذا دوگانه‌بینی و دوگانه‌انگاری میدان و دیپلماسی امری خطاست. البته شرایط موجود می‌تواند دغدغه‌های مهمی برای افراد جامعه ایجاد کند، لذا مذاکرات در صورتی مقبول حاکمیت قرار می‌گیرد و به آن پاسخ مثبت داده می‌شود که منطبق بر منافع ملی و خطوط قرمز معین شده باشد. ✍🏻عزیز غضنفری |
🔰 | چالش‌های راهگذر زنگزور و الزامات راهبردی ایران 🔹با تاکید مجدد جمهوری‌آذربایجان و ترکیه بر بازگشایی کریدور جعلی زنگزور، نگرانی ایران از پیامدهای مستقیم این طرح آشکار شد. ایران این کشورها را فاقد عمق استراتژیک کافی برای تصمیم گیری در اجرای چنین طرح حساسی می‌داند و تأکید دارد که این پروژه در حقیقت تابع سیاست‌های ابرقدرت‌هاست. مقامات ارمنستان ضمن هم‌گرایی با مواضع تهران در بیان ، بر حفظ کامل حاکمیت ملی و تمامیت ارضی تاکید کردند. سفیر ایران در ایروان با مخالفت صریح با «انزوای منطقه‌ای»، خواستار تضمین حقوق مشروع ایران در توافقات شد. این هماهنگی، نشانی از اتحاد استراتژیک تهران و ایروان در مقابل فشارهای ژئوپلیتیکی تحمیلی است. 🔹تهدیدات اصلی کریدور طرح باکو-آنکارا چالش‌ها و تهدیدات متعددی را برای امنیت و منافع ایران به همراه دارد: _ انزوای جغرافیایی: در صورت تکمیل مسیر، دسترسی زمینی ایران به اروپا از طریق مسیر ارمنستان_گرجستان مختل می‌شود؛ آن‌چه از دیرباز مسیر اصلی ترانزیت ایران بوده است. _ تهدید امنیتی: احتمال تبدیل منطقه به پادگان یا پایگاهی برای نظارت نیروهای بیگانه، از جمله اسرائیل، مورد هشدار تهران قرار گرفته است _ تضعیف اقتصادی: با دور زدن کریدورهای ایران، امکان حضور در بازارهای آسیای میانه ، اروپا و ... محدود می‌شود و از منافع بازرگانی ایران کاسته خواهد شد _ تحریک پان‌ترکیسم: شکل‌گیری محور آنکارا_باکو_کشورهای ترک‌زبان آسیای مرکزی، می‌تواند زمینه‌ساز حذف ایران از معادلات منطقه‌ای شود. و البته زمینه جلوگیری از قدرت یابی شرق در برابر غرب را ایجاد نماید. 🔹مداخله آمریکا و پیامدهای آن جنجال واگذاری ۱۰۰‌ساله مدیریت این کریدور به شرکت آمریکایی، فراتر از مسائل تجاری است: _ نهادینه‌سازی حضور غیرمستقیم ناتو در مرزهای ایران ، روسیه و برنامه های بلند مدت برای آسیا. _ فشار سیاسی بر ارمنستان با هدف جدا نمودن از تهران. _ نقض حاکمیت ارمنستان با بهانه بی‌طرفی. فشار به ایران و روسیه در کوتاه مدت و چین و آسیا در بلند مدت _ تضمین حفظ قدرت جهانی برای سالهای بعدی برای آمریکا در جهان 🔹راهبرد مقابله و واکنش ایران جهت خنثی‌سازی آثار منفی طرح، ایران به روش‌های زیر متوسل شده است: ۱. گسترش همگرایی با ارمنستان و تقویت ارتباط با روسیه؛ این رویکرد به عنوان سپری در برابر طرح‌های منطقه‌ای محسوب می‌شود ۲. فعال‌سازی پلتفرم‌های چند‌جانبه منطقه‌ای مانند «۳+۳» (ایران، روسیه، ترکیه، گرجستان، آذربایجان، ارمنستان) برای تسهیل گفت‌وگوهای دیپلماتیک. ۳. اعلام هشدار رسمی درباره پیامدهای تغییرات مرزی و نقض معاهدات بین‌المللی. هم‌زمان، نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان، با رد هرگونه طرحی که استقلال و حاکمیت ملی این کشور را خدشه‌دار کند، از همبستگی با تهران خبر داد. با این اوصاف اگر کریدور زنگزور اجرا شود، نه‌تنها توازن قوا به نفع محور ترکیه_آذربایجان_اسرائیل تغییر خواهد کرد، بلکه تأثیر اقتصادی ایران در قفقاز جنوبی نیز کاهش می‌یابد و مرزهای شمال‌غرب کشور به نقطه تمرکز تهدیدات تبدیل خواهد شد. ایران برای حفظ حضور مؤثر خود در منطقه ناگزیر از مقابله راهبردی و هوشمندانه است؛ مقابله‌ای که ترکیبی است از دیپلماسی فعال، همکاری منطقه‌ای و آمادگی امنیتی و حتی نظامی برای جلوگیری از اجرای این سیاسیت و مواجهه با پیامدهای احتمالی. ✍🏼
هدایت شده از بصیرت
💢 | پهباد آمریکایی با اصالت ایرانی! 🔹رونمایی اخیر وزارت دفاع آمریکا از پهپاد جدید «لوکاس» (LUCAS) که به شدت شبیه پهپاد ایرانی شاهد-۱۳۶ است، تنها یک اتفاق تکنیکی ساده نیست بلکه نمادی آشکار از اعتراف واشنگتن به پیشرفت‌های چشمگیر ایران در حوزه فناوری نظامی محسوب می‌شود. شاید بتوان گفت این حرکت، نشانه‌ای برجسته از واقع‌گرایی استراتژیک آمریکاست؛ جایی که به جای اختراع دوباره چرخ، ترجیح داده‌اند از دستاوردهای اثبات‌شده ایران الگوبرداری کنند. 🔸شاهد-۱۳۶، پهپادی دلتا شکل با موتور پیستونی، طول حدود سه متر و برد عملیاتی نزدیک به ۲۰۰۰ کیلومتر است که با سرعت حدود ۲۸۰ کیلومتر بر ساعت و وزن ۲۴۰ کیلوگرم، قابلیت حمل ۳۰ تا ۵۰ کیلوگرم مواد منفجره را دارد. اما نکته تعیین‌کننده، هزینه تولید فوق‌العاده پایین آن است؛ فقط بین ۲۰ تا ۵۰ هزار دلار که در مقابل میلیون‌ها دلار هزینه پهپادهای آمریکایی، شاهکار اقتصادی و عملیاتی محسوب می‌شود. افزون بر این، توانایی حمله گروهی (Swarm) این پهپاد، آن را به ابزاری بی‌رقیب در میدان‌های نبرد غرب آسیا و حتی اوکراین بدل کرده است. 🔹اما سؤال اساسی این است که چرا کشوری با میلیاردها دلار بودجه نظامی، به جای توسعه پهپادهای پرهزینه و پیچیده، دست به تقلید از یک نمونه ایرانی زده است؟ پاسخ روشن است: کارآمدی، سادگی و مقرون‌به‌صرفه بودن فناوری ایران که در میدان عمل اثبات شده، گزینه‌ای جذاب برای آمریکا فراهم آورده است. پهپاد لوکاس،گرچه هنوز در مراحل آزمایشی است و تجربه میدان نبرد ندارد، اما تلاش واشنگتن برای جبران فاصله تکنولوژیک در عرصه نبردهای نامتقارن و مناطق حساس مانند هند-اقیانوس آرام را نشان می‌دهد. 🔸در این بین،جمهوری اسلامی هم متوقف نشده؛ بلکه با معرفی شاهد 136Bکه مجهز به موتور توربوجت و برد ۴۰۰۰ کیلومتری است، به روشنی اعلام کرده که نه تنها در بلوغ تکنولوژیک به سر می‌برد، بلکه به نوآوری و پیشرفت مستمر ادامه می‌دهد. این پهپادها به نمادی از اقتدار و خودکفایی دفاعی ایران تبدیل شده‌اند که معادلات قدرت در عرصه جهانی را به چالش کشیده‌اند. 🔹اقدام آمریکا در این کپی‌برداری، پیام روشنی دارد: ایران توانسته فناوری ارزان، مؤثر و میدان‌پسند تولید کند که حتی قدرت‌های بزرگ را به الگوگیری واداشته است. در عین حال، این موضوع بیانگر تغییر رویکرد واشنگتن به واقعیت‌های جدید جنگ مدرن است؛ جنگی که دیگر فقط عرصه تجهیزات گران‌قیمت و پیچیده نیست، بلکه میدان چالاکی، کم‌هزینه بودن و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین است.تا زمانی که پهپاد لوکاس وارد میدان نبرد نشود و آزمون سخت تجربه را پشت سر نگذارد، شاهد-۱۳۶ با سابقه درخشان عملیاتی، هزینه بسیار کمتر و ظرفیت تولید انبوه، همچنان برتر باقی خواهد ماند. این ماجرا نه تنها نشان‌دهنده توانایی خیره‌کننده ایران در عرصه فناوری دفاعی است، بلکه نمایانگر تأثیر ژرف آن در بازتعریف قواعد بازی قدرت جهانی است. 🔸در واقع، پهپاد شاهد-۱۳۶ به روشنی نشان داده که فناوری‌های بومی، ساده و هوشمندانه، قادرند جهان نظامی پیچیده و پرهزینه را دگرگون کنند و کشورهایی را که با تکیه بر دانش و ابتکار عمل می‌کنند، به جایگاه برتر دفاعی برسانند؛ درسی که امروز آمریکا به ناچار آن را پذیرفته است! ✍🏻 علیرضا سلیمانی نژاد ┄┅┅┅┅♦️BASIRAT♦️┅┅┅┅┄ 🇮🇷| basirat.ir 🇮🇷| @basirat_fa
🇵🇸🇮🇷 💢 | جنگ اقتصادی را با مردم می‌بریم؛ اگر بایدها را جدی بگیریم ◾️▫️◾️ 🔹حدود ده روز پیش از خروج آمریکا از برجام در اردیبهشت ۱۳۹۷، رهبر معظم انقلاب در دیداری با سران قوا، از ضرورت تشکیل «اتاق جنگ اقتصادی» سخن گفتند. این هشدار راهبردی با هدف آمادگی همه‌جانبه کشور در برابر موج جدید تحریم‌ها مطرح شد؛ اقدامی که به تشکیل شورای هماهنگی اقتصادی قوا انجامید. حتی رهبر معظم انقلاب برای چابکی کار، اختیارات خود را واگذار کردند و فرمودند هرجا مصوبه‌ای در این شورا به تصویب رسید، دیگر معطل موافقت ایشان نشده و کارها را سریع‌تر آغاز کنند. 🔸اما امروز، با گذشت بیش از هفت سال، این پرسش جدی و صریح همچنان پابرجاست که امروز در چه شرایطی هستیم.واقعیت آن است که جنگ اقتصادی، همانند هر نبرد دیگری، محتاج آمادگی، سازماندهی، مردمی سازی دفاع، انضباط و روحیه مقاومت است. جنگی یعنی جهت‌دهی همه منابع کشور در مسیر اهداف کلان ملی: کاستن از هزینه‌های زائد، تقویت تولید داخلی، جلوگیری از ریخت‌وپاش منابع ارزی، و بودجه‌ریزی بر مبنای اولویت‌های حیاتی کشور. نگاهی به الگوی دهه شصت نشان می‌دهد که کشور توانست با همین الگو از گردنه‌های سخت عبور کند.امروز نیز نشانه‌هایی روشن از روحیه مقاومت اقتصادی وجود دارد. در دوره دولت شهید رئیسی، هزاران واحد تولیدی نیمه‌تعطیل، جان دوباره گرفتند. مهندسان، کارگران و فعالان اقتصادی با روحیه جهادی، به صحنه آمدند. این اقدامات نشانه آن است که وقتی باور به شرایط جنگی در مسئولان و مردم شکل می‌گیرد، اقتصاد می‌تواند برخلاف تصور دشمن، رو به پیشرفت حرکت کند. و چه بسا همین مجاهدت هاست که مانع از تحقق هدف دشمن در فروپاشی اقتصاد ایران شده است. 🔹اما در کنار این اقدامات مثبت، هنوز برخی نشانه‌ها حکایت از ناهماهنگی جدی با منطق اقتصاد جنگی دارد. واردات خودروهای لوکس، تخصیص ارز به کالاهای غیرضرور، و هزینه‌های اشرافی در برخی دستگاه‌ها – به‌ویژه در بخش‌های بانکی و نفتی – زنگ خطرهایی هستند که نمی‌توان نادیده گرفت. پرسش اساسی آن است که در شرایط ، چه منطقی اجازه می‌دهد خودروی ۲۵۰۰ سی‌سی وارد شود؟ یا به کالاهایی که نیاز اساسی مردم نیستند، ارز بسیار زیاد تخصیص می‌یابد؟ چرا بخشی از نظام بانکی، به‌جای پشتیبانی از تولید، درگیر فعالیت‌های غیرمولد و سوداگرانه شده است؟ بدیهی است که در جنگ اقتصادی باید ساختارهای بودجه‌ریزی و سیاست‌گذاری اقتصادی بر پایه اهداف تولیدی بازطراحی شوند و نظام بانکی نقش پشتیبان واقعی برای تولید بیابد. 🔸راه پیروزی روشن است: بازگشت به اصول . این الگو، نسخه‌ای پویا برای پیروزی در جنگ اقتصادی است. امروز بیش از همیشه، نیازمند صرفه‌جویی ملی، شفاف‌سازی مالی، مردمی‌سازی اقتصاد و پایان دادن به رانت‌های ساختاری هستیم. 🔹و البته مجاهدت در کار و برنامه ها باید در اولویت باشد‌ چنانچه رهبر معظم انقلاب در پیام دیروزشان فرمودند: "جدیت و پیگیری و به نتیجه رساندن کارهای کشور وظیفه‌ی همه‌ی دستگاههای مسئول اجرائی است." ✍🏻 علی محمدی
🔰 | "غایبین مونیخ" 🔹دیروز در مونیخ آلمان شوی سیاسی "همایش همکاری ملی" توسط حامیان احیای دیکتاتوری پهلوی برگزار شد که حداکثر افراد حاضر در این همایش طبق آمار اعلامی برگزار کنندگان آن حدود ۵۰۰ نفر بود. 🔹این همایش بیشتر از اینکه باید از نظر افراد حاضر که بیشتر اعضای درجه ۳ تشکل‌های گمنام چند نفره اپوزیسیون و مشتی افراد فراری در انتظار پذیرش پناهندگی بودند مورد مطالعه قرار گیرد، باید تاملی عمیق تری از غایبین آن و دلایل اصلی غیبت آنها انجام دهیم: ۱ـ در بیرون از ایران بیش ۵ میلیون ایرانی زندگی میکنند که با ادعای اینکه اکثر آنها با نظام جمهوری اسلامی مخالفند حداقل باید ۱۰% آنها در سالن و خیابانهای اطراف آن تجمع می‌کردند که غیبت آنها با ادعای پذیرش رضا پهلوی بعنوان رهبر دوران گذار از جمهوری اسلامی در تعارض کامل است. ۲- برای رخدادهای گوناگون بین المللی خصوصا ورزشی مانند جام جهانی هزاران ایرانی ساکن کشور به اروپا سفر می‌کنند. حضور تقریبا صفر ایرانیان ساکن در کشور در این همایش که برگزار کنندگان آن ادعا دارند زمان زیادی تا تغییر نظام جمهوری اسلامی ایران نمانده جای تامل بسیار دارد. ۳- عدم حضور هیچکدام از خبرگزاری ها و خبرنگاران مهم جهان بجزZDF آلمان و بدنبال آن عدم حضور هیچکدام از سیاستمداران مشهور اروپا حتی آنهایی که اکنون پست اجرایی ندارند حاوی پیام سیاسی مهمی بود. ۴- عدم حضور تمام شرکای سیاسی رضا پهلوی در پاییز ۱۴۰۱ که مشهور به اعضای "منشور همبستگی" مانند گلشیفته فراهانی و حامد اسماعیلیون ، شیرین عبادی و.... که قرار بود بقول خودشان رهبران جنبش ژینا برای گذار از جمهوری اسلامی ایران باشند نیز پیام روشن اختلافات عمیق در این همایش را داشت. 🔹این همایش نشان داد اطلاعات درز کرده در مورد اینکه بجز ایالات متحده، صهیونیست ها نیز امروز در مورد اینکه رضا پهلوی در بین مردم ایران و اعضای شاخص اپوزیسیون حامیان جدی ندارد و سرمایه گذاری روی وی ریسک تغییر نظام جمهوری اسلامی را بشدت بالا می‌برد، درست بوده است. 🔹اگر رضا پهلوی از دیدگاه ایالات متحده و صهیونیست ها مناسب رهبری گذار از جمهوری اسلامی نباشد ، جایگزین وی چه کسی خواهد بود؟ در اینباره در آینده بیشتر خواهیم گفت. ✍🏼
🔰 | پای کار ایران! 🔹کسانی که با تاریخ معاصر ایران و در سطح وسیع‌تر تاریخ منطقه غرب آسیا آشنا هستند به خوبی از چند واقعیت آگاه هستند؛ 🔹نخست این‌که معمای امنیت و به راه انداختن جنگ‌های خونین در غرب آسیا همواره توسط قدرت‌های بزرگ استمرار داشته است. 🔹دوم؛ ایران هیچ گاه از تأثیرات و پیامدهای بحران و جنگ در جهان و منطقه مصون نبوده است. مثلا علیرغم این‌که ایران در جنگ اول و دوم جهانی موضع بی طرفی گرفت، اما در هر دو جنگ اشغال شد. 🔹سوم؛ بر اثر ضعف‌های مفرط قاجار و پهلوی همواره بخش‌هایی مهم و راهبردی از سرزمین ایران جدا شد. در حقیقت پادشاهان قاجار و پهلوی تحت فشار قدرت‌های بزرگ، ایران فروشی کردند. 🔹غرض از بیان سه نکته فوق آن بود که در نظر داشته باشیم، بحران و جنگ در منطقه و ایران آن چنان که برخی به نادرستی تبلیغ می‌کنند، لزوما ربطی به استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران ندارد. 🔹حالا اما جمهوری اسلامی ایران آن نظام سیاسی است که با پشتوانه مردم، هیچ گاه وطن‌فروشی نکرد و در سخت‌ترین شرایط و با فداکاری فرماندهان بزرگش، پای کار ایران و استقلال کشور ثابت قدم باقی مانده است. این در حالیست که حجم و کیفیت فشارها و بحران‌های جهانی و منطقه‌ای قابل مقایسه با گذشته‌های دورتر نیست. جنگ اخیر آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه ایران آخرین نمونه طراحی غرب و ناتو علیه تمامیت ارضی ایران بود، که با تدبیر رهبر حکیم انقلاب و تجمیع مولفه‌های قدرت ملی این توطئه خطرناک به نتیجه نرسید و رژیم صهیونیستی زیر ضربات محکم ایران، در بدترین شرایط تاریخی خود قرار گرفت. ✍🏼