. بازخوانی تاریخی وقایع صدر اسلام این دوران مهم تاریخ اسلام در حد کلیات و شنیده های گسسته و نیم بند ،سالهاست روایت می شود. میزان شبهات و تشکیک ها و سوالات از این برهه بیشتر و ریشه دار تر است. تشکیل حکومت اسلامی و مراودات و معاهدات پیامبر با یهودیان تقریبا در هیچ داستان یا رمان یا روایت شیرین تاریخی نگاشته نشده است. غفلت مسلمانان ادیب به اندازه توجه و تمرکز دشمنان مکار باعث شده است حکمت ها و دلایل و سنت پیامبر در برخورد با یهودیان ، شنیده و خوانده نشود و مواضع انتقادی علیه کنش های سیاسی و اجتماعی پیامبر با آنها گسترش یابد. مطالعه و روایت درست و مستند این بخش از مقدمات تشکیل حکومت اسلامی از سوی تاریخ پژوهان یک ضرورت بوده و هست و نگارش کتاب های در این زمینه پاسخ گوی انتقادات خواهد بود. به این موضوع فکر کنیم. #رمان #داستان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

#رمان #داستان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

. ادبیات زبان دوم تاریخ چه بسیار ادیبان و شاعران که وقایع شیرین و تلخ و حوادث گذشته را با نوعی تجزیه و تحلیل در قالب زبان شعر و داستان ثبت و ضبط کرده‌اند و به خاطر هنری که در ثبت وقایع بکار برده‌اند اثر خود را جاودانه نموده‌اند. بررسی آثار ادبیات جهان به خوبی گویای این مطلب است که علاوه بر ثبت وقایع گذشته توصیه‌ها و اعتراض‌ها به حاکمان وقت در قالب شعر و داستان و طنز بیان گردیده به‌گونه‌ای که می‌توان به‌عنوان معیار و محکی برای مکتوبات تاریخی که در همان زمان توسط مورخان حرفه‌ای باقیمانده است، از آن استفاده کرد. می‌توان گفت "ادبیات" زبان دوم "تاریخ" است که با بلاغت وشیوایی هنری خود جذابیت خاصی به این نوع از سبک تاریخ نگاری می‌دهد. البته به دلیل آنکه ادبیات به خاطر خصلت ذاتی خودش آمیخته با احساس و تخیل است گاهی تخیلات شاعر با واقعیت در هم می‌آمیزد و خطاهایی نیز بدنبال خود می‌آورد. با این وجود نقش این عنصر هنری آنقدر پر رنگ است که تخیلات نیز بیانگر چیزی است که باید در زمان شاعر باشد ولی به علت‌های گوناگون سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و.... وجود ندارد و شاعر یا داستان‌نویس آنرا به‌صورت امری تخیلی آرزو می‌کند. #رمان #داستان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

. پیوند تاریخ و ادبیات ✍حسن انوشه، پژوهشگر تاریخ و ادبیات  آنچه بر ما و روزگار می‌گذرد، زبان و ادبیات ما را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ بنابراین همچنانکه تاریخ اقوام، تاریخ ملل، تاریخ ادیان و تاریخ هنر داریم، تاریخ ادبیات نیز داریم؛ مقوله‌ای که به رویدادهای ادبی، تاثیرپذیری آنها از وقایع و تاثیرگذاری‌شان بر حوادث می‌پردازد. با این همه متون ادبی – چه نثر و چه نظم – حتی آنها که ظاهرا فقط جنبه ادبی دارند و هدف از نگارش آنها ثبت تاریخ نبوده، می‌توانند بیانگر اوضاع زمان خود باشند. از دیگر سو مطالب و آثاری نیز با هدف ثبت تاریخ نوشته شده‌اند، با این حال وجاهت ادبی دارند و تاثیر آنها بر زبان انکارناپذیر است. نمونه آشنا در این زمینه کتاب تاریخ  بیهقی است. جز اینها بسیاری از مطالبی که در ادوار گوناگون تاریخی، خوشایند و موافق میل حکام نبوده، با اشارات و کنایاتی در آثار ادبا ذکر شده است. به هر روی پیوند میان تاریخ و ادبیات همانقدر که از فراموشی بسیاری از موضوعات که مورخان به جبر یا به سهو درباره آنها خاموش بوده‌اند، جلوگیری کرده، به متون تاریخی عطر و بوی ذوق و لطف سخن بخشیده  است.  این رابطه هم به سود صاحب اثر بوده و هم به نفع مخاطب.  نکته‌ای که باید برای پدیدآورندگان آثار تاریخی، محققان و مورخان روزگار ما آموزنده باشد، این است که هر مطلبی – به ویژه درباره رخدادهای تاریخی و اجتماعی – اگر به قلم شیوا و به نثر زیبا نوشته شود، در کنار ایفاد معنی از دلزدگی و خستگی خواننده پیشگیری می‌کند و در ذهن و یاد او ماندگارتر می‌شود.  کسانی که از ذوق و طبع بی‌بهره نیستند، مطالبشان خواندنی‌تر و در یادماندنی‌تر است. می‌توان درباره بسیاری از موضوعات که جذابیت و کشش خاصی ندارند با نثر و قلمی زیبا نوشت و بر مخاطبان و خوانندگان آن افزود. چنانکه قدما برای در یادماندن زمان وقوع رویدادهای بزرگ از «ماده تاریخی» استفاده می‌کردند تا آن رخداد را در قالب بیت یا قطعه شعر ماندگار کنند و از خطر سهو و فراموشی برهانند. #رمان #داستان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

. پیوند ادبیات و تاریخ با نگاهی به علوم مختلف و ارتباط بین آنها می‌توان ادعا نمود که پیوند بین تاریخ و ادبیات، پیوندی منحصر به فرد و ناگسستنی است چرا که هیچکدام از علوم به مانند تاریخ و ادبیات سرنوشت نزدیک و مشترکی نداشته‌اند. لااقل در سرزمین ایران نمی‌توان بین تاریخ و ادبیات مرز روشنی قائل شد چنان‌که ادبیات فارسی در بستر جریان تاریخ ایران شکل گرفته و تکامل یافته است. باز سازی کامل تاریخ ایران هم بدون بهره گیری از ادبیات و آثار ادبی مشکل و تاحدودی غیر ممکن می‌نماید. در تمامی طول تاریخ ایران، ادبیات ابزاری برای بیان رویدادهای تاریخی بوده است. زمانی حاکمان برای تبلیغ خواسته‌ها و تثبیت موقعیت خود از آن بهره می‌بردند. گاهی هم مردم به مثابه سلاحی جهت مبارزه با ستم حاکمان و بیگانگان بدان متوسل می شدند. بعلاوه یکی از مهم‌ترین عناصری که فرهنگ و هویت ایرانی را در پس تهاجمات بی‌شمار اقوام بیگانه حفظ و حراست نمود، ادبیات فارسی بود. در واقع ادبیات فارسی به مانند آیینه‌ای است که می‌توان زندگی اجتماعی ایرانیان و فراز و نشیبش را در آن ملاحظه نمود. خلاصه اینکه تاریخ و ادبیات ایران آن چنان به هم تنیده است که نمی‌توان خط روشنی بین آن دو ترسیم کرد و مرزهای بین این دو علم را از هم متمایز نمود و ترسیم کرد و مرزهای بین این دو علم و جهانگشای جوینی | برخی از آثار تاریخی ایران به مانند تاریخ بیهقی و - آن چنان ارزش ادبی دارند که به راحتی می‌توان آنان را در میان متون شاخص ادبی ایران جای داد. از سوی دیگر برخی از آثار ادبی ایران هم ارزش تاریخی زیادی دارند و در روشن شدن زوایای تاریک تاریخ ایران گره گشا هستند. 📚برشی از #مقاله پیوند ادبیات و تاریخ در ایران، دکترمهدی احمدی اختیار، عبدالرضا نقدی #رمان #داستان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

. ادبیات در آیینه تاریخ اغلب کسانی که در گذشته به نوشتن تاریخ مبادرت می‌ورزیدند، از نویسندگان و ادیبان شاخص زمان خود بودند و از منشیان و نویسندگان دربار و پادشاه به حساب می‌آمدند و لازمه‌ی این کار آشنایی با فنون و صنایع ادبی بود. طبیعی بود که این قبیل نویسندگان به هنگام نوشتن تاریخ ذوق و هنر ادبی خود را نیز به نمایش می‌گذاشتند و به عبارت دیگر تاریخ را ادیبانه می‌نوشتند. بنابراین نوشته‌های این گروه از مورخان گذشته از ارزش تاریخی‌شان دارای ارزش ادبی ممتازی نیز هستند. حتی برخی از این آثار تاریخی، نماینده شاخص سبک‌های ادبی خود به شمار می‌روند و به خوبی ویژگی‌ها و تطور ادبیات در دوره‌های مختلف را در خود پیوند ادبیات و تاریخ در ایران منعکس می سازند. کتاب‌هایی چون ترجمه‌ی تاریخ طبری از ابوعلی بلعمی، تاریخ بیهقی از ابوالفضل بیهقی، تاریخ جهانگشای جوینی از عطاملک جوینی، تاریخ عالم آرای عباسی از اسکندر بیگ منشی و دره نادری از میرزا مهدی خان استر آبادی، تنها نمونه‌هایی از متون تاریخی ادبی به شمار می‌روند. #رمان #داستان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

. تاریخ بیهقی نمونه‌ای از متون تاریخی ادبی ابوالفضل بیهقی پر آوازه‌ترین تاریخ نگار سده پنجم هجری است که در سال ۴۵۱ق نگارش تاریخ خود را آغاز کرد. بیهقی جهت نوشتن اثر خو اثر خود از یادداشت‌ها، اسناد، فرمان‌ها و نامه‌های دیوانی که طی ۴۲ سال فراهم آورده بود، بهره جست و تاریخی نگاشت که از نظر اعتبار، معتبرترین و به لحاظ شیوایی، شیواترین و جان‌دارترین شرح روزگار حکومت غزنویان بر بخش‌هایی از ایران به شمار می‌رود. (میرجعفری و عاشوری نژاد ۷۰:۱۳۷۶) تاریخ بیهقی از نظر دقت و صحت مطالب تاریخی، استحکام و انسجام ساختار، اثری بی مانند است. ارزش تاریخی این کتاب توسط اندیشمندان و مورخان همواره مورد تاکید قرار گرفته است. زرین کوب، تاریخ بیهقی را به دلیل اشراف و وقوف مولف آن بر اسناد و مدارک تاریخی و همچنین آگاهی از دسایس و حوادث پنهانی و اغراض و مقاصد دربار غزنه، و لطف بيان و التزام صدق و اشتمال بر بسیاری فواید اجتماعی و اداری مخصوصا درج بعضی مکاتبات با خلیفه ستایش می‌کند. وی این کتاب را در بین تواریخ فارسی مشخص و ممتاز می‌داند (زرین کوب ۱۳۸۳ ۴۶۴۵) بارتولد، خاورشناس به‌نام که خود از بهترین آشنایان کتاب بیهقی بوده و بیش از هر کسی از آن استفاده کرده معتقد است که این کتاب به‌قدر شایستگی خود در محافل علمی دنیا شهرت نیافته است. 📚برشی از #مقاله پیوند ادبیات و تاریخ در ایران، دکترمهدی احمدی اختیار، عبدالرضا نقدی #رمان #داستان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

. رسالت واقعی رمان تاریخی تاریخ غالبا رسالت اصلی خود را در بازگویی حقایق محض و رویدادهای مهم و سرنوشت ساز می‌داند در نتیجه تحلیل و بررسی موارد یاد شده در دستور کار تاریخ است و آن‌چنان که باید و شاید به مسائل حاشیه ای و جزئیاتی که برای سایر رشته‌های علوم انسانی می‌توانند مفید باشند، نمی‌پردازد. این در حالی است که رمان‌های تاریخی به توصیف نه تنها رویدادهای مهم مبادرت می ورزند بلکه جزئیات و عناصر فرعی تر را نیز ثبت و برای آیندگان به جا می‌گذارند. به طور مثال تاریخ هیچگاه از شرایط مردم پس از یک بمباران سنگین خبر نمی‌دهد. تاریخ قادر نیست احساس مردم را در آن اوضاع و احوال بازگو کند. تاریخ هیچ‌گاه تصویرگر خانه های ویران و قتل عام مردم بی‌گناه نیست. در نتیجه خواننده تاریخ نمی‌تواند به درستی به عمق حوادث پی ببرد. این رشته تنها با یک سلسله واژگان بی روح مواجه است که نشان دهنده رویدادهای عظیم هستند. در واقع رمان تاریخی جدا از بازگو کردن اطلاعات پس زمینه و اصلی می‌تواند رابطه حسی مناسبی میان اثر و خواننده برقرار سازد. در اینجا نقش رمان نویس به عنوان یک محقق امانتدار بسیار حائز اهمیت است. یک رمان نویس حرفه ای می‌بایست ابتدا به تحقیق اصولی و منطقی اقدام کند و بر اساس اطلاعات دست اول و معتبر به نتیجه گیری مبادرت ورزد. او می‌بایست کاملا به شیوه‌های داستان نویسی اشراف داشته باشد و هماهنگی منطقی ای میان رویدادهای تاریخی و حوادث تخیلی برقرار سازد. ✍مقاله رسالت واقعی رمان تاریخی کامران پارسی نژاد #رمان #داستان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

. #ادامه_جلسات_انجمن_ساهور 📚آغاز خوانش و نقد کتاب «صور سکوت»، نوشته‌ی محمدقائم‌ خانی #رمان #داستان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath