رمان انلاین #الهه_بانوی_من 📿 #پارت295 -هستی جان کاری ندارید ... ما داریم میریم . سرم بی اراده و بی اجازه برگشت به عقب . حسام بود . حلال زاده چه خرفش میومد ظاهر میشد . یه لحظه نگاهش به من افتاد و من باهمان یه نگاه ، دوباره قلبم ویرانه شد . فوری سرم رو اینبار با اجبار برگردوندم که هستی گفت : _نه داداش شما برید . حسام و فاطمه که رفتند نفسم بالا آمد . علیرضا باز به شوخی گفت : _می گم خانم ارجمند بدجوری تو نخ توئه . -ارجمند کیه ؟ -مادر فاطمه خانم . کشش نگاه مادر فاطمه اونقدر زیاد بود که منو هم جذبش کنه . همرا ه بالبخند نگاهش کردم که نگاهشو ازم گرفت . درهمین حین هستی توی گوشم گفت : _آخر هفته هم مهمون خونه ی مایید ها. -چه خبره ! -دور همیم دیگه ... نیای ناراحت میشم . یه خواهر که بیشتر ندارم ... کمک میخوام . -چشم میآم . بد نبود .اون عروسی باهمه ی تلخی هایش برایم لازم بود . باور کرده بودم که همه چیز تمام شده .تقصیر خودم بود . دیر به خودم آمدم .چقدر حسام از من پرسید، طفره رفتم . انکار کردم ... مقصر خودم بودم . قبول داشتم که قبل از پدر و حسام ، من مقصر هستم . اما حالا با این باورها هم آروم نمی گرفتم .ظاهرا رام شده بودم ولی از درون یه آتشی مثل جهنم کافران ، مرا می سوزاند . این حرارت خاموش نشدنی بود . هروقت میدیدمش ، نگاهش ، صدایش ، خاطراتش ، باز شعله می کشید و نفس می کشید در جانم تا بیشتر بسوزم و من مدام به خودم نهیب می زدم : _مزه کن ... این سوختن حقته ...تا تو باشی که سکوت نکنی . #کــپـــی_حرام است نویسنده راضی به کپی حتی با اسم نیستن🌷🙏 🌸🌼🌸🌼🌸 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝