🔊 #کلیپ_صوتی | حاج‌آقا اسماعیل داستانی بِنیسی | 1398/2/19؛ شب چهارم ماه مبارک رمضان | موضوع: #قرآن_کریم و آثار قِرائت آن (5) 🔍 چگونه خانه‌مان را نورانی کنیم؛ به گونه‌ای که برای اهل آسمان بدرخشد؟ 🔍 حکم رفتن به قبرستان در شب 🔍 راه افزایش #مهربانی، #مدارا و #خوشی در منزل 🔍 پاداش #قرائت_قرآن_کریم در نماز و غیر نماز 🔍 تعداد مرتبه‌ها و درجات #بهشت 🔍 آیا می‌توان در بهشت، همسایه‌ی اهل بیت ـ سلام الله تعالی علیهم. ـ شد؟! 🔍 قرآن‌خواندن در #خواب! 🔍 عظمت قرآنی حضرت آیت‌الله جوادی آملی 🔍 قرآن کریم و اهل بیت ـ سلام الله تعالی علیهم. ـ ؛ یک چیستی در دو هستی! 🔍 #معرفی_کتاب درباره‌ی یک #شهید_مدافع_حرم 🔍 لزوم تمسّک «پیوسته» و «هم‌زمان» به دو چیز مهم 🔍 ماجَرای مردی که با شنیدن دو آیه‌ی کریمه، اسلام‌شناس شد! 🔍 #ثروت حقیقی چیست؟ #تدبیر_منزل، #زیارت_اموات، #علما 🔵 کانال بِنیسی‌ها (عالم عارف: حضرت استاد بنیسی؛ و فرزندشان: حاج‌آقا بنیسی) در پیام‌رسان‌های ایتا، اینستاگرام، روبیکا و سروش: @benisiha_ir

🔴 #خاطرات_مفید 📝 حاج‌آقا اسماعیل داستانی بِنیسی: 💠 #مدارای_شگفت_حضرت_استاد_حسن_رمضانی 🔸در میانۀ صحبت‌ها[ی ایشان و بنده،] یک پسربچه و یک دختربچۀ کوچک‌تر که نوه‌های ایشان بودند و به ایشان «آقاجون» می‌گفتند، آمدند. 🔹ایشان از آنان خواستند که به طبقۀ بالا برگردند؛ امّا آنان نپذیرفتند. ایشان به آنان فرمودند: «ویفر و نخودی [= نخودچی] دارم. از کدام یک می‌خواهید تا به شما بدهم؛ ولی به شرط این که بروید؟» دختربچه گفت: «نخودی می‌خواهم.»؛ ولی پسربچه که شاید چهارساله بود، گفت: «من نمی‌خواهم و برنمی‌گردیم.» ایشان برخاستند تا به دختربچه نخودچی دهند. 🔸پسربچه صندلی ایشان را برداشت و به ایشان گفت: «آقاجون! صندلی‌ات را برداشتم.» آقا فرمودند: «صندلی مرا کجا بردی؟»، خندیدند و فرمودند: «بده.»؛ ولی او نداد. ایشان صندلی دیگری آوردند؛ پسربچه، آن را هم گرفت. ایشان خواستند که صندلی سوم را بیاورند؛ پسربچه خندید و آن را نیز گرفت. ایشان هم خندیدند و فرمودند: «روی زمین می‌نشینیم.» بنده هم روی زمین نشستم؛ با این که ایشان فرمودند: «شما راحت باشید.» پسربچه تعدادی از صندلی‌ها را که روی هم گذاشته شده بودند، آورد و آن‌ها را به صورتِ خوابیده، روی زمین و در کنار هم قرار داد. ایشان فرمودند: «چه غوغایی کرده‌ای!» پسربچه گفت: «تصادف شده است.» ایشان خندیدند. 🔹پسربچه، خواهرش را اذیّت می‌کرد. پس از دقایقی، ایشان آنان را به طبقۀ بالا بردند و خلاصه: با آنان کاملاً مدارا کردند. 💻 مشاهده‌ی خاطرات دیگر مرتبط با ایشان: http://benisiha.ir/360-2/ #برخورد_با_کودک، #تربیت_فرزند، #فرزندداری، #مدارا @benisiha_ir

🔴 #پند_پیران_بر_پوران مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «پند پیران بر پوران» (پندنامۀ ایشان به فرزندشان): 🌷 #پسرم! با ستمکاران، مُماشات و مصاحبت نكن. (مماشات: مدارا. مصاحبت: همراه‌بودن / هم‌سخن‌بودن.) 💻 مشاهدۀ مطالب دیگر این کتاب: http://benisiha.ir/235/ #ظالم،‌#مدارا، #همنشینی @benisiha_ir

🔴 #شعر_معنوی 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ : 🔸در اين دنيا منم تنهای تنها 🔸نباشد هیچ كس از من پذيرا (پذیرا: فرمان‌بردار.) 🔸نديدم از كسى مِهر و مَحبّت 🔸چشيدم از همهْ آزار و ايذا (مِهر: دوست‌داشتن. ایذا: آزاررَسانیدن، اذیّت‌کردن.) 🔸از آن که کردمش بس مهرْبانی 🔸کشیدم زجر بسیاری به هر جا (کردمش: به او کردم. بس: خیلی، بسیار.) 🔸نمودم سعیْ آرامَش كنم من 🔸وليكن او نشد، چون بود كانا (ولیکن: ولی. کانا: بی‌عقل، نادان.) 🔸هزاران بار، او را پند دادم 🔸كه تا شايد شود دانا و بينا 🔸ولی هرگز نشد آرام و نیکو 🔸نديدم كه شود یک آن، شكوفا (آن: لحظه.) 🔸هميشه بر دل من غصّه‌ها ریخت 🔸به جانم زد هزاران زخم مانا (مانا: جاویدان، همیشگی.) 🔸به هر هنگامه و گفته، دلم را 🔸شکست او با کنایه، رمز و ايما (هنگامه: دادوفریاد، شور و غوغا / معرکه. گفته: سخن. کنایه:‌ گفتن سخنی که بر غیر موضوع اصلی‌ خود دلالت کند؛ همچون: «ناخن خشک» به معنای خسیس. ایما: اشاره‌کردن.) 🔸چه چاره داشتم، جز بُردبارى؟ 🔸چه می‌کردم، نبودم گر شكيبا؟ (بردباری: صبر، حلم.) 🔸براى حفظ دین و آبرویم 🔸ببايد من هَمی‌کردم مدارا (همی‌کردم: می‌کردم.) 🔸خدا را در نظر آورده، گفتم 🔸تحمّل می‌کنم، تا حقّ يكتا (حق: از نام‌های خداوند والا.) 🔸مكافاتش کند در روز محشر 🔸كه او باشد به هر كارى توانا 🔸خدايا! متّحد کن جان یاران 🔸دعایم را قبول ای حق! بفرما 🔸«بِنیسی» بهر پند و خیرخواهی 🔸چنین شعری برایت کرد اِنشا (انشاء: به‌وجودآوردن.) 💻 مشاهدۀ ابیات معنوی دیگر از ایشان: http://benisiha.ir/33/ #آبروداری، #اتحاد، #پنددادن، #تنهایی، #حلم، #خیرخواهی، #دوستی، #دینداری، #غربت، #کنایه، #مدارا، #موعظه @benisiha_ir