رمان انلاین #الهه_بانوی_من 📿 #پارت287 یه نگاه به دستم انداختم . غرق خون بود . کی دستمو بریدم ؟ یوسف جلوی چشمان خودنمایی کرد و من زلیخای شدم . دستمو محکم فشردم که صدای ظریف فاطمه همون یه ذره توانم رو هم ربود : _ممنون عمه جان ...اگه کاری هست من کمکتون کنم ؟ -نه ...ممنون ... الهه هست . تمام تنم نبض شد . تنم سرد شد . ضربانم کند شد . با ناله صدا زدم : _مامان. یه نگاه به من انداخت و اومد به سمت آشپز خونه ، اما قبل از اونکه دستمو ببینه ، حال قلبم رو دید . زیرگوشم زمزمه کرد: _الهه این چه قیافه ایه ! حالا شده دیگه ... داری زار میزنی انگار ... محکم باش . محکم ! محکم اصلا با چه میمی نوشته میشد . تمام حروف الفبایی که من بلد بودم توی اسم " حسام " جمع شده بود. چشمام رو بستم و یه لحظه حس کردم دیگه خالی شدم . افتادم کف آشپزخونه . صدای جیغ هستی هم اومد . انگار اولين نفر ، اون منو دید . چشمام بسته بود ولی گوش هام هنوز اوامر مغزم رو اطاعت می کردند. -عمه آب قند ... وای دستشو بدجوری بریده . وصدایی آشنا دورم می چرخید : -هستی جان اینو بنداز تو آب قندش . یه لحظه لای چشمام باز شد .حلقه ی نامزدی فاطمه ! نه! می خواستند نوش دارو به من بدهند یا زهرمار ! مادر هول شده بود و لیوان آب قند رو تند تند هم می زد . تلاطم آب درون لیوان رو نگاه می کردم که فاطمه لیوانو از مادر گرفت : _بدید به من عمه جون . حلقه ی نامزدیش ته لیوان رفته بود و حتی نگاه به اون ، حالمو بدتر میکرد. کاش فاطمه از آشپزخونه بیرون می رفت .حضورش تمام هوای دور و برم رو بلعیده بود . خم شد سمت من ، که باز صدایی آشناتر ، حالم رو خراب تر کرد: _هستی ... میخواین برید درمونگاه ؟ حسام ! حسام بود . صداشو میشناختم. سرم بی رمق چرخید سمت اپن . خم شده بود و از پشت اپن ، از سمت پذیرائی نگاهم می کرد که تا نگاهم به چشمان سیاهش رسید ، فوری خودشو عقب کشید و به عقب برگشت . درمونگاه ! درمان دردم اینجا بود. درمونگاه چرا ؟ هستی با یه پارچه ی تمیز دستم رو بست و گفت : _عمه فکر کنم باید ببریمش درمونگاه. فاطمه لیوان آب قند رو به زور توی دهانم ریخت و اون تلخ ترین آب قندی بود که خوردم. هستی با صدایی بلند گفت : _علیرضا ... #کــپـــی_حرام است نویسنده راضی به کپی حتی با اسم نیستن🌷🙏 🌸🌼🌸🌼🌸 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝