•·•❉🌸🌼 #تفسیر_قرآن‌ 🌼🌸❉•·• «وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ ...» #سوره‌حج، آیات ۵۸ و ۵۹ پاداش پایداری در راه حق ✳️ قرآن کریم و پیشوایان دین برای کسانی که در راه خدا به شهادت میرسند، پاداش فراوانی ذکر کرده‌اند؛ پاداشی که هر کس آرزوی رسیدن به آن را میکند. 📍 ممکن است این سؤال در ذهن برخی ایجاد شود که افراد باایمان و درستکاری که امکان جهاد و کشته شدن در راه خدا را پیدا نمیکنند، چگونه میتوانند به پاداش الهی به شهدا برسند. تاریخ حکایت میکند که این سؤال برای برخی از مسلمانان صدر اسلام نیز ایجاد شده بود. پس نزد پیامبر رفتند و پرسیدند: ای پیامبر خدا، ما دریافته‌ایم که خدا چه پاداشی به شهیدان میدهد. ما نیز مانند آنان همراه شما جهاد کردیم؛ امّا اگر در همراهی با شما [به مرگ طبیعی] بمیریم، چه پاداشی خواهیم داشت؟ 🌟 در این هنگام، خدا این دو آیه را نازل کرد و به مسلمانان پاسخ داد که هر دو گروه، از نعمتهای فراوان الهی برخوردارند و مهم این است که انسان در راه خدا قدم بردارد و پایدار باشد و در همین راه جان دهد؛ چه از طریق شهادت باشد و چه از طریق مرگ طبیعی. 🌼 پیشوایان معصوم ما نیز به این نکته توجّه داده و پیروانشان را به پایداری بر اعتقاد حق و انجام دقیق وظایفشان توصیه کرده‌اند. بر اساس آموزه‌های دین، مسلمانان در هر زمان وظیفه خاصّی دارند که در صورت عمل به آن وظیفه، مشمول لطف و رحمت الهی خواهند شد. ممکن است در یک زمان مانند زمان امام حسن، وظیفه مسلمانان، سکوت و در یک زمان مانند زمان امام حسین، وظیفه‌شان قیام و جهاد باشد. در روایتی میخوانیم که امیر مؤمنان علی در اوضاعی که جنگ را به صلاح امّت اسلامی نمیدانست، به برخی از یارانش که هوای جنگ و جهاد را در سر داشتند، فرمود: «[فعلاً] آرام باشید و بر سختیها صبر کنید و دستان و شمشیرهایتان را به هوای آنچه زبانهایتان میگوید، حرکت ندهید و چیزی را که خدا زود آمدنش را برای شما نخواسته، با شتاب از او نخواهید؛ چراکه هر کس از شما که در رختخوابش بمیرد، در حالی که پروردگار و پیامبرش و اهلبیت پیامبرش را آنطور که شایسته است، بشناسد، شهید مرده است و پاداشش بر عهده خداست و سزاوار گرفتن پاداش کارهای شایسته‌ای است که نیّتش را کرده، و پاداش نیّت او، مانند پاداش برکشیدن شمشیر خواهد بود.» بر اساس روایات اهلبیت، کسانی که در دوران غیبت امام زمان بر ولایت و امامت آن حضرت ثابت‌قدم بمانند، همچون مجاهدان و شهیدان در راه خدا شمرده شده‌اند. در حدیثی از امام صادق میخوانیم: «هر کس که بمیرد و امامش را به‏ درستی بشناسد، زود فرا رسیدن یا تأخیر زمان ظهور، به او زیانی نمیرساند و مانند کسی است که با حضرت مهدی باشد و در خیمه‌اش حضور داشته باشد.» سپس امام اندکی مکث کرد و فرمود: «بلکه مانند کسی است که همراه آن حضرت بجنگد؛ بلکه به خدا سوگند، مانند کسی است که همراه پیامبر خدا [جنگیده و] شهید شده باشد.» ❉@boostanemaaref🌸

•·•❉🌸🌼 #تفسیر_قرآن‌ 🌼🌸❉•·• «لِکُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَکًا هُمْ نَاسِکُوهُ فَلا یُنَازِعُنَّکَ فِی الأمْرِ وَادْعُ إِلَى رَبِّکَ إِنَّکَ لَعَلَى هُدًى مُسْتَقِیمٍ» #سوره‌حج، آیه ۶۷ هر امّتی عبادتی ویژه دارد 🌟 دین، برنامه‌ای است که خدا برای رشد و کمال انسانها در نظر گرفته است. میدانیم که هر یک از پیامبران اولوالعزم برای مردمِ زمان خود از سوی خدا دین و برنامه جدیدی آورده‌اند؛ برنامه‌ای که با پیشرفت انسانها و تکامل درک و خرد آنان، از برنامه پیشین کاملتر بود؛ مانند برنامه‌های گوناگونی که برای دانش‌آموزان مقاطع و پایه‌های متفاوت تحصیلی و بر اساس رشد آنان در نظر گرفته میشود. پیامبران اولوالعزم، یکی پس از دیگری، دین کاملتری می‌آوردند، و برای همین‏، برخی از عبادات و احکامِ دین جدید، با دین قبلی تفاوت داشت. 👌 البتّه اصول تمامی ادیان، مانند اعتقاد به یگانگی خدا و برپایی قیامت، یکی بود و هست؛ تا اینکه زمان عرضه کاملترین دین الهی به دست کاملترین انسان تاریخ یعنی محمّد بن ‏عبدالله فرا رسید، و آن حضرت، آخرین برنامه آسمانی را از سوی خدای جهان به مردم عرضه کرد. بی‌شک این برنامه، با برنامه‌های پیامبران قبل مانند دین حضرت موسی و عیسی تفاوتهایی داشته است؛ امّا مخالفان پیامبر که دنبال بهانه‌ای برای حمله به اسلام بودند، به او اعتراض میکردند که چرا عبادتهای دین شما با عبادتهای ادیان آسمانی دیگر متفاوت است؛ مگر همه ادیان آسمانی از سوی خدا نیامده است. 🌟 خداوند در این آیه به این شبهه پاسخ میدهد و میفرماید که برای هر امّتی، بر اساس مصلحتشان، عبادتی ویژه قرار دادیم که خدا را طبق آن عبادت میکردند؛ بنابراین کافران نباید در مورد این مطلب با تو بحث و جدل کنند؛ زیرا خدا از مصالح بندگانش آگاهتر است. آری، مهم این است که هر کس در هر زمان بر اساس دین مشخّص شده دورانش زندگی کند و با آمدن دین جدید، برنامه قبلی را رها کرده، برنامه جدید را به کار بندد. از این رو، پیروی از دین حضرت موسی، تا قبل از آمدن حضرت عیسی، و پیروی از دین حضرت عیسی، تا قبل از بعثت حضرت محمّد درست است، و پس از ✨بعثت✨ آن حضرت، دیگر دین جدیدی نخواهد آمد. 📍 بنا بر آنچه گفته شد، باقی ماندن بر ادیان آسمانی دیگر ـ حتّی اگر تحریف نشده باشند ـ پس از بعثت حضرت محمّد توجیهی ندارد. بنابراین تکلیف انسانها در حالی که ادیان آسمانی گذشته به کلّی تحریف شده، به‌روشنی مشخص است. نگاهی به کتابهای تورات و انجیل ِکنونی نشان میدهد که بخش عمده‌ای از این کتابها با حقیقت مخالف است. مطالب شرک‌آمیز و خلاف توحید، توهین به پیامبران و نسبت دادن گناه و فحشا به آن افراد پاک و معصوم، نمونه‌های آشکار تحریف است. همچنین نوع نیایش و عبادت کنونی مسیحیان و یهودیان، شاهد بیگانگی آنها با عبادت حقیقی خداوند جهان است. برای مثال، آیا اعتراف به گناهان و فروختن آنها به ارباب کلیسا و تجمّع در کلیسا ـ آن هم تنها یک روز در هفته ـ را میتوان با عبادت پرمحتوایی مانند نماز که هر روز در پنج نوبت برگزار میشود، مقایسه کرد؛ در حالی که بر اساس قرآن، حضرت عیسی از ابتدای بعثت به خواندن نماز فرمان داده شده بود. ❉@boostanemaaref🌸

•·•❉🌸🌼 #تفسیر_قرآن‌ 🌼🌸❉•·• «وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ ۚ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ ۚ مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ ۚ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ وَفِي هَٰذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ ...» #سوره‌حج، آیه ۷۸ چند نکته مهم ✅ این آیه ـ که آخرین آیه سوره حج است ـ به نکات مهمّی اشاره کرده از جمله: ✨۱ـ آنگونه که شایسته است، در راه خدا بکوشید: معنای اصلی «جهاد»، تلاش و کوشش است و به جنگ و کارزار از این جهت جهاد گفته میشود که با تلاش و کوششِ فراوانی همراه است. خداوند در این آیه به افراد باایمان دستور میدهد که تا میتوانند، در راه خدا کوشش کنند. این دستور، هر نوع تلاش و کوششی را در بر میگیرد؛ مانند تلاش برای انجام نیکیها و مبارزه با هوسهای سرکش و پیکار با دشمنان ظالم و ستمگر. 👌 نکته مهمِ این دستور این است که خداوند برای ما مسلمانان، حساب جداگانه‌ای باز کرده و از ما توقّعی ویژه دارد. او میخواهد که ما هدف اصلی زندگیمان را کسب خشنودی او و تلاش و کوشش در راه او بدانیم (فِی الله)... ✨۲ـ در دین اسلام، دستوری فراتر از طاقت افراد وجود ندارد: جمله «ما جَعَلَ عَلَیکُم فِی الدّینِ مِن حَرَج»، جمله‌ای بسیار مهم است که به یک شعار اسلامی و قاعده فقهی بدل شده است. بر اساس این جمله، دستورهای دین اسلام، با فطرت و توان انسانها کاملاً منطبق است و در این دین هیچ دستوری وجود ندارد که انسانها با انجام آن به رنج و زحمت طاقت‌فرسا دچار شوند یا از عهده آن برنیایند. برای نمونه، تکلیف روزه ـ که یکی از واجبات دین است ـ از دوش افراد بیمار برداشته شده و حج، تنها بر کسانی واجب است که توانایی برگزاری آن را دارند. همچنین افراد بیمار، معلول، پیر و ناتوان، از شرکت در جهاد معاف‌اند، و نیز کسانی که توانایی ایستاده خواندن نماز را ندارند، میتوانند آن را نشسته، یا اگر نمیتوانند، خوابیده بخوانند ...✨۳ـ ابراهیم، پدر امّت است: این آیه، حضـرت ابراهیم را پدر مسلمانان برشمرده است؛ زیرا او نخستین کسی بود که خود را «مُسلِم» (تسلیم خدا) نامید و پیروانش را «اُمَّةٌ مُسلِمَة» (امّت مسلمان و تسلیم خدا) برشمرد و فرزندان معنوی خود معرّفی کرد. قرآن برای این پیامبر الهی، مقام و جایگاه بسیار والایی قائل است و به پیامبر و تمام مسلمانان فرمان میدهد که از راه و روش و شیوه زندگی آن پیامبر والامقام سرمشق بگیرند. از نظر قرآن، یکتاپرستی و مبارزه با شرک، تسلیم شدن در برابر دستورهای دشوار خدا مانند رها کردن زن و فرزند در بیابان بی‌آب و علف مکّه و قربان کردن فرزند کوچک خود و همچنین اخلاص فوق‌العاده و بی‌نظیر آن مرد الهی، سرمشق مناسبی برای تمام کسانی است که میخواهند در مسیر حقیقت قدم گذارند و خشنودی خدا را کسب کنند. ❉@boostanemaaref🌸

•·•❉🌸🌼 #تفسیر_قرآن‌ 🌼🌸❉•·• «وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإنْسَانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِینٍ ...» #سوره‌مؤمنون، آیات ۱۲تا ۱۴ مراحل خلقت انسان؛ یک دوره خداشناسی ❇️ یکی از راههای شناخت خدا و تقویت ایمان به او، توجّه به جهان هستی و پدیده‌های شگفت‌انگیز آن است. البتّه این توجّه دو شکل دارد: ✨یکی، توجّه انسان به جهان پیچیده درون خودش؛ ✨و دیگری، تفکّر در باره جهان شگرف بیرون از وجود خودش. 🌟 این آیات با توصیف زیبایی از مراحل خلقت انسانها، آنان را به تفکّر در باره آفرینش خودشان دعوت میکند؛ به اینکه قدرتی بی‌انتها از خاکی به ظاهر ناچیز چنین موجود فوق‌العاده پیشرفته‌ای را آفریده است. این آیات ابتدا به خلقت نخستین انسانها یعنی حضرت آدم و حوا از خاک اشاره میکند. ❇️ بر اساس آیات قرآن، پدر و مادر نخستین ما، از خاک آفریده شده‌اند و انسانهای دیگر از نسل آن دو به ‏وجود آمده‌اند. آیا به ‏راستی حیرت‌انگیز نیست که دو انسان متفاوت (مرد و زن) با این‌همه پیچیدگیهای جسمی و روحی از خاک آفریده شده‌اند؟ آیا این چیزی جز قدرت نامحدود خدا را اثبات میکند که برایش غیرممکن وجود ندارد؟ پس از این، خدا به خلقت انسانهای دیگر که از نسل آدم و حوا بوده و هستند، اشاره میکند و سیر رشد انسان در شکم مادرش را توضیح میدهد که در شگفتی دست کمی از آفرینش دو انسان نخستین از خاک ندارد. 🌼 مطالعه مراحل رشد انسان که در این آیات به آنها اشاره شده، هم‌اکنون با پیشرفت علم و امکان مشاهده مراحل تکامل جنین در رحم، به‌خوبی امکان‌پذیر است؛ ولی در زمان نزول آیات، شاید هیچ‌کس چنین آگاهیهایی نداشته است. بر اساس این آیات، نخستین مرحله آفرینش انسان، انعقاد نطفه در رحم مادر است؛ جایگاه امن و مطمئنی که انسان را از هنگامی که یک سلول است، تا نه ماه بعد که به نوزاد کاملی تبدیل میشود، از سرما و گرما و آسیبهای احتمالی حفظ میکند. پس از مدّتی، آن تک‌سلول تکثیر مییابد و مانند یک لخته خون (علقه‏) میشود؛ سپس بزرگتر شده، مانند یک تکّه‌گوشت میشود؛ البته نه یک تکّه‌گوشت بُرِش‌خورده با ابعاد منظم؛ بلکه تکّه گوشتی که انگار جویده شده است (مضغه‏). جنین پس از گذر از این دو مرحله، به سلولهای استخوانی تبدیل میشود (عظام)، و بعد از آن، به تدریج عضلات و گوشت، مانند یک لباس روی آن را میپوشاند (فَکَسَونَا العِظامَ لَحمًا)؛ لباسی که زشتیِ شکلِ اسکلتِ آدمی را میپوشاند و استخوانهایش را از آسیب حفظ میکند. 👌 در این هنگام که جنین تقریباً به شکل یک نوزاد درآمده، زمان آخرین و مهمترین مرحله آفرینش انسان فرا میرسد؛ مرحله‌ای که بر اساس روایات، در ماه چهارم جنینی رخ میدهد؛ «دمیده شدن روح». آری، در این مرحله، روح الهی در وجود انسان دمیده میشود و این موجود ضعیف به مخلوقی تبدیل میشود که میتواند به بالاترین مرحله تکامل در جهان هستی دست یابد. خداوند پس از بیان این مرحله میفرماید: «فَتَبارَکَ اللهُ اَحسَنَ الخالِقین»؛ یعنی بزرگ است خدایی که بهترین آفرینندگان است. ❉@boostanemaaref🌸

•·•❉🌸🌼 #تفسیر_قرآن‌ 🌼🌸❉•· «وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ ۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ» #سوره‌مؤمنون، آیه ۱۸ 💦 ذخایر زیرزمینی آب؛ نعمتی برای زمینیان بدون شک نعمت «آب» یکی از حیاتی‌ترین و مهمترین نعمتهایی است که خدا به ساکنان زمین عنایت کرده است؛ مادّه‌ای که زندگی بدون آن غیرممکن است و هر جا وجود دارد، آثار حیات و حرکت نیز در آنجا دیده میشود. 🌟 این آیه به دو مرحله از مراحل اهدای این نعمت آسمانی به انسانها و دیگر موجودات اشاره میکند: نخست، فرو فرستادن آب از آسمان در قالب باران و برف که خود دارای مراحلی شگفت‌انگیز و خواندنی است؛ دیگری، وجود ذخایر آب در لایه‌های زیرینِ زمین. 📍میدانیم که قشر رویین زمین از دو طبقه کاملاً متفاوت تشکیل شده است؛ طبقه نفوذپذیر و طبقه نفوذناپذیر. اگر تمام قشر زمین، نفوذپذیر بود، آبهای باران فوری به اعماق زمین فرو میرفت و پس از یک باران طولانی، همه جا خشک میشد و قطره‌ای آب پیدا نمیشد! از سوی دیگر اگر قشر زمین، طبقه نفوذناپذیر و همچون گل رس بود، تمام آبهای باران در سطح زمین میماند و عرصه‏ را بر انسانها و جانداران دیگر تنگ میکرد و چه بسا آبی که باید مایه حیات باشد، باعث مرگ موجودات میشد. خدای مهربان امّا قشر بالا را نفوذپذیر و قشر پایین را نفوذ‏ناپذیر قرار داده تا آبها در زمین فرو روند و در منطقه نفوذ‏ناپذیر مهار و ذخیره شوند تا بعداً از طریق چشمه‌ها، چاهها و قناتها مورد استفاده قرار گیرند؛ بی آنکه بگندند و مزاحمت یا آلودگی تولید کنند. این آب گوارايی که ما امروز از چاه عميق بيرون مي‏كشيم و با نوشيدن آن، جان تازه‏اي پيدا مي‏كنيم، ممكن است از قطرات باراني باشد كه هزاران سال قبل، از ابرها نازل شده و بي ‏آنكه فاسد شود، در اعماق زمين براي امروز ذخیره شده است. ✅ آری، کسی که جانداران روی زمین را برای زندگی آفرید و مهمترین مایه حیات آنها را آب قرار داد، پیش از آفرینش آنها، منابع بسیار مهمّی را برای ذخیره این مادّه حیاتی پديد آورد تا آب‏ها در آنها ذخيره شود. البته قسمتي از ذخيره‏هاي اين ماده حياتي به صورت برف و یخ بر فراز کوهها یا در نواحی بسیار سرد زمین چون قطبها ذخیره میشود که گاهی آب میشود و جریان مییابد و گاهی سالها و شاید قرنها بر جا میماند تا به مصلحت پروردگار و در پی تغییر حرارت جوّی، برای پاسداشت حیات در زمین، به سوی سرزمینهای دیگر جریان یابد. ... ❉@boostanemaaref🌸

•·•❉🌸🌼 #تفسیر_قرآن‌ 🌼🌸❉•·• «وَقَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ ...» #سوره‌مؤمنون، آیه ۳۳ مُترَفین؛ دشمنان درجه یک پیامبران📍 هر انسانی در زندگی خود، طعم نعمتهای خدا را چشیده است؛ نعمتهایی مانند هستی و وجود، پدر و مادر، سلامت، ثروت، قدرت و ... که ما از آنها یا بخشی از آنها برخوردار بوده و هستیم. در حقیقت این نعمتها، اسباب و وسایلی هستند که با به کارگیری صحیحشان میتوانیم به هدفی که خدا برایمان مشخّص کرده، برسیم. در واقع همین به‏کارگیری صحیح نعمتها، شکر و سپاسگزاری واقعی آنها است. 👌 البته نحوه روبه‌رو شدنِ مردم با نعمتها یکسان نیست. برخی از مردم، آنها را از خدا میدانند و در راهی که خدا خواسته، صرف میکنند؛ ولی بعضی دیگر بی آنکه بیندیشند که این نعمتها از کجا و به چه منظوری به ایشان داده شده، عمرشان را به عیش و نوش و خوشگذرانی میگذرانند. از این رو مهمترین هدف چنین افرادی، لذّتجویی در زندگی میشود که برای رسیدن بدان، به هر راه درست و نادرستی متوسّل میشوند و با هر کس و هر چیزی که در برابر این هدف قرار گیرد، مبارزه میکنند. 📍قرآن چنین افرادی را «مُترَفین» (جمع مُترَف) نامیده است. مترف، کسی است که به خوشگذرانی و لذّت‏جویی عادت کرده و نعمتهای زندگی، او را به طغیان و سرکشی واداشته است. از نظر قرآن، مترفین، بزرگترین دشمنان پیامبران بوده و هستند که به سبب همین طغیان و سرمستی که نتیجه نعمتهای فراوانی الهی است، دوزخی خواهند شد. آری، دعوت پیامبران، به خودخواهی‌های این افراد پایان میداد و منافع نامشروعشان را به خطر میانداخت و اقشار ضعیف جامعه را از چنگال آنان نجات میداد؛ از این رو آنان از ابتدا در صف نخست دشمنی با پیامبران قرار داشتند و با انواع حیله‌ها تلاش میکردند توده‏ی مردم را بر ضد پیامبران بشورانند. امروزه نیز فساد جوامع بشری از همین مترفینِ مست و مغرور سرچشمه میگیرد که عامل گمراهی دیگران نیز هستند. بررسی تاریخ گذشتگان و وضعیت فعلی جهان به خوبی نشان میدهد که سرنخ تمام جنگها و خونریزیها و جنایات و مراکز فساد و فحشا و انحرافات به دست همین گروه بوده و هست و به ‏همين ‏سبب، قرآن پیش از هر چیز، بر این گروه انگشت گذاشته است. 🌼 پیشوایان معصوم ما نیز علاوه بر توصیه ما به شکر نعمتها و غافل نشدن از خدا، سفارش کرده‏اند که حتّی با مترفین نشست و برخاست هم نکنیم. در روایتی از پیامبر گرامی اسلام میخوانیم که آن حضـرت چند چیز را مایه مرده‌دلی و از بین رفتن قدرت تشخیص حق و باطل دانسته که یکی از آنها نشست و برخاست با «مردگان» است. برخی از اصحاب آن حضرت، پس از شنیدن این جمله تعجّب کردند و پرسیدند: «ای پیامبر خدا، منظور شما از مردگان چه کسانی هستند؟» پیامبر فرمود: «هر ثروتمندِ مترَفی [که ثروتش او را به طغیان و سرکشی واداشته است].» ❉@boostanemaaref🌸

•·•❉🌸🌼 #تفسیر_قرآن‌ 🌼🌸❉•·• «فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ زُبُرًا کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ» #سوره‌مؤمنون، آیه ۵۳ هر گروهی به آنچه نزد خود دارد، خوشحال است📍 یکی از صفات و ویژگیهای ناپسند که میتواند مانع فهم حقیقت شود، «تعصّب جاهلانه» است؛ یعنی پافشاری بر عقیده نادرستی که هیچ دلیل علمی و عقلی آن را تأیید نمیکند و تنها به‏ سبب خو گرفتن با آن و وجود آن در آیین و رسوم نیاکان یا علاقه افراطی، از آن پیروی میشود. بر اساس آیات قرآن، تمام پیامبران با این خصلت بد در میانِ مردمِ زمانشان مواجه بودند؛ چنانکه در آیه ۲۳ سوره زخرف میخوانیم: «پیش از تو نیز در هیچ شهری، پیامبر هشداردهنده‌ای را نفرستادیم مگر اینکه ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند: ما پدران خود را بر آیینی یافتیم و راه آنان را پیش میگیریم.» آیه مورد بحث نیز به همین حقیقت مهم روانی و اجتماعی اشاره میکند. آری، تعصّب جاهلانه احزاب و گروهها باعث میشود که هر یک، راه و آیینی را برای خود برگزینند و دریچه‌های مغز خود را به روی هر سخن دیگر ببندند و اجازه ندهند شعاع تازه‌ای به مغزشان بتابد و حقیقتی را بر آنان روشن کند. این حالت که از خودخواهی و خودبینی و خودپسندی سرچشمه میگیرد، بزرگترین دشمن تبیین حقایق و رسیدن به اتحاد و وحدت امّتهاست. ❌ این خوشحال بودن به راه و رسم خویش و احساس تنفّر و بیگانگی از هر چه غیر آن است، گاه به جایی میرسد که اگر انسان سخنی برخلاف راه و رسم خویش بشنود، انگشت در گوش میگذارد و جامه بر سر میکشد و پا به فرار میگذارد تا مبادا بر خلاف آنچه با آن خو گرفته، حقیقتی برایش روشن شود. 🔸 قرآن کریم از قول حضرت نوح بیان میکند: «خدایا، من هر زمان که آنها را دعوت کردم که [ایمان بیاورند] و تو آنها را بیامرزی، انگشتان خویش را در گوشهایشان قرار دادند و لباسهایشان را بر خود پیچیدند و بر مخالفتشان پافشاری کردند و به شدّت تکبر ورزیدند.» پیشوایان دین نیز ما را از این اخلاق زشت بازداشته‌اند و برای آن، آثار و عواقب بسیار بدی برشمرده‌اند. در حدیثی از پیامبر میخوانیم: «هر کس تعصّب جاهلانه ورزد یا برایش تعصّب ورزند، پیوندش با ایمان قطع میشود.» ❉@boostanemaaref🌸

•·•❉🌸🌼 #تفسیر_قرآن‌ 🌼🌸❉•·• «وَالَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ» #سوره‌مؤمنون، آیه ۶۰ غرور، ممنوع!❌ خداوند در آیات ۵۷ تا ۶۱ این سوره، برخی از ویژگیهای نیکو و پسندیده دوستان خود را بیان فرموده است. این آیه به یکی از آن صفات خوب اشاره میکند؛ صفتی‏که انسانهای بزرگ با داشتن آن، هیچگاه در چاه خودپسندی و غرور نمی‌افتند و همیشه تلاش میکنند وضعیت خود را همواره بهبود بخشند. 🌟 بر اساس این آیه و سه آیه پیش، افراد خداترس، باایمان و یکتاپرست، نهایت سعی و تلاش خود را برای انجام کارهای خوب و نیکو به کار میبرند؛ نماز میخوانند، روزه میگیرند، واجبات مالیشان را ادا میکنند، حج میروند، جهاد میکنند و ... ؛ 👌 ولی هیچگاه به کارهایشان مغرور نمیشوند و همیشه نگران این هستند که سرانجام به پیشگاه پروردگارشان باز میگردند و باید در برابر فرمانروای مطلق هستی بایستند و در مورد رفتارشان پاسخ گو باشند. آنان نگرانند که مبادا اخلاص کافی در کارهایشان نداشته باشند؛ مبادا کارهایشان به علت ریا و خودنمایی مقبول واقع نشود؛ مبادا گناهانی از آنان سر زده باشد که تأثیر کارهای خوبشان را از بین برده باشد؛ از همه بالاتر اینکه آنان هر قدر هم کار خوب انجام داده باشند، آن را در برابر عظمت خدا، هیچ میدانند و کارهای خود را در برابر خدای نامحدود، چیزی نمیشمارند. رفتار و گفتارِ برترین انسانهایی که بر زمین گام نهاده‌اند، به خوبی نشان میدهد که آن افراد نیکوکار ـ که در لحظه لحظه زندگیشان، خوبی و نیکی ثبت شده ـ چگونه کارهای خود را کوچک میشمردند و خویشتن را در برابر خدا، ناچیز و دست خالی می‏پنداشتند. 🌼 در روایتی از پیامبر اکرم میخوانیم که به خدا عرضه داشت: «آنطور که شایسته توست، تو را نپرستیدیم.» یا از پیشوای پرهیزکاران علی نقل شده که با گریه و زاری میفرمود: «آه و افسوس از کم بودن توشه و طولانی بودن سفر (آخرت).» آری، مغرور شدن به کارهای خوب، یکی از بزرگترین دامهای شیطان است؛ زیرا آن دشمن درجه یک انسانها، با بزرگ جلوه دادن کارهای خوب و کوچک نشان دادن گناهان در چشم آدمی، او را از خدا طلبکار میکند و از اصلاح خویش و رشد و پیشرفت باز میدارد. در حدیثی از پیامبر میخوانیم که زمانی حضرت موسی با ابلیس روبه‌رو شد و سخنانی بین آن دو ردّ و بدل گشت؛ از جمله اینکه موسی از او پرسید: «مرا از گناهی آگاه کن که اگر آدمیزاد دچار آن شود، تو بر او مسلّط میشوی؟» او گفت: هنگامی که به خود مغرور شود و کارهای خوبش را زیاد شمارد و گناهانش در چشمش کوچک به نظر رسد [بر او مسلّط میشوم].» ...❌ ❉@boostanemaaref🌸

•·•❉🌸🌼 #تفسیر_قرآن‌ 🌼🌸❉•·• «وَهُوَ الَّذِی أَنْشَأَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالأبْصَارَ وَالأفْئِدَةَ قَلِیلا مَا تَشْکُرُونَ» #سوره‌مؤمنون، آیه ۷۸ سه نعمت بزرگ🌟🌟🌟 اگر برای چند دقیقه چشمان خود را ببندیم و گوشهایمان را بگیریم و در حالی که نه چیزی را میبینیم و نه میشنویم، به کارهای روزانه‌مان ادامه دهیم، ما در این لحظات، دنیای تاریک و ساکتی را تجربه میکنیم، از اتّفاقات اطرافمان ناآگاه میمانیم، تغییرات محیط اطرافمان را نمیبینیم و خلاصه، در جهانِ بیخبری به سر میبریم! 🔸 به‏ راستی یکی از تفاوتهای مهم ما با گیاهان و جمادات، داشتن گوش و چشم است. ما با چشمهایمان، جهان را میبینیم و از مناظر زیبای آن لذّت میبریم. چهره‌ها و اشکال گوناگون را از یکدیگر تشخیص میدهیم. همچنین با گوشهایمان صداهای متفاوت را میشنویم؛ از بسیاری از خطرات آگاه میشویم و از همه مهمتر، میتوانیم سخنان انسانهای دیگر را بشنویم و با آنان سخن بگوییم. 👌امّا فراتر از اینها، ما قدرتی داریم که دیگر جانداران از آن بی‌بهره‌اند؛ آن نیروی ارزشمند، قدرت اندیشه است که به انسانها کمک میکند مسائل را تجزیه و تحلیل کنند، از چند مطلب به‌هم‌پیوسته نتیجه بگیرند، رازها و رمزهای جهان را کشف کنند و به اختراعات مهم دست یابند. در واقع، قدرت شنوایی و بینایی، ابزار ما برای شناخت جهان مادّی‌اند، و قدرت عقل و اندیشه، ابزار ما برای تجزیه و تحلیلِ یافته‌هایمان از راه چشم و گوش. همچنین مسائل ذهنی محض نیز با عقل بررسی میشود؛ مسائلی مانند ریاضیات و فلسفه. به هر حال، این سه نیرو، یعنی دیدن، شنیدن و اندیشیدن، سه نعمت بسیار بزرگ خدا به ما انسانهاست که به زندگیِ انسانیِ ما معنا و مفهوم بخشیده است. 🌟 خدای مهربان در این آیه به بندگانش این سه نعمت مهم را یادآوری فرموده، از آنان گله میکند که چرا شکر این نعمتها را بسیار اندک به جا می‌آورند. البتّه شکر، مراحل متعددی دارد که آسانترین آنها، مرحله زبانی، و والاترین آنها، مرحله عملی است؛ یعنی انسان در عمل، نعمتهای خدا را در مسیری به کار بندد که خدا میپسندد و برای آن، چنین نعمتی را به انسان بخشیده است. به‏ راستی، شکر نعمت گوش و چشم و دل چیست و این نعمتها چه حقّی بر انسان دارند؟ آیا اگر ما پنجره چشم را به هر صحنه‌ای بگشاییم و دریچه گوش را به هر صدایی باز کنیم و هر دزد و راهزنی را به خانه قلبمان راه دهیم، به این نعمتهای مهم کم‌لطفی نکرده‌ایم؟ 💚 پیشوای چهارم ما فرموده است: «حق گوش این است که آن را پاک نگاه داری و راهی به دل و جانت قرار دهی که فقط سخنان خوب از آن عبور کند تا بدین ‏وسیله در قلبت خوبی ایجاد کنی یا خلق‌وخوی پسندیده‌ای به‏ دست آوری؛ زیرا گوش، دریچه‌ای است که سخن از راه آن به دل میرسد و با آن، انواع و اقسام معانی خوب و بد به آن راه مییابد ... امّا حق چشم این است که از آنچه بر تو حلال نیست، آن را بپوشانی و آن را از این سو و آن سو نگریستن بازداری؛ مگر اینکه به جایی باشد که عبرتی در آن وجود داشته باشد که باید با چشم به آن بنگری و از روی علم و آگاهی از آن بهره گیری؛ زیرا چشم، دریچه عبرت‌آموزی است.» ❉@boostanemaaref🌸

•·•❉🌸🌼 #تفسیر_قرآن‌ 🌼🌸❉•·• «لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ ۚ كَلَّا ۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا ۖ وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ» #سوره‌مؤمنون، آیه ۱۰۰ جهانی در میان دو جهان 💢 هم‌اکنون ما مشغول تجربه زندگی در جهانی به نام «دنیا» هستیم و برایمان روشن است که پس از چند دهه، زندگی دنیایی ما به پایان میرسد. از طرف دیگر، پیامبران از سوی خدا به ما گفته‌اند که در زمان مشخّصی که تنها خدا از آن باخبر است، عمر دنیا به پایان میرسد و جهان دیگری به نام «آخرت» به وجود می‌آید که در آن، همه انسانها دوباره زنده میشوند و به پاداش و کیفر اعمال خود میرسند. امّا پس از مرگِ جسم انسانها در دنیا تا زمانی که قیامت برپا میشود، چه اتّفاقی برای ارواحشان میافتد و در کجا به سر میبرند؟ 🌟 از آیات قرآن و روایات معصومان فهمیده میشود که ارواح انسانها پس از مرگ، وارد عالمی به نام «برزخ» میشوند و تا قیامت که دوباره به بدنها باز میگردند، در آن عالم میمانند. واژه برزخ به معنای چیزی است که در میان دو چیز دیگر قرار گیرد. به‏ همین ‏علت، به عالمی که در میان دنیا و آخرت قرار گرفته، برزخ گفته میشود. بر اساس آیات قرآن و روایات معصومین، ارواح انسانها در برزخ، بر اساس داشتن ایمان و کارهای شایسته یا نداشتن آنها پاداش یا کیفر میبینند. در حدیثی از امام سجاد میخوانیم: «قبر، باغی از باغهای بهشت یا گودالی از گودالهای دوزخ است.» باید توجّه داشت که منظور از «قبر» در این حدیث و احادیث مشابه آن، عالم برزخ است؛ زیرا محیط ظاهری قبر، مربوط به دنیا و جایگاه جسم بیجان مردم است. 🌼 بر اساس روایت دیگری از پیامبر اسلام، در هنگام جان دادن انسان باایمان، شمار زیادی از فرشتگان زیباروی خدا با پارچه‌های بهشتی زیبا و معطّر نزد او می‌آیند و فرشته مرگ، جان او را با احترام و تشریفات خاصّی میگیرد و به آسمانهای ملکوت میبرد و فرشتگان هر آسمان به او درود و سلام میفرستند و او را بدرقه میکنند. هنگامی که به آسمان هفتم میرسد، مورد لطف خاص خدا قرار میگیرد و آنگاه دوباره با عزّت و احترام به عالم قبر و برزخ بازگردانده میشود. در این هنگام، دو فرشته نزد او می‌آیند و از اعتقادات او در باره خدا، دین، پیامبر و کتاب آسمانی‌اش سؤال میکنند و پس از پاسخ او به این سؤالات، دری از درهای بهشت برایش باز میشود و اعمال شایسته او به صورت شخص زیبارویی در می‌آید و همراه او خواهد بود و او آنقدر از نعمتهای بهشتِ برزخی‌اش خوشحال میشود که آرزو میکند هر چه زودتر قیامت برپا شود و او به پاداش اصلی و نهایی خود برسد. 📛 در مقابل امّا هنگامی که مرگ یکی از دشمنان خدا فرا میرسد، فرشتگانی سیاه‌رو به استقبال او می‌آیند و فرشته مرگ با خشونت تمام، جان او را میگیرد و در پارچه‌های بدبو و متعفّنی قرار میدهد و به سوی آسمان میبرد؛ ولی هنگامی که به آسمان اوّل میرسد، درهای آسمان به روی او باز نمیشود و از سوی خدا مورد عتاب و سرزنش قرار میگیرد. از این رو، روحش را با خواری و ذلّت به عالم قبر و برزخش میافکنند و در آنجا دری از دوزخ به رویش میگشایند، و کارهای ناشایستش به صورت شخصی زشت‌رو در می‌آید و تا قیامت همراه او میماند و او آنقدر از این وضعیّت در رنج و عذاب خواهد بود که آرزو میکند که ای‌کاش قیامت هیچ‌گاه برپا نشود! ❉@boostanemaaref🌸

•·•❉🌸🌼 #تفسیر_قرآن‌ 🌼🌸❉•·• «قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلا قَلِیلا لَوْ أَنَّکُمْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ...» #سوره‌مؤمنون، آیات ۱۱۴و ۱۱۵ زندگی دنیا؛ کوتاه و هدفدار👌 جهان آفرینش، از نظر عظمت و نظم، بسيار وسیع و پرشکوه و اعجاب‌انگیز است. اسرار این جهان به قدری است که دانشمندانِ بزرگ معترف‌اند تمام معلومات بشـر در برابر آن، همچون قطره‌ای از دریاست. هر یک از کهکشانهای بزرگ این جهان، میلیاردها ستاره دارد و شمار کهکشانها و فاصله‌های آنها آنقدر زیاد است که حتّی محاسبه آن با سرعت حرکت نور ـ که سیصدهزار کیلومتر را در یک ثانیه طی میکند ـ شگفت‌آور است. نظم و دقّتی که در ساختمان کوچکترین واحد این جهان به کار رفته، همانند نظم و دقّتی است که در ساختمان عظیمترین واحدهای آن دیده میشود. در این میان ـ آنقدر که ما میشناسیم ـ انسان، کاملترین موجودی است که پا به عرصه گیتی نهاده است. از سوی دیگر، این عالیترین موجود، نسبت به عمر دنیا، عمر بسیار کوتاهی دارد و در این مدّت کوتاه نیز با انواع ناراحتیها و مشکلات دست و پنجه نرم میکند. 🌼 در حدیثی از پیامبر اکرم نقل شده که وقتی فرشته مرگ برای گرفتن جان حضـرت نوح نزدش آمد، گفت: «ای نوح، ای مسن‌ترین پیامبران، ای کسی که عمر بسیار طولانی داشتی، ای کسی که دعایت مستجاب میشد، گذر عمر در دنیا را چگونه دیدی؟» حضرت نوح فرمود: «مانند کسی که برایش خانه‌ای بنا کردند که دو در دارد و او از یکی داخل شده و از دیگری خارج شده است!» 📍با وجود این آیا میتوان باور کرد که هدف از خلقت دنیا و این اُعجوبه آفریدگان که نامش انسان است، همین باشد که چند روزی در این جهان بیاید، این دورانهای سه‌گانه را با رنجها و مشکلاتش طی کند؟! به راستی اگر چنین باشد، آیا آفرینش جهان، کار بیهوده‌ای نبوده است؟ آیا هیچ فرد عاقلی این‌همه تشکیلات عظیم را برای هدفی به این کوچکی برقرار میکند؟ فرض کنید که نسل انسانها میلیونها سال در این دنیا بمانند و یکی پس از دیگری بیایند و بروند، و علوم مادّی آنقدر پیشرفت کند که بهترین تغذیه و لباس و مسکن و بالاترین حدّ رفاه و آسایش و سرگرمی برای بشر فراهم شود، آیا این خوردن و نوشیدن و خوابیدن و بیدار شدن و لذّت بردنِ محدود و پایان‌پذیر، ارزش این را دارد که هدف خلقتِ این جهان پهناور باشد؟ حقیقت این است که بررسی و مطالعه جهان هستی ـ با همه پهناوری و بزرگی‌اش ـ چنین نتیجه میدهد که این جهان، مقدمه‌ای برای جهانی بزرگتر گسترده‌تر و جاودانی است. تنها قبول وجود چنان جهانی است که میتواند به زندگی ما معنا و مفهوم بخشد و آن را از هیچی و پوچی درآورد. در روایتی آموزنده میخوانیم که شخصی به امام صادق عرض کرد: «ما برای هدف عجیب و غریبی آفریده شده‌ایم!» حضرت فرمود: «منظورت چیست؟» او عرض کرد: «ما برای نابود شدن آفریده شده‌ایم.» امام فرمود: «این حرف را نزن؛ ما برای زندگی همیشگی آفریده شده‌ایم. چگونه بهشتی که پایان نمیپذیرد و آتشی که خاموش نمیشود، از بین میرود؟ [ما نابود نمیشویم؛] بلکه از سرایی به سرای دیگر منتقل میشویم.» ❉@boostanemaaref🌸

•·•❉🌸🌼 #تفسیر_قرآن‌ 🌼🌸❉•·• «قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلا قَلِیلا لَوْ أَنَّکُمْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ...» #سوره‌مؤمنون، آیات ۱۱۴و ۱۱۵ زندگی دنیا؛ کوتاه و هدفدار👌 جهان آفرینش، از نظر عظمت و نظم، بسيار وسیع و پرشکوه و اعجاب‌انگیز است. اسرار این جهان به قدری است که دانشمندانِ بزرگ معترف‌اند تمام معلومات بشـر در برابر آن، همچون قطره‌ای از دریاست. هر یک از کهکشانهای بزرگ این جهان، میلیاردها ستاره دارد و شمار کهکشانها و فاصله‌های آنها آنقدر زیاد است که حتّی محاسبه آن با سرعت حرکت نور ـ که سیصدهزار کیلومتر را در یک ثانیه طی میکند ـ شگفت‌آور است. نظم و دقّتی که در ساختمان کوچکترین واحد این جهان به کار رفته، همانند نظم و دقّتی است که در ساختمان عظیمترین واحدهای آن دیده میشود. در این میان ـ آنقدر که ما میشناسیم ـ انسان، کاملترین موجودی است که پا به عرصه گیتی نهاده است. از سوی دیگر، این عالیترین موجود، نسبت به عمر دنیا، عمر بسیار کوتاهی دارد و در این مدّت کوتاه نیز با انواع ناراحتیها و مشکلات دست و پنجه نرم میکند. 🌼 در حدیثی از پیامبر اکرم نقل شده که وقتی فرشته مرگ برای گرفتن جان حضـرت نوح نزدش آمد، گفت: «ای نوح، ای مسن‌ترین پیامبران، ای کسی که عمر بسیار طولانی داشتی، ای کسی که دعایت مستجاب میشد، گذر عمر در دنیا را چگونه دیدی؟» حضرت نوح فرمود: «مانند کسی که برایش خانه‌ای بنا کردند که دو در دارد و او از یکی داخل شده و از دیگری خارج شده است!» 📍با وجود این آیا میتوان باور کرد که هدف از خلقت دنیا و این اُعجوبه آفریدگان که نامش انسان است، همین باشد که چند روزی در این جهان بیاید، این دورانهای سه‌گانه را با رنجها و مشکلاتش طی کند؟! به راستی اگر چنین باشد، آیا آفرینش جهان، کار بیهوده‌ای نبوده است؟ آیا هیچ فرد عاقلی این‌همه تشکیلات عظیم را برای هدفی به این کوچکی برقرار میکند؟ فرض کنید که نسل انسانها میلیونها سال در این دنیا بمانند و یکی پس از دیگری بیایند و بروند، و علوم مادّی آنقدر پیشرفت کند که بهترین تغذیه و لباس و مسکن و بالاترین حدّ رفاه و آسایش و سرگرمی برای بشر فراهم شود، آیا این خوردن و نوشیدن و خوابیدن و بیدار شدن و لذّت بردنِ محدود و پایان‌پذیر، ارزش این را دارد که هدف خلقتِ این جهان پهناور باشد؟ حقیقت این است که بررسی و مطالعه جهان هستی ـ با همه پهناوری و بزرگی‌اش ـ چنین نتیجه میدهد که این جهان، مقدمه‌ای برای جهانی بزرگتر گسترده‌تر و جاودانی است. تنها قبول وجود چنان جهانی است که میتواند به زندگی ما معنا و مفهوم بخشد و آن را از هیچی و پوچی درآورد. در روایتی آموزنده میخوانیم که شخصی به امام صادق عرض کرد: «ما برای هدف عجیب و غریبی آفریده شده‌ایم!» حضرت فرمود: «منظورت چیست؟» او عرض کرد: «ما برای نابود شدن آفریده شده‌ایم.» امام فرمود: «این حرف را نزن؛ ما برای زندگی همیشگی آفریده شده‌ایم. چگونه بهشتی که پایان نمیپذیرد و آتشی که خاموش نمیشود، از بین میرود؟ [ما نابود نمیشویم؛] بلکه از سرایی به سرای دیگر منتقل میشویم.» ❉@boostanemaaref🌸