به نام او کوتاه و مختصر اینکه ممکن است فردی دلداده به قرآن باشد اما در عمل انحرافاتی هم داشته باشد. این شخص اگر اقدام به #چاپ_قرآن کند همه مدحش می کنند که چه کار خوبی کرده که به حرف دلش گوش کرده. اما درباره حکومت ها مطلب فرق می کند. حکومتی مثل حکومت شاه که آرزویش نابودی اسلام بوده و در عمل هم از هیچ خباثتی علیه اسلام و مسلمین کوتاهی نکرده، وقتی اقدام به چاپ قرآن می کند، می خواهد با کمک تیم رسانه ای خودش، مردم را به #اشتباه_محاسباتی بیاندازد. می خواهد مردم را به اینجا برساند که "دعوای خمینی و محمد رضا دعوای شخصی است". هر دو دلداده و مبلغ اسلامند منتها با دو روش. یا حتی بالاتر از این " درد خمینی رسیدن به حکومت است و اسلام بهانه". این تفکر بسیار خطرناک است و باعث حق نمایی باطل و باطل نمایی حق می شود و باعث می شود مسلمانان در دو گروه مقابل هم صف آرایی کنند و این همان هدم اسلام است. صدام یک جایی گفته بود به این مضمون که " در این جنگ شیعیان عراق با شیعیان ایران می جنگند و همدیگر را می گشند و این به نفع ماست". حاکمان سعودی همیشه پشت چهره خادم الحرمین خود واقعی شان را مخفی می کنند و در عمل می توانند داعشی را درست کنند که به قتل مسلمانان و تخریب و تضعیف جامعه اسلامی کمر ببندد. نمونه بسیار واضح این خباثت، قرآن به نیزه کردن معاویه در جنگ صفین بود که نگذاشت حضرت علی (ع) معاویه را از میان بردارد که اگر چنین شده بود مظلومیت های بعدی اهل بیت ع و غربت اسلام و حتی غیبت حضرت صاحب (عج) پیش نمی آمد. صاحبان باور "اسلام خواهی معاویه"، صلح صفین و جنگ نهروان را بر علی ع تحمیل کردند که از نتایج آن شهادت قرآن مجسم در محراب عبادت و مصالحه غریبانه امام حسن (ع) بود و بلکه شهادت امام حسین (ع) هم محصول همین نگاه "اسلام خواهی یزید" می باشد. قس علی هذا فعلل و تفعلل.