eitaa logo
بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانش‌نامه انقلاب اسلامی
5.6هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
623 ویدیو
594 فایل
ناشر اختصاصی آثار تاریخ‌نگار انقلاب اسلامی؛ حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید روحانی کانال رسمی @bonyadtarikh تازه های پایگاه: http://iranemoaser.ir ارتباط با مدیر کانال و خرید آثار: @nasrollahabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ کاسبانِ نژاد/1 ◀️امام در مواجهه با جریان های انحرافی بخش دوم: ⚫️در آستانه ارتحال جانسوز امام خمینی قدس سره الشریف 🔹در سال ۱۳۵۸ حرکت‌ها و گروه‌های تجزیه‌طلب با دسیسه و یاری آشکار و پنهان شرق و در بخش‌هایی از مناطق ایران هم‌چون: آذربایجان، کردستان، خوزستان، ترکمن‌صحرا و سیستان و بلوچستان با عقبه سیاسی و قومیتی برون‌مرزی شروع به فعالیت علیه ایران اسلامی کردند. 🔸نظام نوپای توانست این گروه‌ها و حرکت‌های تجزیه‌طلب را مهار و از وحدت و تمامیت ارضی کشور پاسداری نماید. عوامل مهم این موفقیت عبارت بودند از: 1. علاقه ویژه مردم مناطق بحرانی به 2. علاقه به قومیت آمیخته با 3. اعتقاد ایرانیان به حفظ کشور 4. جانبازی در راه انقلاب اسلامی و میهن 5. از همه مهمتر رهبری سیاسی و الهی حضرت قدس سره الشریف و قاطعیت مدبرانه ایشان در مواجهه با گروه‌های تجزیه‌طلب. در ادامه به دو نمونه از برخورد امام قدس سره الشریف با تجزیه‌طلب‌ها اشاره خواهیم کرد: 🔹الف: کردستان در ۲۹ مرداد ۱۳۵۸ حضرت امام با توجه به رفتار تجزیه‌طلبانه و وحشیانه و کشتار مردم بی‌دفاع منطقه توسط اعضای آن، در پیامی آن حزب را مخالف اسلام و حزب شیطان معرفی نمودند و از مردم منطقه خواستند تا در معرفی و دستگیری سران و مفسدین حزب با نیروهای نظامی همکاری نمایند. نیز حزب دموکرات کردستان را غیر قانونی اعلام کرد. با دستور حضرت امام حرکت نیروهای نظامی برای آزادسازی شهرها و مناطق اشغال‌شده توسط حزب دموکرات کردستان سرعت گرفت و در ۱۲ شهریور ۱۳۵۸ مقاومت سنگین حزب در نزدیکی شهر مهاباد شکسته شد و شهر آزاد گردید(انقلاب اسلامی و گروه‌های تجزیه طلب در ایران؛ «حزب دمکرات کردستان»، ص30) 🔸همچنین در پی بالا گرفتن درگیری ها در و انتشار اخباری مبنی بر کشتار مردم و پاسداران توسط نیروهای مهاجم، بنیانگذار جمهوری اسلامی با صدور فرمانی قاطع؛ خواهان اعزام نیرو به این منطقه شد و این درایت و تیزبینی امام صف دشمن را از غیر دشمن جدا نمود. قاطعیت امام قدس سره الشریف در حالی بود پیش از این جمهوری اسلامی در اقدامی کم‌نظیر را به سوی گروه‌های مختلف باز نمود و گروه‌ها و سلایق مختلف فکری را آزاد گذاشت. اما این گروه‌های فرصت‌طلب قدر رحمت را نداستند و فاجه به بار آوردند. امام خمینی قدس سره الشریف در این زمینه می‌فرمایند : 🔹«همین فتح باب رحمت بود و همین مدارا و ملایمت بود که فاجعه کردستان را به بار آورد. از فرصت و از رحمت استفاده کردند و سوء استفاده کردند؛ از آزادی- که رحمت خداست- سوء استفاده کردند.فاسدهایی که با خارج پیوند دارند، خائن به مملکت هستند، می‌خواهند کردستان را به کمونیستی بکشند. می‌خواهند اسلام را در کردستان محو کنند. الآن هم مشغول تبلیغات سوء هستند. الان هم قلم‌های خارج و داخل به کار افتاده است و تبلیغات سوء می‌کنند. از آن طرف می‌گویند ما می‌خواهیم ملت کُرد را حفظ کنیم؛ از آن طرف می‌گویند که دولت می‌خواهد کردها را سرکوب کند! مساله کُرد مطرح نیست، مساله مطرح است. کُرد مُسْلم است، ملت کُردِ ما مُسْلم است؛ متعهد به اسلام است. مُسْلم با مُسْلم جنگ ندارد. اینها می‌خواهند مملکت ما را، کردستان ما را، به ضلالت بکشند؛ به کمونیستی بکشند.» ( صحیفه امام ، ج9، ص371) 🔹🔹🔹 Bonyadtarikhbook-ir 🔸🔸🔸 @Bonyadtarikh بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی.
⁉️چرا امام دولت موقت بازرگان را پذیرفت؟/1 ✳️به مناسبت 15بهمن، سالروز آغاز به کار دولت موقت 🔹دولت موقت بازرگان به اصرار اعضای شورای انقلاب اسلامی و علی‌رغم میل امام خمینی قدس سره الشریف در تاریخ 15بهمن1357 آغاز به کار کرد. دولت موقت مهدی بازرگان خساراتی را به همراه داشت و این سؤال تاریخی وجود دارد که چرا امام خمینی قدس سره الشریف با وجود مخالفت با ریاست بازرگان بر دولت موقت، وی را پذیرفتند؟ 🔸حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید روحانی پاسخ می‌گوید: در دوره ای که در خدمت امام بودیم، روزگار بسیار سختی بر ما گذشت. علی رغم اینکه نسبت به امام شناخت و اعتقاد داشتیم، اما باز اوضاع به گونه ای نبود که به تعبیر حضرت ابراهیم(ع) «لیطمئن قلبی» باشد. بنده نگران بودم که مبادا سرنوشت انقلاب به سرنوشت مشروطه دچار شود؛ چراکه می دیدم بنی صدر، قطب زاده، ابراهیم یزدی و نوچه هایشان بازیگران صحنه شده اند. اگرچه امام اعلام کرده بود که سخنگو ندارد، اما این افراد در نوفل لوشاتو به صحنه آمدند و کسانی را به ملاقات امام آوردند که ما نمی شناختیم! حتی اگر از خارجی هایی که درخواست ملاقات با امام را داشتند، از جناح راست و از کسانی بودند که با آنها دم خور بودند، به خدمت امام راه می یافتند، اما چنانچه اعضای یک خواستار ملاقات امام بودند، آنها نمی پذیرفتند! 🔹این افراد به شدت روی این مسائل حساس بوده و کار می کردند. این مسائل که پیش می آمد، فکر می کردیم انقلاب اسلامی در آینده نزدیک به سرنوشت دچار خواهد شد. بالاخره این دغدغه و نگرانی مرا واداشت که خدمت امام عرض کردم: احساس می کنم که این انقلاب به سویی می رود که به سرنوشت مشروطه دچار می شود! امام فرمودند: چرا؟ بنده یک سری اطلاعات و توضیحات دادم که در مقدمه کتاب «شریعتمداری در دادگاه تاریخ» مشروح آن را آورده ام. امام در جواب فرمودند: اولاً حالا دیگر این آقایان آن طور فکر نمی‌کنند. آن‌ها باور نمی کردند که اسلام این قدرت را داشته باشد که بتواند مردم را اینگونه به حرکت درآورد؛ لذا برای پیشبرد اهدافشان به مکاتب غربی روی آوردند، اما حال که می بینند اسلام چه قدرتی دارد، در روش خود تجدید نظر کردند. ثانیاً اگر این‌ها بخواهند به همان انحرافات گذشته خود ادامه دهند، مردم ! مردم ایران مردم دوره مشروطه نیستند! 🔸اما اصل قضیه که چرا امام آنها را میدان داده و پذیرفتند که را تشکیل دهند اولاً یکی از ویژگی های برجسته امام این بود که هیچ گاه خود را بر نظر جمع تحمیل نمی کرد. این سخن بسیار مهم است که امام در نامه به آقای منتظری می گوید: والله من با دولت موقت مهندس بازرگان موافق نبودم، امّا نظر اعضای را پذیرفتم. امام به مجلس خبرگان توصیه کردند که صلاح نیست آقای منتظری را به عنوان قائم مقام رهبری تعیین کنند؛ اما چون آنها بر انتخاب خود اصرار ورزیدند، امام کوتاه آمد. هدف حضرت امام این بود که حکومت فردی در ایران به وجود نیاید، بلکه مسئولین و نمایندگان مردم بتوانند اعمال نظر کنند. @Bonyadtarikh بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم.
🔰مصاحبه کمتر دیده شده مقام معظم رهبری در مورد شخصیت شناسی شهید مطهری ▶️بخش سوم 🔹مرحوم شهید مطهری بدون شک یکی از ارکان مبارزه (در هنگام اوج گیری آن در تهران) بودند. و نیز یکی از دو، سه نفر افرادی بودند که امام نهایت اطمینان و اعتماد را در اداره قضایای ایران و تهران (که مرکز همه مسائل بود به ایشان داشتند. 🔸من البته هنگامی که از برگشتم، آمدم تهران و بعد رفتم مشهد. و باز بعد از مدت کوتاهی آمدم تهران، با ایشان در ارتباط بودم (غالبا در ارتباط زیادی بودم تا اینکه در نزدیکی های آن هفته‌های آخر قبل از پیروزی انقلاب که شورای انقلاب تشکیل شده بود ایران پیغام دادند که من فورا به تهران بیایم) برای محرم رفته بودم مشهد و يك دو هفته‌ای طول کشیده بود. می‌خواستم زودتر برگردم اما نشد و گفتند که با کاری هست و چون باز یکی دو سه روز دیگر تأخیر شد، مجددا ایشان پیغام داد و مؤكدا خواستند من بیایم. تهران که آمدم به من اطلاع دادند امام دستور فرموده‌اند بنده هم جزو شورای انقلاب باشم. 🔹ایشان در آن برهه از زمان یك شخصیت سیاسی بود، فعالیت سیاسی می‌کرد، فکر می‌کرد. از جمله خصوصیتی که من از ایشان فراموش نمی کنم صلابت و ایشان است، در مقابل حرکت که از طرف میانه‌حال در همان روزهای اول پیروزی انقلاب برای صورت اسلامی انقلاب انجام می‌گرفت. 🔸آن وقتی که بختیار پیشنهاد کرده بود برود خدمت امام برسد! يك شرحی (اعلامیه‌ای بود) را داده بود به یکی از این آقایان وابسته به که بیاورد شورای انقلاب، که بختیار مایل است اگر شما موافقید و اگر امام هم قبول می‌کند این اعلامیه را صادر کند. از این اعلامیه می‌توانست وجهه‌ای برای بختیار درست کرده، و کار را عقب بیندازد. لکن در آن جمع ما، دو نفر قاطع مخالفت کردند! یکی مرحوم شهید مطهری بود، و دیگر مرحوم . این دو نفر هر کدام يك نكته‌ای را به عنوان ایراد، در این اعلامیه ذکر کردند که اگر آن نکته می شد نظر بختیار برآورده نمی شد. لذا بود که وقتی این دو نفر اصلاحات خود را ذکر کردند و آن اعلامیه برگشت، مایل نشد که آن را پخش کند، چرا که برایش فایده‌ای نداشت. 🔹مرحوم شهید مطهری یك بینش سیاسی عمیقی داشت، یعنی عمق طبیعی و فکری ایشان در میدان سیاست هم آشکار می‌شد و همین عمق و شهید مطهری بود که امام به ایشان در معرفی و شناسایی افراد، بیش از همه(به نظر من) اطمینان داشتند شاید يك تعدادی از شخصیت‌ها و اشخاصی که در ، یا در بعضی از مسئولیت‌های دیگر گماشته شدند، امام این‌ها را گماشتند، با معرفی آقای مطهری، و اطمینانی بود که امام به آقای مطهری داشتند و انصاف به حق هم بود! و به نظرم می‌رسد، همان‌طور که ایشان خوبی برای امام بود و قدر امام را واقعا می دانست و امام را می شناخت، امام هم این شاگرد خوب و ممتاز خودش را واقعا می‌شناخت، و علی ای حال امام ایشان را بهتر و بیش‌تر از همه ما می‌شناخت و بیش‌تر از همه ما قدر ایشان را می‌دانست! (ویژه نامه ششمین سالگرد شهادت آیت الله مرتضی مطهری،نشریه شماره 74، تهیه و تنظیم حزب جمهوری اسلامی،صص 283-262) @Bonyadtarikh بنیاد تاریخ پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم.
🔰مصاحبه کمتر دیده شده مقام معظم رهبری در مورد شخصیت شناسی شهید مطهری ▶️بخش سوم 🔹مرحوم شهید مطهری بدون شک یکی از ارکان مبارزه (در هنگام اوج گیری آن در تهران) بودند. و نیز یکی از دو، سه نفر افرادی بودند که امام نهایت اطمینان و اعتماد را در اداره قضایای ایران و تهران (که مرکز همه مسائل بود به ایشان داشتند. 🔸من البته هنگامی که از برگشتم، آمدم تهران و بعد رفتم مشهد. و باز بعد از مدت کوتاهی آمدم تهران، با ایشان در ارتباط بودم (غالبا در ارتباط زیادی بودم تا اینکه در نزدیکی های آن هفته‌های آخر قبل از پیروزی انقلاب که شورای انقلاب تشکیل شده بود ایران پیغام دادند که من فورا به تهران بیایم) برای محرم رفته بودم مشهد و يك دو هفته‌ای طول کشیده بود. می‌خواستم زودتر برگردم اما نشد و گفتند که با کاری هست و چون باز یکی دو سه روز دیگر تأخیر شد، مجددا ایشان پیغام داد و مؤكدا خواستند من بیایم. تهران که آمدم به من اطلاع دادند امام دستور فرموده‌اند بنده هم جزو شورای انقلاب باشم. 🔹ایشان در آن برهه از زمان یك شخصیت سیاسی بود، فعالیت سیاسی می‌کرد، فکر می‌کرد. از جمله خصوصیتی که من از ایشان فراموش نمی کنم صلابت و ایشان است، در مقابل حرکت که از طرف میانه‌حال در همان روزهای اول پیروزی انقلاب برای صورت اسلامی انقلاب انجام می‌گرفت. 🔸آن وقتی که بختیار پیشنهاد کرده بود برود خدمت امام برسد! يك شرحی (اعلامیه‌ای بود) را داده بود به یکی از این آقایان وابسته به که بیاورد شورای انقلاب، که بختیار مایل است اگر شما موافقید و اگر امام هم قبول می‌کند این اعلامیه را صادر کند. از این اعلامیه می‌توانست وجهه‌ای برای بختیار درست کرده، و کار را عقب بیندازد. لکن در آن جمع ما، دو نفر قاطع مخالفت کردند! یکی مرحوم شهید مطهری بود، و دیگر مرحوم . این دو نفر هر کدام يك نكته‌ای را به عنوان ایراد، در این اعلامیه ذکر کردند که اگر آن نکته می شد نظر بختیار برآورده نمی شد. لذا بود که وقتی این دو نفر اصلاحات خود را ذکر کردند و آن اعلامیه برگشت، مایل نشد که آن را پخش کند، چرا که برایش فایده‌ای نداشت. 🔹مرحوم شهید مطهری یك بینش سیاسی عمیقی داشت، یعنی عمق طبیعی و فکری ایشان در میدان سیاست هم آشکار می‌شد و همین عمق و شهید مطهری بود که امام به ایشان در معرفی و شناسایی افراد، بیش از همه(به نظر من) اطمینان داشتند شاید يك تعدادی از شخصیت‌ها و اشخاصی که در ، یا در بعضی از مسئولیت‌های دیگر گماشته شدند، امام این‌ها را گماشتند، با معرفی آقای مطهری، و اطمینانی بود که امام به آقای مطهری داشتند و انصاف به حق هم بود! و به نظرم می‌رسد، همان‌طور که ایشان خوبی برای امام بود و قدر امام را واقعا می دانست و امام را می شناخت، امام هم این شاگرد خوب و ممتاز خودش را واقعا می‌شناخت، و علی ای حال امام ایشان را بهتر و بیش‌تر از همه ما می‌شناخت و بیش‌تر از همه ما قدر ایشان را می‌دانست! (ویژه نامه ششمین سالگرد شهادت آیت الله مرتضی مطهری،نشریه شماره 74، تهیه و تنظیم حزب جمهوری اسلامی،صص 283-262) 🔻 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
✳️ کاسبانِ نژاد/1 ◀️امام در مواجهه با جریان های انحرافی بخش دوم: ⚫️در آستانه ارتحال جانسوز امام خمینی قدس سره الشریف 🔹در سال ۱۳۵۸ حرکت‌ها و گروه‌های تجزیه‌طلب با دسیسه و یاری آشکار و پنهان شرق و در بخش‌هایی از مناطق ایران هم‌چون: آذربایجان، کردستان، خوزستان، ترکمن‌صحرا و سیستان و بلوچستان با عقبه سیاسی و قومیتی برون‌مرزی شروع به فعالیت علیه ایران اسلامی کردند. 🔸نظام نوپای توانست این گروه‌ها و حرکت‌های تجزیه‌طلب را مهار و از وحدت و تمامیت ارضی کشور پاسداری نماید. عوامل مهم این موفقیت عبارت بودند از: 1. علاقه ویژه مردم مناطق بحرانی به 2. علاقه به قومیت آمیخته با 3. اعتقاد ایرانیان به حفظ کشور 4. جانبازی در راه انقلاب اسلامی و میهن 5. از همه مهمتر رهبری سیاسی و الهی حضرت قدس سره الشریف و قاطعیت مدبرانه ایشان در مواجهه با گروه‌های تجزیه‌طلب. در ادامه به دو نمونه از برخورد امام قدس سره الشریف با تجزیه‌طلب‌ها اشاره خواهیم کرد: 🔹الف: کردستان در ۲۹ مرداد ۱۳۵۸ حضرت امام با توجه به رفتار تجزیه‌طلبانه و وحشیانه و کشتار مردم بی‌دفاع منطقه توسط اعضای آن، در پیامی آن حزب را مخالف اسلام و حزب شیطان معرفی نمودند و از مردم منطقه خواستند تا در معرفی و دستگیری سران و مفسدین حزب با نیروهای نظامی همکاری نمایند. نیز حزب دموکرات کردستان را غیر قانونی اعلام کرد. با دستور حضرت امام حرکت نیروهای نظامی برای آزادسازی شهرها و مناطق اشغال‌شده توسط حزب دموکرات کردستان سرعت گرفت و در ۱۲ شهریور ۱۳۵۸ مقاومت سنگین حزب در نزدیکی شهر مهاباد شکسته شد و شهر آزاد گردید(انقلاب اسلامی و گروه‌های تجزیه طلب در ایران؛ «حزب دمکرات کردستان»، ص30) 🔸همچنین در پی بالا گرفتن درگیری ها در و انتشار اخباری مبنی بر کشتار مردم و پاسداران توسط نیروهای مهاجم، بنیانگذار جمهوری اسلامی با صدور فرمانی قاطع؛ خواهان اعزام نیرو به این منطقه شد و این درایت و تیزبینی امام صف دشمن را از غیر دشمن جدا نمود. قاطعیت امام قدس سره الشریف در حالی بود پیش از این جمهوری اسلامی در اقدامی کم‌نظیر را به سوی گروه‌های مختلف باز نمود و گروه‌ها و سلایق مختلف فکری را آزاد گذاشت. اما این گروه‌های فرصت‌طلب قدر رحمت را نداستند و فاجه به بار آوردند. امام خمینی قدس سره الشریف در این زمینه می‌فرمایند : 🔹«همین فتح باب رحمت بود و همین مدارا و ملایمت بود که فاجعه کردستان را به بار آورد. از فرصت و از رحمت استفاده کردند و سوء استفاده کردند؛ از آزادی- که رحمت خداست- سوء استفاده کردند.فاسدهایی که با خارج پیوند دارند، خائن به مملکت هستند، می‌خواهند کردستان را به کمونیستی بکشند. می‌خواهند اسلام را در کردستان محو کنند. الآن هم مشغول تبلیغات سوء هستند. الان هم قلم‌های خارج و داخل به کار افتاده است و تبلیغات سوء می‌کنند. از آن طرف می‌گویند ما می‌خواهیم ملت کُرد را حفظ کنیم؛ از آن طرف می‌گویند که دولت می‌خواهد کردها را سرکوب کند! مساله کُرد مطرح نیست، مساله مطرح است. کُرد مُسْلم است، ملت کُردِ ما مُسْلم است؛ متعهد به اسلام است. مُسْلم با مُسْلم جنگ ندارد. اینها می‌خواهند مملکت ما را، کردستان ما را، به ضلالت بکشند؛ به کمونیستی بکشند.» ( صحیفه امام ، ج9، ص371) 🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
مقابله امام خمینی با جریان‌های تجزیه‌طلب-صفحه نخست پرونده ویژه بنیاد تاریخ‌پژوهی به‌مناسبت تحرکات تفرقه‌زا و تجزیه‌طلبانه در نقاط مختلف کشور/10 🔹در سال ۱۳۵۸ حرکت‌ها و گروه‌های تجزیه‌طلب با دسیسه و یاری آشکار و پنهان شرق و در بخش‌هایی از مناطق ایران هم‌چون: آذربایجان، کردستان، خوزستان، ترکمن‌صحرا و سیستان و بلوچستان با عقبه سیاسی و قومیتی برون‌مرزی شروع به فعالیت علیه ایران اسلامی کردند. 🔸نظام نوپای توانست این گروه‌ها و حرکت‌های تجزیه‌طلب را مهار و از وحدت و تمامیت ارضی کشور پاسداری نماید. عوامل مهم این موفقیت عبارت بودند از: 1. علاقه ویژه مردم مناطق بحرانی به 2. علاقه به قومیت آمیخته با 3. اعتقاد ایرانیان به حفظ کشور 4. جانبازی در راه انقلاب اسلامی و میهن 5. از همه مهمتر رهبری سیاسی و الهی حضرت قدس سره الشریف و قاطعیت مدبرانه ایشان در مواجهه با گروه‌های تجزیه‌طلب. در ادامه به دو نمونه از برخورد امام قدس سره الشریف با تجزیه‌طلب‌ها اشاره خواهیم کرد: 🔹الف: کردستان در ۲۹ مرداد ۱۳۵۸ حضرت امام با توجه به رفتار تجزیه‌طلبانه و وحشیانه و کشتار مردم بی‌دفاع منطقه توسط اعضای آن، در پیامی آن حزب را مخالف اسلام و حزب شیطان معرفی نمودند و از مردم منطقه خواستند تا در معرفی و دستگیری سران و مفسدین حزب با نیروهای نظامی همکاری نمایند. نیز حزب دموکرات کردستان را غیر قانونی اعلام کرد. با دستور حضرت امام حرکت نیروهای نظامی برای آزادسازی شهرها و مناطق اشغال‌شده توسط حزب دموکرات کردستان سرعت گرفت و در ۱۲ شهریور ۱۳۵۸ مقاومت سنگین حزب در نزدیکی شهر مهاباد شکسته شد و شهر آزاد گردید(انقلاب اسلامی و گروه‌های تجزیه طلب در ایران؛ «حزب دمکرات کردستان»، ص30) 🔸همچنین در پی بالا گرفتن درگیری ها در و انتشار اخباری مبنی بر کشتار مردم و پاسداران توسط نیروهای مهاجم، بنیانگذار جمهوری اسلامی با صدور فرمانی قاطع؛ خواهان اعزام نیرو به این منطقه شد و این درایت و تیزبینی امام صف دشمن را از غیر دشمن جدا نمود. قاطعیت امام قدس سره الشریف در حالی بود پیش از این جمهوری اسلامی در اقدامی کم‌نظیر را به سوی گروه‌های مختلف باز نمود و گروه‌ها و سلایق مختلف فکری را آزاد گذاشت. اما این گروه‌های فرصت‌طلب قدر رحمت را نداستند و فاجه به بار آوردند. امام خمینی قدس سره الشریف در این زمینه می‌فرمایند : 🔹«همین فتح باب رحمت بود و همین مدارا و ملایمت بود که فاجعه کردستان را به بار آورد. از فرصت و از رحمت استفاده کردند و سوء استفاده کردند؛ از آزادی- که رحمت خداست- سوء استفاده کردند.فاسدهایی که با خارج پیوند دارند، خائن به مملکت هستند، می‌خواهند کردستان را به کمونیستی بکشند. می‌خواهند اسلام را در کردستان محو کنند. الآن هم مشغول تبلیغات سوء هستند. الان هم قلم‌های خارج و داخل به کار افتاده است و تبلیغات سوء می‌کنند. از آن طرف می‌گویند ما می‌خواهیم ملت کُرد را حفظ کنیم؛ از آن طرف می‌گویند که دولت می‌خواهد کردها را سرکوب کند! مساله کُرد مطرح نیست، مساله مطرح است. کُرد مُسْلم است، ملت کُردِ ما مُسْلم است؛ متعهد به اسلام است. مُسْلم با مُسْلم جنگ ندارد. اینها می‌خواهند مملکت ما را، کردستان ما را، به ضلالت بکشند؛ به کمونیستی بکشند.» ( صحیفه امام ، ج9، ص371) 🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
مصاحبه آیت‌الله العظمی خامنه‌ای با شبکه دوم تلویزیون درباره خاطرات دوران مبارزات انقلاب اسلامی-سال1363 صفحه پنجم 🔹خبرنگار: حالا اگر این سیر را ادامه بدهید تا زمانى که به تهران تشریف آوردید و قضیه ۲۲ بهمن 🔸آمدن ما به تهران قبلاً قرار بود که خیلى زودتر انجام بگیرد یعنى من وقتى که از تبعید برگشتم و آمدم مشهد یک مدتى مشهد بودم، کارهاى مشترکى را با دوستان تهران داشتیم و این‌ها اصرار داشتند که من تهران فعلاً بمانم. من هم قصدم این بود منتها چون محرم و صفر پیش آمد که دو دستور امام نسبت به محرم و صفر، ما رفتیم مشهد که کارهاى محرم و صفر را با دوستان همکارى کنیم و سامان بدهیم و چون کارها خیلى مثل همه جاى دیگر دست و پاگیر و در ارتباط با مردم و این‌ها بود، تظاهرات فراوان و سازمان دادن راهپیمایى‌هاى چند صد هزار نفرى مشهد که خیلى مهم و بى‌سابقه بود، طبعاً من هر چى مى‌خواستم هى بیایم نمى‌توانستم. تا این‌که از تهران آقاى مرحوم بارها براى من پیغام فرستادند که براى یک کار مهمى من باید بیایم تهران و من دوستان مشهد را راضى کردم که بیایم تهران و آمدم، که آن کار مهم هم عبارت از این بود که امام من را به عنوان عضو معین کرده بودند و من خبر نداشتم از این قضیه و این‌ها مى‌خواستند به من ابلاغ کنند و این طبعاً ایجاب مى‌کرد که من در تهران بمانم، تا این‌که آمدم تهران. تهران خب در ، استقبال در بودیم تا آن روزهاى بسیار حساس قبل از ۱۲ بهمن، قبل از آمدن امام. 🔸یکى از خاطراتى که در این رابطه من یادم هست که شاید براى شما جالب باشد خاطره آن شبى است که اعلان شد که فرداى آن روز فرودگاه را بستند یعنى ... قبل از بله، آن شبى بود که ظاهراً همان روز قبلش بود که بختیار اعلامیه‌اى داده بود و مى‌خواست این اعلامیه در رادیو خوانده بشود، قبلاً با دوستان خودش در شوراى انقلاب چون مى‌دانید که چند نفر از اعضاى شوراى انقلاب با بختیار دوست بودند، سوابق دوستى داشتند و شاید یک خرده رودروایستى هم داشتند و به وسیله آن‌ها این اعلامیه را فرستاد در شوراى انقلاب که ببینند شوراى انقلاب با این اعلامیه موافق است یا نه؟ 🔹البته شاید آن روز اسم شوراى انقلاب را هنوز بر این جمع منطبق نمى‌دانستند، البته مى‌دانستند شوراى انقلابى هست، شاید نمى‌شناختند که این جمع شوراى انقلاب است اما به‌هرحال کسانى که معلوم بود با امام ارتباط دارند که شخص بارز آن‌ها مرحوم و شهید مطهرى و اینها بودند اشخاص بارزى که معلوم بود با امام در ارتباط هستند دائماً و بعضى از برادران دیگرمان مثل آقاى برادرمان آقاى ، شهید ، اینها کسانى بود که مشخص بود که مشخص بود با امام در ارتباط هستند در زمینه مسائل تظاهرات و این‌ها. آن اعلامیه را فرستاد آن روز عصرى در مدرسه رفاه بودیم که آن اعلامیه را یکى از همان آقایانى که با آن گروه ارتباط داشت آورد آن‌جا و گفت بله این اعلامیه را بختیار داده و گفتند که امام هم موافقت کردند با این اعلامیه ... بله همان اعلامیه‌اى بود که در او گفته بود که من مى‌خواهم براى پاره‌اى از گفتگوها و تبادل‌نظر بروم پاریس و با آیت‌اللَّه خمینى صحبت کنم. که ما برایمان خیلى غیر قابل باور بود که امام ملاقات با بختیار را با این شرط به این سادگى بپذیرند، چون ما مى‌دانستیم قبلاً که اذن دخول زیارت امام استعفا از مقامات و حتى یک خرده بالاتر، تبرى کردن از نظام پادشاهى و این چیزهاست، اصلاً این آن وقت ما مى‌گفتیم این اذن دخول خدمت امام است، آن وقت چطور ایشان با این چیز مثلاً بى‌رمق و ضعیف، این متنى که خیلى ضعیف بود چنین اجازه‌اى پیدا کرده باشد براى ما غیر قابل تصور بود، لکن از طرفى آن آقایى که این را آورده بود و جزو خودمان هم بود دیگر، جزو شوراى انقلاب بود، به تحقیق مى‌گفتش که نخیر این کار حتماً انجام گرفته و اینها. مرحوم شهید بهشتى اول توى جلسه نبود بعد ایشان آمد، قبل از آنى که ایشان بیاید شهید مطهرى یک اصلاح در این عبارت کرد بعد که شهید بهشتى آمد یک اصلاح هم ایشان کرد که این دو تا اصلاح تقریباً محتوا را عوض مى‌کرد، مثلاً براى کسب نظر او نوشته بود فرض کنید کردند کسب تکلیف، که این خیلى فرق مى‌کرد کسب نظر با کسب تکلیف، مثلاً یک چنین تغییراتى را که به کلى عوض مى‌کرد محتواى آن نامه را این دو برادر، مرحوم شهید مطهرى و شهید بهشتى در این عبارت آوردند گفتند اگر این جور باشد شاید مثلاً مورد قبول قرار بگیرد لکن باز هم به نظر آن‌ها و به نظر همه ما بعید بود اصلاً که امام با یک چنین چیزى قبول کنند، لکن آنها به طور قطع مى‌گفتند که اینجور است. 🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
🔰مصاحبه کمتر دیده شده مقام معظم رهبری در مورد شخصیت شناسی شهید مطهری ▶️بخش سوم 🔹مرحوم شهید مطهری بدون شک یکی از ارکان مبارزه (در هنگام اوج گیری آن در تهران) بودند. و نیز یکی از دو، سه نفر افرادی بودند که امام نهایت اطمینان و اعتماد را در اداره قضایای ایران و تهران (که مرکز همه مسائل بود به ایشان داشتند. 🔸من البته هنگامی که از برگشتم، آمدم تهران و بعد رفتم مشهد. و باز بعد از مدت کوتاهی آمدم تهران، با ایشان در ارتباط بودم (غالبا در ارتباط زیادی بودم تا اینکه در نزدیکی های آن هفته‌های آخر قبل از پیروزی انقلاب که شورای انقلاب تشکیل شده بود ایران پیغام دادند که من فورا به تهران بیایم) برای محرم رفته بودم مشهد و يك دو هفته‌ای طول کشیده بود. می‌خواستم زودتر برگردم اما نشد و گفتند که با کاری هست و چون باز یکی دو سه روز دیگر تأخیر شد، مجددا ایشان پیغام داد و مؤكدا خواستند من بیایم. تهران که آمدم به من اطلاع دادند امام دستور فرموده‌اند بنده هم جزو شورای انقلاب باشم. 🔹ایشان در آن برهه از زمان یك شخصیت سیاسی بود، فعالیت سیاسی می‌کرد، فکر می‌کرد. از جمله خصوصیتی که من از ایشان فراموش نمی کنم صلابت و ایشان است، در مقابل حرکت که از طرف میانه‌حال در همان روزهای اول پیروزی انقلاب برای صورت اسلامی انقلاب انجام می‌گرفت. 🔸آن وقتی که بختیار پیشنهاد کرده بود برود خدمت امام برسد! يك شرحی (اعلامیه‌ای بود) را داده بود به یکی از این آقایان وابسته به که بیاورد شورای انقلاب، که بختیار مایل است اگر شما موافقید و اگر امام هم قبول می‌کند این اعلامیه را صادر کند. از این اعلامیه می‌توانست وجهه‌ای برای بختیار درست کرده، و کار را عقب بیندازد. لکن در آن جمع ما، دو نفر قاطع مخالفت کردند! یکی مرحوم شهید مطهری بود، و دیگر مرحوم . این دو نفر هر کدام يك نكته‌ای را به عنوان ایراد، در این اعلامیه ذکر کردند که اگر آن نکته می شد نظر بختیار برآورده نمی شد. لذا بود که وقتی این دو نفر اصلاحات خود را ذکر کردند و آن اعلامیه برگشت، مایل نشد که آن را پخش کند، چرا که برایش فایده‌ای نداشت. 🔹مرحوم شهید مطهری یك بینش سیاسی عمیقی داشت، یعنی عمق طبیعی و فکری ایشان در میدان سیاست هم آشکار می‌شد و همین عمق و شهید مطهری بود که امام به ایشان در معرفی و شناسایی افراد، بیش از همه(به نظر من) اطمینان داشتند شاید يك تعدادی از شخصیت‌ها و اشخاصی که در ، یا در بعضی از مسئولیت‌های دیگر گماشته شدند، امام این‌ها را گماشتند، با معرفی آقای مطهری، و اطمینانی بود که امام به آقای مطهری داشتند و انصاف به حق هم بود! و به نظرم می‌رسد، همان‌طور که ایشان خوبی برای امام بود و قدر امام را واقعا می دانست و امام را می شناخت، امام هم این شاگرد خوب و ممتاز خودش را واقعا می‌شناخت، و علی ای حال امام ایشان را بهتر و بیش‌تر از همه ما می‌شناخت و بیش‌تر از همه ما قدر ایشان را می‌دانست! (ویژه نامه ششمین سالگرد شهادت آیت الله مرتضی مطهری،نشریه شماره 74، تهیه و تنظیم حزب جمهوری اسلامی،صص 283-262) 🔻 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
مصاحبه آیت‌الله العظمی خامنه‌ای با شبکه دوم تلویزیون درباره خاطرات دوران مبارزات انقلاب اسلامی-سال1363 صفحه پنجم 🔹خبرنگار: حالا اگر این سیر را ادامه بدهید تا زمانى که به تهران تشریف آوردید و قضیه ۲۲ بهمن 🔸آمدن ما به تهران قبلاً قرار بود که خیلى زودتر انجام بگیرد یعنى من وقتى که از تبعید برگشتم و آمدم مشهد یک مدتى مشهد بودم، کارهاى مشترکى را با دوستان تهران داشتیم و این‌ها اصرار داشتند که من تهران فعلاً بمانم. من هم قصدم این بود منتها چون محرم و صفر پیش آمد که دو دستور امام نسبت به محرم و صفر، ما رفتیم مشهد که کارهاى محرم و صفر را با دوستان همکارى کنیم و سامان بدهیم و چون کارها خیلى مثل همه جاى دیگر دست و پاگیر و در ارتباط با مردم و این‌ها بود، تظاهرات فراوان و سازمان دادن راهپیمایى‌هاى چند صد هزار نفرى مشهد که خیلى مهم و بى‌سابقه بود، طبعاً من هر چى مى‌خواستم هى بیایم نمى‌توانستم. تا این‌که از تهران آقاى مرحوم بارها براى من پیغام فرستادند که براى یک کار مهمى من باید بیایم تهران و من دوستان مشهد را راضى کردم که بیایم تهران و آمدم، که آن کار مهم هم عبارت از این بود که امام من را به عنوان عضو معین کرده بودند و من خبر نداشتم از این قضیه و این‌ها مى‌خواستند به من ابلاغ کنند و این طبعاً ایجاب مى‌کرد که من در تهران بمانم، تا این‌که آمدم تهران. تهران خب در ، استقبال در بودیم تا آن روزهاى بسیار حساس قبل از ۱۲ بهمن، قبل از آمدن امام. 🔸یکى از خاطراتى که در این رابطه من یادم هست که شاید براى شما جالب باشد خاطره آن شبى است که اعلان شد که فرداى آن روز فرودگاه را بستند یعنى ... قبل از بله، آن شبى بود که ظاهراً همان روز قبلش بود که بختیار اعلامیه‌اى داده بود و مى‌خواست این اعلامیه در رادیو خوانده بشود، قبلاً با دوستان خودش در شوراى انقلاب چون مى‌دانید که چند نفر از اعضاى شوراى انقلاب با بختیار دوست بودند، سوابق دوستى داشتند و شاید یک خرده رودروایستى هم داشتند و به وسیله آن‌ها این اعلامیه را فرستاد در شوراى انقلاب که ببینند شوراى انقلاب با این اعلامیه موافق است یا نه؟ 🔹البته شاید آن روز اسم شوراى انقلاب را هنوز بر این جمع منطبق نمى‌دانستند، البته مى‌دانستند شوراى انقلابى هست، شاید نمى‌شناختند که این جمع شوراى انقلاب است اما به‌هرحال کسانى که معلوم بود با امام ارتباط دارند که شخص بارز آن‌ها مرحوم و شهید مطهرى و اینها بودند اشخاص بارزى که معلوم بود با امام در ارتباط هستند دائماً و بعضى از برادران دیگرمان مثل آقاى برادرمان آقاى ، شهید ، اینها کسانى بود که مشخص بود که مشخص بود با امام در ارتباط هستند در زمینه مسائل تظاهرات و این‌ها. آن اعلامیه را فرستاد آن روز عصرى در مدرسه رفاه بودیم که آن اعلامیه را یکى از همان آقایانى که با آن گروه ارتباط داشت آورد آن‌جا و گفت بله این اعلامیه را بختیار داده و گفتند که امام هم موافقت کردند با این اعلامیه ... بله همان اعلامیه‌اى بود که در او گفته بود که من مى‌خواهم براى پاره‌اى از گفتگوها و تبادل‌نظر بروم پاریس و با آیت‌اللَّه خمینى صحبت کنم. که ما برایمان خیلى غیر قابل باور بود که امام ملاقات با بختیار را با این شرط به این سادگى بپذیرند، چون ما مى‌دانستیم قبلاً که اذن دخول زیارت امام استعفا از مقامات و حتى یک خرده بالاتر، تبرى کردن از نظام پادشاهى و این چیزهاست، اصلاً این آن وقت ما مى‌گفتیم این اذن دخول خدمت امام است، آن وقت چطور ایشان با این چیز مثلاً بى‌رمق و ضعیف، این متنى که خیلى ضعیف بود چنین اجازه‌اى پیدا کرده باشد براى ما غیر قابل تصور بود، لکن از طرفى آن آقایى که این را آورده بود و جزو خودمان هم بود دیگر، جزو شوراى انقلاب بود، به تحقیق مى‌گفتش که نخیر این کار حتماً انجام گرفته و اینها. مرحوم شهید بهشتى اول توى جلسه نبود بعد ایشان آمد، قبل از آنى که ایشان بیاید شهید مطهرى یک اصلاح در این عبارت کرد بعد که شهید بهشتى آمد یک اصلاح هم ایشان کرد که این دو تا اصلاح تقریباً محتوا را عوض مى‌کرد، مثلاً براى کسب نظر او نوشته بود فرض کنید کردند کسب تکلیف، که این خیلى فرق مى‌کرد کسب نظر با کسب تکلیف، مثلاً یک چنین تغییراتى را که به کلى عوض مى‌کرد محتواى آن نامه را این دو برادر، مرحوم شهید مطهرى و شهید بهشتى در این عبارت آوردند گفتند اگر این جور باشد شاید مثلاً مورد قبول قرار بگیرد لکن باز هم به نظر آن‌ها و به نظر همه ما بعید بود اصلاً که امام با یک چنین چیزى قبول کنند، لکن آنها به طور قطع مى‌گفتند که اینجور است. 🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db