گرفته درد ز چشمم دوباره خواب گران را مرور می‌کنم امشب غم تمام جهان را غم #عراق و #یمن را که شعله‌شعله در آتش غم #دمشق پریشان و #غزّه ‌ی نگران را دلارهای یهودی، ریال‌های سعودی ببین که برده به غارت چگونه امن و امان را چه کودکان یتیمی که مانده بی‌سر و سامان چه مادران غریبی که برگ‌ریزِ خزان را... صدای ناله و شیون زِ هر کرانه بلند است چگونه خواب ربوده‌ست چشم آدمیان را؟ جهان اگر چه کویر سکوت و بهت و تماشاست در این دیار ببین رودهای در جریان را ببین شکوه و شهامت چگونه ریشه دوانده ببین قیامت قد هزار سرو روان را ببین که عشق حسینی و آرمان #خمینی چگونه باز به میدان کشانده پیر و جوان را درود بر شرف و عزت جوانِ دلیری که در هوای #حرم نذر می‌کند سر و جان را چگونه دم بزنم از #مدافع_حرم عشق چگونه وصف کنم آن حماسه‌های عیان را سلام ما به #خلیلی و #صابری و #علی_دوست به غیرت #همدانی که خیره کرده جهان را سلام ما به #عزیزی و #باغبانی و #عطری چه عاشقانه برانگیختند رشک جنان را درود بر #تقوی، #شاطری و #فاطمی_اطهر که خوانده‌اند «أ وَفَیتُ» به‌لب امام زمان را سلام بر سر #اسکندری که بر سر نیزه گرفت از دل هر بی‌قرار تاب و توان را «سری به نیزه بلند است در برابر زینب» خدا کند که نبیند رقیه زخم سِنان را سری که بر سر نیزه رهاست عطر صدایش وَ غرق نور خدا می‌کند کران به کران را و «أی منقلبٍ» می‌رسد به گوش دوباره دمی نمی‌برم از یاد #شمرهای_زمان را... [يوسف رحيمي] #شعر_مقاومت @boreshha