📚 تشکیلات بهشتی (۱) این ادعای گزافی نیست، اگر گفته شود شهید آیت‌الله دکتر بهشتی، در فهم اهمیت، جایگاه و نقش تشکیلات در حرکت به سمت جامعه‌ای که آرمان‌های مردم در آن تبلور پیدا می‌کند، گوی سبقت را از دیگران ربوده‌است. شهید بهشتی طی سال‌های ۱۳۴۹-۱۳۴۴ در شکل‌گیری و ارتقای کمی و کیفی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان در اروپا تأثیرات شگرفی داشته‌است. این تشکل به رساترین صدای نهضت اسلامی ایران در خارج از کشور تبدیل شد. نوع رابطه دکتر بهشتی با این تشکل، نقطه نظرهای او در زمینه #تشکیلات و #سازماندهی، ایده‌های مطرح شده درجهت پویایی و استقلال سازمان نامبرده و ده‌ها نکته دیگر، شخصیت بی‌بدیل ایشان را در زمینه نظریات تشکیلاتی نشان می‌دهد. شهید بهشتی، ماه‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، بنابر تجربه چندین و چند ساله‌ای که در زمینه فعالیت‌های اجتماعی - سیاسی داشت؛ ضرورت کار تشکیلاتی و ایجاد تشکّلی اسلامی را احساس کرد و سرانجام بعد از موافقت امام خمینی در ۲۹بهمن ۱۳۵۹ به همراه تعدادی دیگر از همفکران خود تشکلی به نام «حزب جمهوری اسلامی» را تأسیس کرد. تجربیات دیگر ایشان در زمینه فعالیت‌های اجتماعی- تشکیلاتی که از اوان نوجوانی در منش و روش او جلوه داشته است و ارزیابی‌های نقّادانه ایشان از فعالیت‌های دسته‌جمعی و تشکیلاتی، از شهید بهشتی شخصیتی ساخت که بعدها او را بعنوان مدیری مدبر، دوراندیش، نهادساز، برنامه‌ریز و پایبند به اصول کار جمعی معروف و مشهور کرد. بطوری که امام‌خمینی(رض) درباره ایشان می‌فرماید: «ایشان را من ۲٠ سال [یا] بیشتر، می‌شناختم. مراتب فضل ایشان و مراتب تفکّر ایشان و مراتب تعهد ایشان بر من معلوم بود. من او را یک فرد متعهد، مجتهد، متدیّن، علاقه‌مند به ملت، علاقه‌مند به اسلام و به درد بخور برای جامعه خودمان می‌دانستم». رهبرمعظم انقلاب نیز در مورد شخصیت ایشان می‌فرمایند:«یکی از خصوصیات بارز شهیدبهشتی، عادت به کار دسته‌جمعی و محور کار دسته جمعی قرار گرفتن بود؛ کاملاً بجاست که اینجا شخصیت شهیدبهشتی را از این دیدگاه تحلیل کنیم. شاید بتوانم من بگویم همه ویژگی‌های یک مدیریت دسته‌جمعی را ایشان داشت؛ نه فقط کار دسته‌جمعی، بلکه مدیریت دسته‌جمعی! آن کسی می‌تواند یک مدیر خوب باشد که خصلت‌های کار دسته‌جمعی هم در او باشد. امام فرمودند: «بهشتی مثل یک ملت بود»، این یک تعبیر قرآنی است که در قرآن درباره حضرت ابراهیم گفته شده: «ان إبراهيم كان اُمّة). یک انسان گاهی مثل یک مجموعه است و این حکایت از عظمت و همه جانبه بودن وچند بُعدی بودن آن انسان است. توصیفاتی که افراد مختلف در مورد شخصیت تشکیلاتی شهیدبهشتی دارند، محدود به ایران نیست. خانم پروفسور تدا اسکاچیل، جامعه‌شناس سرشناس آمریکایی و نظریه‌پرداز انقلاب در دانشگاه هاروارد، در یکی از آثار خود شخصیت شهید بهشتی را اینگونه توصیف می کند: «سازمان دهنده قدرتمند و دولت ساز که می توانست امکانات مناسب را برای پیروزی انقلاب فراهم آورد». ‌ادامه دارد... 📚تشکیلات بهشتی @beheshti_book ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

📚 تشکیلات بهشتی (۲) پس از شهادت شهید بهشتی نیز رسانه‌های جهان به شخصیت تشکیلاتی ایشان توجه کردند. 1⃣ روزنامه واشنگتن استار درگذشت وی را از دست رفتن #تواناترین‌استراتژیست و #سازمان_دهنده_روحانیون ایران توصیف کرد. 2⃣ همچنین روزنامه اکونومیست اینگونه بیان داشت: «۴ وزیر کابینه و ۲۷ نفر عضو مجلس، در انفجار بمب کشته شدند؛ ولی اهمیت از دست دادن آن‌ها برای حکومت روحانیون، کمتر از اهمیت از دست دادن بهشتی است که رئیس دیوانعالی کشور و مهم‌تر از آن، رهبر حزب جمهوری اسلامی بود» . با همه این اوصاف می‌توانیم تصور کنیم شهیدبهشتی از همه نظر در امر تشکیلات متخصص است. ولی لازمه رسیدن به فهم کامل و تصدیق این مطلب مطالعه دقیق این کتاب می‌باشد. سپس اگر به این نتیجه رسیدیم که رهنمودهای ایشان کلید حل مشکلات و مسائل تشکیلاتمان است و تصورمان به تصديق تبدیل شد حال باید برای مطالعه در دفعات بعد، در هر فصل و بخش به تناسب، پیوستگی خود را با ایشان در عمل به اثبات برسانیم و شعله‌های رهنمودهای ایشان را برافروخته و روشنگر نگه داریم و پرتو آن را در همه جا و همه وقت بتابانیم. ✅ در هر شهر و روستا، مسجد و محله، مدرسه و دانشگاه و هر اداره و سازمانی که هستیم در هرجا و هرزمان، تشکیلاتی عمل کنیم و به اصول و بایدهای تشکیلاتی توجه کنیم و مسلط باشیم؛ ✅ در ترسیم نقشه راهمان از اهداف اصلی غافل نشویم؛ ✅ ویژگی‌ها و وظایف رهبر و مسئول تشکیلات را خوب بشناسیم و در تصمیمات نهایی مطیع او باشیم؛ خودمان نیز به وظیفه‌مان آشنا بشویم و آن‌ها را عملیاتی کنیم؛ در نهایت پیوسته نیز آسیب‌شناسی داشته باشیم و در مسیر صیروریت و پیشرفت گام به گام حرکت کنیم. همانطور که مطرح شد اگر به فهم و درک جایگاه والای شهید در امر تشکیلات پی بردیم، لازم است رهنمودهای ایشان را چندین بار مرور و بررسی کنیم. گویی که می‌خواهیم فرکانس بی‌سیم‌های خود را با فرماندهی، کنترل و تنظیم کنیم. البته باید از نگاه‌های تشریفاتی که ایشان صرفاً ایده‌پرداز خوبی هستند و اطلاعات مفیدی بیان کرده‌اند بیرون بیاییم. باید بدانیم ایشان باوجود پشتوانه نظری و تئوری قوی، در میدان عمل در عرصه‌های مختلف جزئی‌ترین جریانات تشکیلاتی را مدنظر داشته‌اند و با دقت و توجه و تمرکز فراوان، نظرات خود را به مناسبت‌های گوناگون در اجتماعات مختلف بیان کرده‌اند. اکنون این ما هستیم که باید با این نقشه‌ی معتبر و دقیق راهمان را پیدا کنیم و در جهت رسیدن به اهداف و کارآمدشدن تشکیلاتمان حداکثر استفاده را بنماییم. صدای فریادهای دلسوزانه شهیدبهشتی در مورد تشکیلات در لابه‌لای هر بحث و مصاحبه و نوشته‌اش، دل و جان هر انسان آگاه و دغدغه‌مندی را به وجد می‌آورد. همه آن فریادها در طول ۲ سال و اندی پژوهش مداوم از لابه‌لای هر بحث و مصاحبه‌ها و نوشته‌های ایشان استخراج، دسته‌بندی و تدوین شد و ماحصلش مجموعه‌ی منظمی شد که حال در دستان مبارک شماست. ان شاء‌الله که این کتاب مطلع خوبی باشد برای بهشتی شدن تشکیلاتمان چرا که تشکیلات باید «تشکیلات بهشتی» باشد. ادامه دارد... 📚تشکیلات بهشتی @beheshti_book ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

📚 تشکیلات بهشتی (۳) 🔸فصل اول: چیستی و جایگاه تشكيلات ⁉️تشکل و تشکیلات چیست؟ تشکل یعنی مجموعه‌ای از افراد که براساس آرمان مشترک و ایمان مشترک و باور مشترک و نقطه نظرهای مشترک گرد هم می‌آیند تا جماعت بشنوند که «یدالله مع الجماعة». به خصوص تا بتوانند زمینه را برای رشد #اخلاق، #کاردسته_جمعی، و برای رشد #استعدادها، و #شناخت و #تربیت کادرها، و #تهیه_برنامه‌ها، و #قبول_مسئولیت اجرای برنامه‌ها، هموارتر کنند. تشکیلات وسیله‌ای است برای: 🔺بهتر انجام دادن مسئولیت‌ها 🔺و خودسازی 🔺و رشد اخلاق دسته‌جمعی. عوامل لازم در ایجاد تشکیلات از نظر معنوی #ایمان و #باور_مشترک است و از نظر مادی، انسان‌ها هستند. در تشکل باید میدان آزاد برای رشد اندیشه‌ها و خلاقیت ذهن‌ها باز بماند و هیچ وقت، انسان‌ها به صورت ابزار درنیایند." 🔹«یدالله مع‌الجماعة» یعنی کار دسته‌جمعی و تشکیلاتی ما باید بدانیم هر کار دیگری هم در این دنیا بخواهیم بکنیم، باید دسته‌جمعی باشد. پس قبل از هر چیز و در هر میدانی، اگر ما شیوه کار دسته جمعی را زیاد و به آن عادت بکنیم، نه تنها ضرر نکرده‌ایم، بلکه نفع فراوان هم برده‌ایم. برای اینکه یک شکل جامع به این نوع کارهای دسته‌جمعی که بر محور هدف‌های مشترک است، بدهم این عنوان را برایش انتخاب کرده‌ام: تجمع بر محور هدف‌های مشترک. مخصوصاً اگر هدف‌ها، هدف‌هایی باشد برتر از سطح دفاع شخصی و منافع اقتصادی؛ یعنی بر محور هدف‌های انسانی مشترک، کارهایی به حق ارزنده است که باید به آن توجه شود. «بنیاد رفاه» واحدی است که بر این اساس به وجود آمده‌است و خواستار یک چنین تجمعی بوده‌است. امروز هم خواستار یک چنین تجمعی هست. در روزهایی که این جمعیت بنیانگذاری می‌شده، من در خدمت دوستان نبوده‌ام، اما اغلب دوستانی را که نخستین بار در این راه کوشیده‌اند می‌شناسم و با طرز فکر و بینش و روحیه آنها آشنا هستم. به طور سربسته می‌توانم بدانم و بفهمم و در طی این مدت تماس نسبی هم با تفصیل بیش‌تر دریافته‌ام که گروهی از دوستان بر محور هدف‌های عالی انسانی، خواسته‌اند دور یکدیگر جمع باشند و کاری دسته‌جمعی انجام دهند. این‌ها مسلمانند و از اسلام، این شعار ارزنده را در جان و دلشان جا داده‌اند که: «یدالله مع الجماعة». دست خدا پشتیبان جمعیت‌ها و مردمی است که با یکدیگر، در یک صف باشند. خداوند نه تنها مردمی را که در راه دين صفی محکم، در راه جنگ و جهاد در راه خدا به وجود می‌آورند، دوست دارد: «إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلَّذِينَ يُقَٰتِلُونَ فِى سَبِيلِهِۦ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَٰنٌ مَّرْصُوصٌ»، بلکه خداوند مردمی را که به جماعت نماز می‌گزارند، با جماعت حج می‌گزارند، با جماعت سفر می‌کنند و با جماعت زندگی می‌کنند، ضیافت و مهمانی می‌کنند و با جماعت می‌کوشند، را دوست دارد. کوششی از هر قبیل! وعدهٔ خدا این است: پیروزی از آن کسانی است که به‌صورت دسته‌جمعی کار کنند. «يد» یعنی دست، «یدالله» یعنی دست خدا. ما که به خدای دست و پادار معتقد نیستیم. «دست»، نشانه قدرت است. در اصطلاح معارف‌اسلامی هم دست خدا یعنی قدرت خدا. قدرت بی‌پایان خدا با جماعت است. چه پشتوانه‌ای از این بالاتر و محکم‌تر؟ به یک شرط؛ به شرط اینکه این قدرت بی‌پایان را مثل هر چیز دیگر، تنها در خارج از دایره خودمان جستجو نکنیم. این سرچشمه قدرت بی‌پایان الهی، مانند یک رشته باریک آب، در درون هستی هریک از ما جریان دارد و اگر این آب‌ها و جویبارهای باریک از سرچشمه بی‌پایان قدرت و توانایی که درون هر یک از ما جاریست به هم بپیوندد، رودخانه‌ای بس نیرومند و مظهری از مظاهرقدرت خدا می‌شود؛ مظهری بزرگ! «یدالله مع الجماعة» را این طور بفهمیم. آن وقت ببینیم جماعت چه کسانی هستند؟ مختصات کار دسته‌جمعی چیست؟ و چه کاری را می‌توان «کار دسته‌جمعی» نام داد؟ ادامه دارد... 📚تشکیلات بهشتی @beheshti_book ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

📚 تشکیلات بهشتی (۴) 🔸«تشکیلات، بهترین روش مبارزه با گروه‌های شرقی و غربی بهترین مبارزه با گروه‌های شرقی و غربی این است که ما خودمان تشكّل بشویم. ▪️آن‌ها از خط استفاده می‌کنند. ▫️میدان را با #عمل_صالح و #متشکّل، از دست آن‌ها بگیرید. ببینید آقا! الان آن‌ها بدون استفاده از رادیو و تلویزیون، #شایعاتشان را، #دروغ‌هایشان را، #خلاف‌هایشان را، #حرف‌هایشان را می‌آیند در سطح جامعه پخش می‌کنند. ⁉️با کمک چی؟! 🔻تشکل. ستاد مرکزی دروغ‌بافی تصمیم می‌گیرد که یک دروغ در ایران منتشر بشود. فردا عصر، این دروغ به روستاهای دورافتاده رسیده. این تشکل است دیگر! ولی شما هفت نفر تنها می‌آیید، می‌گویید آقا چه کار کنیم؟! برادرها، خواهرها، راه روشن است. متشكل باشید تا بتوانید نقشه‌های دشمن را نقش بر آب کنید! 🔸کارهای بزرگ، باتشکیلات انجام شدنی است بی‌شك کارایی نیروها، وقتی به هم پیوسته گردد، بیشتر خواهد بود. چه بسیار کارهای بزرگ که با نیروهای فردی انجام‌شدنی نیست. به ویژه، در روزگاری که روابط جمعی روبه‌فزونی است و کارها تمرکز و توسعه فراوان پیدا می‌کند. سرمایه‌های اندك در برابر غول‌های تجارت دنیا کاری از پیش نمی‌برد. 💯نیروهای پراکنده در برابر قدرت‌های عظیم محکوم است. 💯تحقیقات علمی وسیع بدون همفکری و همکاری به ثمر نمی‌رسد وطرح‌های بزرگ در زمینه خدمات و فعالیت‌های اجتماعی با نیروی انسانی پراکنده و سرمایه‌های مالی محدود عملی نیست. شاید در گذشته، سرپرستی از يك كودك يتيم يا غذادادن به چند مستمند یا تعلیم چند کودك در يك آموزشگاه کوچك یا ارشاد و تربيت يك فرد، کاری به حساب می‌آمد. اما امروز این چنین اقدامات محدود و پراکنده، در کنار موج‌های عظیم مخالف نمی‌تواند گرهی بگشاید و اقدامی چشمگیر به حساب آید. در عصر ما لازم است، #مؤسسات وسیع #آموزشی، #علمی، #تعاونی، #تولیدی، #امدادی و #فکری و #تربیتی، تا حرکتی وسیع و سازنده و موج‌آفرین به وجود آورد و بتواند در جامعه منشأ اثری باشد. بنابراین، انسان‌های مال‌اندیش و تلاشگر باید علاوه بر کوشش‌های شخصی، در راه اقدامات اجتماعی هم قدم‌های مثبت بردارند و احساس مسئولیت کنند. این کوشش‌ها باید بصورت گروهی انجام شود. ما برای اینکه بتوانیم کارهای بزرگی انجام دهیم، بی‌شک باید متشکل باشیم. ادامه دارد... 📚تشکیلات بهشتی @beheshti_book ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

📚 تشکیلات بهشتی (۵) در عصر ما لازم است، مؤسسات وسیع آموزشی، علمی، تعاونی، تولیدی، امدادی و فکری و تربیتی، تا حرکتی وسیع و سازنده و موج‌آفرین به وجود آورد و بتواند در جامعه منشأ اثری باشد. بنابراین، انسان‌های مآل‌اندیش و تلاشگر باید علاوه بر کوشش‌های شخصی، در راه اقدامات اجتماعی هم قدم‌های مثبت بردارند و احساس مسئولیت کنند. این کوشش‌ها باید به صورت گروهی انجام شود. ما برای بتوانیم کارهای بزرگی انجام دهیم، بی شک باید متشکل باشیم. رابطه‌های ایمانی و اعتقادی و عملی و عینی سازمان نیافته برای رسیدن به بخشی از اهداف و تحقق بخشیدن به قسمتی از مراحل یک انقلاب و پیشروی، می‌تواند کافی باشد؛ ولی برای رسیدن به بخشی دیگر از اهداف و تحقق بخشیدن به قسمتی دیگر از آرمان‌های یک انقلاب کافی نیست. ما در پرتو اعتقاد به اسلام و اعتقاد به وظایف اسلامی درصدد جهاد برآمدیم. ما می‌دانستیم که اسلام زن و مرد مسلمانی را می‌خواهد که نه فقط مراقب مسلمان بودن و مسلمان ماندن خویشتن‌اند، بلکه مراقب مسلمان بودن و مسلمان ماندن و مسلمان‌تر شدن محیط اجتماعی هم هستند. اسلام به این اکتفا نمی‌کند که شما عفیف و پاکدامن باشید. می گوید هم باید عفیف و پاک دامن باشید و هم با ناپاک دامنی‌های محیط مبارزه کنید و کسان دیگری را هم که به ناپاک دامنی آلوده‌اند، پاکیزه کنید. این روش اسلام است. این اصل است و این فریضه را بزرگ‌ترین و پرارج‌ترین فریضه شمرده‌اند. در روایات متعدد، فریضه و وظیفه امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر، بزرگ‌ترین و بالاترین وظیفه شناخته شده؛ مهم‌ترین واجب و فريضه شناخته شده که همه واجبات و فرایض دیگر در پرتو آن گزارده می‌شوند. ما همه به این معتقد بودیم و مشتاق بودیم که برای ایجاد يك محيط پاك و اسلامی تلاش کنیم؛ به برکت اعتقاد به اسلام و به برکت این تعلیم بزرگ اسلام که ای انسان تو نه تنها مسئول خویشتنی که مسئول دیگران نیز هستی! از زمان کودکی، خیلی کودك، شاید دوازده سیزده سالگی، یادم می‌آید که همیشه در برخورد با ناپاکی‌ها و ناروایی‌هایی که مخالف اسلام بود، حساسیت و جوش و خروشی داشتیم که نمی‌توانستیم آرام بگیریم؛ نمی‌توانستیم تحمل کنیم. هرگاه در محیط از دیگران ناپاکی می‌دیدیم، انگار خودمان آن گناه را مرتکب شدیم. برافروخته می‌شدیم! 💯اسلام، مسلمان حساس می‌سازد؛ 💯حساس در برابر ناروایی‌ها، انحراف‌ها، کجی‌ها، نادرستی‌ها و ناپاکی‌ها. ادامه دارد... 📚تشکیلات بهشتی @beheshti_book ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

📚 تشکیلات بهشتی (۶) با اینکه چنین روحیه و چنین جوش و خروشی داشتیم و فراوان بودند کسانی که این روحیه و این جوش وخروش را داشتند و انسان‌های تك تکِ متعهد و مسئول، فراوان وجود داشت، یتیم و فراوان بودند کسانی که متعهد و مسئول، فراوان وجود داشت، اثر کارمان در مقابله با ناپاکی‌ها و ناروایی‌های محیط کم بود؛ چون نمی‌توانستیم همه با هم کار کنیم. پیروزی بر ستم‌ها و ناروایی‌ها و ناپاکی‌های محیط به نیرویی بزرگ احتیاج داشت و ما تک تک‌های پراکنده بودیم. احیاناً گر هم باهم می‌شدیم، گاهی ۲نفر، ۳نفر، ۵نفر، باز کافی نبود. یادم می‌آید، آن وقت‌ها شاید پانزده سالم بود و آغاز طلبگی من هم بود. از دبیرستان به حوزه آمده بودم. با یکی دو نفر از طلاب دیگر که باهم درس می‌خواندیم (آن موقع اصفهان درس می‌خواندم) و یکی از آن‌ها هم سنّش از من خیلی بیشتر بود، گاهی در خیابان راه می‌افتادیم تا این طرف و آن طرف، جلو چیزهایی را که به نظرمان منکر می‌رسید، بگیریم و نهی‌ازمنکر کنیم؛ بنابراین، می‌فهمیدیم که نقش چند نفر از يك نفر مؤثرتر است، اما باز از چند تا هم کاری ساخته نبود. يك جاهایی می‌دیدیم دیگر تیغمان نمی‌برد. نهی از منکرمان پُرزور نیست و لذا کارساز هم نیست! گاهی اتوبوس سوار می‌شدیم، بعد می‌دیدیم راننده یا کمک رانندهٔ اتوبوس شهری، دارد زور می‌گوید. آن وقت يك کدام از ما به صدا در می‌آمد: «آقا چرا همچین می‌کنی؟!» (آن موقع معمّم هم نبودم). بعد آن یکی درمی‌آمد همین را می‌گفت. آن یکی هم قرار بود وقتی این حرف می‌زند، از آن گوشه صدایش دربیاید که «آقا چرا همچین می‌کنی؟!» خوب، گاهی مؤثر واقع می‌شدیم؛ ولی گاهی هم نه! زور ما دوسه نفر نمی‌رسید. مؤثر واقع نمی‌شد. یا مثلا از کنار مغازه‌ای می‌رفتیم، می‌دیدیم که از این ترانه‌های زشت و بد و فسادآور ضدّ عفت و پاکدامنی گذاشته! يك كدام می‌رفتیم جلو می‌گفتیم، نصیحتش می‌کردیم: «آقا همچین نکن! این درست نیست! این نامشروع است! این بد است!» می‌گفت: «آقا برو دنبال کارِت! بگذار به کسب و کارمان برسیم!» بعد یکی دیگر جلو می‌رفت قدری پشتوانه به او بدهد. خب گاهی مؤثر واقع نمی‌شد و امثال این‌ها! می‌فهمیدیم که وقتی جماعت بشویم، قوی‌تریم و «یدالله مع‌الجماعة)، اما دورهم جمع شدن‌هایمان می‌شد دونفر، سه‌نفر، چهارنفر، خیلی پُرتوان نبودیم. نمی‌شد به جنگ فسادها و ظلم‌های گردن کلفت برویم. ادامه دارد... 📚تشکیلات بهشتی @beheshti_book ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

📚 تشکیلات بهشتی (۷) ... يكبار در سن شاید شانزده هفده سالگی به روستایی رفتم. در آنجا در دههٔ محرم و دههٔ صفر منبر می‌رفتم و دو سه باری آنجا رفتم. در یکی از این سفرهایی که رفتیم، صحبت از ظلم کدخدا شد که هم کدخدا بود هم ارباب بود. به جوان‌های روستا گفتیم که خُب چرا این باید بر شما حکومت کند و زور بگوید؟! گفتند: خُب دیگر، سرنيزهٔ ژاندارم از او حمایت می‌کند!». يك دهی بود که همه‌اش هفتاد هکتار زمین داشت و نزديك به هزار نفر در آن زندگی می‌کردند و این هزار نفر باید این قدر روی این هفتاد هکتار جان بِکَنند و کار بُکنند که بتوانند زندگی‌شان را تأمین کنند. خیلی کشاورزهای پُرکاری بودند. آن موقع گاهی در اثر پُرکاری از هزار متر زمین در سال، حدود سه یا چهار هزار تومان درآمد برداشت می‌کردند. خیلی زحمتکش بودند! گفتند: «موقع کار کشاورزی که می‌شود و در هر خانواده‌ای هر جوانی، کلی قیمت دارد و باید برای خانواده کار بکند، این [کدخدا] می‌آید می‌گوید: "بیاید برود سربازی!. حالا ما کار داریم، هم باید خرمن برداریم؛ هم باید صیفی بکاریم؛ نمی‌رسیم برویم. می‌گوید خُب دو هزار تومان بدهید تا پاییز ببرمتان. زور می‌گوید و از ما پول می‌گیرد!». محصول کار و زحمت يكسال کشاورز را بدین‌ترتیب از دستش می‌ربود. آنجا گفتیم آن کدخدا را باید برداریم. حالا اگر او را برداریم، کدخدای خوب دارید؟! گفتند: «بله!» يك آقایی بود، سید هم بود، کشاورز بود، رشید و بلندقد. اسمش هم یادم است؛ اسمش آقا سیدجعفر بود. گفتند: «اگر این را برداریم، این آدم خوبی است. ما همه قبولش داریم». ما دست به کار شدیم برای اینکه این «ارباب کدخدا» یا «کدخدا ارباب» رااز ده بتارانیم؛ ولی خوب مگر دست تنها می‌شد؟! اول ده را بسیج کردیم. (کارهای دیگر هم می‌کرد حالا یادم آمد!) می‌گفتند: «هر عروسی که اینجا می‌شود باید ایشان را دعوت کنیم. وقتی هم می‌خواهیم دعوتش کنیم، می‌گوید تا مطرب نباشد، می نمی‌آیم و به این ترتیب فساد را به ده می‌کشاند!». کارهای مختلفی می‌کرد. خودش هم تریاکی بود. جوان‌های روستا را برضد این بسیج کردیم؛ ولی کافی نبود. پشتش محکم بود. در فرمانداری تلاش کردیم تا در شهر هم وسیله‌ای پیدا کردیم که فرماندار از او حمایت نکند و از آنجا جاکَنش کردیم و آقاسیدجعفر را کدخدا کردیم. خوب این کار را نمی‌شد تنها بکنیم. این کار را باید با جماعت می‌کردیم و آن هم با پشتوانه‌ای که فرماندار در شهر از او حمایت نکند. ‌📚تشکیلات بهشتی @beheshti_book ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

📚 تشکیلات بهشتی (۸) 🔹تشکیلات، شرط موفقیت انقلاب خوب یادم می‌آید در سنین نوجوانی، در زمان مبارزه ملی و نهضت ملی مردم ایران در سال‌های ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۲، مردم ما به دو نوع رهبری دینی و سیاسی ایمان و اعتقاد داشتند. اگر بخواهیم حق مطلب را بگوییم و هیچ حقی را زیر پا نگذاریم، باید بگوییم در آن موقع ملت ما هم با اعتقاد و اعتماد به رهبری روحانیت مبارز، که در آن زمان چهرهٔ برجستهٔ پیشگامش مرحوم #آیت‌الله‌کاشانی بود، وارد معرکه شدند و هم با اعتقاد و اعتمادی که به یک چهره سیاسی پرسابقه، یعنی مرحوم دکتر مصدق، داشتند. واقعیت این است که آن موقع، رهبری میان این دو مشترک بود. پس از کودتای ننگین ۲۸مرداد سال ۱۳۳۲، در گروه‌های مختلف به جمع‌بندی و تجزیه و تحلیل حوادث پرداختیم و این جمع‌بندی‌ها در چند مورد به این نتیجه رسید که حتی مرحوم دکتر مصدق از همکاری یک مجموعه متشکل سازمان یافتهٔ خط‌دار محروم بود؛ یعنی نه تنها مرحوم آیت‌الله‌کاشانی و روحانیت و مردمی که با اعتماد و اعتقاد به روحانیت وارد معرکه شده‌بودند، دارای تشکل کافی مؤثر نبودند، بلکه مرحوم دکترمصدق هم فاقد چنین یاران و همکاران متشکلی بود. به همین جهت، پیروزی‌های بدست آمده از مبارزات دلیرانه و فداکارانه مردم، از طرف گروه‌های متشکل دیگری که خط داشتند، مورد تهدید قرارگرفت و آن شد که خوانده‌اید و شنیده‌اید. ما از همان موقع، این تجربه را اندوختیم که این نهضت و انقلاب با حضور همگانی مردم و عوام به سمت درهم شکستن نیروی دشمن جلو می‌رود و احیاناً وقتی از رهبری واحدِ آگاهِ شجاعِ قاطع برخوردار باشد به پیروزی‌های ارزنده‌ای هم دست می‌یابد و می‌رسد؛ اما نگه‌داشت این پیروزی در خط اصيل مبارزه، بخصوص پس از پیروزشدن و مسئولیت‌ها را برعهده گرفتن، شرطش این است که نیرویی سازمان‌یافته و متشکل، دارای مواضع مشخص و روشن و خطی آینده‌نگر و برنامه‌هایی متناسب با نیازها، مسئولیت را برعهده بگیرد و این نیروی متشکل نیرویی باشد، متکی به همان مردمی که مبارزه کردند. بنابراین، داشتن تشکیلات سیاسی- اجتماعی دارای فرهنگ اصیل انقلاب و مورد اعتماد مردم و برخوردار از پایگاه توده‌ای و مردمی، شرط موفقیت در تداوم یک مبارزه و انقلاب است. این تجربه‌ای بود که ما در بررسی حوادث همین آب و خاک و همین شما مردم بدست آورده‌بودیم. به‌همین دلیل، ما با یاران و دوستانمان، مدت‌ها بود در پی آن بودیم که به ایجاد نوعی تشکیلات اسلاميِ سیاسيِ فعالِ مردمی دست بزنیم. حتی چندین بار شروع کردیم. 📚تشکیلات بهشتی @beheshti_book ادامه دارد... ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

📚 تشکیلات بهشتی (۹) یکی از شروع‌های ارزندهٔ جالب، تشکیلات «هیئت مؤتلفه» بود که اتفاقاً یکی از بخش‌های مؤثرش، در همین بخش از تهران بود. مبارزانی از همین منطقهٔ تهران برمی‌خاستند و درست در همان موقع بود که این دوستان از امام خواسته بودند که چند روحانی مورد اعتماد امام و این‌ها، مسئولیت‌های فقاهتی و روحانیتی این گروه متشکل را به عهده بگیرند و امام چهار نفر از ما را برای ایفای این نقش تعیین کرده‌بودند که در کنار این دوستان به فعالیت شکل‌یافتهٔ مبارزاتمان ادامه بدهیم. بر اساس اعتقادی که همهٔ ما به تشکل داشتیم، تقریباً قسمت مُعظَمِ تلاش‌هایمان را در داخل این تشکیلات قرار دادیم. البته تشکیلات هیئت مؤتلفه آسیب‌پذیر شد و در پی‌اش تشکیلات و سازمان‌های دیگر به وجود آمد؛ سازمان‌هایی که روحانیت در آن احياناً حضور داشت یا نداشت. حدود دو سال‌ونیم قبل، بار دیگر این نیت را با دوستان همفکر دنبال کردیم. به خصوص حوادث سال۱۳۵۴ و آن اعلام مواضع خاصی که پیش آمد، همهٔ ما را نگران‌تر کرد و برای ما هشیارباشی بود که حرکت متشکل باید از یک نوع هدایت و رهبری متعهدِ واجدِ شرایطِ فقاهت پویا و زندهٔ اسلامی برخوردار باشد. کارهای گوناگونی انجام دادیم تا اینکه مرامنامه و اساسنامه‌ای را که خدمت دوستان داده شده، آماده کردیم. حدود ۸ماه به پیروزی مانده بود که درصدد اعلام موجودیت این تشکیلات بودیم. لازم بود مطلب را با امام در میان بگذاریم. پس از چندی با ایشان در میان گذاشتیم و خواستیم نظر رهبر را درباره این کار بدانیم. ایشان اصلش را تأیید کردند، منتها فرمودند طوری باشد که کسی از مسئولیت‌های روزانهٔ انقلاب بازنماند. از قضا شتاب انقلاب در آن ماه‌ها ما را چنان مشغول کارها کرده‌بود که تا پس از پیروزی ۲۲بهمن فرصتی برای این کار به دستمان نیامد. پس از پیروزی ۲۲بهمن، مجدداً مسئله و مطلب با امام در میان گذاشته‌شد و نظر ایشان را جویا شدیم. ایشان همان موقعی که ما برای تشکیل شورای‌انقلاب و دولت موقت انقلاب در تلاش بودیم، به رأي‌العين دیدند که چطور اگر یک انقلاب و مبارزه، از خودش تشکیلات نداشته باشد، به روز کار که می‌رسد، باید آدم‌هایی را از اینجا و آنجا قرض کند. این را ایشان به رأي‌العين دیدند و لذا فرمودند: «خوب است، اقدام بشود!». 📚تشکیلات بهشتی @beheshti_book ادامه دارد... ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist