#آقاجون_نجفی و اعتقاد به جبر! دَخَلْتُ عَلَی عَلِیِّ بْنِ مُوسَی الرِّضَا علیهما السلام بِمَرْوَ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ رُوِیَ لَنَا عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنَ مُحَمَّدٍ علیهما السلام أَنَّهُ قَالَ لَا جَبْرَ وَ لَا تَفْوِیضَ (بَلْ) أَمْرٌ بَیْنَ أَمْرَیْنِ فَمَا مَعْنَاهُ فَقَالَ مَنْ زَعَمَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَفْعَلُ أَفْعَالَنَا ثُمَّ یُعَذِّبُنَا عَلَیْهَا فَقَدْ قَالَ بِالْجَبْرِ وَ مَنْ زَعَمَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَوَّضَ أَمْرَ الْخَلْقِ وَ الرِّزْقِ إِلَی حُجَجِهِ علیهم السلام فَقَدْ قَالَ بِالتَّفْوِیضِ وَ الْقَائِلُ بِالْجَبْرِ کَافِرٌ وَ الْقَائِلُ بِالتَّفْوِیضِ مُشْرِکٌ الْخَبَرَ . فرمودند: هر کس گمان کند که خداوند عزّ و جلّ کارهای ما را انجام می‌دهد، و بعد هم ما را به خاطر همان کارها عذاب می‌کند، معتقد به جبر شده است، و هر کسی که معتقد به جبر است کافر. 📚 بحارالانوار جلد ۲۵، صفحه ۳۲۸ #غلات #مفوضه #تفویض #آقاجون_نجفی @BotShenasi

سید احمد نجفی معروف به #آقاجون_نجفی و وحدت وجود! مسلمان گر بدانستی که بت چیست؟ یقین کردی که دین در بت پرستی است. مطلبی که در گذشته ارائه داده بودیم. #نجفی #سیداحمد_نجفی #تصوف #صوفیه @BotShenasi

🎙 سید احمد نجفی معروف به #آقاجون_نجفی : من خدام! متاسفانه این شخص که مراد خیلی افراد است، با مبانی اهل بیت علیهم السلام هزاران کیلومتر فاصله دارد! چگونه دلداده شخصی شده اند که توحیدش را از دشمنان اهل بیت علیهم السلام می گیرند! #صوفیه #تصوف #آقاجون_نجفی #سیداحمد_نجفی @BotShenasi

معرفت اصول دین واجب عینی معرفت و شناخت اصول دین اعم از توحید، عدل، نبوت، امامت و معاد مانند نمازهای یومیّه واجب عینی است. یعنی بر تک تک مکلفین واجب است که از راه تحقیق به اصول دین معرفت و شناخت پیدا کنند. دلیل این مطلب آن است که شناخت و معرفت دینی امری شخصی است؛ یعنی بر هر شخصی از اشخاص مکلف واجب است که اصول دین را بشناسد و به آن معرفت پیدا کند. 📚شرح باب حادی عشر علامه حلی @botshenasi

جناب احمدی اصفهانی : هو علی یعنی چه؟ فارسی معنی کن منظورت چیست؟ این اعمال باطل است! امیرالمومنین علیه السلام عبد خداوند است. #هو_کشیدن #تصوف #صوفیه @BotShenasi

💡نظر مبارک شیخ الاسلام کلینی رحمه الله حول خلق ارواح و اجسام ▪️مرحوم کلینی در باب توضیح روایات "اعرفوا الله بالله" میفرمایند: هنگامی که اثبات شد عالم مخلوقیست که خالقی دارد دیگر خالق لامن شیئ این جواهر و اعیان از سنخ ایشان نیست و همین خالقیت اوست که دلیل نفی تشبیه است زیرا اگر از سنخ شیئ مقدرای بود و حادث دیگر مقوله خلق از این ممکن منتفی بود. لذا از همین خالقیت و احداث او ما کسب معرفت میکنیم که محدث الاجسام دیگر من الاجسام نیست بلکه غیر الاجسام است و این عدم سنخیت طریقیست به نفی التشبیه بین خالق و المخلوق که تنزیهاً تنها حالت معرفت به رب العزة را تحصیل مینماییم که خالق لا من شیئ اشیاء از سنخ ایشان نیست بلکه تشبیهش با غیر در او منتفیست. ▪️سپس تصریح میفرمایند: هیچ چیز غیر الله در خلق اشیاء سببیت و واسطیت فاعلیه ندارد و خداوند است که در خلق لامن شیئ جمیع اشیاء متفرد و واحد است و هیچ موجودی ماسوای او این قدرت را ندارند (حتی معصومین ما سلام الله علیهم که جملگی از حوادث و ممکناتند) مع الاسف غلات حتی مرحوم کلینی را هم لعن کرده و امثال صدوق و طوسی را کافر و دزد و معتزلی خطاب میکنند #غلات @botShenasi @Arshvetashih

💡 استفتاء از مرجع عالیقدر حضرت آیت الله صافی گلپایگانی حفظه الله ▪️س- آيا اشعار خودمانى كه با الفاظ و عبارات خودمانى و زبان عاميانه براى اهلبيت- عليهم السّلام- مى گويند، صحيح است، يا نه؟ ✅ ج- چنان چه توهين آميز و دون شأن مقامات رفيع آن بزرگواران نباشد، اشكال ندارد. هر چه در سرودن شعر، ادب و حفظ حريم مقام آن بزرگواران رعايت شود، سزاوار است و بايد اشعار در مدايح و مصايب اهل بيت عليهم السّلام- شيوا و رسا بوده و مضامين آن موجب رشد فكرى و اعتلاى معارف دينى و اخلاقى باشد و شاعر، خواننده شعر و مدّاح، همه متعهّد باشند و غرض آنان بسط و نشر معارف اسلامى و بيدارى فطرت پاك انسانى باشد، و از روش هاى اهل بدع و صوفيانه و مجالس وجد و سماع آنها منزّه باشد. البتّه مراتب اشعار و درجات مضامين آنها بر حسب اختلاف سليقه‌ها و ذوق‌ها و معرفت اشخاص و محدوده اطّلاعات آنها تفاوت بسيار دارد. در ارتباط با اين موضوع، مناظره «سيّد حميرى»، آن شاعر بسيار مشهور و تواناى اهل بيت عليهم السّلام-، با «جعفر بن عمان الطائى» بسيار جالب است. «سيّد حميرى» به «جعفر» مى گويد: واى بر تو! آيا درباره آل محمّد- عليهم السّلام- مى گويى: ما بال بيتكم يخرب سقفه وثيابكم من ارذل الاثواب جعفر پرسيد: چه عيبى در اين شعر است؟! 🔎 سيّد گفت: وقتى نمى توانى نيكو مدح بگويى، ساكت باش! آيا آل محمّد- عليهم السّلام- به اين كه: «سقف خانه هايشان خراب، و لباسشان از پست ترين لباس هاست وصف مى شوند؟ ولى من تو را معذور مى دارم؛ كه اين متقضاى علم و طبع محدود توست. من در مدح آنها قصيده اى گفته‌ام كه اين نقص شعر تو را به آن محو كرده ام: اقسم بالله وآلائه والمرء عمّا قاله مسئول ان علىّ بن ابى طالب على التقى والبّر مجبول اين گونه در مدح آل محمّد- عليهم السّلام- گفته مى شود، و شعر تو براى صاحبان انديشه پايين و ضعيف، مناسب است. «جعفر طائى»، «سيد حميرى» را بوسيد، و گفت: «انت والله الرّاس يا ابا هاشم و نحن الاذناب ». ▪️اجمالا آن چه لازم الرّعايه است، اين است كه بايد مدح، با شؤون آن بزرگواران- كه كتاب و سنّت بر آن دلالت دارد- مناسب باشد، و هم چنان كه «سيّد حميرى» گفته است، دون شأن، شرف، كمالات روحى و مقامات معنوى آنها نباشد؛ و از طرف ديگر از غلوّ- كه گاه شاعر و خواننده را تا مرز كفر پرت مى نمايد- پاك و مبرّا باشد. 📚 معارف دين، ج ۱، ص: ۱۱۳ #غلو #غلات #تصوف #صوفیه #استفتاء @BotShenasi  

#مقصره @BotShenasi

امام جواد علیه السلام میفرمایند: #امام_جواد

تعریف غلو و غالی 🔺غلوّ در لغت، به معنای گذشتن از حدّ و خارج شدن از حدّ اعتدال است.[1] قرآن خطاب به اهل كتاب میفرمايد: «يا اهل الكتاب لا تغلوا في دينكم و لا تقولوا علي الله الا الحق؛ [2] ای اهل كتاب! در دين خود، غلوّ (تجاوز از حد) نكنيد و درباره خدا جز سخن حق نگوييد. » 🔺و در اصطلاح، عبارت است از : ۱- بالا بردن فرد يا افرادی از مقام مخلوقيت و بنده بودن و قائل شدن به مشاركت آنها با خداوند در الوهيّت، معبوديت، خالقيت و رازقيت؛ ۲- يا اينكه معتقد به چيزی شويم كه ملازم با يكی از اين هاست؛ مثل حلول روح خدا در اين افراد؛ ۳- يا اينكه بگوييم خداوند بعد از خلق آنها امر خلقت را به آنان تفويض كرده است؛ ۴- و يا اينكه قائل شويم آنها نمرده و به آسمان عروج كرده اند. 🔺علامه مجلسی (ره) مظاهر غلوّ را در اعتقاد به امور زير دانسته است: الف) الوهيّت پيامبر و ائمه (عليهم السلام)؛ ب) شريک بودن با خداوند در معبوديت يا خالقيت و يا رازقيت؛ ج) حلول خداوند در آنها يا اتحاد خداوند با آنان؛ د) آگاهی آنان از غيب بدون وحی و الهام الهی؛ ه) اعتقاد به نبوت درباره ائمه طاهرين (علیهم السلام)؛ و) تناسخ ارواح ائمه در بدن‌های يكديگر؛ ز) عدم لزوم اطاعت خداوند و تر‌ک معصيت الهی به دليل معرفت آنان. [3]. 🔺«غالی» كسی است كه به معنای اصطلاحی و لغوی كه در بالا ذكر شد، معتقد باشد؛ مثل فرقه نصيريه كه قائل بودند علی بن ابی طالب، خداست يا الوهيّت در او حلول كرده است. [4] يا مثل فرقه منصوريه كه معتقدند امام باقر (علیه السلام) به آسمان عروج نموده است. و يا مثل فرقه جناحيه كه معتقد بودند روح خدا در حضرت آدم و پيامبران بعد از او حلول كرده است. [5]. 📚[1] تصحيح الاعتقاد، ص ۱۰۹؛ لسان العرب، ج ۱۵، ص ۱۳۳؛ الصحاح، ج ۶، ص ۲۴۴۸؛ مقاييس اللّغة، ج ۴، ص ۳۸۷؛ المصباح المنير، ج ۲، ص ۴۵۲. 📚[2] نساء (۴) آيه ۱۷۱. 📚[3] بحارالانوار، ج ۲۵، ص ۳۴۶. 📚[4] فرق ومذاهب كلامي، ص ۳۲۶. 📚[5] الفرق بين الفرق، ص ۲۳۰. @botshenasi

الْحُسَیْنُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ بُنْدَارَ عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی وَ الْیَقْطِینِیِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ قَالَ حَدَّثَنَا بَعْضُ أَصْحَابِنَا قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام زَعَمَ أَبُو هَارُونَ الْمَکْفُوفُ أَنَّکَ قُلْتَ لَهُ إِنْ کُنْتَ تُرِیدُ الْقَدِیمَ فَذَاکَ لَا یُدْرِکُهُ أَحَدٌ وَ إِنْ کُنْتَ تُرِیدُ الَّذِی خَلَقَ وَ رَزَقَ فَذَاکَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ فَقَالَ کَذَبَ عَلَیَّ عَلَیْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ مَا مِنْ خَالِقٍ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ حَقٌّ عَلَی اللَّهِ أَنْ یُذِیقَنَا الْمَوْتَ وَ الَّذِی لَا یَهْلِکُ هُوَ اللَّهُ خَالِقُ الْخَلْقِ بَارِئُ الْبَرِیَّةِ #غلات 📚رجال کشی، ص 145

مبارزه امام صادق (علیه السلام) با غلات 🔺اولين اقدام امام، هشدار دادن به شيعيان بود كه با غاليان قطع رابطه كنند؛ زيرا هرگونه ارتباطی با آنان پیامد سوئی داشت. 🔺آن حضرت خطاب به شيعيان فرمودند: «با غلات، نشست و برخاست نداشته باشيد و با آنان هم غذا نشويد و دست دوستی به سوی آنها دراز نكنيد و به مبادله فرهنگی و علمی با آنان نپردازيد. » [1]. 🔺ايشان به شيعيان سفارش می نمودند كه مواظب جوانان خويش باشند تا تحت تأثير افكار و عقايد غلات قرار نگيرند: «احذروا علی شبابكم الغلاة لا يفسدهم. الغلاّة شرّ خلق الله يصغرون عظمة الله و يدّعون الربوبيّة لعباد الله... ؛ [2] جوانان تان را از غلات دور نگاه داريد تا آنان را فاسد نكنند. غلات، بدترين خلق خدا هستند كه از عظمت خدا میكاهند و بر بندگان او اثبات الوهيّت میكنند. » 🔺ائمه اطهار (عليهم السلام) نيز در اين باره به مردم هشدار ميدادند و از «غلات» بيزاری ميجستند. 🔺امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) فرمود: خداوندا ! من از غلات بيزاری ميجويم؛ همان گونه كه عيسی بن مريم از نصاری بيزاری جست. خدايا آنان را خوار گردان و احدی از آنها را ياری مكن. [3]. 📚[1] اختيار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۵۸۶. 📚[2] امالي، ج ۲، ص ۲۶۴. 📚[3] تصحيح الاعتقاد، ص ۱۰۹؛ ر. ك: علي رباني گلپايگاني، فرق و مذاهب كلامي، ص ۳۰۷. @botshenasi

تكذيب عقايد غلات 🔺امام صادق (علیه السلام) در جهت مبارزه با غلات، عقايد آنان را انكار ميكرد و با محكوم نمودن آن، يک حركت فكری مناسب را در راستای تصحيح احاديث و عقايد شيعه به راه انداخت. 🔺بنا به نقل شهرستانی؛ «سُدَير صَيرفي» نزد امام صادق (علیه السلام) آمد و گفت: مولای من، شيعيان تان درباره شما دچار اختلاف نظر شده اند؛ گروهی ميگويند: هر چيزی كه امام برای هدايت مردم به آن احتياج دارد به گوشش گفته ميشود؛ برخی ميگويند: به او وحی ميشود؛ عده ای ميگويند: به قلبش الهام ميشود؛ گروه ديگری ميگويند: در خواب می بيند؛ و بالاخره بعضی گفته اند: از روی نوشته‌های پدرانش فتوا ميدهد؛ كدام يک از اين نظريات صحيح است؟ امام (علیه السلام) فرمود: ای سدير! هيچ كدام از اين سخنان درست نيست. ما حجّت خدا و امنای او بر برگزيدگانش هستيم و حلال و حرام را از كتاب خدا ميگيريم. [1] 🔺عيسی جرجانی ميگويد: به جعفر بن محمد (علیهما السلام) عرض كردم: آيا آنچه را كه از اين جماعت شنيده‌ام به عرض برسانم؟ فرمودند: بگو. گفتم: «فانّ طائفة منهم عَبَدوك و اتّخذوك الها من دون الله و طائفةً أُخری قالوا لك بالنّبوّة... قال: فبكی حتّی ابتُليت لحيتُهُ ثم قال: ان امكنَنَي اللّه مِن هؤلاء فلم اسفك دمائهم سفّك اللّه دم ولدی علی يديّ؛ [2] گروهی از آنان تو را به جای خدا عبادت ميكنند و گروهی ديگر نسبت پيامبری به تو ميدهند... ميگويد: همين كه امام اين مطلب را شنيد، چنان گريست كه صورت مباركش از اشک چشمش خيس شد. سپس فرمود: اگر خدا آنها را در دسترس من قرار دهد و من خون آنان را نريزم، خدا خون فرزندانم را به دست من بريزد. 🔺مهدويت امام باقر (علیه السلام) از جمله دست آويزهای غلات در عصر امام صادق (علیه السلام) بود كه حضرت آن را انكار كرد.[3] 🔺ائمه بزرگوار، اعتقاد به نبوت ائمه معصومين را كه از طرف غلات عنوان شده بود، انكار كرده اند. از امام صادق (علیه السلام) در اين زمينه نقل شده است كه فرمود: «من قال: انّا انبياء فَعَليه لعنة الله و من شكّ في ذلك فعليه لعنة اللّه؛[4] خدا لعنت كند كسانی را كه ما را پيامبران خدا ميدانند و خدا لعنت كند كسانی را كه در آن شک دارند. » 🔺يكی ديگر از عقايد افراطی غلات اين بود كه لفظ «اله» را به امام اطلاق كرده و ميگفتند: «هو الّذي في السّماء الهٌ و في الارض الهٌ، قال: هو الامام». امام صادق (علیه السلام) قائلين به اين عقيده را بدتر از مجوس و يهود و نصاری و مشركان، خواند. [5] 📚[1] حيات فكری و سياسی امامان شيعه، ص ۲۵۸. 📚[2] تاريخ جرجان، ص ۳۲۲ - ۳۲۳. 📚[3] اختيار معرفة الرجال، ص ۳۰۰. 📚[4] همان. 📚[5] همان، ص ۳۰۱. @botshenasi

💡 زیارت غدیر امام هادی علیه السلام : وَ عَلَي مَنْ سَلَّ سَيْفَهُ عَلَيْكَ وَ سَلَلْتَ سَيْفَكَ عَلَيْهِ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُنَافِقِينَ إلَي يَوْمِ الدِّين ▫️و لعنت بر كسی كه شمشير به روی تو كشيد، و تو به روی او شمشير كشيدی، از مشركان و منافقان تا روز قيامت. وَ عَلَي مَنْ رَضِيَ بِمَا سَاءَكَ وَ لَمْ يَكْرَهْهُ وَ أَغْمَضَ عَيْنَهُ وَ لَمْ يُنْكِرْ أَوْ أَعَانَ عَلَيْكَ بِيَدٍ أَوْ لِسَان. ▪️و لعنت بر آنكه خشنود شد به آنچه تو را غمگين ساخت، و غم تو را ناخوش نداشت و ديده برهم نهاد و بی‌‌تفاوت گذشت، و علّت و عاملش را انكار نكرد، يا عليه تو با دست و زبان كمك كرد. أَوْ قَعَدَ عَنْ نَصْرِكَ أَوْ خَذَلَ عَنِ الْجِهَادِ مَعَكَ أَوْ غَمَطَ فَضْلَكَ وَ جَحَدَ حَقَّك ▫️ يا از ياری‌ات دست كشيد، يا از جهاد نمودن به همراه تو كناره‌گيری كرد، يا فضل تو را كوچك شمرد، و حقّت را انكار كرد. @BotShenasi

تكفير و نفرين غلات 🔺يكی ديگر از شيوه‌های مبارزه امام صادق (علیه السلام) با غلات، تكفير و نفرين آنان بود. امام با تكفير آنان، هم عقايدشان را زير سؤال ميبرد و هم بدين وسيله خط شيعيان خود را از آنان جدا ميساخت. 🔺البته تكفير امام در دو مرحله صورت گرفت: نخست، رهبران غلات و سپس افراد ديگر را تكفير نمود. اين رويكرد امام بدان دليل بود كه رهبران غلات در گسترش فرهنگ غلوّ بسيار مؤثر بودند. از سويی، تكفير آنان موجب ميگرديد كه غلاتِ ديگر از اهداف و عقايد آنان فاصله بگيرند. 🔺در مرحله دوم، امام (علیه السلام) آن دسته از غلات را كه هدايت نمی شدند و لجوج بودند تكفير كرد. 🔺آن بزرگوار درباره «ابی الخطاب»، يكی از سران غلات فرمود: لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر «ابی الخطاب»... او كافر، فاسق و مشرک است.[1] 🔺در روايتی ديگر به بشار شعيری، يكی ديگر از سران غلات فرمود: «او شيطان پسر شيطان است و كارش به انحراف كشيدن شيعه است. »[2] 📚[1] رجال كشّی، ص ۳۴۲. 📚[2] همان، ص ۱۹۵. @botshenasi

شبهه نخست غالی فرانسوی درباره شیخ الطائفة (ره) در تصویر 2 توهین غالی فرانسوی به شیخ طوسی -رحمه الله- با هدف دفاع از محمد بن نصیر-لعنه الله- دیده می‌شود. در حالی که شیخ طوسی گزارش لواطِ محمد بن نصیر را از کتاب سعد بن عبد الله نقل کرده است (تصویر3). متن گزارش شیخ طوسی، در المقالات و الفرق و دیگر منابع متقدم بر شیخ، موجود است (تصاویر 4-6). بنابراین هیچ اتّهامی متوجّه شیخ نیست! سعد بن عبد الله نیز آن را از ابن خاقان نقل کرده که از روات امام هادی ع است (نک‍‍: الکافی، ج3، ص324). به صورت نقضی نیز پاسخ می‌دهیم: 1. وقتی نصیریان در منابعِ خود لواط، شرابخواری و انواع فسق را روا می شمرند؛ پس طبق مبنای غالی فرانسوی، این امکان وجود دارد که پدران معنوی آن‌ها مثل محمد بن نصیر نیز لواط را برای خود روا شمرده باشند. اعمال مشترک نتایج مبنای مشترک است! 2. کسی که القا می کند در دنیای احتمالات احکام بدون امام نماز به سمت کعبه همان قدر محتمل است نظر امام باشد که عدم آن (تصویر1) همان است که می‌تواند بگوید حرمت لواط و وجوب نماز همان قدر محتمل است که عدم آن! اعمال مشترک شما نتایج مبنای مشترک شما است! #احذروا_علی_شبابکم_الغلاة

نيرو سازی علیه غلات 🔺از جمله روش‌های امام صادق (علیه السلام) در برخورد با غُلات، نيرو سازی بود. امام ميدانست مبارزه جدی با اين مسئله مهم نياز به نيروسازی و تربيت افراد دارد. از اين رو به تربيت بعضی پرداخت تا مسير امام را ادامه دهند. 🔺در روايتی مستند از امام صادق (علیه السلام) آمده است كه آن حضرت با اشاره به اصحاب ابی الخطاب به مفضّل فرمود: «يا مفضّل لا تقاعدوهم و لا تواكلوهم و لا تشاربوهم و لا تصافحوهم و لا تواثروهم.[1] ای مفضّل! با غُلات نشست و برخاست نكنيد و با آنان هم غذا نشويد و دست دوستی به سوی آنان دراز نكنيد و به مبادله فرهنگی و علمی با آنان نپردازيد.» 🔺گرچه از حديث فوق، قطع رابطه مفضّل با غلات برداشت ميشود، اما امام با اين جملات در صدد فرهنگ سازی و رشد فكری ياران خود بود. شاگردان او نيز در مبارزه با غلات موفق بودند، زيرا آنان مسير امام را ادامه داده و با غاليان برخوردی جدّی داشتند. اين امر از گسترش و اشاعه فرهنگ غلو جلوگيری كرد و باعث شد فعاليت‌های غاليان كم رنگ شود. 📚[1] اختيار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۵۸۶. @botshenasi

معيار گرايی در برابر غلات 🔺امام صادق (علیه السلام) به ياران و شيعيان خود سفارش مينمود كه در شناخت اهل بيت (علیهم السلام) و معارف دينی، قرآن و سنّت پيامبر را معيار قرار دهند. هر آنچه با آنها منطبق بود بپذيرند وگرنه رد كنند. 🔺آن حضرت به شيعيان توصيه مينمود كه درباره ائمه غلوّ نكنند و ميفرمود: هر آنچه را غاليان درباره ما گفته اند واقعيت ندارد و ما آن را قبول نداريم و آنچه را كه از زبان خودمان درباره جايگاه ما شنيديد بپذيريد. 🔺امام صادق (علیه السلام) به منظور طرد افكار غاليان فرمود: «لعن اللّه من قال فينا ما لا نقوله في انفسنا و لعن اللّه من ازالنا عن العبودية للّه الذي خلقنا و اليه مأبنا و معادنا و بيده نواصينا».[1] 🔺همچنين آن حضرت به شيعيان سفارش كرد در پذيرش احاديث اهل بيت، قرآن و سنّت پيامبر را معيار قرار دهند؛ يعني آن دسته از احاديث را كه موافق قرآن و سنّت است اخذ كنند: «لا تقبلوا علينا حديثاً الا ما وافق القرآن و السنّة او تجدون معه شاهداً من احاديثنا المتقدمه... ؛[2] از ما حديثی را نپذيريد، مگر آنكه موافق با كتاب و سنّت باشد يا از ديگر احاديث ما شاهدی بر آن بيابيد. » 🔺توصيه امام (علیه السلام) بدان دليل بود كه غلات، حديث جعل ميكردند. از اين رو امام صادق (علیه السلام) خطاب به مغيرة بن سعد، يكی از سران غلات فرمود: «همانا مغيرة بن سعد كه خدايش لعنت كند، احاديث فراوانی در كتب اصحاب پدرم گنجانده (جعل كرده) كه آنها را بيان نكرده است. پس تقوا پيشه سازيد و چيزی را كه مخالف قول خدا و سنّت پيامبر است، نپذيريد. »[3] 🔺هم چنين امام صادق (علیه السلام) به ياران خود توصيه نمود كه در شناخت اصول عقايد و آموزه‌های دينی، قرآن و سنّت را معيار قرار دهند، زيرا غاليان، عقايد كاذب را ارائه ميدادند و از آن تبليغ مينمودند. در چنين فضايی بود كه امام با غلات برخورد كرد و خطاب به آنان فرمود: «توبوا الي اللّه فانّهم فسّاق كفّار مشركون؛[4] به سوی خدا برگرديد، چون شما فاسق، كافر و مشرک هستيد». 🔺و در جای ديگر فرمود: اينها (غلات) چيزهایی شنيده اند، اما حقيقت آن را درک نكرده اند، چون در شناخت حقايق دينی، نظرهای خود را مبنا قرار داده و به نيروی فكر خود توسل جسته اند،... علت اين كار، تكذيب رسول خدا و افترا بر او و جرئت بر انجام گناهان است. »[5] 🔺به كارگيری اين شيوه (ارائه معيارها) موفقيت آميز بود، زيرا موجب شد عقايد و افكار غاليان زير سؤال برود. افزون بر آن، اين شيوه جلوی جعل حديث را نيز گرفت. مهم تر از همه آنكه باعث گرديد مردم در شناخت ائمه و اصول عقايد كمتر دچار مشكل شوند. اين همان هدفی بود كه امام در صدد تحقق آن بود. 🔺شيوه مبارزه امام صادق (علیه السلام) با غلوّ و غلات به ما می آموزد كه در شناخت اهل بيت (علیهم السلام) از هرگونه افراط و تفريط پرهيز نموده و اعتدال را رعايت كنيم. نه آنها را از مقاماتی كه دارند بالاتر ببريم و به مقام خدايی برسانيم و نه مقاماتی را كه در آيات و روايات برای آنها بيان شده انكار كنيم؛ چنانكه امام علی (علیه السلام) فرمود: «هلک فيّ رجلان: محب غال و مبغض قال؛ [6] درباره من دو كس هلاک شدند: يكی، دوستی كه از حدّم گذراند و ديگری، دشمنی كه از مقامم فرو كشاند.» 🔺ائمه ديگر نيز به شدت با غلوّ مبارزه مينمودند. علامه مجلسی (ره) حدود هزار روايت را از ائمه در اين باره ذكر كرده است.[7] 🔺عالمان و فقيهان شيعه نيز با غلوّ و غلات برخورد و غاليان را نكوهش ميكردند. مرحوم شيخ صدوق ميفرمايد: اعتقاد ما درباره غلات اين است كه آنها كافرند و از يهود و نصاری بدترند.[8] متأسفانه امروزه يكی از آفات و آسيب‌های جدّی جامعه ما، غلوّ و غلوّگرايی است كه در قالب‌های مختلف ظهور ميكند. اگر از اين امر جلوگيری نشود، معارف اهل بيت (علیهم السلام) آسيب ميبيند و مردم در شناخت شيعيان واقعی دچار مشكل ميشوند. افزون بر آن، گسترش فرهنگ غلوّ آثار سوء اعتقادی و سياسی... در دين دارد كه بسيار خطرناک است. 📚[2] بحارالانوار، ج ۲۵، ص ۲۸۷ - ۲۸۸. 📚[3] همان. 📚[5] حيات فكري و سياسي امامان شيعه، ص ۲۶۳. 📚[6] نهج البلاغه، كلمات قصار، شماره ۱۱۷. 📚[7] بحارالانوار، ج ۲۵، ص ۳۶۵. 📚[8] الاعتقادات في دين الامامیه، ص ۷۱. @botshenasi