🔴 #شبهه 🔅پيامبر وقتي از مكه به مدينه هجرت كرد ابوبكر را همراه با خودش برد و او را نجات داد و از طرفي علي را در معرض خطر و نابودي قرار داد و از او خواست در جايش بخوابد... پس اگر علي امام و وصي و #خليفه منصوب از سوي خدا بوده است آيا چنين كسي در معرض مرگ قرار داده مي‌شود و جان ابوبكر كه اگر بميرد براي #امامت ضرري نيست نجات داده مي‌شود... سؤال اين‌جاست كه كدام‌يك سزاوارتر است كه خاري به پايش نخورد و در معرض مرگ قرار نگيرد؟ و اگر بگوييد كه علي #غيب مي‌دانست پس خوابيدن او بر #بستر_پيامبر چه فضيلت و شاهكاري مي‌تواند باشد؟ جواب: دو سؤال بسيار خوبي است كه هركدام را جداگانه جواب كامل مي‌دهيم. سؤال اول : چرا پيامبر علي را به جاي خودش قرار داد و ابوبكر را به همراه خود به #غار برد و نجات داد؟ جواب: ۱. آيا آن كه همراه پيامبر بود ابوبكر (نام اصلي او عتيق مي‌باشد) بوده است يا #عبدالله‌بن‌اريقط‌بن‌بكر معروف به (ابن‌بكر) در «صحيح بخاري» رقم ۷۱۷۵ و رقم ۶۹۲ گفت: «ابوبكر و عمر و سالم مولي ابي حذيفه و ابوسلمه و زيد و عامربن‌ربيعه از مكه به مدينه مهاجرت كردند و در راه نماز جماعت به امامت سالم انجام مي‌دادند در «صحيح بخاري» (ج ۶، ص ۴۲) در خصوص نفي حضور ابوبكر در غار عايشه هم با سخن خود تأييد نموده است جايي كه مي‌گويد: «هرگز در مورد [ فضيلت ]ما قرآني نازل نگشته است». «سيره ابن‌هشام» (ج ۲، ص ۱۲۱) مي‌گويد مسلمانان در مكه به مدينه مهاجرت كرده‌اند و از آنان ابوبكر و عمر بودند. براي اطلاعات بيش‌تر بايد به كتاب «يار غار ابوبكر يا فردي ديگر؟» تأليف محقق نجاح‌الطائي مراجعه كنيد. اگر بر فرض ابوبكر خليفه اول يار غار پيامبر باشد و اين مطلب مسلم شد ما بحث را ادامه مي‌دهيم. ۲. درك حكمت كارهاي رسول اكرم يا دستورات وحي الهي براي ما ممكن نيست اما ما به اندازه توان عقل خويش مسئله را بررسي مي‌كنيم شايد حكمت‌هايي دارند كه بايد از خود پيامبر سؤال مي‌شد يا خليفه واقعي ايشان؛ تا جواب كامل را ياد مي‌گرفتيم. ۳. در گذشته عرض كرديم از مسلمات تاريخ و احاديث شيعه و سني «حديث يوم الدار يا حديث #يوم_انذار است» پيامبر (تاريخ طبري، ج ۲، ص ۶۳) فرمود: «هذا عليّ و وزيري و وصيّ و خليفتي من بعدي» بنابراين مسلم است كه حضرت علي مقام #وزارت و وصايت و خليفه رسول اكرم را داشته است و كسي كه مقامي را دارد در سختي‌ها و خطرها معلوم مي‌شود كه آيا #لياقت چنين مقامي را دارد يا نه. خوش زماني است كه محكِ تجربه آيد به ميان تا سيه روي شود هر كه در او غِش باشد قرآن مي‌فرمايد : ( وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ): و هنگامي كه خدا ابراهيم را با كلماتي بيازمود و او همه را به اتمام رساند گفت من تو را امام و #پيشواي مردم قرار دادم. شايد خوابيدن در جاي پيامبر و وصي بودن آن حضرت در مكه و رد امامت و همچنين انتقال فواطم از مكه به مدينه با آن همه خطرات، امتحاني بود تا مردم بدانند كه مقام خلافت رسول اكرم چه تواني و قدرتي مي‌خواهد و چه كسي اين توانايي و قدرت را دارد. ۴.اصولا براي هر كاري فرد مناسب را انتخاب مي‌كنند حضرت علي مردي نيرومند و شجاع و از لحاظ موقعيت اجتماعي در نزد مردم پسر #كليددار كعبه بود و از اين جهت اگر در جاي پيامبر مي‌خوابيد مي‌توانست به خوبي از خود دفاع كند و با دشمنان بجنگد و اگر او را شكنجه مي‌كردند تا اطلاعاتي از هجرت پيامبر بگيرند آن حضرت طاقت داشت پيامبر را لو نمي‌داد. اما ابوبكر شخصي مسّن و #ضعيف بود (زيرا در تمام جنگ‌هاي رسول اكرم هيچ پهلواني را شكست نداد و در عريش يعني #سايبان خدمت مي‌نمود) و همچنين در ميان قريش از لحاظ موقعيت اجتماعي ارزش‌مند نبود (همان‌طور كه در تاريخ طبري از قول ابوسفيان بعد از جريان سقيفه نقل شده است). بنابراين اگر ابوبكر به جاي رسول اكرم مي‌خوابيد هم نيرومند نبود و هم شجاعت لازم را نداشت ثانياً اگر دستگير مي‌شد احتمال داشت زير شكنجه حضرت را لو بدهد همان‌طور كه وقتي عمار ياسر را دستگير كردند با آن‌كه جوان‌تر و قوي‌تر از ابوبكر بود از اسلام برائت جست و اظهار شرك نمود (يعني تقيه كرد). ۵. ابوبكر با اين‌كه كنار پيامبر بود به فرمايش قرآن كريم مي‌ترسيد و حضرت او را #دلداري مي‌داد قرآن مي‌فرمايد : (...إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا... ):... [پيامبر] به همراهش مي‌گفت اندوه مدار كه خدا با ماست. (سوره توبه، آيه ۴۰). خلاصه: علي‌بن‌ابي‌طالب با خصوصيات و شايستگي‌هايي كه داشت مقام وصيّ بودن و خليفه بودن پيامبر را با عمل خود به منصّه #ظهور رسانيد. 📚برگرفته از کتاب پاسخ ( نقد و بررسی شبهات وهابیت آل سعود ) 🔅حضرت استاد آیت الله وفــســے 💥ادامه دارد...