دوش چون مهتاب دست‌افشان و مست آمد و در بزم اخترها نشست آسمان بر دل در شادی گشود حاجب شب در به روی غصه بست آبشار نور لطف کهکشان بند ظلمت را ز پای شب گسست اختری با سنگی از جنس شهاب شیشه اندوه نجمی را شکست مرغ خوش‌سیر سبک‌بال خیال دانه بنهاد و ز قید کدام جست گوهر اعجاز نظم واژه‌ها در بلور شعر نابم نقش بست #محمدحسین_کوچکی #غزل @beytolghazal