. به زبان مادری گریه می‌کنیم. کتاب سوم از مجموعه کتاب‌های "زندگی میان زبان‌ها" هست. با دوتای قبلی فرق دارد چرا؟ چون می‌نی جستار است. یا درواقع جستارهای آنی. خیلی کوتاه‌ند یک‌جورهای کپش‌طورند. وقتی می‌خوانی‌شان بی‌درنگ به خودتان می‌گویید همین؟! این الان جستار بود از نوع آنی؟ زرشک! من می‌توانم روزی دوسه تا از این‌ها را بنویسم. خلاصه به شدت به‌تان اعتماد به نفس نوشتن می‌دهد در یک‌کلام. می‌توانید کتاب را بغل دستتان بگذارید و تمام‌کردن‌ش را ماه‌ها طول بدهید. هروقت مغزتان از کلمه خشکید بروید سراغش و ببینید که به همین راحتی می‌شود نوشت در مورد کوچکترین تجربه‌های روزانه‌. البته خوب ما چون "فابیو مورابیتو" نیستیم هیچ‌کس نمی‌آید متن‌هامان را چاپ کند. به نظرم باید اول اسم‌مان گنده بشود، شناخته بشویم تا نشر اطرافی پیدا شود و این مدل متن‌های ازمان چاپ کند. بگذریم... در کل کتاب دوست‌داشتنی هست. هفت‌از‌سی‌و‌سه #چند_از_چند #جستار #نشراطراف #فابیومورابیتو @berrrke