🔹خرمشهر ها در راه است، نه در میدان جنگ نظامی، در میدانی که آبادانی در پی دارد، اما سخت تر است... 🔹همانطور که ابتدای انقلاب و زمان دفاع مقدس که کشور درگیر یک جنگ می شود و آن کلاف سردرگمی که هم در سیاست هست و هم در فضای نظامی و علمی هست در نظر بیاوریم، کجا است که می شود از لا به لای همه ی مسائل و مصائبی که وجود دارد، می شود یک نفر امیدوار به آینده باشد و آینده را ببیند. 🔹آن زمان وقتی که مسئله ی بسیج پیش آمد و آن نسبت بین آدم ها در بسیج پیش آمد، یک افقی از فتح و پیروزی برای آنان که خودشان را در بسیج حاضر کردند، پیدا شد. به این معنا که از یک جهت حضرت امام(ره) و از یک جهت بسیجی ها، آینده را احساس کردند و توانستند از پی همه ی مسائل و مشکلاتی که وجود داشت، با یک قوت قلب و ایمان و با یک استحکامی پیش روند و چیزی که شاید محال بود در مناسبات رایج و با آن قدرت رایج در ارتش و حوزه ی نظامی ما که همان فتح خرمشهر بود، در آن نگاه جهادی و بسیجی، در آن پیوندی که بین آدم ها برقرار شده بود، در آن نگاه بسیجی در واقع مسیر شد. و آن ها انگار با یک اطمینان قلب متوجه بودند می توانند وارد خرمشهر شوند و هیچ شک و دو دلی در این مسئله نداشتند. 🔹حال برگردید به همان زمان، آدم های مختلف، از شهید صیاد شیرازی بگیرید تا شهید حسن باقری، تا بسیجی هایی که در سن های پایین خودشان را در آن عرصه حاضر کردند، همه چهره های پر از شور و نشاطی بودند که آینده را احساس می کردند و می دانستند و مطمئن بودند و یقین داشتند که در واقع خرمشهر فتح خواهد شد. 🔹آن آینده که ما می خواهیم ببینیمش و پیدایش کنیم در واقع از مسیر و جایگاهی آشکار می شود. به تعبیری ما اگر بتوانیم خودمان را وارد مناسباتی را کنیم و جایگاهی را پیدا کنیم یک چشم اندازی را احساس می کنیم و بسیاری از مسائل در نظرمان حل شده است هر چند ممکن است زمان ببرد، مثل بسیجی هایی که افق فتح خرمشهر در نظرشان پیش آمده بود، اما به هر حال می دانستند شهادت هایی در میان است، مسائلی در میان است، چالش هایی در میان است و همه ی این ها را باید یک به یک باید طی کنند و هیچ شهادتی نه تنها آن ها مایوس نمی کرد بلکه آن را نشانه ای بر پیروزی می یافتند. 🔹ما امروز به دانش بنیان و به مناسبات دانش بنیان به همان معنای بسیج نگاه کنیم، یعنی اگر زمانی مسئله ی بسیج و حضور در بسیج یک آینده را پیش چشم می گذاشت، امروز علاوه بر بسیج آن حضور دانش بنیان و آن مناسبات دانش بنیان، جایگاهی است که اگر ما خودمان را در آن قرار دادیم، تمام مسائل کشور در آن حل شده است و متوجهیم که همه این گره ها باز می شود و شدنی است و چندان دور از ذهن نیست و می دانیم که هر مسئله و مشکلی در راه تحمل کنیم و هر چالشی پیش آید زودگذر است و ما را در آن فتح و پیروزی خواهد گذاشت و اگر نتوانیم این حضور و مناسبات دانش بنیان را درک کنیم و خودمان را در آنجا حاضر کنیم، تقریبا می توان گفت مایوس و نا امید از حل مسائل کشور هستیم. @behyaarstf_ir

رهبر انقلاب اسلامی: «جوانهای عزیز! بچه‌های عزیز من! فردا مال شما است، آینده مالِ شما است؛ شما هستید که باید این تاریخ را با عزّتش محفوظ نگه دارید؛ شما هستید که این بارِ مسئولیّت را بردوش دارید؛ خرّمشهرها در پیش است؛ نه در میدان جنگ نظامی، [بلکه‌] در یک میدانی که از جنگ نظامی سخت‌تر است. البتّه ویرانی‌های جنگ نظامی را ندارد؛ بعکس، آبادانی به دنبال دارد، امّا سختی‌اش بیشتر است. اینکه ما گفتیم اقتصاد مقاومتی، یعنی بخش اقتصادیِ این سیاستِ بزرگ و اساسی، مقاومت اقتصادی است. اینکه گفتیم جوانهای مؤمن و حزب‌اللّهی و انقلابی کارهای فرهنگی خودجوش را رها نکنند و دنبال بکنند، و همه‌ی دستگاه‌های فرهنگی کشور را دعوت کردیم و میکنیم که در این جهت حرکت کنند، این، بخش فرهنگیِ این عدم تبعیّت است، این جهاد بزرگ است، جهاد کبیر است. اینکه از همه‌ی استعدادهای موجود کشور دعوت میکنیم که استعدادهای خودشان را در خدمت پیشرفت این کشور به کار بیندازند و به صحنه بیاورند و به میدان بیاورند و از مسئولان دولتی و سایر مسئولان دعوت میکنیم که از این استعدادها استقبال بکنند، این آن بخشِ فعّالِ اجتماعیِ این جهاد کبیر است.» @behyaarstf_ir

🔹روایتی از نسبت مسئله ی دانش بنیان با پیشرفت 🔹یکی از چالش هایی که در مسئله ی کار با آن رو به رو می شویم این است که ما در چه افقی می توانیم مسئله ی تولید، مسئله ی کار و مسئله ی دانش بنیان که جمع مسئله ی اقتصاد، کار و تولید است را ادامه دهیم. 🔹حجت الاسلام نجات بخش @behyaarstf_ir

🔹در پی درکی از پیشرفت 🔹باید بتوانیم نسبت خودمان را با مسئله ی پیشرفت پیدا کنیم، شاید اینکه گفتیم باید افق پیشرفت مد نظرمان باشید، این به ذهن برسد که این حرف بدیهی است و همه می دانیم باید پیشرفت کنیم. چه نیازی به فکر درباره ی پیشرفت است. مسئله این است که ما درکی از پیشرفت نداریم و آن نسبت وجودی ما با مسئله ی پیشرفت روشن نیست، جایگاه پیشرفت برای ما روشن نیست، درک و احساسی از پیشرفت نداریم. به این فکر کنیم چه می شود کسی وارد کار علمی و تحقیقاتی می شود و یک واکسن را ۷۰ سال پیش به نتیجه می رساند و اولین کسی که آن را امتحان می کند خودش است، این چه نحوه درکی است او چه تجربه می کند؟ او به دنبال چیست که حتی کاری می کند که به ضرر خودش است یا به طور مثال در تاریخ هوانوردی از آدم هایی که در شروع تاریخ جدید به فکر پرواز افتادند و تلاش را آغاز کردند، به چه چیزی فکر می کردند که مثلا چیزی به بدن خودشان می بستند و از کوه می پریدند پایین؟ چه چیزی را او تجربه می کند که این راه را می رود، چه چیزی او تجربه می کند که به مرور تلاش خودش و کار خودش را به سمت بهتر شدن و پیشرفته شدن کار خودش پیش می برد. چه می شود که یک خودروساز در دنیا اگر به یک خودرو می رسد که به طور مثال مورد پذیر جامعه و بازار است و آن را پسندیدن، به فکر آن است که باز هم تحقیق و توسعه انجام دهد و ماشین جدیدی را بسازد. یا مسئله ی خودرو های خودران و برقی را کار کند. برای اینکه این اتفاق بیافتد خیلی باید تلاش کنیم تا خودروی خودران داشته باشیم، باید تغییرات وسیعی در سطوح مختلف داشته باشیم که بشود به خودروی خودران رسید. اگر افق پیشرفت نباشد این تلاش ها چه معنایی دارد؟ @behyaarstf_ir

بسم الله الرحمن الرحیم 🔹رهبر انقلاب امروز فرمودن: *علت پیشرفت و عزت‌یابی و مطرح‌شدن ایران به عنوان یک قدرت شاخص در این منطقه، علت پیداشدن این همه عمق راهبردی برای کشور، این نیروهای مقاومت در سراسر منطقه، عمق راهبردی نظام جمهوری اسلامی‌اند؛ علت همه‌ی اینها حضور مردم ایران در صحنه است. آنجایی که توانسته‌اند مانع از حضور مردم در صحنه بشوند، دشمن پیروز شده. در خیلی از بخشهای اقتصادی همین جور است. ما سیاستهای اصل ۴۴ را ابلاغ کردیم به فلان دولت، مدام سفارش کردیم. چند مورد کردند، از چند مورد نصفش فاسد از آب درآمد. مشکل اقتصادی این جوری درست میشود دیگر.* 🔹درک رایج از حضور مردم در صحنه ی اقتصاد و مقاومت اقتصادی نگاهی است که شاید به ظاهر و نقطه ی نهایی، یعنی ایجاد شغل و بالارفتن آمار شاغلین و کم شدن آمار بیکاران بسنده کند. حال آنکه چندان اهمیت ندارد این عمل صرفا مشغولیت است و فقط درآمدی حاصل می شود یا نقطه ای است که انسان می تواند در محیط خودش کارگر و اثر گذار باشد و خود انسان ها دیده شوند و آدمی وجود خودش را در دسترنج و کارش ببیند و اگر درآمد و ثروتی برای کشور ایجاد می شود از پی این اثرگذاری و کار است. این نگاه رایج در حالت خوبش در پی آن است که بار کشور را با یک نگاه خیر خواهانه به دوش زند و یک اقتصاد و رفاه مناسب برای مردم به ارمغان آورد و فقر را کمتر کند. حال آنکه خودِ این به دوش زدن بار اقتصاد بدون حضور مردم، علاوه بر آنکه بار را به مقصد نمی رساند، حیات و شور و زندگی را هم از مردم می گیرد. رهبری فرمودند: *دستگاه‌های اجرائی باید از توسعه‌ی بنگاه‌های خصوصی حمایت کنند؛ کشور بدون فعّالیّت بنگاه‌های خصوصی اداره نخواهد شد. اشتباه مهمّی که در سالهای اوّل انقلاب اتّفاق افتاد و مبالغ زیادی از آثارش همین طور ماند، این بود که بخش خصوصی را کنار زدند و همه‌ی کارها، حتّی فروش مثلاً اجناس خُرد را به مسئولین دولت و دستگاه‌های دولتی سپردند؛ خطای بزرگی بود که ما انجام دادیم. بایستی بنگاه‌های خصوصی که حضور مردم است، توانایی مردم است، ابتکار مردم است، پول مردم است، حمایت بشوند؛ وسط میدان بیایند؛ اقتصاد را اینها باید اداره کنند. من مکرّر این مثال را گفته‌ام: دو جور میشود کار کرد؛ شما میتوانید یک باری را داخل یک وانتی بگذارید و بعد پشتِ فرمانِ این وانت بنشینید، این بار را به‌آسانی از یک جایی به یک جای دیگری منتقل کنید. میتوانید این وانت را کنار بیندازید، این بار را به دوش خودتان بگیرید، هم خسته بشوید، هم به منزل نرسید، هم این بار وسطِ راه زمین بیفتد، ضایع بشود.* 🔹با نگاه رایج نه بار به مقصد می رسد، نه میدانی برای حضور فراهم می شود. این نگاهی است که جای آدم ها را می گیرد و ناخواسته فرصتِ بودن در دنیای امروز سلب می شود و انسان به آن نقطه ی آزادی خودش نمی رسد. نقطه ای که انسان ها احساس می کنند برای کاری می توانند تمام وجودشان را بگذارد و از قید و بند تعارفات و ترس ها خلاص شوند. در نگاه رایج آن نقطه از مردم گرفته می شود و نهایتا آن زندگی و شور و حرکت برای مردم ما به ارمغان نمی آید. 🔹مثل خانواده ای که صدها امکان برای فرزندش مهیا می کند اما یک امکان حضور و ابراز وجود در دنیای امروز را پیش پایش نمی گذارد. با نگاهی که وجود افراد خانواده را نمی تواند ببیند، می خواهند برای فرزندشان رفاه و آینده ای بوجود آورند اما با این نگاه، ناخواسته او را مدام دور از معرکه هایی که فرصت پیشرفت دارد نگه می دارند تا مبادا آسیبی به او رسد. 🔹حال آنکه حضور مردم را شاید بتوان به نحوی عمیق تری دید. باید از خود پرسید که حضور چیست و چگونه مردم می توانند در اداره ی کشور و مناسبات اقتصادی حضور داشته باشند تا با این حضور مشکل اقتصادی حل شود. با چه نگاهی می توانیم در میدان اقتصاد کشور حضور داشته باشیم؟ تجربه ی مجموعه های دانش بنیان نشان داده می توان با فکر مردم، با دانش و سرمایه ی مردم کار هایی که برای یک دولت نشدنی است را به نتیجه رساند. در این زمینه ذکر تجربه ای از مجموعه ی بهیار صنعت مؤید همین مسئله است که در ادامه خواهد آمد. @behyaarstf_ir

🔹تجربه ای از خصوصی سازی و حضور مجموعه های دانش بنیان در حل مسائل اساسی کشور 🔹گمرک و جلوگیری از قاچاق کالا 🔹سال ۹۶ شروع حرکتی جدید در عرصه مبارزه با قاچاق کالا در کشور بود. حجم انبوه قاچاق در کشور بیشتر از آنکه مربوط به فساد گسترده باشد ناشی از عدم تسلط بر مبادی ورودی گمرکات کشور است. در نوروز سال ۹۶ رهبر انقلاب از نیاز کشور به دستگاه های بازرسی کانتینر کالا خبر دادند. این دستگاه را می توان یک ابزار دفاع ملی دانست. 🔹مجموعه بهیارصنعت در همان سال به تحقیق و توسعه و سپس ساخت این دستگاه اقدام نمود و در کمتر از هشت ماه اولین دستگاه را تحویل ستاد مبارزه با قاچاق کالا داد. مراحل کسب مجوز برای این دستگاه حدود یکسال بطول انجامید که مجموعه بهیار با صبر و درایت توانست به اخذ مجوزات لازم موفق شود. 🔹اما این پایان ماجرا نبود. گمرک برای خرید تعدادی از این دستگاه از کشور چین طرحی را برای شورای اقتصاد فرستاده بود که در آستانه جذب بودجه هنگفت برای خرید این دستگاه ها بود. تلاشهای خستگی ناپذیر مدیریت مجموعه باعث شد خرید خارجی این دستگاه متوقف شود.در ادامه گمرک اعلام نمود که برای خرید داخلی این دستگاهها توانایی مالی ندارد. 🔹قدم بعدی پیشنهاد نصب این دستگاهها در مبادی ورودی توسط مجموعه بهیار بود. این پیشنهاد در سازمان برنامه و بودجه پذیرفته شد و گمرک موظف به واگذاری خدمات اسکن به بخش خصوصی شد. حدود چهل گمرک تعیین شد و تشریفات اداری مناقصه برای این مبادی برگزار شد و مجموعه بهیار صنعت نصب هفت دستگاه در گمرکات کشور را برعهده گرفت. 🔹اولین سامانه در بندر شهید رجایی با تلاشهای گسترده مجوز بهره برداری گرفت و هم اکنون درحال بهره داری است. و بعد از آن در آستارا، ماهی رود و... این مسیر ادامه داده شد. به لطف خدا این حرکت علیرغم همه سختی ها و سنگ اندازی ها به مرحله خوبی رسیده است اولا مبارزه با قاچاق که اصل اساسی برای حمایت از تولید و اقتصاد کشور است با نصب این سامانه حرکتی نو را آغاز کرده است. ثانیا این سامانه با تحقیق و توسعه به عنوان یکی از پیشرفته ترین تکنولوژی ها در کشور ساخته شده است و ساخت این سامانه در داخل اشتغال سطح بالا را ایجاد خواهد کرد. ثالثا از آنجایی که این سامانه در داخل تولید می شود به لحاظ امنیتی در سطح بالا و اطمینان بخشی قرار دارد. علاوه بر اینها از آنجایی که قیمت این دستگاه نسبت به مشابه خارجی یک سوم است خدمات این دستگاه در گمرکات از سود مناسب اقتصادی برخوردار است . 🔹تلاشهای شبانه روزی مجموعه بهیار صنعت زمینه حرکت جدیدی در اقتصاد کشور را فراهم نموده است و اگر تاکنون این مجموعه توانسته است با بکارگیری دانش و تلاش جوانان این مرز و بوم قدم بزرگی برای حل مسأله قاچاق در کشور بردارد اینک فرصتی مهیا شده تا سرمایه ایرانی نیز بتواند در این عرصه نقش آفرینی نماید. این فرصت در قالب سرمایه گذاری در سهام این سامانه ها فراهم شده است. و این دستگاه با سرمایه ی مردم و دانش مردم و مدیریت مردم در گمرک ها نصب گردیده است. @behyaarstf_ir

راه اندازی سامانه بازرسی کالا در گذرگاه مرزی ماهی رود استان خراسان جنوبی توسط مجموعه ی بهیار صنعت #خصوصی_سازی #بهیار #گمرک #دانش_بنیان @behyaarstf_ir

🔹نمایشگاه با رویکرد تبیین مساله اقتصاد دانش بنیان به عنوان اقتصاد آینده که از یک سو به پیشرفت کشور نظر دارد و از سویی دیگر به عدالت، تلاش می کند حضور مردم در ایجاد بخش خصوصی واقعی در اقتصاد راتبیین کند . 🔸 روایت پیشرفت ▪ روایتی از حرکت شرکت دانش بنیان بهیار صنعت سپاهان ▪ نمایشگاه و محفلی ویژه طلاب و روحانیون 🔻 زمان: ۲۰ لغایت ۲۶دی ماه مکان: شهر مقدس قم 🔹 جهت هماهنگی به شماره ۰۹۰۱۹۶۴۱۱۲۹ پیامک دهید. #یک_قدم_تا_شهر #قم #روایت_پیشرفت @behyaarstf_ir

رهبری فرمودند: 🔹*ملّت ایران این رژیم (رژیم پهلوی) را از کشور بیرون کرد؛ امام این هدف را در مقابل ملّت ایران گذاشت. خب، این سیاست راهبردی امام بزرگوار است: آوردن مردم وسط صحنه، سپردن پرچم مبارزه به دست مردم... آنجایی که توانستند مانع از حضور مردم در صحنه بشوند، دشمن پیروز شده؛ در خیلی از بخشهای اقتصادی همین‌جور است. ما سیاستهای اصل ۴۴ را ابلاغ کردیم، به فلان دولت مدام سفارش کردیم، گفتند بله، میکنیم، نمیکنیم، میکنیم، نمیکنیم؛ چند مورد کردند که از چند مورد، نصفش فاسد از آب درآمد! مشکل اقتصادی این‌جوری درست میشود دیگر... خب بله، ما مشکل اقتصادی داریم، شکّی نیست؛ ضعفهای گوناگونی بوده، ادامه پیدا کرده؛ این ضعفهای اقتصادی وجود دارد، در این هیچ تردیدی نیست؛ اینها را به رخ میکشند، در حالی که اگر در یک موردی دقّت بشود، تحقیق بشود، بیشترِ این ضعفهای اقتصادی هم به خاطر عدم حضور مردم است؛ آن جاهایی که مردم حضور داشتند، این ضعفها کمتر است. راه مقابله هم حضور مردم است. مردم در مسائل اقتصادی باید وارد بشوند. رهبر معظم انقلاب در دیدار مردم قم ۱۹ دی ماه ۱۴۰۲* 🔹رهبری بیش از ۱۵ سال است که علی رغم همه ی مشکلات فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و... که گریبان گیر کشور است و دغدغه مندان کشور هر یک به نحوی به دنبال حل بخشی از آن هستند، مسئله اقتصاد را نه به عنوان یک شر واجب و دردی که ناچارا باید آن را درمان کرد، بلکه به عنوان میدان جهادی که انسان ساز بوده و افق انسان کنونی را متعالی خواهد کرد و به تعبیر ایشان میدان جنگی که آبادانی در پیش دارد، مورد توجه قرار داده و تلاش کرده اند تا اذهان و اعمال را به این دفاع مقدس سوق دهند. 🔹در این میان راه انقلاب همیشه در بین مردم گذر کرده و این مردم بوده اند که بار تحولات انقلاب را به دوش کشیده اند. انقلاب و طلبی که مردم پای آن ایستادند، دفاع مقدس و جان هایی که در راه خدا به صحنه آمدند و خدایی که با این جماعت همراه شد (یدالله مع الجماعه) نشان از مسیری در دل تاریخ می دهد که افراد می توانند صاحب هویت شده و مسئولیت تاریخ را برعهده بگیرند. 🔹 در این میدان جهاد نیز کلید استقامت و پیروزی چیزی نیست جز ورود مردم در میدان و بر دوش کشیدن بار مسئولیت آن. متاسفانه در این حضور کمتر به پیچیدگی های این صحنه توجه می شود و این حضور به شغل، کسب درآمد و فروش محصول، کسب و کار، سرمایه‌گذاری و از این دست موارد تقلیل پیدا می کند که در جای خود نیاز است. اما آنچه اکنون بیشتر به آن نیاز داریم از جنس همان حضوری است که در دل جنگ افراد علی رغم اینکه شاید تخصص ، تجربه، توانمندی ظاهری و... را نداشتند با حضور خود در این جهاد مقدس راه را بر دشمن بسته و خدا نیز کاستی های آنان را جبران کرد. 🔹حضرت آقا در سال ۱۴۰۰ در جمع تولیدکنندگان می فرمایند جهاد جایی معنا دارد که دشمن حضور داشته و امروز این میدان در اقتصاد وجود دارد و تولید جهاد است. امروز نیز نیازمند چنین حضوری مردمی و بخش خصوصی در اقتصاد هستیم تا راه بر کشور گشوده شود. نقطه ای که افراد فارغ از استعداد و توانمندی و مقاصد خود با همه ی وجود خود به صحنه آمده و بار انقلاب را به دوش کشند. نیاز این مسئله آن است که بتوانیم روایتی از این صحنه به میان آوریم که بتواند همه ی ما را به نقطه ی تصمیم رسانده و میدان فکر وعمل خود را یافته و عزمی برای پای آن ایستادن شکل بگیرد. ۱۴۰۲/۱۰/۲۱ @behyaarstf_ir

*تفکر در مسیر تولید دانش بنیان* 🔹این مسیر تولید دانش بنیان را با تفکر می توان پیش برد. در فضای کار و تولید، مشهورات بسیاری است که این ها راه را دچار چالش می کند و موج این مشهورات بسیار شدید است و نمی توان این مشهورات را نادیده گرفت، چرا که تصمیم گرفتن را خیلی سخت می کند. 🔹اگر به یک فکر مستحکم نرسیم و نتوانیم خودمان درست نگاه کنیم به صحنه و میدانی که در آن هستیم، با هیچ حرفی نمی توانیم کار را پیش ببریم. فرض کنید ترسی از تاریکی باشد و یک شب در خانه ای تاریک قرار بگیریم، چه اتفاقی می افتد؟ شما با مسئله ای رو به رو هستید که وحشت تمام وجود انسان را می گیرد و هیچ استدلالی نمی تواند جلوی این شدت وهم را بگیرد و انسان نمی تواند در آن فضا بماند. 🔹حوزه ی اقتصاد و تولید هم چنین ماجرایی دارد. اوهام شدیدی وجود دارد، اگر شما فکر و نگاهی نداشته باشید، با هیچ حرفی از دیگری نمی توانید در آن مسیر صبر کنید. بعضی تصمیم ها مقابل رویتان است که می گویند اگر وارد این تصمیم شوید شکست می خورید و ... انواع و اقسام مسئله ها پیش رو است. 🔹جلسه با جمعی از دانشجویان اراک ارائه حجت الاسلام نجات بخش @behyaarstf

ماه رجب و یک دعا: *الهی! ارغد عیشی و اظهر مروتی..‌ . (خداوندا، زندگی ام را، زندگی گوارایی قرار بده و جوانمردی ام را آشکار کن. فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی) 🔹آیا نمی توان میدان تولید و دانش بنیان را فرصت و موهبتی از طرف خداوند به مردم و ملت ایران، خصوصا نسل نوجوان و جوان دانست که در آن میدان خطیر جوانان می توانند، با گذر از حرص ها و خواسته های حقیر نفسانی، مروت و جوانمردی شان را بروز دهند و اینگونه زندگی گوارایی تجربه کنند؟ 🔹در این کلیپ می بینیم، #حاج_قاسم_سلیمانی: نخبگان فرهنگی ما باید بذر ایثار و فداکاری را در صد ها هزار جوان و نوجوان که در دامان آنان پرورش پیدا می کنند بکارند تا فردای این ملت تضمین شود. @behyaarstf_ir

بسم الله الرحمن الرحیم خاستگاه مسئله ی خصوصی سازی چیست و چرا به سمت مردمی سازی اقتصاد می رویم؟ ارائه ی حجه الاسلام نجات بخش پیرامون مسئله ی خصوصی سازی و نقش دانش بنیان‌. @behyaarstf_ir

*واصنع الفلک باعیننا و وحینا* 🔹دانش بنیان با حفظ عالم صفا و رفاقت و صداقت نوجوانی. طرح بحث دانش بنیان در جمع #دانش_آموزان_کرمان، ایام اعتکاف، ۱۴۰۱/۱۱/۱۵ حجة الاسلام نجات بخش: 🔹شما در ابتدای نوجوانی خیلی باصفا و با محبت در اوج رفاقت کنار هم هستید، اما چیز هایی در جامعه وجود دارد که هر قدر شما می آیید بالاتر می گویند حواست جمع باشد، رفاقت کاری ازش نمی آید، حواست جمع کار های خودت باشه، خط و مرز هایی برای خودت داشته باش و کار خودت را انجام بده. نهایتا اگر خواستی با یکی کار کنی ببین آیا سود و منفعتی برایت دارد یا نه! این ها همان چیز های است که جلوی موفقیت شما را می گیرد. 🔹 شما بعدا بخواهید هواپیما بسازید، شتابدهنده بسازید، نمی توانید تنها بسازید، باید یکسری آدم کنارت باشند، باید با هم حرکت کنید، اگر فاصله داشته باشید فایده ندارد، اگر تنها باشید فایده ندارد، در این صورت هیچ کاری از دستت بر نمی آید. 🔹اگر بخواهید آدم ها را با پول بیاورید، این هم فایده ندارد، نمی توانید با هم هماهنگ شوید یک کار بزرگ انجام دهید، قصه ی کار بهیار رفاقت است، می بینید آدم ها رابطه شان خیلی با هم خوب است، ما به این می گوییم برادری. همین که کسی وارد این دنیا می شود، انگار وارد یک دنیای دیگر می شود، دنیای صفا و صداقت و پاکی و رفاقت‌. @behyaarstf_ir

به نام خدا بنیاد علم و فناوری بهیار صنعت آمادگی دارد در ایام اعتکاف روایتی از جنگ اقتصادی و مسیر دانش بنیان در کشور را در جمع معتکفین ارائه دهد. جهت هماهنگی شماره ی 09108871580 معرف حضور می باشد. @behyaarstf_ir

🔹پنجمین شماره از نشریه ی بهیار انتشار به زودی... آنچه که در این شماره خواهیم خواند: 🔹نفش فناوری های بالا در آینده ی اقتصاد ایران 🔹چرا تولید درکشور راه نمی افتد؟ 🔹سیاست انبساط ارزی و انقباض ریالی 🔹افق پیشروی اقتصاد ایران 🔹خاستگاه مسئله ی خصوصی سازی 🔹نمونه ای موفق از خصوصی سازی 🔹دانش بنیان قرین و همزاد عدالت 🔹معرفی کتاب مدیریت جریان @behyaarstf_ir

سخن سردبیر باسمه تعالی 🔹مجله های پیشین مجموعه ی بهیار صنعت عموما بر روایت حوزه فناوری متمرکز بود و سعی داشت تا تبیینی بر ابعاد مختلف فکری، اقتصادی و دانشی فناوری های ساخته شده توسط مجموعه ی بهیار صنعت ارائه دهد. در شماره های قبل این مجله به بررسی دستگاه ایکسری کانتینری به عنوان بخش مهمی از راه حل برون رفت کشور از شرایط وخیم قاچاق کالا و شتاب دهنده خطی پزشکی به عنوان راه حلی در حوزه درمان سرطان پرداخته شده بود. 🔹در این مجله اما سعی داریم تا با نگاهی وسیع تر به حوزه علم وفناوری و اقتصاد دانش بنیان در کشور بپردازیم. هم اکنون در کشور با شرایطی مواجهیم که حوزه فناوری با همه توفیقاتی که در این سال ها داشته اما آنچنان که باید نتوانسته جای خود را باز کند. براساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس درباره شاخص‌های تولید و صادرات محصولات فناوری متوسط و پیشرفته، درصد کمی از صادرات صنعتی ایران متعلق به محصولاتی با فناوری‌های پیشرفته است. بررسی‌های این نهاد نشان می‌دهد ساختار تولید ایران در سالیان گذشته از نظر فناوری بهبود قابل‌توجهی نیافته؛ چرا که سهم ارزش‌ افزوده تولیدات با فناوری متوسط و پیشرفته چندان تغییری نکرده است. 🔹در این میان اما مجموعه بهیار صنعت در سالیان گذشته مسیری را در علم و فناوری کشور طی کرده است که اکنون نگاه های بسیاری از مردم، فعالین حوزه دانش بنیان و مسئولین را متوجه نگاهی نو به این عرصه کرده است. مسیر پیموده شده توسط این مجموعه به نحوی بود که همواره گلوگاه های مسائل علم و فناوری را در حوزه فناوری بالا نشانه گرفته و به سمت حل آن حرکت کرده است. گرچه این مسیر شاید با نگاه های رایج بنگاه های بخش خصوصی در تضاد باشد اما توانسته تا سیاستی را در حوزه علم و فناوری بنا کند به طوری که طی کردن این راه، مجموعه بهیارصنعت و مسئله دانش بنیان را به نحوی مورد تخاطب دولت قرار داد، طوری که برای پیمودن مسیر توسعه کشور نمیشود و نمیتوان به دانش بنیان اعتنا نکرد. 🔹در حالی که اغلب سیاست گذاری را فرایندی نظری تلقی میکنیم و تلاش میکنیم تا در موردی به خصوص با بررسی عقلایی موضوع خط مشی منسجم و مناسب که همه ابعادش ریز به ریز مشخص شده باشد، تدوین کنیم ولی باید گفت تنظیم خط مشی یک مسئله کاملا "عملی" بوده و این وجهی است که کشورهای توسعه نیافته کمتر به آن توجه دارند. سیاست گذاری به معنای گذاشتن و نهادینه کردن یک تصمیم سیاسی است ولی باید پرسید و اندیشید که این سیاست چگونه نهادینه میشود و چگونه از سودای رایج که در این صحنه بر ما غلبه میکند فائق آییم؟ 🔹مجموعه بهیارصنعت هیچگاه سودای قدرت و سیاست را نداشته بلکه باز شدن راه توسعه کشور را در درکی نسبت به علم وفناوری و در بستر و امکانی که جمهوری اسلامی برای ایران فراهم کرده فهم میکند. گرچه توسعه کشور مسئله ای همیشگی برای بهیار بوده ولی در سالیان اخیر نمود بیشتری یافته و ما در پی زبانی هستیم تا به مدد آن بتوانیم دانش بنیان و امکانی که مقابل ما قرار دارد را نشان دهیم و این مجله تلاشی است در مسئله مذکور و باز کردن زبانی برای توسعه ایران. @behyaarstf_ir

🔹ارائه ی حجت الاسلام و المسلمین امیر نجات بخش در جمعی از پژوهشگران مرکز پژوهش های مجلس 🔹در این ارائه از نقش فناوری های بالا در تحول اساسی اقتصادی کشور گفته می شود. جایگاه و نقش علم و فناوری در توسعه و پیشرفت کشور بررسی می شود و سپس به اقتصادی نبودن خطوط تولید وارداتی و تصور های رایج از تولیدی که به رانت های ارزی و ریالی می انجامد می پردازیم و در نهایت به سیاست گذاری و ریل گذاری دولت در این زمینه پرداخته می شود. بخشی از ارائه: 🔹اتفاقاتی که در چین افتاده(تولید انبوه) باعث شده است که ما نتوانیم مسئله ی اقتصاد خودمان را به درستی درک کنیم و آن مدل (تولید انبوه) در ذهن ما شاید خیلی پررنگ است. اصل مسئله و درک ما از اقتصاد آن است که جهت را از تولید انبوه و کمیت به سمت عمق فناوری باید برد. 🔹در کشور نیاز به یک تحول و یک بازسازی اساسی در اقتصاد کشور داریم. چرا تولید کننده ی ما دنبال رانت های ارزی و ریالی است؟ چرا که هیچکدام از کار های تولیدی ما اقتصادی نیست. خط تولید از خارج وارد می شود و تا زمانی که می خواهد به نقطه ای برسد آن فناوری از دور باید خارج شود. امروز با شرکت خارجی قرارداد می بندید و یک سال، دو سال بعد کارخانه راه می افتد. و بعد شما آنجا با یک عدم مهارت، کارگر می گذارید و بعد باید سال ها تلاش کنید تا هزینه ی خط تولید وارداتی را صفر کنید و هزینه ی خط تولید را در آورید و این کار اقتصادی نیست و هر کنشگری باشد نمی تواند این مسیر را طی کند. و بعد تازه نسل های جدید این فناوری می آید. @behyaarstf_ir

🔹پنجمین شماره از نشریه ی بهیار نسخه ی pdf آنچه که در این شماره خواهیم خواند: 🔹نفش فناوری های بالا در آینده ی اقتصاد ایران 🔹چرا تولید درکشور راه نمی افتد؟ 🔹سیاست انبساط ارزی و انقباض ریالی 🔹افق پیشروی اقتصاد ایران 🔹خاستگاه مسئله ی خصوصی سازی 🔹نمونه ای موفق از خصوصی سازی 🔹دانش بنیان قرین و همزاد عدالت 🔹معرفی کتاب مدیریت جریان @behyaarstf_ir

🔹مطالب زیر صحبت‌های جناب آقای مهندس نوید نجات‌بخش پس از دیدار رهبر انقلاب با تولیدکنندگان فعالان اقتصادی در بهمن‌ماه سال 1400 می‌باشد. ایشان در این صحبت سعی در تبیین علت‌های راه نیفتادن تولید در کشور دارند و جایگاه اقتصاد دانش‌بنیان در کشور را روشن می‌کنند. 🔹قسمتی از این مصاحبه آمده است، متن کامل مصاحبه در پنجمین شماره از نشریه ی بهیار 🔹ویژگی‌های تولید دانش‌بنیان چرا در کشور ما تولید راه نمی‌افتد؟ 🔹جنگ اقتصادی رهبر انقلاب در دیدار اخیرشان با تولیدکنندگان چندین بار بحث دانش‌بنيان و لزوم دانش‌بنیان شدن صنایع را مطرح کردند. چيزي که ما از دانش‌بنيان مي‌فهميم، حوزه فناوري بالا است. يعني هرقدر به سمت حوزه‌هاي فناورانه‌تر برويم نقش دانش در آن‌ها پررنگ‌تر مي‌شود به‌اصطلاح دانش‌بنيان‌تر مي‌شويم. درباره بحث توليد انبوه هم نکته ظريفي در صحبت‌هاي رهبر انقلاب بود. ایشان فرمودند وقتی‌که به سمت توليد انبوه به‌معنای توليد صنعتي رايج امروز مي‌رويم نقش انسان و دانش در آن کم‌رنگ مي‌شود و به سمت يک سيستم ماشيني حرکت می‌کند که بتواند توليد انبوه را انجام بدهد. وقتی‌که اين‌گونه به سمت توليد انبوه حرکت می‌کنیم مسئله رقابت به وجود می‌آید و اينجا نقطه‌اي است که به اين نکته مي‌رسيم که اصلاً نمي‌توانيم رقابت کنيم مگر اینکه کيفيت را پايين آوریم. يعني در چرخه‌اي مي‌افتيم که اين چرخه کاملاً معیوب است. اينکه چرا نمي‌توانيم رقابت کنيم بحث مفصلی دارد که به آن خواهیم پرداخت. اگر به مسئله توليد کمي عميق نگاه کنيم و بپرسیم چرا در کشور توليد راه نمي‌افتد و با همه توفيقاتي که در کشور داشتیم آن‌طور که باید مسئله تولید جلو نمي‌رود، متوجه مطالب مهمی مي‌شويم. هرکسي ممکن است از زاويه‌اي چيزي بگويد. مثلاً عده‌ای میگویند فساد و رانت هست. مثلاً درباره صنعت خودرو با هرکسي حرف مي‌زنيم مي‌گويد رانت هست. ولي وقتی‌که مقداري بررسی کنید مي‌بينيد که از اين خبرها هم نيست. عده‌ای میگویند دانش و فناوري‌اش را نداريم. يا عده‌ای میگویند سرمایه‌اش را نداريم. ولي واقعيت به نظر ما در جاي ديگري است.... ... متن کامل در نشریه ی بهیار @behyaarstf_ir