آرایشگاه پر ماجرا مدتی بود آرایشگرم رفته بود سفر و من هم آرایشگاه لازم بودم، برعکس تو این مدت هم کلی جلسه و مهمانی و دیدار پیش میومد و من کلافه و عصبی از وضع ظاهرم، یا با اکراه میرفتم یا می پیچوندم. راستش به خاطر سرشلوغی و حساسیت هام، وقت و حوصله آرایشگر دیگه ای رو هم نداشتم. بلاخره خانم آرایشگر برگشت و من در اولین فرصت برای جمعه وقت گرفتم و راهی شدم. از آرایشگاه که بیرون اومدم، حال خوبی داشتم که خداروشکر ظاهرم آراسته و تروتمیزه و از حضور در جمع حس خوبی خواهم داشت و تازه منتظر واکنش بقیه هم بودم؛ تصور میکردم الان خانما که به ریزبینی شهره اند، در اولین برخورد فوری متوجه تغییرم بشن و واکنش های مختلف نشون بدن. الان که این سطور رو می نویسم یک هفته گذشته و من در جمع های زنانه مختلفی حاضر شدم و دریغ از ذره ای واکنش! فکر که میکنم می بینم اکثر اتفاقات زندگیمون همین مدلی هاست؛ ما تصور میکنیم واکنش دیگران چی هست و چی نیست و چطوری می بینن و قضاوت میکنن و.... اما در اصل، ما هستیم که این مسئله رو برای خودمون بزرگ یا کوچیک کردیم. نمیخوام بگم نباید آراسته و تمیز بود، اونکه وظیفه هر مسلمانی هست؛ موضوع اینه که تو تک تک مسائل زندگی، واکنش دیگران به اندازه ای که عاقلانه است باید برامون مهم باشه؛ نه بیشتر نه کمتر؛ نه بی خیال محض، نه مدام به اذیت و زحمت انداختن خودمون و دیگران... و این همون زندگی میانه رو داشتنی هست که دینمون روش تاکید داره. ✍نویسنده:سیده زهرا سیدجوادی #تجربه_نگاری #دنیای_خانم_ها #روایت_نویسی #به_دخت #آرایشگاه #آراستگی #جمع_زنانه #اجتماع #مسلمانی #میانه_روی #زنان 🔅@behdokht.ir