فقط روزهایی که مینویسم پنج جستار از آرتور کریستال است درباره دنیای نویسندگی و کتابخوانی.
کتاب کمحجمی که نه فقط برای نویسندگان و هنرجویان، بلکه برای هرکسی که سرک کشیدن در دنیای نویسندهها را دوست دارد، میتواند جالب باشد.
خوشبختانه جستار اول کتاب(سخنگوی تنبلها)، این جسارت را به من داده که اعتراف کنم، من یک آدم تنبلم. برای همین با جستار اول، بیش از همه احساس نزدیکی کردم. اما جستار آخر(دیگر کتاب نمیخوانم) علاوه بر اینکه کمی حس غم نشاند روی دلم، بیش از همه از حال حاضرِ من دور بود.
متاسفانه باید بگویم که، فکر نمیکنم گذر زمان تأثیری روی حس نزديکیام با جستار اول بگذارد. اما اینکه در آینده به جستار آخر نزدیکتر میشوم یا نه را، حدس هم نمیتوانم بزنم.
چهارشنبه ۲۰ تیر ۱۴۰۳
#فقط_روزهایی_که_مینویسم
#شش_از_بیست
@biiiiinam