eitaa logo
موسسه بیت النور کرج
187 دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
661 ویدیو
60 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
راضی به رضای تو_26.mp3
8.62M
#راضی_به_رضای_تو ۲۶ #رضا ؛ محصولِ معرفتِ انسان است! هر چه سطح معرفت انسان بالاتر و عمیق تر می شود؛ درجاتِ رضایِ آنها از خداوند نیز بالاتر می رود. #استاد_محمد_شجاعی @beytonoor
⭐️🌻⭐️🌻⭐️🌻🌻⭐️🌻⭐️🌻 و در برابر خداوند؛ اوج بندگی است. 🌺لطف آنچه تو اندیشی، حکم آنچه تو فرمایی ✍ مقام تسلیم همسر حضرت داوود: در روايت آمده که حضرت داوود(ع) از خدا خواست که خدايا در اين عالم همنشين و همدم من را در بهشت معرفي کن! آن کسي که در بهشت بناست الي الابد با هم زندگي کنيم. ⭕️خدا به جناب داوود وحي فرمود و آدرس خانمی را داد. اسمش را هم گفت خلادهًْ بود. اين خانمي که در اين خانه زندگي مي‌کند، همسر شما الي الابد در بهشت است. الي الابد با شما زندگي خواهد کرد. 😍حضرت داوود با شوق آمد ببيند چه کسي است. آدرس را پيدا کرد. در زد. خانم پرسيد که هستي؟ گفت من داوود پيغمبر هستم. پرسيد : آيا آيه‌اي در مذمت من نازل شده؟ جواب داد: نه آيه‌اي در مذمت شما نازل نشده، اما پيامي است اگر در را باز کنيد و اجازه بديد، من آن پيام را بگويم. 💟در را باز کرد. حضرت داوود پرسيد: شما اسمت فلان است؟ جواب داد بله، اسم من اين است، اما ممکن است شخص ديگري هم اين اسم را داشته باشد. حضرت داوود گفت: حقيقت اين است که من از خدا خواستم همسرم را در بهشت به من معرفي کند، خدا شما را به من معرفي کرد. با تعجب جواب داد: اشتباه مي‌کنيد، من کجا و اين حرف‌ها کجا؟ ☀️داوود گفت: بالاخره وحي خداست، آمده‌ام ببينم چه کار کرده‌اي که به اين مقام رسيده‌اي. خانم جواب داد: من يک آدم عادي هستم و هيچ کار فوق‌العاده‌اي ندارم. مثل مردم ديگر هستم. 💞بعد از اصرار فراوان حضرت داوود، آن خانم گفت: اگر چيزي بتوانم بگويم اين است که هيچ حادثه‌اي براي من اتفاق نيفتاده که در دلم بگويم اي کاش جور ديگري بود. هرچه اتفاق افتاده گفتم اين را خدا مقدر فرموده و او مصلحت من را از همه بهتر مي‌داند. در دلم هم خطور نکرد که اي‌کاش جور ديگري مي‌شد. 🌸حضرت فرمود: این مقامی است که انبیا آرزویش را دارند به خاطر همین است که خدا این مقام را به تو داده است. 👈اينکه ما مي‌گوئيم يا سيدالشهدا! ما تورا دوست داريم و مي‌خواهيم کنار تو باشيم، مي‌دانيم مقامش چطور است؟ ❗️بعد از آن همه حرف‌ها که همه شهيد شدند و تنها شد و خودش آخرين نفس‌هایش است،‌ می‌گفت: الهي رضا بقضائک. آيا من وظيفه بندگي را عمل کردم؟! لامعبود سواک؛ تو و تو و بس. چيز ديگري را نمي‌شناسم. 👈اگر به ما گفته‌اند برای سیدالشهدا عزاداري کنید، براي اينکه شمه‌اي از سيدالشهدا(ع) ياد بگيريم. بدانيم راه صحيح، خداست. در امور ياد بگيريم حکم خدا چيست و عمل کنيم و در امور تقدير خدا چيست، راضي باشيم. @beytonoor
🍃🌸🌼🍃🌸🌼🍃🌸🌼🍃🌸🌼 🌷مقام صبر و رضا انسان را بهشتی می‌کند 🌻امام صادق(ع) فرمود: خداوند به حضرت داوود(ع) وحی کرد: نزد «خلاده» دختر «اوس» برو و او را به بهشت مژده بده، و به او اعلام کن که او همنشین تو در بهشت خواهد شد. حضرت داوود(ع) به در خانه خلاده آمد، و حلقه در را زد، خلاده پشت در آمد و در را گشود، ناگاه چشمش به چهره داوود(ع) افتاد، عرض کرد: آیا درباره من چیزی از طرف خدا نازل شده که به اینجا آمده‌ای؟ داوود(ع) فرمود: آری. خلاده گفت: آن چیست؟ داود گفت: خداوند به من وحی کرد که تو اهل بهشت هستی و به من فرمود تا تو را به بهشت مژده دهم و به تو اعلام کنم که همنشین من در بهشت هستی. 🌸خلاده که چنین چیزی را عجیب می‌دانست و خود را لایق همنشینی با داود(ع) در بهشت نمی‌دانست عرض کرد: گویا اشتباهی شده. داوود گفت: نه، آن زن تو هستی. مقداری از حالت باطنی خودت را برای من شرح بده. 🌼 خلاده در ضمن گفتارش گفت: از صفات من این است که هرگز دردی- هرگونه باشد- به من نرسیده، و نیز هرگز ناراحتی و نیاز و گرسنگی- هرگونه که باشد- به من نرسیده مگر این که در برابر آن صبر و تحمل نموده و به مقدرات الهی خشنود می‌شدم، و صبر می‌کنم، و به گونه‌ای در مقام و هستم که از درگاه خدا تقاضای رفع آن را نمی‌کنم، و از خدا تشکر می‌نمایم.» 🌻داوود(ع) گفت: تو به خاطر همین حالت و خصلت به این مقام (همنشینی با من در بهشت) نایل شده‌ای .» 🌟آنگاه امام صادق(ع) فرمود: «این همان دینی است که خداوند آن را برای صالحان پسندیده است.» 🌹امام علی(ع) فرمودند: ای مردم! بر شما باد صبر و مقاومت، چون کسی که صبر نداشته باشد، (در واقع) دین هم نخواهد داشت. 📗 بحارالانوار، ج۷۱،ص۸۹ @beytonoor
✍ادامه تفسیر سوره حمد: ❣الرَّحْمنِ الرَّحيمِ توصيف پروردگار به اين دو صفت، معرفت بسيار كامل مى خواهد؛ زيرا «رحمن» يعنى آن كه رحمتش فراوان است. نه آن مقدار كه تنها از كلمه «فراوان» مى فهميم؛ بلكه يعنى آنكه همه هستى از ناحيه اوست و هرچه از او برسد رحمت و نيكوست. 🔸و «رحيم» يعنى آن كه فيضش دائماً به انسانها مى رسد. 🔻اين دو صفت، اوّلى مربوط به نظام هستى است و دومى مربوط به عالم خاص انسانهاست. 🔹براى توصيف پروردگار به صفت اول آنقدر عرفان عميق براى بنده لازم است كه جهان را سراسر رحمت اندر رحمت ببيند و فكر ثنويّت را از خود دور كند و پديده هاى جهان را به خير و شر تقسيم نكند، بلكه سراسر هستى را به دليل آنكه ناشى از اوست يك كاسه خير و رحمت محض بداند؛ و در هنگام ستايش اللَّه به اين صفت، انسان بايد چنان ديدى داشته باشد كه نظام هستى نظام است، نظام رحمت است، نظام نور است؛ شر، نقمت و ظلمت امور نسبى و غيرحقيقى مى باشند. 🌟بديهى است كه هر انديشه خامى نمى تواند مدعى گردد كه من چنين ديدى از جهان دارم. و انسان با زور و تعبد هم نمى تواند چنان ديدى در خود ايجاد كند. 🔹و اما صفت دوم كه صفت رحيم است، در اينجا نيز بايد بگوييم كه شناخت «اللَّه» به اين صفت مستلزم آن است كه انسان به مقام و موقعيت خودش در ميان موجودات عالم شناخت كامل داشته باشد. امتيازى كه انسان در ميان موجودات دارد اين است كه فرزند بالغ اين جهان است؛ فرزند نابالغ اين خانواده كه تحت قيمومت و سرپرستى اجبارى پدر و مادر باشد نيست، بلكه از نظر و خرد به آن درجه از رشد رسيده كه به او گفته اند بايد خودت راه را انتخاب كنى. در حالى كه موجودات ديگر تحت تكفل عوامل اين عالم اند، اين انسان است كه به دليل رشد عقلى، آزادى و اختيار دارد و مى تواند از دو راه يكى را انتخاب كند: انّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ امّا شاكِراً وَ امّا كَفوراً راه راست و راه كج هر دو در جلو انسان قرار گرفته، اگر انسان راه راست و صراط مستقيم حق را بپيمايد آنوقت است كه يك نوع رحمت و عنايت خاصى از ناحيه خدا شامل حالش مى گردد... دلش را نور بخشيده و قلبش را نيرو مى دهد، اسباب و وسائل را براى راهش مهيا مى سازد، رزق «مِنْ حَيْثُ لايَحْتَسِبُ» به او مى رساند، و بالاخره به مرحله اى مى رسد كه احساس مى كند به مرحله داد و ستد با خداى خويش رسيده است. چون مى بيند هرچه كه او در كردار خالصانه تر رفتار مى كند عنايات الهى بيشتر شامل حالش مىگردد. 🔸در اين وقت است كه بنده به مرحله و خواهد رسيد. ✍از: استاد شهيد مرتضی مطهرى @beytonoor
🌺 ▫️الرَّحْمنِ الرَّحيمِ. قبلًا درباره اين كلمه تا اندازه اى بحث كرديم و اينك اضافه مى كنيم كه توصيف پروردگار به اين دو صفت، معرفت بسيار كامل مى خواهد؛ 🔸زيرا «رحمن» يعنى آن كه رحمتش فراوان است. نه آن مقدار كه تنها از كلمه «فراوان» مى فهميم؛ بلكه يعنى آنكه همه هستى از ناحيه اوست و هرچه از او برسد رحمت و نيكوست. 🔸و «رحيم» يعنى آن كه فيضش دائماً به انسانها مى رسد. اين دو صفت، اوّلى مربوط به نظام هستى است و دومى مربوط به عالم خاص انسانهاست. 🔹براى توصيف پروردگار به صفت اول آنقدر عرفان عميق براى بنده لازم است كه جهان را سراسر رحمت اندر رحمت ببيند و فكر ثنويّت را از خود دور كند و پديده هاى جهان را به خير و شر تقسيم نكند، بلكه سراسر هستى را به دليل آنكه ناشى از اوست يك كاسه خير و رحمت محض بداند؛ و در هنگام ستايش اللَّه به اين صفت، انسان بايد چنان ديدى داشته باشد كه نظام هستى نظام خير است، نظام رحمت است، نظام نور است؛ شر، نقمت و ظلمت امور نسبى و غيرحقيقى مى باشند. بديهى است كه هر انديشه خامى نمى تواند مدعى گردد كه من چنين ديدى از جهان دارم. و انسان با زور و تعبد هم نمى تواند چنان ديدى در خود ايجاد كند. 🔹و اما صفت دوم كه صفت رحيم است، در اينجا نيز بايد بگوييم كه شناخت «اللَّه» به اين صفت مستلزم آن است كه انسان به مقام و موقعيت خودش در ميان موجودات عالم شناخت كامل داشته باشد. 🔻امتيازى كه انسان در ميان موجودات دارد اين است كه فرزند بالغ اين جهان است؛ فرزند نابالغ اين خانواده كه تحت قيمومت و سرپرستى اجبارى پدر و مادر باشد نيست، بلكه از نظر عقل و خرد به آن درجه از رشد رسيده كه به او گفته اند بايد خودت راه را انتخاب كنى. در حالى كه موجودات ديگر تحت تكفل جبرى عوامل اين عالم اند، اين انسان است كه به دليل رشد عقلى، آزادى و اختيار دارد و مى تواند از دو راه يكى را انتخاب كند: انّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ امّا شاكِراً وَ امّا كَفوراً راه راست و راه كج هر دو در جلو انسان قرار گرفته، اگر انسان راه راست و صراط مستقيم حق را بپيمايد آنوقت است كه يك نوع رحمت و عنايت خاصى از ناحيه خدا شامل حالش مى گردد... دلش را نور بخشيده و قلبش را نيرو مى دهد، اسباب و وسائل را براى راهش مهيا مى سازد، رزق «مِنْ حَيْثُ لايَحْتَسِبُ» به او مى رساند، و بالاخره به مرحله اى مى رسد كه احساس مى كند به مرحله داد و ستد با خداى خويش رسيده است چون مى بيند هرچه كه او در كردار خالصانه تر رفتار مى كند عنايات الهى بيشتر شامل حالش مىگردد. ❗️در اين وقت است كه بنده به مرحله و خواهد رسيد. @beytonoor
موسسه بیت النور کرج
💐🌾🍀🌼🌷🍃 🍃🌺🍂 🌾🍂 🌿 ✨﷽✨ #ظرائف_سلوکی #عبادت 🔰چه كار كنيم كه عبادات براي ما عادت نشود و وقتي نماز مي‌
💐🌾🍀🌼🌷🍃 🍃🌺🍂 🌾🍂 🌿 ✨﷽✨ 🔷🔹 انسان درباره خدا هر چه نگاه مى ‏كند، جز صفا و فضل و لطف و مَنّ و كرامت نمى‏ بيند (تسبيح يعنى همين). 🔹انسان هر طور كه حساب مى ‏كند از آن طرف كمبودى نيست، 🔹حتى نمى ‏تواند بگويد: خدايا! من صدايت زدم تو جواب ندادى. 🔹ما مى ‏بينيم كه او در هر لحظه در ذهن ما خطورى، در چشم ما آيه ‏هايى و در گوش ما فريادهايى را زده و رسانده است؛ 🔹چون كه تمام وجود ما جلوه ‏هاى اوست. اين دعوت اوست و ما لبيك نگفته ايم. 🔹ما نمى ‏توانيم بگوييم كه او كم گذاشته و كوتاهى كرده است؛ 🔹چون او همان طور كه ما مى‏ خواهيم و دوست داريم بوده است: كريم، رحيم، رئوف، ستّار، حليم، معطى، مُدرِك‏... 🔹اگر ما هم همان گونه كه او مى ‏خواهد بشويم، آن موقع به و رضوان رسيده ‏ايم؛ يعنى ما از او راضى هستيم و او هم از ما راضى است. 🔹و اين رضا و رضوان است كه كرامت‏ ها را براى ما به دنبال خواهد داشت. 📝استاد علی صفایی حائری؛ 📚کتاب بهار رویش، ص ۱۳۱ 🌿 🌾🍂 🍃🌺🍂 💐🌾🍀🌼🌷🍃 @beytonoor