#صوت_و_صداسازی ۱۰ تولید صوت و صدا، که از حرکات هماهنگ و منظم اندام ها و عضلات صوتی به وجود می آید، جنبه فیزیولژیک دارد. بخش مهمی از زیبایی #لحن(سبک) و #موفقیت در تطبیق #مقامات و آهنگ ها مربوط به صدا است صدا از جهت مختلف قابل تمرین و پرورش است. بنابر این هر کس می تواند با تمرینات صحیح صدای نسبتاً زیبا و جذابی داشته باشد. لذا توضیحات مختصری درباره اندام های صوتی و چگونگی پرورش و تمرین صدا لازم به نظر می رسد: یکم: آشنایی با #اندام_های_صوتی الف_ اندام ها و عضلات تولید کننده صوت که به فرمان دستگاه عصبی به حرکت در می آیند به ترتیب از این قرارند: ۱_دستگاه تنفسی شامل شش ها (که عمل دم و باز دم به وسیله آنها انجام می شود) نای و نایژه(مسیر هوا از ریه ها به طرف حنجره). ۲_عضلات و #تارهای_صوتی حنجره (تشکیل دهنده صدای ابتدایی). ۳_حفره ها و دیواره های گلو (محل تولید حروف_تند و کند کننده صدا) ۴_دهان، شامل: زبان (قسمت های جلو و عقب زبان)، فک، لب ها، لهات(زبان کوچک ) و سقف کام(نرم کام، سخت کام ) ۵_دندان ها و لثه ها (محل تولید حروف – لطافت بخشیدن به صدا ). ۶_ مجرا و حفره های بینی (تقویت کننده صدا – تولید کننده حروف #خیشومی ). دوم : #صدا چگونه تولید می شود ؟ جریان تولید صدا از این قرار است که شش ها در هر بازدم، جریان هوا را به بیرون می رانند. هوای بیرون داده شده از طریق نایژه ها و لوله نای به تدریج وارد حنجره می شود. با انقباض و انبساط عضلات حنجره، تارهای صوتی به ارتعاش در می آید و موجب می شود صدایی ساده شبیه زمزمه و ناله به وجود آید. پس از عبور هوا و امواج صوتی از حفره های گلو، دهان و بینی صدا و کلمات تشکیل و تکمیل گردیده و به صورت صوت و آهنگ منظوم یا غیر منظوم شنیده می شود. چون در تولید صدا، تنفس نقش مهمی دارد، تمرین هایی برای تقویت نفس پیشنهاد می گردد. سوم _ #تقوی_ نَفَس اندام تنفسی مانند عضلات دیگر قابل تمرین و پرورش است. با ورزش و تمرین، زمان نگه داشتن نفس طولانی تر می شود و به زیبایی و کیفیت صدا می افزاید. ریه ها که دو عضو اسفنجی شکل و قابل ارتجاع یعنی بزرگ و کوچک شدن هستند، عمل دم و باز دم را انجام می دهند. کسانی که نفس کوتاه دارند در حجم و شکل ریه ای آنها اشکالی وجود ندارد، بلکه اشتباه آنها در این است که عمل دم و بازدم را درست انجام نمی دهند. اوّلاً ریه ها را خوب پُر نمی کنند و در ثانی هوا را زیاد و زود مصرف می کنند. بعضی ها عمل دم نفس کشیدن را درست انجام می دهند، ولی چون در هنگام خواندن هوای بازدم را زود و زیاد مصرف می کنند از یک طرف دچار کمبود نفس می شوند و از طرف دیگر، ممکن است در صدایشان لرزش ایجاد شود. بنابراین کسانی که به نحوی با صدا و صوت سر و کار دارند باید بتوانند در کمترین فرصت (یک یا دو ثانیه) هوای کافی را (بدون کشیدن شانه و شنیدن صدای تنفس ) وارد ریه ها کنند و سپس خروج تدریجی و طولانی هوا را کنترل نموده، آن را به خوبی مصرف کنند. اینک قبل از اشاره به چند تمرین تنفسی چند نکته مهم را یادآوری می کنیم : ۱. معده پُر در کار تنفس (نفس عمیق و باز دم طولانی ) اخلال و نارسایی ایجاد می کند، بنابراین قبل از خواندن نباید معده را زیاد پر کرد. ۲. به هم خوردن تعادل روانی مثل ترس و اضطراب ... در ابتدای کار، جریان تنفس را کوتاه می کند و در نتیجه در صدا لرزش و نوسان نامطلوب ایجاد می شود. ۳. بی حالی و ضعف بدن ناشی از بیماری، خستگی زیاد، گرسنگی زیاد و... دستگاه تنفس را ضعیف می سازد . ۴. هنگام خواندن بهتر است نفس کشیدن (دم)، با دهان بسته و از طریق بینی انجام گیرد. تنفس از طریق بینی چند برتری دارد که یکی از آنها گرم و ملایم شدن هوا است و به همین جهت ، تخریش و تحریکی در گلو ایجاد نمی شود. در حالی که تنفس از طریق دهان گاهی ممکن است ایجاد تخریش(خراش دادن گلو) و سرفه کند و دهان خشک شود. چهارم : تمرین تنفس( دم و باز دم ) تمرینات دستگاه تنفس از جهات مختلف فوایدی دارد از جمله این که باعث طولانی شدن نفس و قوی شدن عضلات تنفسی می شود . قابل ذکر است که تعداد تنفس افراد در دقیقه در سنین مختلف یکسان نیست. دفعات تنفس در دقیقه از این قرار است : در نوزادان در بدو تولد 44 بار در دقیقه در کودکان 5 ساله 26بار در در افراد 20 تا 25سال 26 بار در دقیقه در افراد 25 تا 30 سال 26 بار در دقیقه در افراد ورزشکار کمتر از 15 بار در دقیقه . . 👈🏻ادامه دارد ... ࿐❉ ོ࿐⌬࿐ ࿐ ོ࿐⌬࿐❉ ོ http://Eitaa.com/Beheshtenoor