eitaa logo
بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانش‌نامه انقلاب اسلامی
5.5هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
909 ویدیو
633 فایل
ناشر اختصاصی آثار تاریخ‌نگار انقلاب اسلامی؛ حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید روحانی کانال رسمی @bonyadtarikh تازه های پایگاه: http://iranemoaser.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️بررسی ادعای یکی از سران نهضت آزادی مبنی بر ابداع نظام توسط وی ◀️پیشینه شناسی تاریخی / در آستانه روز جمهوری اسلامی/۱ 🔹پس از پیروزی نهضت امام خمینی و استقرار نظام جمهوری اسلامی، نوبت به روایت رویدادهای انقلاب و تحلیل این نهضت بی بدیل دینی رسید و در این رهگذر، شخصیت ها و جریان های مختلف به اظهار نظر در مورد انقلاب ایران پرداختند. 🔸در میان اظهار نظرهای مختلف، گاه روایت های غیر واقعی و نادرستی مشاهده می گردد که در صورت عدم توجه و خوانش انتقادی، بخشی از تاریخ و ماهیت نهضت را به و خواهد کشید. 🔹روایت یکی از سران از تاسیس نظام جمهوری اسلامی،از جمله نمونه‌های نقد در این باب است.وی در کتاب خاطراتش، تلاش کرده خود را به عنوان «مشاور ارشد» امام راحل در نوفل لوشاتو معرفی نماید. 🔸از جمله مدعاهای او، پیشگامی در طرح « » به عنوان الگوی حکومتی انقلاب اسلامی است. وی بارها در بیان هایی متناقض تلاش دارد، امام را مخالف این مدل حکومتی معرفی نماید و به نوعی به ایجاد دوگانه ای کاذب در جهت تقابل میان «جمهوری اسلامی» و «حکومت اسلامی» پرداخته است. فرد مذکور تا بدانجا می رود که او در مصاحبه ای مطبوعاتی پیشینه تاریخی را منکر می شود و پذیرش این الگوی حکومتی را نوعی انفعال سیاسی انقلابیون و معلول جبر محیطی ناشی از خواست همگانی بر می شمارد وتصریح می کند که هیچ کس حتی امام خمینی در مطرح شدن و تحقق آن موثر نبوده است. 🔹این مدعا در حالی مطرح می شود که اولا مفهوم نه فقط در ایران که در سایر کشورهای اسلامی نیز رایج بوده است. 🔸ثانیا و جریان های سیاسی به اصطلاح ملی گرا ،نوعا نه تنها اسلام را در تعارض با جمهوریت معنا کرده‌اند، بلکه در آستانه تأسیس نظام جمهوری اسلامی نیز، حتی پس از مشاهده تمایلات حداکثری جامعه انقلابی ایران به سمت و سوی جمهوری اسلامی، باز هم حاضر به گردن نهادن به این نظام سیاسی و الگوی حکومتی نشدند و نوع حکومت مورد نظرشان را« جمهوری دموکراتیک» و « جمهوری دموکراتیک اسلامی» اعلام کردند. 🔹از طرفی اسناد به جا مانده از این گروه ها نشان می دهد که عموما تا آخرین روز های سقوط پهلوی، همچنان را بهترین حکومت برای ایران می دانستند و میانه خوبی با جمهوری نداشتند. 🔸حال باید از ایشان پرسید با وجود چنین پیشینه ای و به رغم آنکه تلاش علمی و مستندی از ایشان در جهت ترویج حتی مفهوم جمهوری، در دست نیست، اینان چگونه خود را مبتکر ایده می دانند؟(نخستین پیش نویس قانون اساسی، ص23_25) 📚«نخستین پیش‌نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران-سهراب مقدمی شهیدانی»؛ اثری از بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی در معرفی پیشینه الگوی «جمهوری اسلامی» ◀️راه‌های تهیه کتاب: 🏢نشانی: تهران، خیابان دیباجی جنوبی، خیابان شهید تسلیمی، کوچه زاور، کوچه گل (سمت راست)، کوچه دادآفرین، پلاک6. 📞تلفن: 22579192_021 🏢نشانی دوم: قم، خیابان گلستان، گلستان16، پلاک49. 📞تلفن: 32904231-025 🔹🔹🔹 www.Bonyadtarikhbook.ir 🔸🔸🔸 @Bonyadtarikh بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم.
🔰یک تفاوت اساسی: ایرانِ تحت سلطه | ایرانِ مستقل ⏬نگاهی کلان‌نگر به دستاوردهای راهبردی انقلاب اسلامی در گام نخست/1 دستاوردهای سیاسی 🔹 از جمله مهم ترین دستاوردهای داخلی می توان به « از قدرت های بیگانه»، و « به غرب و شرق»، اشاره کرد. 🔸ایران پیش از انقلاب در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی، نظامی و... نه تنها وابسته به قدرت‌های بزرگ استعماری بود، بلکه فراتر از آن، به واقع تحت و آنان قرار داشت. 🔹با پیروزی انقلاب اسلامی آنگونه که مردم در کوران مبارزات و راهپیمایی های انقلابی تصریح کرده بودند، «نظام نوپای ایران -با وجود مخالفت و لیبرال‌های حاکم- بر محور «قطع همه وابستگی ها» شکل گرفت، این سیاست به دلیل رفتار خصمانه قدرت‌های سلطه گر –به ویژه در اعمال تحریم ها- به سرعت اجرایی گردید.» 🔸 گرچه همان در سال‌های بعد و با رخنه در ساختارهای سیاسی-راهبردی و تصمیم ساز جمهوری اسلامی تلاش کردند به مقابله تئوریک با مسأله استقلال سیاسی بپردازند و نفی استقلال را مقدمه ای برای جهانی شدن ایران تلقی کنند. 🔹موضوعی که از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیت اللّه خامنه ای به شدت مورد نقد قرار گرفت. ایشان حداقل در دو مرحله به صورت علنی به انتقاد از « در نفی استقلال ایران» پرداختند. 🔸در مرحله اول در سالگرد ارتحال امام خمینی و در اجتماع مردم حاضر در مرقد مطهر امام، چنین فرمودند: « متأسفانه کسانی هستند که می کنند برای نفی استقلال کشور، استقلال را گاهی به انزوا معنا می‌کنند، گاهی به این عنوان که امروز استقلال کشورها یک ارزش به حساب نمی آید، قلم‌زنی میکنند و حرف می‌زنند. این حرف‌ها هم در بین جامعه پخش می‌شود. کسانی این جوری حرکت می‌کنند. این یک ، یک خطای بسیار مهم و خطرناک است. امام معتقد به استقلال کشور بود، معتقد به رد سلطه ی [بر] کشور بود. دشمن ما در طول این سالها، بسیاری از فعالیت‌های که علیه کشور ما و ملت ما کرده است برای این بود که خدشه‌ای در استقلال به وجود بیاورد؛ چه با ، چه با ، اینها استقلال را هدف گرفته‌اند. باید همه هوشیار باشند، بدانند که هدفهای دشمن چیست.» 🔹در جای دیگر، ضمن انتقاد صریح از جریان نافی استقلال ایران، تولید آثار علمی با چنین رویکردی را مایه تعجب برشمارده، چنین فرمودند: « حالا کتاب می‌نویسند برای ردّ استقلال! انسان واقعاً تعجّب می‌کند که چطور، افرادی رویشان می آید این حرف‌ها را امروز بزنند. دزدی می‌آید سر گردنه، جلو کاروان را می‌گیرد، به زور از آن‌ها مطالبه‌ای هست و نیست‌شان را می کند؛ یک نفر هم بگوید بله، امروز مصلحت این است که ما برویم جزو ایشان؛ هرچه می‌فرمایند عمل کنیم! این حرف زدن در نفی استقلال، یک چنین چیزی است. عرض کردیم استقلال، آزادی در ابعاد یک ملّت است. از آزادی به اسم دفاع می کنند، استقلال را می‌کوبند. استقلال یعنی آزادی؛ منتها نه آزادی یک شخص، آزادی یک ملّت از تحمیل‌ها، از توسری زدن‌ها، از عقب نگه داشتن‌ها، استثمارها، از تسمه از گرده ملّت‌ها کشیدن‌ها؛ یک ملّت، از این چیزها که آزاد شد می‌شود مستقل.» 🔸تأسیس یک نظام (نظام جمهوری اسلامی) در ایرانِ انقلابی، دستاورد مهم دیگر بود که در روز 12 فروردین 58 و با رای اکثریت قریب به اتفاق مردم، در ایران مستقر گردید. تدوین و تصویب نیز –باهمه کارشکنی های گروه های مختلف- دقیقاً در فاصله نه ماه پس از ورود امام خمینی به ایران تصویب شد و در نوع خود دستاورد بسیار بزرگی برای یک جامعه انقلابی محسوب می شود.(انقلاب نامه، ص۳۸۲-۳۸۲) @Bonyadtarikh بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم.