eitaa logo
بزم روایت|بِحار الأنوار
1.4هزار دنبال‌کننده
1 عکس
3 ویدیو
2 فایل
روایات خاص بحار الأنوار...🕯 علی بن موسی الرضا علیه السلام: إِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا... ارتباط با بنده: @bearanvand 📜نشر دهید، نام کانال اهمیتی ندارد.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻اگر میتوانید، به این خورشید خیره شوید، دیدن خدا پیشکش... ▫️عنِ ابْنِ حُمَيْدٍ قَالَ: ذَاكَرْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع فِيمَا يَرْوُونَ مِنَ الرُّؤْيَةِ فَقَالَ الشَّمْسُ جُزْءٌ مِنْ سَبْعِينَ جُزْءاً مِنْ نُورِ الْكُرْسِيِّ وَ الْكُرْسِيُّ جُزْءٌ مِنْ سَبْعِينَ جُزْءاً مِنْ نُورِ الْعَرْشِ وَ الْعَرْشُ جُزْءٌ مِنْ سَبْعِينَ جُزْءاً مِنْ نُورِ الْحِجَابِ وَ الْحِجَابُ جُزْءٌ مِنْ سَبْعِينَ جُزْءاً مِنْ نُورِ السِّرِّ فَإِنْ كَانُوا صَادِقِينَ فَلْيَمْلَئُوا أَعْيُنَهُمْ مِنَ الشَّمْسِ لَيْسَ دُونَهَا سَحَابٌ (از ابن حمید نقل شده است که گفت: «با امام صادق (ع) درباره رؤیت [خداوند] صحبت کردم. ایشان فرمودند: "خورشید جزئی از هفتاد جزء نور کرسی است و کرسی جزئی از هفتاد جزء نور عرش است و عرش جزئی از هفتاد جزء نور حجاب است و حجاب جزئی از هفتاد جزء نور سِر است. اگر آنها راست می‌گویند، پس چشمان خود را از خورشید زمانی که هوا ابری نیست پر کنند) /ص44 @bazm_behar
🔻موسی میدانست خدا دیده نمیشود ولی قومش اصرار کردند ▫️امام رضا علیه السلام: إِنَّ كَلِيمَ اللَّهِ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ ع عَلِمَ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى عَنْ أَنْ يُرَى بِالْأَبْصَارِ وَ لَكِنَّهُ لَمَّا كَلَّمَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَرَّبَهُ نَجِيّاً رَجَعَ إِلَى قَوْمِهِ فَأَخْبَرَهُمْ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ كَلَّمَهُ وَ قَرَّبَهُ وَ نَاجَاهُ فَقَالُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَسْمَعَ كَلَامَهُ كَمَا سَمِعْتَ وَ كَانَ الْقَوْمُ سَبْعَمِائَةِ أَلْفِ رَجُلٍ فَاخْتَارَ مِنْهُمْ سَبْعِينَ أَلْفاً ثُمَّ اخْتَارَ مِنْهُمْ سَبْعَةَ آلَافٍ ثُمَّ اخْتَارَ مِنْهُمْ سَبْعَمِائَةٍ ثُمَّ اخْتَارَ مِنْهُمْ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِ رَبِّهِ فَخَرَجَ بِهِمْ إِلَى طُورِ سَيْنَاء ... وَ سَمِعُوا كَلَامَه‏...ِ فَقَالُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ بِأَنَّ هَذَا الَّذِي سَمِعْنَاهُ كَلَامُ اللَّهِ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَلَمَّا قَالُوا هَذَا الْقَوْلَ الْعَظِيمَ وَ اسْتَكْبَرُوا وَ عَتَوْا بَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِمْ صَاعِقَةً فَأَخَذَتْهُمْ بِظُلْمِهِمْ فَمَاتُوا فَقَالَ مُوسَى يَا رَبِّ مَا أَقُولُ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ إِذَا رَجَعْتُ إِلَيْهِمْ وَ قَالُوا إِنَّكَ ذَهَبْتَ بِهِمْ فَقَتَلْتَهُمْ لِأَنَّكَ لَمْ تَكُنْ صَادِقاً فِيمَا ادَّعَيْتَ مِنْ مُنَاجَاةِ اللَّهِ إِيَّاكَ فَأَحْيَاهُمُ اللَّه‏ ... فَقَالُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَسْأَلَه‏ [ان نراه] ... فَأَوْحَى اللَّهُ جَلَّ جَلَالُهُ إِلَيْهِ يَا مُوسَى اسْأَلْنِي مَا سَأَلُوكَ فَلَنْ أُؤَاخِذَكَ بِجَهْلِهِمْ فَعِنْدَ ذَلِكَ قَالَ مُوسَى ع: «قالَ رَبِّ أَرِني‏ أَنْظُرْ إِلَيْكَ قالَ لَنْ تَراني‏ وَ لكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكانَهُ فَسَوْفَ تَراني‏ فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَ خَرَّ مُوسى‏ صَعِقاً فَلَمَّا أَفاقَ قالَ سُبْحانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنين‏») امام رضا (ع) فرمودند: «کلیم‌الله، موسی بن عمران (ع) می‌دانست که خداوند متعال منزه است از آنکه با چشم دیده شود. اما هنگامی که خداوند عز وجل با او سخن گفت و او را به خود نزدیک کرد به قوم خود بازگشت و به آنها خبر داد که خداوند عز وجل با او سخن گفته و او را نزدیک کرده است. آنها گفتند: "ما به تو ایمان نخواهیم آورد تا سخن خدا را همان‌طور که تو شنیده‌ای، بشنویم." و قوم او هفتصد هزار نفر بودند. او از میان آنها هفتاد هزار نفر را انتخاب کرد، سپس از آنها هفت هزار نفر، سپس از آنها هفتصد نفر و در نهایت از میان آنها هفتاد مرد را برای میقات خداوند انتخاب کرد و با آنها به کوه سینا رفت... آنها سخن خدا را شنیدند ... و گفتند: "ما به تو ایمان نخواهیم آورد که این سخنی که شنیدیم، سخن خداست تا خدا را به‌وضوح ببینیم." وقتی آنها این سخن بزرگ را گفتند و تکبر ورزیدند، خداوند عز وجل بر آنها صاعقه‌ای فرستاد که به خاطر ظلمشان آنها را گرفت و مردند. موسی (ع) گفت: "پروردگارا، چه بگویم به بنی‌اسرائیل وقتی به آنها برگردم و بگویند: تو آنها را بردی و کشتی، زیرا تو در آنچه درباره مناجات خدا با خود ادعا کردی، صادق نبودی." خداوند آنها را زنده کرد و آنها [دوباره] گفتند: "ما به تو ایمان نخواهیم آورد تا از خدا بخواهی که او را ببینیم." خداوند جلاله به موسی وحی کرد: "ای موسی، از من بخواه آنچه از تو خواسته‌اند، زیرا من تو را به خاطر جهل آنها مؤاخذه نخواهم کرد." در آن زمان موسی (ع) گفت: "پروردگارا، مرا نشان بده که تو را ببینم." خداوند فرمود: "تو مرا نخواهی دید، اما به کوه نگاه کن. اگر در مکان خود ثابت بماند، تو مرا خواهی دید." وقتی پروردگارش بر کوه تجلی کرد، آن را متلاشی کرد و موسی به زمین افتاد. وقتی به هوش آمد، گفت: "سبحانک، به سوی تو توبه می‌کنم و من اولین مؤمنان هستم."») /ص47 @bazm_behar
🔻چه قدر زشت است که کسی به این سن برسد و خدا را (حقَّ معرفته) نشناسد ▫️[معاویة بن وهب از حضرت در مورد دیدن خدا سوال کرد] فَتَبَسَّمَ [امام صادق] ع ثُمَّ قَالَ يَا مُعَاوِيَةُ مَا أَقْبَحَ بِالرَّجُلِ يَأْتِي عَلَيْهِ سَبْعُونَ سَنَةً أَوْ ثَمَانُونَ سَنَةً يَعِيشُ فِي مُلْكِ اللَّهِ وَ يَأْكُلُ مِنْ نِعَمِهِ ثُمَّ لَا يَعْرِفُ اللَّهَ حَقَّ مَعْرِفَتِه‏ ("پس امام صادق علیه السلام تبسم کرد فرمود: ای معاویه، چه زشت است که مردی هفتاد یا هشتاد بر او بگذرد در ملک خدا زندگی کند و از نعمت‌های او بخورد، اما خدا را آنگونه که حق معرفتش است نشناسد.") ... [و حضرت پس از اصلاح معرفت او به خدای متعال و توضیح اینکه رؤیت، قلبی است نه بَصَری، فرمودند]: لَوْ كُنْتَ تَمُوتُ عَلَى مَا كُنْتَ عَلَيْهِ لَكَانَ حَالُكَ أَسْوَأَ الْأَحْوَال...‏ ("اگر بر آنچه که بودی می‌مردی، حال تو بدترین حالات می‌بود.") /ص54 @bazm_behar
🔻معنی اینکه خدا انسان را فراموش میکند/انسان را از یاد خودش میبَرد ▫️عبْد الْعَزِيزِ قَالَ: سَأَلْتُ الرِّضَا عَلِيَّ بْنَ مُوسَى ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا يَنْسَى وَ لَا يَسْهُو وَ إِنَّمَا يَنْسَى وَ يَسْهُو الْمَخْلُوقُ الْمُحْدَثُ أَ لَا تَسْمَعُهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ وَ ما كانَ رَبُّكَ نَسِيًّا وَ إِنَّمَا يُجَازِي مَنْ نَسِيَهُ وَ نَسِيَ لِقَاءَ يَوْمِهِ بِأَنْ يُنْسِيَهُمْ أَنْفُسَهُمْ كَمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ وَ قَالَ تَعَالَى فَالْيَوْمَ نَنْساهُمْ كَما نَسُوا لِقاءَ يَوْمِهِمْ هذا أَيْ نَتْرُكُهُمْ كَمَا تَرَكُوا الِاسْتِعْدَادَ لِلِقَاءِ يَوْمِهِمْ هَذَا. ("عبدالعزیز گفت: از امام رضا (ع) درباره قول خداوند عز و جل پرسیدم: «آنها خدا را فراموش کردند، پس خدا نیز آنها را فراموش کرد.» ایشان فرمودند: خداوند متعال فراموش نمی‌کند و سهو نمی‌کند، بلکه مخلوق و موجودات به وجود آمده فراموش می‌کنند و دچار سهو می‌شوند. آیا نمی‌شنوی که خداوند عز و جل می‌فرماید: «و پروردگارت فراموشکار نیست»؟ و تنها کسانی را که او را فراموش کرده‌اند، مجازات می‌کند و کسانی که روز ملاقاتش را فراموش کرده‌اند، به این صورت مجازات می‌شوند که آنها را از یاد خوشان میبرد همان‌طور که خداوند تعالی می‌فرماید: «مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند، پس خدا نیز آنها را از یاد خودشان بُرد آنها فاسقین هستند.» و همچنین می‌فرماید: «امروز آنها را فراموش می‌کنیم، همان‌طور که روز ملاقاتشان را فراموش کردند»؛ یعنی آنها را رها می‌کنیم، همان‌طور که آنها آمادگی برای روز ملاقاتشان را ترک کردند") /ص64 @bazm_behar
🔻آنچه از خاطرت گذشت و فراموش کردی... ▫️عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ "يَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفى‏" قَالَ السِّرُّ مَا كَتَمْتَهُ فِي نَفْسِكَ وَ أَخْفَى مَا خَطَرَ بِبَالِكَ ثُمَّ أُنْسِيتَهُ ("محمد بن مسلم گفت: از امام صادق (ع) درباره قول خداوند عز و جل پرسیدم: «او سِرّ و پنهانتر را می‌داند.» ایشان فرمودند: سِر آن چیزی است که در دل خود پنهان کرده‌ای و نهان‌تر آن است که به ذهنت خطور کرده و سپس آن را فراموش کرده‌ای.") /ص79 @bazm_behar
🔻خیانت چشم ها ▫️عنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَلَمَةَ الْحَرِيرِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ "يَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْيُنِ"* فَقَالَ أَ لَمْ تَرَ إِلَى الرَّجُلِ يَنْظُرُ إِلَى الشَّيْ‏ءِ وَ كَأَنَّهُ لَا يَنْظُرُ إِلَيْهِ فَذَلِكَ خَائِنَةُ الْأَعْيُنِ (از عبد الرحمن بن سلمه حریری نقل شده: از امام صادق (ع) درباره کلام خداوند عز و جل پرسیدم [که در قرآن میفرماید]: «او چشمهايى را كه به خيانت مى ‏گردد را می‌داند.» ایشان فرمودند: آیا ندیدی مردی به چیزی نگاه میکند و انگار که نگاه نمیکند؟ این است خائنهٔ الاعین [چشمهايى را كه به خيانت/زیر چشمی مى ‏گردد]) * آیه به طور کامل: «يَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ ما تُخْفِي الصُّدُور: او چشمهايى را كه به خيانت می‏گردد و آنچه را سينه ‏ها پنهان میدارند، می‏داند/غافر19» * قال الطبرسي رحمه الله: "خائِنَةَ الْأَعْيُنِ" أي خيانتها و هي مسارقة النظر إلى ما لا يحل النظر إليه... (به معنای دزدکی نگاه کردن به چیزی است که نگاه به آن حلال نیست) *المیزان: آن گناهانى منظور است كه براى ديگران هويدا نباشد، و از آنان پوشيده باشد /ص80 @bazm_behar
🔻توصیه روز گذشته به مطالعه احادیث ▫️بعضی تاریخ خوانده‌اند، [امّا] نخوانده‌اند و از کلمات ائمّه در این روایات مطّلع نیستند؛ عیب بزرگ کار اینها این است. ائمّه را هم بیش از همه، از درون خود این احادیث میشود فهمید که در زندگی اینها، در جابه‌جایی اینها، در اعلام وصایت اینها، در هر کدامشان چه اتّفاقی افتاده [است]... *منبع - ۱۴۰۳/۱۰/۱۵ @bazm_behar
🔻خداوند طبیبی است که نسخه اش طبق امیال(نفسانی) بندگانش نیست ▫️قالَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَا عِبَادَ اللَّهِ أَنْتُمْ كَالْمَرْضَى وَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ كَالطَّبِيبِ فَصَلَاحُ الْمَرْضَى فِيمَا يَعْلَمُهُ الطَّبِيبُ وَ يُدَبِّرُهُ بِهِ لَا فِيمَا يَشْتَهِيهِ الْمَرِيضُ وَ يَقْتَرِحُهُ أَلَا فَسَلِّمُوا لِلَّهِ أَمْرَهُ تَكُونُوا مِنَ الْفَائِزِينَ... (رسول خدا (ص) فرمودند: «ای بندگان خدا! شما مانند بیماران هستید و خداوند رب العالمین مانند پزشک است. بهبودی بیماران در آن چیزی است که پزشک می‌داند و با آن تدبیر می‌کند، نه در آنچه که بیمار می‌خواهد و پیشنهاد می‌دهد. پس تسلیم اراده خداوند شوید تا از رستگاران باشید.»)... [و حضرت در ادامه علت تغییر قبله از بیت المقدس به کعبه را این فرمودند که] چون میل اهل مدینه به سمت بیت المقدس بود، به آنها دستور داد تا خلاف آن را انجام دهند و به سمت کعبه روی آورند تا مشخص شود چه کسی با محمد در آنچه که او را ناخوشایند است، موافق است...) *مرتبط با این روایت. /ص107 @bazm_behar
🔻علم الهی دو نوع است ▫️عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ عِلْمَيْنِ عِلْمٌ مَكْنُونٌ مَخْزُونٌ لاَ يَعْلَمُهُ إِلاَّ هُوَ مِنْ ذَلِكَ يَكُونُ اَلْبَدَاءُ* وَ عِلْمٌ عَلَّمَهُ مَلاَئِكَتَهُ وَ رُسُلَهُ وَ أَنْبِيَاءَهُ وَ نَحْنُ نَعْلَمُه ( امام صادق علیه السلام فرمود: «برای خداوند دو علم وجود دارد: علمی مخزون که جز خود او کسی از آن آگاه نیست و از آن است و علمی که به فرشتگان، پیامبران و انبیای خود آموخته است و ما نیز آن را می‌دانیم.») *برای توضیح بَداء اینجا را بخوانید /ص109 @bazm_behar
🔻قرار بود قیام در سال ۷۰ هجری باشد ولی خداوند در پی غضبش به خاطر شهادت سیدالشهداء(ع)، این امر را به تعویق انداخت ▫️عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع إِنَّ عَلِيّاً ع كَانَ يَقُولُ إِلَى السَّبْعِينَ بَلَاءٌ وَ كَانَ يَقُولُ بَعْدَ الْبَلَاءِ رَخَاءٌ وَ قَدْ مَضَتِ السَّبْعُونَ وَ لَمْ نَرَ رَخَاءً فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع يَا ثَابِتُ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى كَانَ وَقَّتَ هَذَا الْأَمْرَ فِي السَّبْعِينَ فَلَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ اشْتَدَّ غَضَبُ اللَّهِ عَلَى أَهْلِ الْأَرْضِ فَأَخَّرَهُ إِلَى أَرْبَعِينَ وَ مِائَةِ سَنَةٍ فَحَدَّثْنَاكُمْ فَأَذَعْتُمُ الْحَدِيثَ وَ كَشَفْتُمْ قِنَاعَ السِّرِّ فَأَخَّرَهُ اللَّهُ وَ لَمْ يَجْعَلْ لَهُ بَعْدَ ذَلِكَ وَقْتاً عِنْدَنَا وَ يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ قَالَ أَبُو حَمْزَةَ وَ قُلْتُ ذَلِكَ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَقَالَ قَدْ كَانَ ذَلِكَ (از ابی حمزه ثمالی روایت شده است که گفت: به امام باقر(ع) گفتم: «علی (ع) می‌فرمود: "تا هفتاد سال بلاء است و بعد از بلاء، رخاء و راحتی است." و اکنون هفتاد سال گذشته و ما رهایی ندیده‌ایم.» امام باقر(ع) فرمود: «ای ثابت! خداوند متعال این امر را برای سال هفتاد تعیین کرده بود. اما وقتی حسین (ع) به شهادت رسید، غضب خداوند بر اهل زمین شدت گرفت و آن را تا سال صد و چهل تأخیر انداخت. ما این موضوع را به شما گفتیم و شما آن را منتشر کردید و پرده از راز برداشتید، بنابراین خداوند آن را تأخیر انداخت و بعد از آن برای ما زمانی تعیین نکرد. خداوند آنچه را بخواهد محو می‌کند و آنچه را بخواهد ثابت می‌کند و نزد او "ام الکتاب" است.») *برای مطالعه بیشتر اینجا را بخوانید. * این روایت با سند صحیح در کافی آمده است(جلد2ص241). /ص114 @bazm_behar
🔻 اگر مضطر شوید، مانند قوم موسی، امر فرج جلو می افتد ▫️عنِ الْفَضْلِ بْنِ أَبِي قُرَّةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ أَوْحَى اللَّهُ إِلَى إِبْرَاهِيمَ أَنَّهُ سَيُولَدُ لَكَ فَقَالَ لِسَارَةَ فَقَالَتْ أَ أَلِدُ وَ أَنَا عَجُوزٌ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ أَنَّهَا سَتَلِدُ وَ يُعَذَّبُ أَوْلَادُهَا أَرْبَعَمِائَةِ سَنَةٍ بِرَدِّهَا الْكَلَامَ عَلَيَّ قَالَ فَلَمَّا طَالَ عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ الْعَذَابُ ضَجُّوا وَ بَكَوْا إِلَى اللَّهِ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَى مُوسَى وَ هَارُونَ يُخَلِّصُهُمْ مِنْ فِرْعَوْنَ فَحَطَّ عَنْهُمْ سَبْعِينَ وَ مِائَةَ سَنَةٍ قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع هَكَذَا أَنْتُمْ لَوْ فَعَلْتُمْ لَفَرَّجَ اللَّهُ عَنَّا فَأَمَّا إِذَا لَمْ تَكُونُوا فَإِنَّ الْأَمْرَ يَنْتَهِي إِلَى مُنْتَهَاهُ (از فضل بن ابی قرة نقل شده است که گفت: شنیدم امام صادق(ع) می‌گوید: خداوند به ابراهیم وحی کرد که فرزندی برای تو به دنیا خواهد آمد. ابراهیم به ساره گفت و او گفت: آیا من در حالی که پیر هستم، میزایم؟ خداوند به او وحی کرد که او فرزندی خواهد زایید و فرزندان او به مدت چهارصد سال به خاطر رد کردن این سخن عذاب خواهند شد. سپس وقتی عذاب بر بنی‌اسرائیل طولانی شد، آنها به درگاه خداوند ناله و گریه کردند به مدت چهل صبح. خداوند به موسی و هارون وحی کرد که آنها را از فرعون نجات دهد و به این ترتیب، صد و چهل سال از عذاب آنها کم کرد. امام صادق(ع) فرمود: شما نیز اگر عمل کنید، خداوند بر ما گشایش می‌دهد، اما اگر عمل نکنید، باید امر تا آخرش برود) /ص118 @bazm_behar