#شما زندگی همه ما همینه....، دنبال اقیانوسیم ولی وقتی به دستش میاریم همون آبه، بحث اینه که دیگه دلخوشی هامون باعث دلخوشی و شادی نمیشن بحث اینه که شاید باید دنبال یه چیز فراتر باشیم....

#شما یاد یه روزی افتادم که یه نفر بهم گفت، چیزی که تو فکر میکنی یه روزی میرسه و اون روزهم رد میشه، به همین سادگی، تموم میشه و میره و تو دلت میخاد داد بزنی که ببینید منو آهای آدما امروز روز خاصه منه! اما بقیه خیلی عادی زندگیشونو میکنن و اون روز هم میگذره، میگفت اگه خودت بهشت نباشی، هیچ وقت بهشت نمیاد. خیلی دلم میخواست اینو زودتر میفهمیدم و زودتر خوشحال میبودم و زودتر میرفتم دنبال خودم و بهشت کردن خودم:)

#شما عجیب ترینش برا خودم این بود ؛ مثل چی همین چند ماه پیش استرس داشتم پای اخرین بازی پرسپولیس که اگه میبرد ، قهرمان میشد. با خودم میگفتم واای اگه جام بگیره چی میشه و فلان. جام گرفتن ، جشن هم داشتن ، ولی من وقتی جام رو بالاسر بردن دیگه هیچ حسی نداشتم ! انگار دیگه هیچ هیجانی نداشت:( البته که خوشحال شدم ، ولی اون حسه رو نبودش ...

#شما کل زندگیم رو همینجوری بودم ذوق ی اتفاق و داشتم مثلا اینکه تیزهوشان قبول شم .. وای ک چقد برای غش و ضعف میکردم و کل روز و شبم شده بود ک روزی ک‌ نتیجه قبولیم و دیدم چقد خوشحال بشم و همه چی فرق میکنه .. روزش اومد و قبول شدم ، ذوقش بود ولی مثل اینکه مواد بزنی ؛ بعد چند روز تاثیرش رفت و برگشتم ب زندگیه عادی .. دوباره شور و شوق ی اتفاق دیگه توی زندگیم و رسیدن بهش و تموم شدنش و دوباره حس پوچی بعدش ... همونجا بود ک فهمیدم ک هیچی تو این‌ دنیای‌ مادی نمیتونه واسه همیشه راضی و خوشحال نگهم داره .. انگار همه چیز خیلی زود از بین‌میره و عطشش خاموش میشه . گشتم دنبال چیزی ک‌ بتونم بهش اعتماد کنم و اخرش دیدم تنها چیزی ک خوشحال میتونه نگهم داره واسه ی مدت نسبتا طولانی کمک ب مردمیه ک نیاز ب کمک‌ دارن .... امیدوارم ی روز بتونم از این‌ چیزا فراتر برم و بالاخره ذوق خود واقعیم و پیدا کنم و ارامش‌ داشته باشم امیدوارم هممون‌بهش برسیم :)✨

#شما چی بگم هر روز فکر میکنیم جلو بریم بهتر میشه و اون خوشی رو پیدا میکنیم همه اش دنبال اقیانوس هسیم. زندگیمون شده فکر اینکه اقیانوس را پیدا کنیم. نمیدونم چی باید بشه تا واقعا خوشحال بشم و بگم ایول این اونی هس که میخواسم و لااقل چند روز باهاش حال کنم. نمونه اش هم زیاده چرا اینجور شدیم؟! خسته ایم و خستگی الکی

#شما بارها و بارها برام پیش اومده... همون حس ذوق و تصور آنچنانی از یک قضیه و پوچ شدن اون هنگام رسیدن بهش... طول کشید ولی بالاخره یکمی فهمیدم. یه جورایی اون چیزا درحقیقت از اول هیچ بودن ... دقیقا هیچ :) طولانی شدن زمان رسیدن به اون رویاهای کوچیک و پرت شدن حواسم و خوب و منطقی و درست فکر نکردن به اون موجب می‌شد بمرور هی اون رویا تو ذهنم بزرگ و بزرگ تر شه . در حالیکه کوچیک و کوچیک تر از هر چیزی بود . اون هیچِ بزرگِ توی ذهنم ، تماما وصل بود به دنیا و پیچ و خم اون . به خاطر همین وقتی به این اروزهای دنیایی کوچیک میرسیدم تهش میگفتم ... خب رسیدی و شد . الان... الان که چی؟ همه‌ی اینا در آخر اینو به من فهموند که این پوچی و هیچ بودنه هست و همیشه هست ، ولی توی محدودترین و کوچیک ترین ارزوها و رویاها ! حالا کی اون حسه نیست ؟ زمانیکه اروزم و رویام جاریه ‌:) رویای جاری زیبای من ... که رسیدن بهت سخت و قشنگه . ولی مطمئنم برسم بازهم دنبالتم♡

#شما همش همینیه واقعا... من دنبال اقیانوس و چیزای خفن و اون ذوقیم که قراره بعدااا برسه درحالیکه از بدو خلقتم این اقیانوس منو توی آغوش خودش نگه داشته و منتظر منه که ذوقشو ببینم و باهاش هم‌نفس بشم کاش برسه اون لحظه‌ای که کامل درکش کنم و رها بشم از هرچی غیر اونه.

#شما وای من حتی گاهی به این فک میکنم ک بعد از اینکه تونستم یاور امام زمان بشم و رضایت خدارو کسب کنم چی میشه؟ اون لحظه نکنه این عبارت تو ذهنم پلی بشه.. خب که چی؟! دچار بحران شدم /:

به بحث امشب فک کنید بچه ها... فردا میایم بیشتر گپ می‌زنیم و جمع بندی! سعی میکنیم از بلدِ راه‌های بینهایت کمک بگیریم.... فعلا شب بخیر؟ شب بخیر!

#خودم‌تراپی امشب و شب‌های آینده، قصد داره گره‌هایی از این کلاف پیچیده باز کنه! دغدغه‌هاتون دغدغه‌مونه؛ این‌جا آخر این قصه نیست! پیگیر کانال بمونید که نگرانیا کم‌کم بار و بندیل‌شونو جمع کنن و برن! ♾ @binahayat_ir

‌ ‌صحبت از یه تجربه‌ی مشـ🤝ـترک بود؛ یه حس دوست‌نـ😒ـداشـتنی. دومین آنـتـی‌بـیـهـودگـی که فوری‌تر از همیشه‌ی قسمت‌دوم‌ها خودشو رسونده رو اساسی تحویل بگیرید! #خودم‌تراپی ♾ @binahayat_ir

‌ ۳۴ثانیه‌ست؛ ولی چند تا جایزه جدید بینهایت رو رونمایی کرده😉 خفن‌ترین‌شون، کوادکوپتر! #مهروموم ♾ @binahayat_ir

[سلام بر تو ای دوستِ صمیمی خدا! 🪴] تولد محبوب ترین خلق خدا مبارکه😃🎉 #کانکت ♾️ @binahayat_ir

‌ ‌نام جدّش را که می‌شنید، سرتاپا احترام می‌شد؛ نگاهِ هر که کنارش بود، از این تغییر حالت واضح، رنگ تعجب می‌گرفت. از عمق جان زمزمه می‌کرد «جان من و بچه‌هایم به فدایش!» درباره‌اش می‌فرمود «خداوند، بهتر از پیامبرش محمّد، موجودی نیافرید!» بسیار از او می‌گفت؛ گوشه‌گوشه‌ی زندگیِ آخرین پیامبر خدا را به هر بهانه‌ای روایت می‌کرد. شبیه عاشقی که به هر کسی می‌رسد، از محبوبش تعریف می‌کند! و آدم‌ها می‌شنیدند و به خاطر می‌سپردند و به کاغذ می‌نشاندند: «اباعبداللّٰه از رسول خدا نقل کرد که...» «جعفر بن محمد فرمود...» «امام صادق علیه‌السلام روایت می‌کرد...» و نام محمّدرسول‌اللّٰه، از قلم‌ها و کاغذها و حافظه‌ی آن ۴هزار شاگردش و فرزندانش و دوستانش، مثل رودی از جنس عطر گل محمّدی، به سوی تشنگیِ کویرِ تاریخ، جاری می‌شد و می‌شود و خواهد شد. که نور خدا خاموش‌شدنی نیست و نام کسی که خداوند بیش از همه دوستش دارد، باید هم جاودان بماند! آن‌قدر که در امروزِ نه‌چندان‌روشنِ زمین هم، بیش از هر نام دیگری، نام آدم‌ها باشد؛ آن‌قدر که صبح و ظهر و شام، در گوشه گوشه‌ی زمین، از فراز گلدسته‌ها و بام‌ها، در هوا بپیچد... تمام چیزهایی که از رسول رحمت می‌دانیم اگر آب یک اقیانوس باشد، دریاهای بسیاری به هم پیوسته‌اند تا اقیانوس شود. خیلی‌ از آن دریاها، از صادق‌آل‌محمّد علیه‌السلام آغاز شده‌اند؛ امامی که بسیار زیست و بسیار به زحمت افتاد تا درختِ مکتب شیعه، در خاکِ علم ریشه بدواند، و تنومندترین درخت باشد، و پربارترین... به آغاز برگردیم... حکایت، حکایت دوست‌داشتن بود. عجیب دوستش داشت. شاید خدا برای همین او را در روز تولد جدّش به زمین فرستاده‌بود. ما اگر بر نام حیدر عاشقیم؛ شیعه ی درس امام صادقیم. ♾️ @binahayat_ir

‌ ‌... وگرنه که خب، اصلا می‌خوامش چیکار؟! (خوراک بیو و پروفایله ها!) #بند_او ♾ @binahayat_ir