صوت ترتیل و ترجمه صفحه ۱۲۴

🌷🌷در آیات صفحه قبل راجع به حرام بودن صید در حال احرام خواندیم در آیهٔ ۹۶ از صفحه ۱۲۴ می خوانیم که حلال است صید دریا و طعامش ««صَیدالبحر و طَعامُهُ»» چرا طعام را کنار صید بکار برده ؟ چون در شکار حیوانات صحرایی هم شکار آنها حرام است ««در حال احرام»»هم خوردن طعام آنها ،یعنی ممکن است حاجی خودش شکار نکرده باشد شخص دیگری شکار کرده باشد اما خوردن گوشت و طعام آن حرام میشود چرا اینگونه است؟ چون اگر کسی مُحرِم است یعنی در حال احرام است حیوانی را شکار کند و آنرا ذبح کند آن شکار تبدیل به مُردار میشود وخوردن گوشت مردار هم حرام است.

🌷🌷 در جاهلیت مقرراتی را وضع می کردند و به خدا نسبت می دادند در واقع به خدا دروغ می بستند «« یَفتَرونَ علی الله »» مثل چی؟ مثل موردی که در این آیه آمده ؛ می گفتند گوشت شتری که پنج بار زاییده حرام است ««بَحیرة»» آنرا نمی خوردند ، گوشش را شکاف می دادند و آنرا آزاد می گذاشتند ، یا اینکه شتری که ده بار زائیده ««سائبة»» یا گوسفندی که هفت بار پشت سر هم زائیده ««وَصیلة»» یا شتر نری که ده بار برای لقاح از آن استفاده شده «« حام»» تصور میکردند برای نزدیک شدن به بتها باید این کارها را بکنند در حالیکه وضع کردن قانون مختص خدا و پیامبرش است

🌷🌷 اما حیوانات دریایی که در حال احرام صید می کنند هم صید حلال است هم خوردن آن صید برای افراد مُحرِم و برای مسافران ««للسّیارة»» یعنی کسانیکه مسافر هستند اما در حال احرام نیستند