🔴 قاتل واقعی رومینای ۱۳ ساله کیست؟!
📍براستی قاتل واقعی #رومینا_اشرفی ودختر وپسرهایی که درکشور به چنین سرنوشتی دچار میشوند کیست؟
📍پدری که به خاطر دیدن تصویر دختر ۱۳ سالهاش درآغوش مرد بیگانه ۲۹ ساله،غیرتش به جوش آمده؟
📍یاامثال #آذری_جهرمی و #حسن_روحانی که باولنگاری فضای مجازی،اجازه گستراندن چنین دامهایی را دادهاند؟!
#بصیرت_انقلابی
🆔 @basirat_enghelabi110
بصیرت انقلابی
🔴 قالیباف رئیس مجلس شد. 🔹قاضیزاده و نیکزاد نواب اول و دوم هیأت رئیسه مجلس یازدهم شدند 🔹امیرحسین ق
🔴 محمدباقر #قالیباف با ۲۳۰رای رئیس مجلس دوره یازدهم شد. قالیباف راه سختی در پیش دارد؛ مجلس فشل دهم و دولت بیعرضهی دوازدهم چنان فشاری بر گُردهی ملت تحمیل کردند که تلاشی دو چندان باید تا معیشت و عدالت برقرار گردد.
چه خوب است از امروز بصورت جدی مطالبهگر شعارهای انتخاباتی باشیم.
*حاج حیدر*
#بصیرت_انقلابی
@basirat_enghelabi110
🔴 رؤسای ادوار مجلس چقدر رای آوردند؟
*فرهیختگان*
#بصیرت_انقلابی
@basirat_enghelabi110
❌ديگه چكار كنند كه بفهميد عمدی بوده ؟!❌
روز اولی كه حرمها و مساجد بسته شدند، متنی نوشته و اعتراض كردم!
افراد بسيار زيادي به بنده اعتراض كردند كه وضع را نميبيني ! كرونا آمده و... .
گفتم اتفاقا وضع را ميبينم كه بازارهاي بغل حرم را باز نگه داشتند و حرم را بستند!
اتفاقا وضع را باز ميبينم كه پاساژ موبايل و لوازم خانگی را باز نگه داشتند و حرم را بستند!
اتفاقا وضع را باز ميبينم كه راه سفرهاي نوروزي را باز نگه داشتند و فقط 500 هزار تومان جريمه ميكردند! انگار مشكل كرونا با500 هزار تومان جريمه حل ميشد!
البته وضع به جايي رسيد كه آخر مجبور شدند همه اينها را ببندند! و بعد توجيه آوردند كه ما اول حرمها را بستيم، تا همه الگو بگيرند! كه وقتي جاهاي ديني تعطيل شد، شما هم تعطيل كنيد!
حالا هم كه مشخص شد كل تأثير حرمها (همه حرمها و امامزادهها و...) در آلودگي به كرونا به يك درصد هم نميرسد و در عراق در ماجرای سالگرد شهادت موسی بن جعفر عليهما السلام با وجود شركت گسترده مردم، يك نفر علامت كرونا پيدا نكرد و...، به عنوان اولين واكنش پاساژها باز شد، پاركها باز شد، سفرها باز شد، حتی دفتر آقاي عبد الحميد اسماعيلزهي بيانيه داد و اعلام كرد كه مساجد اهل سنت شبها براي نماز تراويح (بدعت خليفه دوم «1») باز شد! اما حرمهاي ائمه شيعه باز نشد!
حتی وقتی تولیت حرم گفت با مراعات پروتوكلها ان شاء الله زودی حرمها رو باز ميكنيم ، خود رئيس جمهور محترم اومدند گفتند نه !
ساير مسائل مثل فشار به آقاي دكتر سيد حسن عادلي (معاون آموزشی دانشگاه علوم پزشکی قم) براي استعفا، بعد از اينكه در مورد پروژه قم هراسي افشاگري كرد! «2» يا اينكه چي شد يهويي كل فشار به آقاي عبد الحميد (بعد از مشاركتش در پروژه قم هراسي) در رسانهها خوابيد، و ... بماند!
اين را نوشتم تا مطمئن شويد كه:
أ. اين رفتار اين دولت با مساجد و حرمها و اماكن مذهبي شيعی، عمدي است! ديگه خودشون هم نميدونن چكار كنند، تا شما بفهميد اين رفتارشون عمدي بوده! (حالا هدفشون از اين تعمد چیه الله اعلم)
ب. فكر نكنيد دعوت به شورش دارم ميكنم! نه خير! بايد صد در صد تابع رهبري بود، اما آگاه سازي هم صورت داد!
ت. تابع رهبري بودن واجبه، ولي به خاطر اينكه در دوراني درست تصميمگيري نكرديم، و وضعيت فعلي به وجود اومده، قطعا تبعات تكويني كارهاي دولت (در عدم تعظيم اماكن مقدس شيعيان) دامنگير ما خواهد شد!
ث. اين بار نميدانم به چه بهانهاي به متن بنده اعتراض خواهند كرد!
✍ جواد ابوالقاسمی
------------
«1» بخاري، محمد بن اسماعيل، صحيح البخاري، ج 2، ص 707، ش 1906، دار ابن كثير , اليمامة - بيروت - 1407 - 1987 ، الطبعة : الثالثة ، تحقيق : د. مصطفى ديب البغا
«2» https://www.irna.ir/news/83747702
#بصیرت_انقلابی
@basirat_enghelabi110
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
امان نامه کفر امضا نمی کنیم
اگر بند بند استخوانمان را جدا سازند اگر زنده زنده در آتش بسوزانند...هرگز امان نامه کفر امضا نمی کنیم
آقای رئیس جمهور تولید ما نابود شده،مگر ما دولت نداریم اگر نمی تونید بفرمایید کنار
مجلس یازدهم با چنین نطق های طوفانی شروع به فعالیت کرده ،هر چند قبلا هم ازین نطق ها زیاد شنیدیم برای دیده شدن !ان شاء الله که مجلس یازدهم در همین نطق باقی نماند!مردم خسته شدن ازین نطق های بی نتیجه....
#بصیرت_نقلابی
@basirat_enghelabi110
🌹 🌹
این اشک ماست کز غم هجران شده روان
عَجّل علی ظهورکَ یا صاحب الزّمان
❤️🌸السلام علی مهـدی الأمم وجامع الکلم🌸❤️
#بصیرت_انقلابی
@basirat_enghelabi110
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥زیارت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در روز جمعه
🎤با نوای استاد فرهمند
#بصیرت_انقلابی
@basirat_enghelabi110
🔴 تفاوت نماینده اصولگرا و انقلابی اینجا مشخص میشه؛
آقایان نجابت،زاکانی و اکبری نمایندگان شیراز، قم و اراک به اعتبارنامه تاجگردون اعتراض کردند!
#بصیرت_انقلابی
@basirat_enghelabi110
❌ باز هم نسخه ای جدید ❌
🔴 یکی از زنجیره های اصلاحاتی به بهانه تعامل و تفاهم ، به مجلس انقلابی یازدهم پیشنهاد میکند که در یک سال باقی مانده دولت استیضاح و سوال از وزرا و کشاندن انان به صحن علنی مجلس، نه به نفع دولت، نه مجلس و نه مردم است.
🔴 ترس و هراس از مجلسِ انقلابی و نیز ناکارامدی دولت در هفت سال گذشته ومجلس قبلی به حدی است که تا دیروز با اختلاف افکنی و دو دستگی نشان دادن میان جبهه انقلابی در پی نزاع افکنی برای انتخاب رئیس مجلس و هیئت رئیسه بودند وهم اکنون که تیر های تفرقه افکنی آنها به سنگ خورده سفارش به مماشات با وزرای نا کارآمد و تسامح و زد و بند کرده و خواهان تبانی و ساخت و پاخت هستند
❌ جواب این جماعت این است که :
برو این دام بر مرغی دگر نه
که عنقا را بلند است آشیانه
✍ أبوحیدر
#بصیرت_انقلابی
@basirat_enghelabi110
✍ توییت جالب یک کاربر از زبان حاج قاسم سليمانی خطاب به دکتر #قاليباف!
🔺باقر به گوشی؟ منم قاسم...
#قالیباف
#بصیرت_انقلابی
@basirat_enghelabi110
هدایت شده از ✨داستانها و حکایات✨
🌴 #جـــان_شیعه_اهل_سنت
🌴 #قسمت_اول
صدای قرائت آیت الکرسی مادر، بوی اسفند، اسباب پیچیده در بار کامیون و اتاقی که خالی بودنش از پنجره های بی پرده اش پیدا بود،
همه حکایت از تغییر دیگری در خانواده ما میکرد.
روزهای آخر شهریور ماه سال 91....
با سبک شدن آفتاب بندرعباس، سپری میشد و محمد و همسرش عطیه، پس از یکسال از شروع زندگی مشترکشان، آپارتمانی نوساز خریده و میخواستند طبقه بالای خانه پدری را ترک کنند،
همچنانکه ابراهیم و لعیا چند سال پیش چنین کردند.
شاید به زودی نوبت برادر کوچکترم عبدالله هم میرسید تا مثل دو پسر بزرگتر به بهانه کمک خرج شروع زندگی هم که شده، زندگیاش را در این خانه قدیمی و زیبا شروع کرده تا پس از مدتی بتواند زندگی مستقل را در جایی دیگر تجربه کند.
از حیاط با صفای خانه که با 🌴نخلهای بلندی🌴 حاشیه بندی شده بود، گذر کرده و وارد کوچه شدم.....
مادر ظرفی از شیرینی لذیذی که برای بدرقه محمد پخته بود، برای راننده کامیون بُرد و در پاسخ تشکر او، سفارش کرد :
_«حاجی! اثاث نوعروسه. کلی سرویس چینی و کریستال و... »
که راننده با خوشرویی به میان حرفش آمد و با گفتن «خیالت تخت مادر! »😊 درِ بار را بست.
مادر صورت محمد را بوسید...
و عطیه را گرم در آغوش گرفت که پدر با دلخوری جلو آمد و زیر گوش محمد غرّی زد که نفهمیدم.
شاید ردّ خرابی روی دیوار اتاق دیده بود که مادر با خنده جواب داد:
«فدای سرشون! یه رنگ میزنیم عین روز اولش میشه! »
محمد با صورتی در هم کشیده از حرف پدر، سوار شد و اتومبیلش را روشن کرد که عبدالله صدا بلند کرد:
_«آیت الکرسی یادتون نره! »
و ماشین به راه افتاد.... ابراهیم سوئیچ را از جیبش در آورد و همچنان که به سمت ماشینش میرفت، رو به من و لعیا زیر لب زمزمه کرد:
_«ما که خرج نقاشی مون هم خودمون دادیم ... »
لعیا دستپاچه به میان حرفش دوید:😯
«ابراهیم! زشته! میشنون! »
اما ابراهیم دست بردار نبود و ادامه داد:
_«دروغ که نمیگم، خُب محمد هم پول نقاشی رو خودش بده! »
همیشه پول پرستی ابراهیم و خساست آمیخته به اخلاق تند پدر، دستمایه اوقات تلخی میشد که یا باید با میانجیگری مادر حل میشد یا چاره گریهای من و عبدالله.😒😕
این بار هم من دست به کار شدم و ناامید از کوتاه آمدن ابراهیم، ساجده سه ساله را بهانه کردم:
_«ساجده جون! داری میری با عمه الهه خداحافظی نمیکنی؟ عمه رو بوس نمیکنی؟ »
و با گفتن این جملات، او را در آغوش کشیده و به سمت مادر و پدر رفتم:
_«با بابابزرگ خداحافظی کن! مامان بزرگ رو بوس کن! »
ولی پدر که انگار غُر زدنهای ابراهیم را شنیده بود، اخم کرد 😠و بدون خداحافظی به داخل حیاط بازگشت.
ابراهیم هم وارث همین تلخیهای پدر بود...
که بیتوجه به دلخوری پدر، سوار ماشین شد. لعیا هم فهمیده بود اوضاع به هم ریخته که ساجده را از من گرفت و خداحافظی کرد و حرکت کردند.
عبدالله خاکی که از جابجایی کارتونها روی لباسش نشسته بود، با هر دو دستش تکاند و گفت :
_«مامان من برم مدرسه. ساعت ده با مدیر جلسه دارم. باید برنامه کلاسها رو برای اول مهر مرتب کنیم. »
که مادر هم به نشانه تأیید سری تکان داد و با گفتن «برو مادر، خیر پیش! » داخل حیاط شد.
ساعتی از اذان ظهر گذشته و مادر به انتظار آمدن عبدالله، برای کشیدن نهار دست دست میکرد که زنگ خانه به صدا در آمد.
عبدالله که کلید داشت و این وقت ظهر منتظر کسی نبودیم. آیفون را که برداشتم،...
متوجه شدم آقای حائری، مسئول آژانس املاک محله پشت در است و با پدر کار دارد.
پدر به حیاط رفت و مادر همچنان به انتظار بازگشت عبدالله، شعله زیر قلیه ماهی را کم کرده بود تا ته نگیرد....
#ادامه_دارد ...
❌ #نویسنده_فاطمه_ولی_نژاد
✅ @dastanha_18
✅@dastanha_18
بصیرت انقلابی
🌴 #جـــان_شیعه_اهل_سنت 🌴 #قسمت_اول صدای قرائت آیت الکرسی مادر، بوی اسفند، اسباب پیچیده در بار کامیو
هرشب باشماییم با مستند داستانی
#جان_شیعه_اهل_سنت
بسیارجذاب و خواندنی !!
تا پایان داستان ما را همراهی کنید.
❤️❤️
@dastanha_18
@dastanha_18
در پیام رسان ایتا وتلگرام..
بصیرت انقلابی
🆔 @basirat_enghelabi110
هدایت شده از ✨داستانها و حکایات✨
🌴 #جـــان_شیعه_اهل_سنت
🌴 #قسمت_دوم
➖ کار آقای حائری چندان طول نکشید که پدر با خوشحالی برگشت و پیش از اینکه ما چیزی بپرسیم، خودش شروع کرد: «حائری برامون مستأجر پیدا کرده. دیده امروز محمد داره اسباب میبره، گفت حیفه ملک خالی بیفته.» صورت مهربان مادر غرق چروک شد و با دلخوری اعتراض کرد: «عبدالرحمن! ما که نمیخوایم با این خونه کاسبی کنیم. این طبقه مال بچههاست. چشم به هم بذاری نوبت عبدالله میشه، شایدم الهه.» پدر پیراهن عربیاش را کمی بالا کشید و همچنانکه روی زمین مینشست، با اخمی سنگین جواب داد: «مسئول خونه الهه که من نیستم، عبدالله هم که فعلاً خبری نیس، شلوغش میکنی!» ولی مادر میخواست تصمیم پدر را تغییر دهد که از آشپزخانه خارج شد و گفت: «ما که احتیاجی نداریم که بخوایم مستأجر بیاریم. تو که وضع کارت خوبه الحمدالله! محصول خرما هم که امسال بهتر از هر سال بوده. ابراهیم و محمد هم که کمک دستت هستن.» که پدر تکیهاش را از پشتی برداشت و خروشید: «زن! نقل احتیاج نیست، نقل یه طبقه ساختمونه که خالی افتاده! خدا رو خوش میاد مال من خاک بخوره که معلوم نیست تو کی میخوای عروس بیاری؟!!!»
➖ مادر غمزده از برخورد تلخ پدر، نگاهش را به زمین دوخت و پدر مستبدانه حکم داد: «من گفتم اجاره میدم. حائری رفته طرف رو بیاره خونه رو نشونش بده.» و شاید دلخوری را در صورت من هم دید که برای توجیه فوران خشمش، مرا مخاطب قرار داد: «آخه همچین مادرت میگه مستأجر، خیال میکنه الآن یه مشت زن و بچه میخوان بریزن اینجا. حائری گفت طرف یه نفره که از تهران برای کار تو شرکت نفت اومده بندر. یه اتاق میخواد شب سرش رو بذاره زمین بخوابه. صبح میره پالایشگاه شب میاد. نه رفت و آمدی داره نه مهمونداری.» که صدای باز شدن در حیاط و آمدن عبدالله بحث را خاتمه داد و من و مادر را برای کشیدن غذا روانه آشپزخانه کرد.
➖ چند لقمهای نخورده بودیم که باز زنگ خانه به صدا در آمد. پدر از جا بلند شد و با گفتن «حتماً حائریه!» سراسیمه روانه حیاط شد. عبدالله هم که تازه متوجه موضوع شده بود، به دنبالش رفت. مادر که با رفتن پدر انگار جرأت سخن گفتن یافته بود، سری جنباند و گفت: «من که راضی نیستم، ولی حریف بابات هم نمیشم.» و بعد مثل اینکه چیزی بخاطرش رسیده باشد، با مهربانی رو به من کرد: «الهه جان! پاشو دو تا ظرف و قاشق چنگال بیار براشون غذا ببرم. بوی غذا تو خونه پیچیده، خدا رو خوش نمیاد دهن خشک برگردن.» محبت عمیق مادر همیشه شامل حال همه می شد، حتی مستأجری که آمدنش را دوست نداشت. چادرش را مرتب کرد و با سینی غذا از اتاق بیرون رفت. صدای آقای حائری میآمد که با لحن شیرینش برای مشتری بازار گرمی میکرد: «داداش! خونه قدیمیه، ولی حرف نداره! تو بالکن اتاقت که وایسی، دریا رو می بینی. تازه اول صبح که محل ساکته، صدای موج آب هم میشنوی. این خیابون هم که تا تَه بری، همه نخلستونهای خود حاجیه. حیاط هم که خودت سِیر کردی، واسه خودش یه نخلستونه! سر همین چهار راه هم ماشین داره برا اسکله شهید رجایی و پالایشگاه. صاحب خونهات هم آدم خوبیه! شما خونه رو بپسند، سر پول پیش و اجاره باهات راه میاد.» و صدای مرد غریبه را هم میشنیدم که گاهی کلمهای در تأیید صحبتهای آقای حائری ادا میکرد.
➖ فکر آمدن غریبهای به این خانه، آن هم یک مرد تنها، اصلاً برایم خوشایند نبود که بلاخره آقای حائری و مشتری رفتند و سر و صداها خوابید و بقیه به اتاق برگشتند. ظاهراً مرد غریبه خانه را پسندیده و کار تمام شده بود که پدر با عجله غذایش را تمام کرد، مدارک خانه را برداشت و برای انجام معامله روانه بنگاه شد. عبدالله نگاهش به چهره دلخور مادر بود و میخواست به نحوی دلداریاش دهد که با مهربانی آغاز کرد: «غصه نخور مامان! طرف رو که دیدی، آدم بدی به نظر نمیاومد. پسر ساکت و سادهای بود.» که مادر تازه سرِ درد دلش باز شد: «من که نمیگم آدم بَدیه مادر! من می گم اینهمه پول خدا بهمون داده، باید شکرگزار باشیم. ولی بابات همچین هول شده انگار گنج پیدا کرده! آخه چند میلیون پول پیش و چندرغاز کرایه که انقدر هول شدن نداره!» سپس نگاهی به سینی غذا انداخت و ادامه داد: «اون بنده خدا که انقدر خجالتی بود، لب به غذا هم نزد.» با حرف مادر تازه متوجه سینی غذا شدم. ظرفی که ظاهراً متعلق به آقای حائری بود، خالی و ظرف دیگر دست نخورده مانده بود. عبدالله خندید و به شوخی گفت: «شاید بیچاره قلیه ماهی دوست نداشته!»
#ادامه_دارد ...
❌ #نویسنده_فاطمه_ولی_نژاد
✅ @dastanha_18
✅ @dastanha_18
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
*🔴 مامور سابق CIA سازمان جاسوسی آمریکا: آیتالله مصباح یزدی بزرگترین دشمن ماست!*
مارک گرشت مأمورسابق CIA در خاورمیانه:
🔻بگذارید راحتتان کنم، تنها مانع ما برای ایجاد دموکراسی (آمریکایی) در ایران، آیت الله مصباح یزدی است، فقط آیت الله مصباح یزدی!
🔻او تنها کسی است که دموکراسی (آمریکایی) را به چالش کشیده است.
🔹پینوشت: حالا مشخص میشود تخریب روحانیون و علمای انقلابی مخصوصا آیت الله مصباح از کجا نشأت میگیرد!
مزدوران آمریکایی در رسانههای داخلی مخصوصا رسانه های اصلاح طلب با تخریب حوزه های علمیه و آیت الله مصباح یزدی پادویی و مزدوری آمریکاییها را میکنند.
#بصیرت_انقلابی
🆔 @basirat_enghelabi110
◄ آخرین جزئیات از شورش در آمریکا|
هماکنون ۱۶ ایالت درگیر تظاهرات گسترده مردمی علیه جنایت اخیر نیروهای پلیس هستند. در ۲۵ شهر نیز حکومتنظامی اعلام شده و تاکنون دستکم ۴ نفر در این اعتراضات با شلیک مستقیم گلوله کشتهاند. اعتراضات از روز چهارشنبه و پس از انتشار فیلم هولناکِ خفه کردن جوان سیاهپوستی توسط پلیس آمریکا در شهر مینیاپولیسِ ایالت مینهسوتا آغاز شده و همچنان ادامه دارد.
#بصیرت_انقلابی
🆔 @basirat_enghelabi110
هدایت شده از ✨داستانها و حکایات✨
🌴 #رمان_جان_شیعه_اهل_سنت
🌴 #قسمت_سوم
و مادر با لحنی دلسوزانه جواب داد: «نه بابا! طفل معصوم اصلاً نگاه نکرد ببینه چی هست. فقط تشکر میکرد.» احساس میکردم مادر با دیدن مرد غریبه و رفتار پسندیدهاش، قدری دلش قرار گرفته و به آمدن مستأجر به خانه تا حدی راضی شده است، اما برای من حضور یک مرد غریبه در خانه، همچنان سخت بود؛ میدانستم دیگر آزادی قبل را در حیاط زیبای خانهمان ندارم و نمیتوانم مثل روزهای گذشته، با خیالی آسوده کنار حوض بنشینم. به خصوص که راه پله طبقه دوم از روبروی در اتاق نشیمن شروع میشد و از این به بعد بایستی همیشه در اتاق را میبستیم. باید از فردا تمام پردههای پنجرههای مشرِف به حیاط را میکشیدیم و هزار محدودیت دیگر که برایم سخت آزار دهنده بود، اما هر چه بود با تصمیم قاطع پدر اتفاق افتاده و دیگر قابل بازگشت نبود.
➖ ظرفهای نهار را شسته و با عجله مشغول تغییر وضعیت خانه برای ورود مستأجر جدید شدیم. مادر چند ملحفه ضخیم آورد تا پشت پنجرههای مشرف به حیاط نصب شود، چرا که پردههای حریر کفایت حجاب مناسب را نمیکرد. با چند مورد تغییر دکوراسیون، محیط خانه را از راهرو و راه پله مستقل کرده و در اتاق نشیمن را بستیم. آفتاب در حال غروب بود که مرد غریبه با کلیدی که پدر در بنگاه در اختیارش گذاشته بود، درِ حیاط را نیمه باز کرده و با گفتن چند بار «یا الله!» در را کامل گشود و وارد شد.
➖ به بهانه دیدن غریبهای که تا لحظاتی دیگر نزدیکترین همسایه ما میشد، گوشه ملحفه سفید را کنار زده و از پنجره نگاهی به حیاط انداختم. بر خلاف انتظاری که از یک تکنیسین تهرانی شرکت نفت داشتم، ظاهری فوقالعاده ساده داشت. تی شرت کرم رنگ به نسبت گشادی به تن داشت که روی یک شلوار مشکی و رنگ و رو رفته و در کنار کفشهای خاکیاش، همه حکایت از فردی میکرد که آنچنان هم در بند ظاهرش نیست. مردی به نسبت چهارشانه با قدی معمولی و موهایی مشکی که از پشت ساده به نظر می رسید. پشت به پنجره در حال باز کردن در بزرگ حیاط بود تا وانت وسایلش داخل شود و صورتش پیدا نبود.
➖ پرده را انداخته و با غمی که از ورود او به خانهمان وجودم را گرفته بود، از پشت پنجره کنار رفتم که مادر صدایم کرد: «الهه جان! مادر چایی دم کن، براشون ببرم!» گاهی از اینهمه مهربانی مادر حیرت میکردم. میدانستم که او هم مثل من به همه سختیهای حضور این مرد در خانهمان واقف است، اما مهربانی آمیخته به حس مردم داریاش، بر تمام احساسات دیگرش غلبه میکرد. همچنانکه قوری را از آب جوش پُر میکردم، صدای عبدالله را میشنیدم که حسابی با مرد غریبه گرم گرفته و به نظرم میآمد در جابجایی وسایل کمکش میکند که کنجکاوی زنانهام برانگیخته شد تا وسایل زندگی یک مرد تنها را بررسی کنم.
➖ پنجره آشپزخانه را اندکی گشودم تا از زاویه ای دیگر به حیاط نگاهی بیندازم. در بارِ وانت چند جعبه کوچک بود و یک یخچال کهنه که رنگ سفید مایل به زردش در چند نقطه ریخته بود و یک گاز کوچک رومیزی که پایههای کوتاهش زنگ زده بود. وسایل دست دومی که شاید همین بعد از ظهر، از سمساری سر خیابان تهیه کرده بود. یک ساک دستی هم روی زمین انتظار صاحبش را میکشید تا به خانه جدید وارد شود. طبقه بالا فقط موکت داشت و در وسایل او هم خبری از فرش یا زیرانداز نبود. خوب که دقیق شدم یک ساک پتو هم در کنار اجاق گاز، کف بار وانت افتاده بود که به نظرم تمام وسیله خواب مستأجر ما بود. از این همه فضولی خودم به خنده افتادم که پنجره را بستم و به سراغ قوری چای رفتم، اما خیال زندگی سرد و بیروحی که همراه این مرد تنها به خانهمان وارد میشد، شبیه احساسی گَس در ذهنم نقش بست.
➖ در چهار فنجان چای ریخته و به همراه یک بشقاب کوچک رطب در یک سینی تزئینی چیدم که به یاد چند شیرینی افتادم که از صبح مانده بود. ظرف پایهدار شیرینی را هم با سلیقه در سینی جای دادم و به سمت در اتاق نشیمن رفتم تا عبدالله را صدا کنم که خودش از راه رسید و سینی را از من گرفت و بُرد. علاوه بر رسم میهماننوازی که مادر به من آموخته بود، حس عجیب دیگری هم در هنگام چیدن سینی چای در دلم بود که انگار میخواستم جریان گرم زندگی خانهمان را به رخ این مرد تازه وارد بکشم.
#ادامه_دارد ...
❌ #نویسنده_فاطمه_ولی_نژاد
✅ @dastanha_18
✅ @dastanha_18
💢یک روایت ناب
⭕️ پیامبرگرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»: اَعلُم اُمتّی مِن بعدی علیُّ بنُ ابیِطالب.
بعد از من، اعلم اُمت من علی بن ابیطالب(ع) است
(کنزلالعمال، ج ١١، ص ٦١٤)
⭕️ همان طور که میبینید پیامبر خدا فرمودند داناترین امت من علیست
کلمه اعلم (به معنی داناترین یا به عبارت دیگر عالم ترین) اگر مورد تفکر قرار گیرد مطالب زیادی از درونش استخراج می شود
پیامبر فرمودند عالم ترین و به صورت مطلق گفتهاند و مقید به موضوع خاصی نکرده اند یعنی علی در تمام علوم و فنون و حرف اعم از علوم انسانی تجربی عقلی و غیره است که شامل منطق و ادبیات و فقه و اصول و فلسفه و تفسیر و فیزیک و شیمی و ریاضی و هندسه و علم الالفاظ و علم الحروف و هیئت و نجوم و رمل و جفر و کیمیا و سیمیا و لیمیا و هیمیا و منطق الطیر و علم الکتاب و علم فصل الخطاب و بسیاری از علومی که بشر حتی اسم آنها را هم نمی داند امیرالمومنین عالم به تمام این علوم واقف بر آنهاست به نحوی که هیچ کس عالم تر از او نیست.
همانطور که خودش بارها و بارها فرمود سلونی قبل ان تفقدونی به سند آن جمله اش که فرمود من به راه های آسمان واقف تر از راههای زمین هستم
⛔️ اما متاسفانه به دست نامردی روزگار و جفای مردم هرگاه این جمله (سلونی قبل ان تفقدونی) از دهانش بیرون می آمد توسط اشخاص ابله ، احمق و نفهمی مانند سعد ابی وقاص مورد تمسخر قرار می گرفت.
📛 حال آیا این درست است که چنین شخصی را کنار گذاشته و برای امر خلافت و جانشینی پیامبر به سراغ کسانی رفت که در ابتدایی ترین مسائل خود متحیرند یا حتی پدر خود را نمی شناسند و در بیان نحوه تولد خود شرمسارند؟؟؟
خودتان قضاوت کنید آیا علی با آن فضائل و کمالات مستحق جانشینی پیامبر است یا دیگران که حق او را دزدیدن؟؟؟
#بصیرت_انقلابی
🆔 @basirat_enghelabi110
هدایت شده از ✨داستانها و حکایات✨
🌴 #رمان_جان_شیعه_اهل_سنت
🌴 #قسمت_چهارم
➖ آسمان مشکی بندر عباس پر ستارهتر از شبهای گذشته بود. باد گرمی که از سمت دریا میوزید، لای شاخههای نخل پیچیده و عطر خوش هوای جنوب را زنده میکرد. آخرین تکه لباس را که از روی بند جمع کردم، نگاهم به پنجره طبقه بالا افتاد که چراغش روشن بود. از اینکه نمیتوانستم همچون گذشته در این هوای لطیف شبهای آخر تابستان آسوده به آسمان نگاه کنم و مجبور بودم با چادر به حیاط بیایم، حسابی دلخور بودم که سایهای که به سمت پنجره میآمد، مرا سراسیمه به داخل اتاق بُرد و مطمئنم کرد که این حیاط دیگر نخلستان امن و زیبای من نیست. از شش سال پیش که دیپلم گرفته و به دستور پدر از ادامه تحصیل منع شده بودم، تمام لحظات پُر احساس غم و شادی یا تنهایی و دلتنگی را پای این نخلها گذرانده و بیشتر اوقاتِ این خانه نشینی را با آنها سپری کرده بودم، اما حالا همه چیز تغییر کرده بود.
➖ ابراهیم و محمد و همسرانشان برای شام به میهمانی ما آمده بودند و پدر با هیجانی پُر شور از مستأجری سخن میگفت که پس از سالها منبع درآمد جدیدی برایش ایجاد کرده بود. محمد رو به عبدالله کرد و پرسید: «تو که باهاش رفیق شدی، چه جور آدمیه؟» عبدالله خندید و گفت: «رفیق که نشدم، فقط اونروز کمکش کردم وسایلش رو ببره بالا.» و مادر پشتش را گرفت: «پسر مظلومیه. صبح موقع نماز میره سر کار و بعد اذون مغرب میاد خونه.» کنار مادر به پشتی تکیه زده و با دلخوری گفتم: «چه فایده! دیگه خونه خونهی خودمون نیست! همش باید پردهها کشیده باشه که یه وقت آقا تو حیاط ظاهر نشه! اصلاً نمیتونم یه لحظه پای حوض بشینم.»
➖ مادر با مهربانی خندید و گفت: «ان شاء الله خیلی طول نمیکشه. به زودی عبدالله داماد میشه و این آقای عادلی هم میره...» و همین پیشبینی ساده کافی بود تا باز پدر را از کوره به در کند: «حالا من از اجارهی مِلکم بگذرم که خانم میخواد لب حوض بشینه؟!!! خب نشینه!» ابراهیم نیشخندی زد و گفت: «بابا همچین میگه مِلکم، کسی ندونه فکر میکنه دو قواره نخلستونه!»
➖ صورت پدر از عصبانیت سرخ شد و تشر زد: «همین مِلک اگه نبود که تو و محمد نمیتونستید زن ببرید!» و باز مشاجره این پدر و پسر شروع شده بود که مادر نهیب زد: «تو رو خدا بس کنید! الآن صدا میره بالا، میشنوه! بخدا زشته!» و محمد هم به کمک مادر آمد و با طرح یک پرسش بحث را عوض کرد: «حالا زن و بچه هم داره؟» و عبدالله پاسخ داد: «نه. حائری میگفت مجرده، اصلاً اومده بندر که همینجا هم کار کنه هم زندگی.» نمیدانم چرا، ولی این پاسخ عبدالله که تا آن لحظه از آن بیخبر بودم، وجودم را در شرمی عجیب فرو بُرد. احساس کردم برای یک لحظه جاده نگاه همه به من ختم شد که سکوت سنگینِ این حس غریب را محمد با شیطنتی ناگهانی شکست: «ابراهیم! به نظرت زشت نیس ما نرفتیم با این آقای عادلی سلام علیک کنیم؟ پاشو بریم ببینیم طرف چیکاره اس!» ابراهیم طرح محمد را پسندید و با گفتن «ما رفتیم آمار بگیریم!» از جا پرید و هر دو با شیطنتی شرارت بار از اتاق خارج شدند.
#ادامه_دارد ...
❌ #نویسنده_فاطمه_ولی_نژاد
✅ @dastanha_18
✅ @dastanha_18
هدایت شده از ✨داستانها و حکایات✨
🌴 #رمان_جان_شیعه_اهل_سنت
🌴 #قسمت_پنجم
شام حاضر شده بود که بلآخره پسرها برگشتند، اما از هیجان دقایقی پیش در صورتشان خبری نبود که عطیه با خنده سر به سرِ شوهرش گذاشت: «چی شد محمد جان؟ عملیاتتون شکست خورد؟» و در میان خنده ما، محمد پاسخ داد: «نه، طرف اهل حال نبود.» که عبدالله با شیطنت پرسید: «اهل حال نبود یا حالتون رو گرفت؟» ابراهیم سنگین سر جایش نشست و با لحنی گرفته آغاز کرد: «اول که رفتیم سر نماز بود. مثل ما نماز نمیخوند.» سپس به سمت عبدالله صورت چرخاند و پرسید :«می دونستی مجید شیعه اس؟»
➖ عبدالله لبخندی زد و پاسخ داد: «نمیدونستیم، ولی مگه تهران چندتا سنی داره؟ اکثریت شون شیعه هستن. تعجبی نداره این پسرم شیعه باشه.» نگاه پدر ناراحت به زمین دوخته شد، شاید شیعه بودن این مستأجر تازه وارد، چندان خوشایندش نبود، اما مادر از جا بلند شد و همچنانکه به سمت آشپزخانه میرفت، در تأیید حرف عبدالله گفت: «حالا شیعه باشه، گناه که نکرده بنده خدا!» و لعیا با نگاهی ملامتبار رو به ابراهیم کرد: «حالا میخوای چون شیعه اس، ازش کرایه بیشتر بگیریم؟!!!» ابراهیم که در برابر چند پاسخ سرزنشآمیز درمانده شده بود، با صدایی گرفته گفت: «نه، ولی خب اگه سُنی بود، زندگی باهاش راحتتر بود»
➖ خوب میدانستم که ابراهیم اصلاً در بند این حرفها نیست، اما شاید میخواست با این عیبجوییها از شور و شعف پدر کاسته و معاملهاش را لکهدار کند که عبدالله با خونسردی جواب داد: «آره، اگه سُنی بود کنار هم راحتتر بودیم. ولی ما که تو بندر کنار این همه شیعه داریم زندگی میکنیم، مجید هم یکی مثل بقیه.» سپس نفس عمیقی کشید و ادامه داد: «شاید مصلحت خدا اینه که این آدم بیاد اینجا و با ما زندگی کنه، شاید خدا کمکش کنه تا اونم به سمت مذهب اهل سنت هدایت شه!» در برابر سخنان آرمانگرایانه عبدالله هیچ کس چیزی نگفت و عطیه از محمد پرسید: «خُب، دیگه چه آمار مهمی ازش دراُوردید؟» و محمد که از این شیرین کاریاش لذت چندانی نبرده بود، ابرو در هم کشید و پاسخ داد: «خیلی ساکت و توداره! اصلاً پا نمیداد حرف بزنه!»
➖ که مادر در درگاه آشپزخانه ایستاد و گفت: «ول کنید این حرفا رو مادرجون! چی کار به کار این جوون دارید؟ پاشید سفره رو پهن کنید، شام حاضره.» سپس رو به محمد کرد و با حالتی دلسوزانه سؤال کرد: «مادر جون رفتید بالا، این بنده خدا غذا چیزی آماده داشت؟ بوی غذا تو خونه پیچیده، یه ظرف براش ببرید.» که به جای محمد، ابراهیم با تندی جواب داد: «کوتاه بیا مادرِ من! نمیخواد این پسره رو انقدر حلوا حلواش کنی!» اما مادر بیتوجه به غر و لُندهای ابراهیم، منتظر پاسخ محمد مانده بود که زیر لب جواب داد: «آره، یه ماهیتابه تخم مرغ رو گازش بود. تعارفمون هم کرد، ولی ما گفتیم شام پایین حاضره و اومدیم.» و مادر با خیال راحت سر سفره نشست.
➖ سر سفره همچنان در فکر این مرد غریبه بودم که حالا برایم غریبهتر هم شده بود. مردی که هنوز به درستی چهرهاش را ندیده بودم و جز چند سایه و تصویر گذرا و حالا یک اسم شیعه، برایم معنای دیگری نداشت. عبدالله راست میگفت؛ ما در بندرعباس با افراد زیادی رابطه داشتیم که همگی از اهل تشیع بودند، اما حالا این اختلاف مذهبی، بیگانگی او را برایم بیشتر میکرد.
➖ هر چند پذیرفتن اینهمه محدودیت برایم سخت بود که بخاطر حرص و طمع پدر باید چنین وضعیت ویژهای به خانوادهمان تحمیل شود، اما شاید همانطور که عبدالله میگفت در این قصه حکمتی نهفته بود که ما از آن بی خبر بودیم و خدا بهتر از هر کسی به آن آگاه بود.
#ادامه_دارد ...
❌ #نویسنده_فاطمه_ولی_نژاد
✅ @dastanha_18
✅ @dastanha_18
📖 #رمان_جان_شیعه_جان_اهل_سنت
🖋 #قسمت_ششم
صبح شنبه اول مهر ماه سال 91 فرصت مغتنمی بود تا عقده یک هفته دوری از حیاط زیبای خانهمان را خالی کنم. عبدالله به مدرسه رفته بود، پدر برای تحویل محصولاتش راهی بازار شده و مادر هم به خانه خاله فهیمه رفته بود تا از شوهر بیمارش حالی بپرسد. آقای عادلی هم که هر روز از وقتی هوا گرگ و میش بود، به پالایشگاه میرفت و تا شب باز نمیگشت. همان روزی که انتظارش را میکشیدم تا بار دیگر خلوت دلم را با حضوری لبریز احساس در پای نخلها پُر کنم.
با هر تکانی که شاخههای نخلها در دل باد میخوردند، خیال میکردم به من لبخند میزنند که خرامان قدم به حیاط گذاشته و چرخی دور حوض لوزی شکلمان زدم. هیچ صدایی به گوش نمیرسید جز کشیده شدن کف دمپایی من به سنگ فرش حیاط و خزیدن باد در خم شاخههای نخل! لب حوض نشسته و دستی به آب زدم. آسمان آنقدر آبی بود که به نظرم شبیه آبی دریا میآمد. نگاهی به پنجره اتاق طبقه بالا انداختم و از اینکه دیگر مزاحمی در خانه نبود، لبخند زدم. وقتش رسیده بود آبی هم به تن حیاط بزنم که از لب حوض برخاسته و جارودستی بافته شده از نخل را از گوشه حیاط برداشتم. شلنگ پیچیده به دور شیر را با حوصله باز کردم و شیر آب را گشودم.
حالا بوی آب و خاک و صدای پای جارو هم به جمعمان اضافه شده و فضا را پر نشاط تر می کرد. انگار آمدن مستأجر آنقدرها هم که فکر میکردم، وحشتناک نبود. هنوز هم لحظاتی پیدا میشد که بتوانم در دل نخلستان کوچکم، خوش باشم و محدودیت پیش آمده، قدر لحظات خرامیدن در حیاط را بیشتر به رخم میکشید که صدای چرخیدن کلید در قفل درِ حیاط، سرم را به عقب چرخاند. قفل به سرعت چرخید، اما نه به سرعتی که من خودم را پشت در رساندم. در با نیرویی باز شد که محکم با دستم مانع شدم و دستپاچه پرسیدم: «کیه؟!!!» لحظاتی سکوت و سپس صدایی آرام و البته آمیخته به تعجب: «عادلی هستم.» چه کار میتوانستم بکنم؟ سر بدون حجاب و آستینهای بالا زده و نه کسی که صدایش کنم تا برایم چادری بیاورد. با کف دستم در را بستم و با صدایی که از ورود ناگهانی یک نامحرم به لرزه افتاده بود، گفتم: «ببخشید... چند لحظه صبر کنید!»
شلنگ و جارو را رها کرده و با عجله به سمت اتاق دویدم، به گونهای که به گمانم صدای قدمهایم تا کوچه رفت. پردهها را کشیده و از گوشه پنجره سرک کشیدم تا ببینم چه میکند، اما خبری نشد. یعنی منتظر مانده بود تا کسی که مانع ورودش شده، اجازه ورود دهد؟ باز هم صبر کردم، اما داخل نمیشد که چادر سورمهای رنگم را به سر انداخته و دوباره به حیاط بازگشتم. در را آهسته گشودم که دیدم مردد پشت در ایستاده است. کلید در دستش مانده و نگاهش خیره به دری بود که به رویش بسته بودم. برای نخستین بار بود که نگاهم بر چشمانش میافتاد، چشمانی کشیده و پُر احساس که به سرعت نگاهش را از من برداشت. صورتی گندمگون داشت که زیر بارش آفتاب تیز جنوب کمی سوخته و حالا بیش از تابش آفتاب، از شرم و حیا گل انداخته بود. بدون اینکه چیزی بگویم، از پشت در کنار رفته و او با گفتن «ببخشید!» وارد شد. از کنارم گذشت و حیاط نیمه خیس را با گامهایی بلند طی کرد. تازه متوجه شدم شیر آب هنوز باز است و سر شلنگ درست در مسیرش افتاده بود، همانجایی که من رهایش کرده و به سمت اتاق دویده بودم. به درِ ساختمان رسید، ضربهای به در شیشهای زد و گفت: «یا الله...» کمی صبر کرد، در را گشود و داخل شد.
به نظرم از سکوت خانه فهمیده بود کسی داخل نیست که کارش را به سرعت انجام داد و بازگشت و شاید به خاطر همین خانه خالی بود که من هم از پشت در تکان نخوردم تا بازگردد. نگاهم را به زمین دوختم و منتظر شدم تا خارج شود. به کنارم که رسید، باز زیر لب زمزمه کرد: «ببخشید!» و بدون آنکه منتظر پاسخ من بماند، از در بیرون رفت و من همچنانکه در را میبستم، جواب دادم: «خواهش میکنم.» در با صدای کوتاهی بسته شد و باز من در خلوت خانه فرو رفتم، اما حالِ لحظاتی پیش را نداشتم. صدای باد و بوی آب و خاک و طنازی نخلها، پیش چشمانم رنگ باخته و تنها یک اضطراب عمیق بر جانم مانده بود. اضطراب از نگاه نامحرم که اگر خدا کمکم نکرده بود و لحظهای دیرتر پشت در رسیده بودم، او داخل میشد. حتی از تصور این صحنه که مردی نامحرم سرم را بیحجاب ببیند، تنم لرزید و باز خدا را شکر کردم که از حیا و حجابم محافظت کرده است. با بیحوصلگی شستن حیاط را تمام کردم و به اتاق بازگشتم. حالا میفهمیدم تصوراتی که دقایقی پیش از ذهنم گذشت، اشتباه بود. آمدن مستأجر همانقدر که فکر میکردم وحشتناک بود. دیگر هیچ لحظهای پیدا نمیشد که بتوانم در دل نخلستان کوچکم، خوش باشم. دیگر باید حتی اندیشه خرامیدن در حیاط را هم از ذهنم بیرون می کردم.
🖌 نویسنده : فاطمه ولی نژاد
✅ @dastanha_18
✅ @dastanha_18