eitaa logo
بِها تُقام الفَرائِض(امربه نیکی ونهی از بدی)
250 دنبال‌کننده
8هزار عکس
2.5هزار ویدیو
13 فایل
امام محمد باقر علیه السلام:....فَرِيضَةٌ عَظِيمَةٌ #بِهَاتُقَامُ_الْفَرَائِضُ وَ.... امر به معروف و نهى از منكر راه و روش پيامبران و شيوه صالحان است. و فريضه بزرگى است كه ديگر #فرايض_به_واسطه_آن_برپامى‏ شود، و... آیدی ارتباط با مدیر : @bavelayat_313
مشاهده در ایتا
دانلود
بِها تُقام الفَرائِض(امربه نیکی ونهی از بدی)
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹 شرح #حکمت5 💠 قسمت #اول 🌹امیرالمومنین علیه السلام در حکمت ۵ نهج البلاغ
🌹 شرح 🔰 قسمت 🔹1.2تقسیم بندی : 🔻حضرت گاهی رابه علم فطری وعلم اکتسابی تقسیم می‌کنند و گاهی به علم نافع و غیر نافع. ببینیم این ها نسبت و رابطه شان به همدیگر چیست؟ 🔸1.2.1 یانبودن علم: 🔹درحکمت ۳۳۸می‌خوانیم: ✅«دانش بر دو قسم است: 🔻 ((که در نهاد انسان قرار داده شده است)) 🔻 ((که از استاد و کتاب و چیزهای دیگر ما یاد می گیریم)) هر گاه با دانش و فطری هماهنگ نباشد سودی نمی دهد ». ✅بنابراین مسئله مهم این است که آیا علمی که ما می آموزیم نافع هست یا نافع نیست؟ ✅در مورد و علم غیرنافع حضرت دوملاک ومعیارمعرفی فرمودند: ❓یک اینکه آیا به آن علم عمل می‌شود یا نه؟ ❓دوم اینکه آیا آن علم تبدیل می‌شود به یا نه ؟ ❌درباره عمل به علم مطالب بسیار جالبی در نهج البلاغه است در حکمت ۹۲ می‌خوانیم: 💢« دانش آن است که تنها بر سر زبان‌ها باشد و بالاترین دانش آن است که در اعضای بدن انسان آشکار می گردد». ⭕یا در حکمت ۳۶۶ می فرمایند: «دانش در کنار عمل است پس هر کس که بداند عمل می‌کند و علم ، عمل را فرا می خواند اگر عمل اجابت کرد علم می‌ماند و گرنه کوچ می‌کند و می‌رود». 🔻 در حکمت۱۰۷ نهج البلاغه کار به جایی می‌رسد که حضرت می فرمایند: 💢«چه بسا انسان عالمی که جهلش او را کشته است». ❓چرا در حالی که عالم است جاهل است؟! ❌می فرمایند:« علمی که داشته همراهش بوده اما سودی نبرده». 💢یعنی به آن علم عمل نکرده است. با این نگاه حضرت در حکمت ۲۷۴ به ما توصیه می فرمایند: ⭕«دانش خود را و یقین خود را شک قرار ندهید». ✅یعنی با وجود اینکه علم دارید مثل نادانها عمل نکنید و به علم خود عمل کنید. ✅و در حالی که دارید اینقدر وسواس نداشته باشید و مثل انسان هایی که شک دارند متوقف و متحیر نشوید. 💢در ادامه می فرمایند: «هر گاه دانستید به دنبال عمل باشید و چون یقین پیدا کردید اقدام کنید». 🌹در نظرحضرت علی علیه السلام عالم بی عمل پست ترین موجود است. ❌مثلا در خطبه ۱۱۰ می‌خوانیم : ⚠« که به دانش خود عمل نکند مانند سرگردانی است که از نادانیش بیدار نمی شود بلکه حجت و برهان علیه عالم بی عمل نسبت به جاهل بزرگتر و حسرت و اندوه او پیوسته تر است و او است که نزد خدا از همه بیشتر سرزنش می‌شود». ❌یا درباره کسانی که علم می کنند درحالی که واقعا عالم نیستند در خطبه ۸۷ آنها را حیوان های عالم نما معرفی می فرماید و می‌فرمایند: «بنده ی دیگری است که عالم نامیده می‌شود، اما عالم نیست، پس چهره چنین کسی چهره انسان ولی قلب او قلب حیوان است. 💢نه راه رسیدن به را می شناسد تا به دنبال آن برود و نه راه رسیدن به گمراهی را می‌داند تا از آن روی برگرداند پس انسانی با این صفات مرده ای است درمیان زندگان ». 🔻با این توصیفات حضرت به جابر بن عبدالله انصاری در حکمت ۳۷۲ اینگونه بیان می کنند که : ❌«عالمی که به عمل میکند یکی از چهار ستون برقراری دین و دنیا است. ❌می فرمایند: « ای جابر دین و دنیا به چهار کس پایدار است عالمی که به علم خویش عمل می‌کند، نادانی که از آموختن ننگ ندارد، بخشنده ای که از بخشش به جا نکند و فقیری که آخرت خویش را به دنیا نفروشد. پس اگر عالم به علم خویش عمل نکند نادان هم از آموختن سرباز می‌زند ». ❓چرا ؟ چون می‌گوید اگر این علم فایده‌ای داشت چرا خود اهل علم به آن عمل نمی‌کند . 🔻نکته دیگری که درباره عمل به علم به عنوان نافع شدن علم بیان فرمودند در نامه ۳۱ خطاب به امام مجتبی سلام الله علیها فرمودند: ✅«بدان که دردانشی که نافع نیست، خیری هم نیست وآموختن دانشی که سزاوار نیست سودی هم ندارد ». ✅پس معیار اول در نوع بودن علم این است که به آن علم عمل شود. علمی که به آن عمل شود نافع است و علمی که به آن عمل نکنیدنافع نیست. 🔸1.2.2 : ❓آیا این علم از ذهن به قلب هم سرایت کرده است؟ ❓به تعبیر دینی آیا این علم از مرحله دانش به ایمان تبدیل شده است یا نه؟ ✅اگر به تبدیل شد آن موقع حتماً نافع است. حضرت در خطبه ۱۵۶ می‌فرمایند:« به وسیله ایمان علم آبادمی شود». 🎙 حجت الاسلام 📘🖌📘🖌📘🖌📘🖌📘 @beha_togham_alfaraez