eitaa logo
بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانش‌نامه انقلاب اسلامی
5.6هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
621 ویدیو
594 فایل
ناشر اختصاصی آثار تاریخ‌نگار انقلاب اسلامی؛ حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید روحانی کانال رسمی @bonyadtarikh تازه های پایگاه: http://iranemoaser.ir ارتباط با مدیر کانال و خرید آثار: @nasrollahabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
توطئه اختلاف‏افكنى ميان ملت‏هاى ايران و عرب نهضت‌خوانی؛ بازخوانی گزیده‌ای از کتاب نهضت امام خمینی/45 🔹ترديدى نيست كه سرنوشت رژيم شاه و صهيونيست‏ها به يكديگر گره خورده است. اگر از چنگال صهيونيست‏هاى اشغالگر آزاد شود، واژگونى رژيم شاه اجتناب‏ناپذير است و اگر شاه سرنگون شود ضربه سهمگين، سنگين و جبران‏ناپذيرى براى خواهد بود. 🔸شاه خطر (رهبر مصر) را براى صهيونيست‏ها، خطر جدى براى تاج و تخت خود مى‏دانست و خود را به رويارويى با سياست ناصر در منطقه خاورميانه ناگزير مى‏ديد. 🔹شاه در كنفرانس در تركيه در سال 1342 از كشورهاى امريكا و بريتانيا براى رويارويى با آنچه را كه او «خطر ناصر» مى‏خواند، رسماً مددخواهى كرد. او گفت رژيم ايران در برابر توطئه‏هاى همه‏جانبه مصرى‏ها تا كنون مقاومت كرده است. ليكن احساس مى‏كند كه اگر از طرف هم‏پيمانان خود مورد پشتيبانى جدى و همه‏جانبه قرار نگيرد، به سختى آسيب‏پذير خواهد بود. او در اين كنفرانس، ناصر را بزرگترين خطر براى رژيم خود و ديگر رژيم‏هاى وابسته به غرب در منطقه خواند. 🔸خطرى كه شاه از آن دم مى‏زد، يورش نظامى جمال عبدالناصر به خاك ايران نبود، بلكه دو خطر ديگرى بود كه پيشاروى او قرار داشت: 🔹1ـ نفوذ و محبوبيت روزافزون ناصر در ايران و منطقه، كه شاه، امريكا، صهيونيست‏ها و ديگر رژيم‏هاى دست‏نشانده و ضد مردمى را سخت نگران مى‏ساخت. برخى از مقامات سفارت امريكا در تهران «... گسترش سياست و نفوذ ناصر در سرتاسر افريقا و تا حدودى خاورميانه و ضمناً عجز دولت ايران از مقابله و معارضه با اين گسترش وسيع روزافزون...» را مايه «عصبانيت» و وحشت شاه دانسته‏اند. 🔸2ـ همسويى و هم‏صدايى ملت ايران با توده‏هاى محروم و ستمديده عرب به‌ويژه مردم فلسطين و تظاهرات بر ضد صهيونيست‏ها و طنين افكندن شعار «مرگ بر اسرائيل» در قيام 15 خرداد 42 در آسمان تهران و بسيارى از شهرستان‏ها، ناقوس مرگ را در گوش شاه به صدا در مى‏آورد. او مى‏ديد كشش و گرايش ملت ايران به سوى مردم فلسطين و آزاديخواهان عرب روز به روز فزونى مى‏يابد و نفرت و انزجار آنان نسبت به صهيونيست‏ها و «اشغالگران فلسطين» بيشتر مى‏شود؛ و با اين جو براى ارتباط و هم‏پيمانى ايران با اشغالگران فلسطين، هيچ زمينه‏اى وجود ندارد و نزديكى او با صهيونيست‏ها، خشم مردم ايران را فزونى مى‏بخشد و ملت به‏پا خاسته ايران چه بسا يكباره بر كاخ خون‏پايه شاه يورش برد و تاج و تخت او را در آتش خشم و قهر خويش بسوزاند. از اين‏رو، با دستپاچگى و وحشت‏زدگى از كنفرانس سنتو مدد مى‏خواست و خواهان رويارويى با خطر ناصر و در واقع با خطر خشم و خروش روزافزون ملت ايران عليه صهيونيست‏ها و تاج و تخت شاه بود.(نهضت امام خمینی، ج1، صص922-921) 🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
همکاری شاه و شريعتمدارى در حمایت از اسرائیل نهضت‌خوانی؛ بازخوانی گزیده‌ای از کتاب نهضت امام خمینی/97 🔹رژيم شاه به منظور اغفال و فريب ملت مسلمان ايران آقاى را واداشت كه به اسم كمک به اعراب، شماره حسابى در بانک باز كند و اعلاميه‏اى در اين زمينه صادر كند... 🔸گزارش ساواک در اين مورد چنين است: 🔹«به فرموده، جمع‏آورى پول براى اعراب به‌خصوص از طرف آيت‏اللّه‏ شريعتمدارى مانعى ندارد. دستور فرماييد در صورتى كه اشخاص موردنظر در صدد تهيه و توزيع اعلاميه ديگرى غير از اعلاميه مربوط به شريعتمدارى مى‏باشند مراتب را با تعيين نتيجه اقدامات معموله اعلام دارند. از طرف مقدم» 🔸آقاى شريعتمدارى در بيانيه فرمايشى خود به پيروى از سياست شاهانه نه از اسمى به ميان آورد و نه از جنايت‏پيشه ابراز تنفر و انزجار كرد و نه مسئوليت سنگين ملت مسلمان ايران را جهت آزادى سرزمين اسلامى فلسطين يادآور شد. 🔹 آقاى شريعتمدارى در دنباله‏روى از سياست شاه ـ امريكا به همين حد بسنده نكرد، بلكه طى ديدارى با هيأتى كه از كشورهاى عربى به منظور واداشتن رژيم شاه به پشتيبانى از اعراب در جريان فلسطين به ايران آمده بودند، رسماً از موضع صهيونيستى شاه در مورد فلسطين حمايت كرد، پشتيبانى نمايشى رژيم شاه و هم‏پيمانان او در را درباره جنگ اعراب و صهيونيسم مورد ستايش قرار داد، او به كارگيرى عليه ابرقدرت‏هاى پشتيبان صهيونيسم از طرف كشورهاى نفت‏خيز عرب را نكوهش كرد و در جنگ سال 1346 را تنها به گردن دولت‏هاى عرب انداخت و دولت‏هاى خائن كشورهاى اسلامى غير عرب را تبرئه كرد. 🔸او تنها بازپس‏گيرى سرزمين‏هاى اشغالى اعراب در جنگ 6 روزه را خواستار شد و از اظهارنظر در مورد فلسطين طفره رفت و مذاكره مستقيم با صهيونيسم را به طور ضمنى مورد تأييد قرار داد، جريان فلسطين را به عرب‏ها مربوط دانست و وظايف ملت اسلام را در برابر آن ناديده گرفت، ادعاى دروغين رژيم شاه را مبنى بر اينكه قصد تسخير را در سر دارد، نشخوار كرد، از پادشاه ياغى و فرارى يمن شمالى ( ) كه رژيم او توسط مردم آن كشور واژگون و خود او به پناهنده شده بود، به طور ضمنى پشتيبانى به عمل آورد و جمال عبدالناصر را به خاطر آن‌كه در برابر توطئه رژيم سعودى و شاه فرارى يمن به رويارويى برخاسته و نيرو به آن كشور گسيل داشته بود، شديداً به باد انتقاد گرفت، از « » ساختگى و نمايشى كه مورد پذيرش و حمايت امپرياليست‏هاى و بود و رژيم‏هاى و ساليان درازى براى پياده كردن آن تلاش مى‏كردند، رسماً جانبدارى كرد، از پيوند ننگين رژيم شاه با اشغالگران فلسطين به طور ضمنى دفاع كرد و آن را ناچيز جلوه داد، مبارزه با رژيم‏هاى دست‏نشانده و خائن كشورهاى اسلامى و تشكيل را مردود شمرد و حتى همكارى با اين رژيم‏ها را پيشنهاد داد! و به گونه‏اى سخن گفت كه انگار دولت و ملت ايران از وحدت و انسجام كامل برخوردارند و سياست واحدى را دنبال مى‏كنند!!(نهضت امام خمینی، ج2، صص356-355) 🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db