#پیام_ناشناس مذهبی ها گاهی از این ور بام می افتند گاهی از آن ور ... و افتاده ها میشوند مذهبی نما.. و این افتادن ها معیار قضاوت میشود ، قضاوت تمام مذهبی ها ! نمایی که #مذهبی_نما_ها از مذهبی ها در ذهن می گذارند #بزرگترین_دردسر و سردرد مذهبی هاست . خودمانی بگویم برادرم نگاهت را محکم به زمین بدوز که گاهی اگر نگاهت اتفاقی به خواهری بیفتد هیچ اعتمادی نیست که خواهر ، خواهر باشد !نگاهت را محکم به زمین بدوز که ذوق دختر خواهرنمایی #از_نگاه_تو ، مذهبی ها را در ذهن عده ای به #منجلاب_دورویی می برد... برادرم نگاهت را محکم به زمین بدوز که چشم های بسیاری منتظر #قضاوت_تمام_مذهبی_ها از روی نگاه تو هستند ! برادرم نگاهت را محکم به زمین بدوز یا #تسبیح را از دستانت رها کن ! یا برادر باش یا انگشتر عقیق و یخه ی بسته و چفیه را الوده به نگاه های زیر چشمی نکن ! خواهرم چادر را محکم به سرگرفته ای اما گاه گاهی #برای_پوچ آذین به حجابت می بندی! چادر ۵ متر پارچه مشکی بیشتر نیست اگر نفهمی اش خواهرم از نو ، #دوباره_چادر_را_بفهم بعد آن را به سر بگیر ! خواهرم ، اگر می شود کنار افرادی که به قضاوت نشسته اند از برادر فلانی کمتر بگو ، آخر میدانی تو #حیای_تمام_خواهران را نشانه گرفته ای ! یا خواهر باش، یا #ادعای انقلابی بودن و بسیجی بودنت را کنار بگذار ! کاش حواسمان باشد حیا و غیرت و ... مذهبی ها را با نمایش مذهبی انگارمان #به_سخره_نگیریم !

‎گفت : دوست دارم شهید بشم ! گفتم : شهید خودش را لایق می کند، فقط طلب نمی کند !

‍ ‍ ✫⇠ #دختر_شینا ✫⇠قسمت :1⃣7⃣ #فصل_نهم روز عروسی صمد خودش را رساند. عصر بود. خبر آوردند" حجت قنبری " یکی از هم روستایی هایمان را که چند روز پیش در تظاهرات همدان شهید شده بود به روستا آورده اند. مردم عروسی را رها کردند و ریختند توی کوچه ها. صمد افتاده بود جلوی جمعیت، مشتش را گره کرده بود و شعار می داد: «مرگ بر شاه... مرگ بر شاه.» مردها افتادند جلو و زن ها پشت سرشان. اول مردها مرگ بر شاه می گفتند و بعد هم زن ها. هیچ کس توی خانه نمانده بود. خانواده حجت قنبری هم توی جمعیت بودند و در حالی که گریه میکردند، شعار می دادند. تشییع جنازه باشکوهی بود. حجت را به خاک سپردیم. صمد ناراحت بود. من را توی جمعیت دید. آمد و خودش مرا رساند خانه و گفت می رود خانه شهید قنبری. شب شده بود؛ اما صمد هنوز نیامده بود. دلم هول می کرد. رفتم خانه پدرم. شیرین جان ناراحت بود. می گفت حاج آقایت هم به خانه نیامده. هر چه پرسیدم کجاست، کسی جوابم را نداد. چادر سرکردم و گفتم: «حالا که این طور شد، می روم خانه خودمان.» خواهرم جلویم را گرفت و نگذاشت بروم. شستم خبردار شد برای صمد و پدرم اتفاقی افتاده. با این حال گفتم: «من باید بروم. صمد الان می آید خانه و نگرانم می شود.» ادامه دارد...✒️ ✫⇠ #دختر_شینا ✫⇠قسمت :2⃣7⃣ #فصل_نهم خدیجه که دید از پس من برنمی آید، طوری که هول نکنم، گفت: «سلطان حسین را گرفته اند.» سلطان حسین یکی از هم روستایی هایمان بود. گفتم: «چرا؟!» خدیجه به همان آرامی گفت: «آخر سلطان حسین خبر آورده بود حجت را آورده اند. او باعث شده بود مردم تظاهرات کنند و شعار بدهند. به همین خاطر او را گرفته و برده اند پاسگاه دمق. صمد هم می خواسته برود پاسگاه، بلکه سلطان حسین را آزاد کند. اما حاج آقا و چند نفر دیگر نگذاشتند تنهایی برود. با او رفتند.» اسم حاج آقایم را که شنیدم، گریه ام گرفت. به مادر و خواهرهایم توپیدم: «تقصیر شماست. چرا گذاشتید حاج آقا برود. او پیر و مریض است. اگر طوری بشود، شما مقصرید.» آن شب تا صبح نخوابیدیم. فردا صبح حاج آقا و صمد آمدند. خوشحال بودند و می گفتند: «چون همه با هم متحد شده بودیم، سلطان حسین را آزاد کردند؛ وگرنه معلوم نبود چه بلایی سرش بیاورند.» نزدیک ظهر، صمد لباس پوشید. می خواست برود تهران. ناراحت شدم. گفتم: «نمی خواهد بروی. امروز یا فردا بچه به دنیا می آید. ما تو را از کجا پیدا کنیم.» مثل همیشه با خنده جواب داد: « نگران نباش خودم را می رسانم.» ادامه دارد.

که به آهی عالمی بهم می ریزد ... #storyvideo 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

خریدارم حسین ... 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

گفت : خسته ام ، بریده ام ، شیطان چپ و راست بر من می تازد ، چه کنم ؟ دلم دارد می میرد ... گفتم : #زیارت_عاشورا بخوان ... یک ساعتی را در طول شبانه روز برای خود معیّن کنید ، و #قرار بگذارید که راس این ساعت زیارت عاشورا بخوانید . بنده آخرهای شب را دوست دارم ، تاریکی شب ، آرامش ، خالی ز غیر ... با توجه به آنچه که زیر لب زمزمه می کنید... و #البته در سجده ی آخر ، یک قطره هم که شده ، #اشک بریزید ... #اشک_بریزید ... تاثیرش را خواهید دید ان شاالله ... . لطفا زیارت عاشورا خواندن روزانه را امتحان کنید 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

دنبال علی گشتن ... #ازدواج 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

‍ ✫⇠ #دختر_شینا ✫⇠قسمت :3⃣7⃣ #فصل_نهم اخم کردم. کتش را درآورد و نشست. گفت: «اگر تو ناراحت باشی، نمی روم. اما به جان خودت، یک ریال هم پول ندارم. بعدش هم مگر قرار نبود این بار که می روم برای بچه لباس و خرت و پرت بخرم؟!» بلند شدم کمی غذا برایش آماده کردم. غذایش را که خورد، سفارش ها را دادم. تا جلوی در دنبالش رفتم. موقع خداحافظی گفتم: «پتو یادت نرود؛ پتوی کاموایی، از آن هایی که تازه مد شده. خیلی قشنگ است. صورتی اش را بخر.» وقتی از سر کوچه پیچید، داد زدم: «دیگر نروی تظاهرات. خطر دارد. ما چشم انتظاریم.» برگشتم خانه. انگار یک دفعه خانه آوار شد روی سرم. بس که دلگیر و تاریک شده بود. نتوانستم طاقت بیاورم. چادر سرکردم و رفتم خانه حاج آقایم. دو روز از رفتن صمد می گذشت، برای نماز صبح که بیدار شدم، احساس کردم حالم مثل هر روز نیست. کمر و شکمم درد می کرد. با خودم گفتم: «باید تحمل کنم. به این زودی که بچه به دنیا نمی آید.» هر طور بود کارهایم را انجام دادم. غذا گذاشتم. دو سه تکه لباس چرک داشتیم، رفتم توی حیاط و توی آن برف و سرمای دی ماه قایش، آن ها را شستم. ادامه دارد...✒️ ✫⇠ #دختر_شینا ✫⇠قسمت :4⃣7⃣ #فصل_نهم ظهر شده بود. دیدم دیگر نمی توانم تحمل کنم. با چه حال زاری رفتم سراغ خدیجه. او یکی از بچه هایش را فرستاد دنبال قابله و با من آمد خانه ما. از درد هوار می کشیدم. خدیجه تند و تند آب گرم و نبات برایم درست می کرد و زعفران دم کرده به خوردم می داد. کمی بعد، شیرین جان و خواهرهایم هم آمدند. عصر بود. نزدیک اذان مغرب بچه به دنیا آمد. آن شب را هیچ وقت فراموش نمی کنم. تا صدایی می آمد، با آن حال زار توی رختخواب نیم خیز می شدم. دلم می خواست در باز شود و صمد بیاید. هر چند تا صبح به خاطر گریه بچه خوابم نبرد؛ اما تا چشمم گرم می شد، خواب صمد را می دیدم و به هول از خواب می پریدم. یک هفته از به دنیا آمدن بچه می گذشت. او را خوابانده بودم توی گهواره که صدای در آمد. شیرین جان توی اتاق بود و به من و بچه می رسید. قبل از اینکه صمد بیاید تو، مادرم رفت. صمد آمد و نشست کنار رختخوابم. سرش را پایین انداخته بود. آهسته سلام داد. زیر لب جوابش را دادم. دستم را گرفت و احوالم را پرسید. سرسنگین جوابش را دادم. گفت: «قهری؟!» جواب ندادم. دستم را فشار داد و گفت: «حق داری.» ادامه دارد...✒️

هرآنچه که خواهیم ابتدا باید آن را برای غیر بخواهیم ! تا اول میزان بخشندگی ما نسبت به بندگان خدا ، ثابت شود ... تا سپس مورد لطف و بخشش الهی قرار گیریم ... در دعا کردن نسبت به هم #بخیل_نباشیم ... با دعا کردن ، یکدیگر را یاری کنیم ! 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

#مادر 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

آنها که تنگیِ کوچه را به قتلگاه ماجرای در و آتش را به خیمگاه و عصر عاشورا روایت محسن(ع) را به علی اصغر(ع) داستان موی سپید را به رقیه(س) حکایتِ قد خمیده را به زینب(س) گریه های یواشکی مدینه را به ایتامِ بیابان کربلا ... گریز می زنند ، خبر از دلِ بی تابِ شیعیان دارند ؟ #طاقت_نیست ... #رحمی ... . #پسرها_مادری_اند #مادر #مادر #مادر #مادر #مادر #مادر ...

آنها که تنگیِ کوچه را به قتلگاه ماجرای در و آتش را به خیمگاه و عصر عاشورا روایت محسن(ع) را به علی اصغر(ع) داستان موی سپید را به رقیه(س) حکایتِ قد خمیده را به زینب(س) گریه های یواشکی مدینه را به ایتامِ بیابان کربلا ... گریز می زنند ، خبر از دلِ بی تابِ شیعیان دارند ؟ #طاقت_نیست ... #رحمی ... . #پسرها_مادری_اند #مادر #مادر #مادر #مادر #مادر #مادر ...

🔸أَسْتَغْفِرُكَ مِنْ كُلِّ لَذَّةٍ بِغَيْرِ ذِكْرِكَ و مِنْ كُلِّ رَاحَةٍ بِغَيْرِ أُنْسِكَ وَ مِنْ كُلِّ سُرُورٍ بِغَيْرِ قُرْبِكَ وَ مِنْ كُلِّ شُغْلٍ بِغَيْرِ طَاعَتِكَ َ . از هر لذتى جز #لذت_تو و از هر آسايشى جز #همدمى_با_تو و از هر شادمانى به غير #قرب_تو و از هر شغلى جز #طاعت_تو پوزش مى جويم #مناجات_الذاکرین . 🔹سَرِ به سنگ خورده را در آغوش بِکش ... ارحم فی هذه الدنیا غربتی ... . 🆔 @khodahafez_refigh

وَمَا لَكُمْ لَا تُؤْمِنُونَ بِاللَّه شما را چه شده که به خدا ایمان نمی آورید؟! حدید/۸ - چرا باور نمی کنیم؟! #آیه_های_عشق

‎ جاده های منتظر .... #storygraphy

خوشا به ما درماندگان زمینی که در جستجوی خودمان به جوار شهدا می آییم ... #می_شود_پیدا_شویم؟! لطفا ... #storygraphy

يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ روزي كه مردم مانند پروانه‏ هاي پراكنده به هر سو مي‏دوند. القارعة/۴ - وقتی هیچ کجا برای ماندن امن نیست ! - جز آغوش تو ..! #آیه_های_عشق 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

‍ ✫⇠ #دختر_شینا ✫⇠قسمت :5⃣7⃣ فصل_نهم گفتم: «یک هفته است بچه ات به دنیا آمده. حالا هم نمی آمدی. مگر نگفتم نرو. گفتی خودم را می رسانم. ناسلامتی اولین بچه مان است. نباید پیشم می ماندی؟!» چیزی نگفت. بلند شد و رفت طرف ساکش. زیپ آن را باز کرد و گفت: «هر چه بگویی قبول. اما ببین برایت چه آورده ام. نمی دانی با چه سختی پیدایش کردم. ببین همین است.» پتوی کاموایی را گرفت توی هوا و جلوی چشم هایم تکان تکانش داد. صورتی نبود؛ آبی بود، با ریشه های سفید. همان بود که می خواستم. چهارگوش بود و روی یکی از گوشه هایش گلدوزی شده بود، با کاموای سرمه ای و آبی و سفید. پتو را گرفتم و گذاشتم کنار گهواره. با شوق و ذوق گفت: «نمی دانی با چه سختی این پتو را خریدیم. با دو تا از دوست هایم رفتیم. آن ها را نشاندم ترک موتور و راه گرفتیم توی خیابان ها. یکی این طرف خیابان را نگاه می کرد و آن یکی آن طرف را. آخر سر هم خودم پیدایش کردم. پشت ویترین یک مغازه آویزان شده بود.» آهسته گفتم: «دستت درد نکند.» دستم را دوباره گرفت و فشار داد و گفت: «دست تو درد نکند. می دانم خیلی درد کشیدی. کاش بودم. من را ببخش. قدم! من گناهکارم می دانم. اگر مرا نبخشی، چه کار کنم!» بعد خم شد و دستم را بوسید و آن را گذاشت روی چشمش. دستم خیس شد. ادامه دارد...✒️ ✫⇠ #دختر_شینا ✫⇠قسمت :6⃣7⃣ فصل_نهم گفت: «دخترم را بده ببینم.» گفتم: «من حالم خوب نیست. خودت بردار.» گفت: «نه.. اگر زحمتی نیست، خودت بگذارش بغلم. بچه را از تو بگیرم، یک لذت دیگری دارد.» هنوز شکم و کمرم درد می کرد، با این حال به سختی خم شدم و بچه را از توی گهواره برداشتم و گذاشتم توی بغلش. بچه را بوسید و گفت: «خدایا صد هزار مرتبه شکر. چه بچه خوشگل و نازی.» همان شب صمد مهمانی گرفت و پدرم اسم اولین بچه مان را گذاشت، خدیجه. بعد از مهمانی، که آب ها از آسیاب افتاد، پرسیدم: «چند روز می مانی؟!» گفت: «تا دلت بخواهد، ده پانزده روز.» گفتم: «پس کارت چی؟!» گفت: «ساختمان را تحویل دادیم. تمام شد. دو سه هفته دیگر می روم دنبال کار جدید.» اسمش این بود که آمده بود پیش ما. نبود، یا همدان بود یا رزن، یا دمق. من سرم به بچه داری و خانه داری گرم بود. یک شب سفره را انداخته بودم، داشتم بشقاب ها را توی سفره می چیدم. صمد هم مثل همیشه رادیویش را روشن کرده بود و چسبانده بود به گوشش. ادامه دارد...✒

#روح_ریحانم توکه باشی دلم دیگه نمیلرزه همین گریه به لبخندتو می ارزه #مداحی_گراف 🍀🌸🍀🌸 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

🎤🎧🎤🎧🎤 مداحی ◀️به تومحتاجم مث یه تشنه به آب 🍀🌸🍀🌸 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

#روح_و_ریحانم 💌خدا بخواهد خوب در آغوشت بگیرد، خوب دلت را می شکند که ازهمه جا کنده ازهمه کس بریده تنها برای خودش باشی.... #عاشقانه_ای_برای_او 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹