eitaa logo
[ماه مُحَرَمُ الحَرام]
14 دنبال‌کننده
429 عکس
17 ویدیو
3 فایل
[بِراکِت] موضوع و واژه مدنظر خود را جستجو نمایید ارتباط با ادمین:⬇️ https://eitaa.com/Mohsen213gh لینک کانال:🆔️
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃 📓 نام : " آئینه تمام نما " ✍ نویسنده : " محی الدین  حائری شیرازی " 📑 ناشر : " نشر معارف " 📖 توضیحی از متن : کتاب آئینه تمام نما نوشته آیت‌الله محی‌الدین حائری شیرازی است. کتاب آئینه تمام نما را انتشارات معارف برای تمام علاقه‌مندان به حکمت اسلام منتشر کرده است. 📗 این کتاب درس‌ گفتارهای نویسنده با محوریت عاشورا است که به صورت منسجم گردآوری شده است. این کتاب که در هفت فصل ارائه شده، با محوریت عاشورا مباحثی نظیر بینش و بصیرت حسینی، درس‌های عاشورا، عوامل واقعه عاشورا، پیامدهای واقعه عاشورا، در سوگ سیدالشهدا و ... عنوان شده است. 📙 درس‌های این کتاب با تمثیل‌هایی خواندنی همراه شده، خواننده را در فهم بیشتر قیام سیدالشهدا (ع) در سال ۶۱ هجری که منجر به شهادت آن حضرت شد، یاری می‌کند. این کتاب با توجه به اینکه بر مبنای سخنرانی‌ها تنظیم شده، خواننده را با فضای متن کتاب به خوبی همراه می‌کند. 📚 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️: @BracketsMoharam
🍃 📓 نام : " ادب عاشقی " ✍ نویسنده : " محمدرضا  عابدینی " 📑 ناشر : " نشر معارف " 📖 توضیحی از متن : کتاب ادب عاشقی دربر دارنده سخنرانی‌های استاد محمدرضا عابدینی است که علی جعفر هرستانی آن‌ها را گرداوری و مکتوب کرده است. این اثر به موضوع آداب حضور در مجالس اهل بیت علیهم السلام می‌پردازد.   📗 به دلیل گلچین شدن مطالب از نکات مطرح شده در سخنرانی های مختلف و تلاش برای کاربردی بودن آن برای استفاده بیشتر از مجالس اهل بیت (ع)، ممکن است بعضی از مقدّمات و نتایج بحث در این متن ذکر نشده باشد و ترتیب و چینش مطالب الزاماً نظم منطقی یک اثر پژوهشی را دنبال نکرده باشد، هرچند برای نظم و سیر کاربردی متن زحمت کشیده شده است. 📘 چنانچه ذکر شد نگارش این کتاب برای استفاده عمومی از مجالس اهل بیت (ع) است هرچند تذکّر این نکات برای اهل مباحث معرفتی نیز، خالی ازلطف نیست، امّا از آوردن مباحث معرفتی و تحقیقی دقیق و فنّی پرهیز شده است و بیشتر به نتایج این مباحث توجّه شده است. إن شا الله در آثار دیگری که در حال تدوین است، مباحث مبنایی به صورت دقیق و مستند ذکر خواهد شد. 📚 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️: @BracketsMoharam
🍃 📓 نام : " شرح غم حسین " ✍ نویسنده : " مصطفی  صادقی کاشانی " 📑 ناشر : " نشر جمکران " 📖 توضیحی از متن : خوارزمى از علماى منصف اهل سنّت (متوفى 568 ه.ق) مى‏باشد كه در كتاب خود (مقتل الحسين‏ عليه ‏السلام) به شيوه حديثى وبيان سلسله اسناد هر روايت وبه صورت گزارش‏ وار به نقل از ابن اعثم كوفى، به شرح وبيان جريان ماوقع كربلا پرداخته است. 📕 كتاب خوارزمى هرچند عنوان مقتل دارد، ليكن حدود دوسوم آن به مباحث ديگر مى‏پردازد. ثلث اول كتاب درباره مناقب اهل بيت، ثلث دوم در شرح ماجراى كربلا وثلث سوم درباره قيام مختار است. 📗 كتاب حاضر تنها ترجمه بخش اصلى كتاب مقتل مى‏باشد كه از آغاز قيام امام حسين وحركت ايشان به سوى عراق شروع و تا بازگشت اسراى اهلبيت‏ (ع) به مدينه پايان مى‏يابد. 📔 مَقتَلُ الحُسَین علیه‌السّلام مشهور به مقتل خوارزمی نوشته موفق بن احمد خوارزمی(متوفای ۵۶۸ق) از عالمان اهل سنت است. نگارنده اثر با آنکه سنی مذهب است اما گزارش‌های او مورد توجه بسیاری از عالمان شیعه قرار گرفته است. ترجمه مقتل خوارزمی با عنوان « شرح غم حسین » منتشرشده است. 📚 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️: @BracketsMoharam
🍃 📓 نام : " حسینیه " ✍ نویسنده : آیت الله حق شناس و آیت الله جاودان " 📑 ناشر : " واژه پرداز اندیشه " 📖 توضیحات : کتاب «حسینیه» اثر ارزشمندی است که پس از تلاش موسسه ایمان ماندگار در جمع‌آوری و تنظیم مطالب، توسط نشر واژه پرداز اندیشه، برای بهره‌مندی هرچه بیشتر عزاداران حسینی از مراسم عزاداری اباعبدالله، به چاپ رسیده ‌است. 📗 بخش اول به بیانات ارزشمند آیت‌الله حق‌شناس درباره امام حسین (ع) و قیام ایشان اشاره دارد و بخش دوم به فرمایشات آیت الله جاودان اختصاص یافته‌است. 📕 بعد از آن بخش سوم برای شرکت کنندگان و خدمتگزاران در مراسم عزای حسینی نگاشته‌شده تا شیوه حضور موثر و پر برکت در این مجالس رواج یابد. 📚 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️: @BracketsMoharam
🍃 📓 نام : " سیدالشهدا " ✍ نویسنده : " عبدالحسین دستغیب " 📑 ناشر : " انتشارات اسلامی " 📖 توضیحات : این کتاب شامل دو بخش است. بخش اول در بیست جلسه تنظیم شده و حاصل سخنرانی های حضرت آیت الله شهید دستغیب است که بخشی از آن در سال 1375 قمری و ده جلسه دیگر در عاشورای دیگری ایراد شده است. و در بخش دوم به شرح مناجات شعبانیه می پردازد. 📗 در این کتاب به اعتراضات برخی از علمای سنی که منکر زیارت یا عزاداری امام حسین علیه السلام یا سجده بر تربت او می شوند, به بهترین وجه پاسخ داده شده است, مغالطه بعضی از بیخردان را که روایات در فضیلت عزاداری و زیارت قبر حسین علیه السلام را موجب غرور می دانند, رسوا کرده و عزاداری حسینی را موجب زیاد شدن رجا و  امید دانسته و آن را با توبه و مساله شفاعت مقایسه نموده نتیجه مطلوب را می گیرد. 📕 همچنین در این کتاب شریف هدف عالی قیام حسین علیه السلام را معرفی ایمان و حقیقت بندگی دانسته, شان امام علیه السلام را بالاتر از قیام برای ریاست و تشکیل حکومت می داند. 📚 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️: @BracketsMoharam
🍃 📓 نام : " عقیله " ✍ نویسنده :  " الهام امین " 📑 ناشر : " به نشر " 📖 توضیحی از متن : حضرت زینب(س) مولود تنها زوج معصوم عالم خلقت است. وجود ایشان سرشار از  فضیلت‌های فراوانی است که به زیبایی از جد و جده و پدر و مادر خویش به ارث بردند؛ ایشان پابه‌پای مادر در دفاع از ولایت و در جمع مردان نامرد روزگار ایستادند و خطبه عظیم فدکیه مادر را برای همیشه زنده و جاوید ساختند. حضرت زینب(س) که پس از شهادت مادر، در همراهی و دفاع از ولایت پدر، هجرت‌ها دارد و با شهادت پدر آموزه‌های مادر را در دفاع و همراهی ولایت برادران عظیم‌الشأنش در بالاترین و عالی‌ترین سطح به اجرا در‌آوردند. 📗 حضرت زینب با وجود حمایت همسرش از ولایت، با دو فرزند خویش پابه‌پای امام زمانش از مدینه به مکه هجرت کرد و از مکه به سوی کوفه روان شد و در کربلا فرود آمد. او داغ‌های اباعبدالله(ع) را دید و نیز داغ‌هایی دید که آن وجود مقدس ندید. 📕 این کتاب روایت زندگی سخت ایشان است، این کتاب به شما کمک می‌کند زندگی این بانوی بزرگوار را بهتر درک کنید و با ایشان در مراحل سخت همراه شوید.  📚 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️: @BracketsMoharam
🍃 📓 نام : " امیر من " ✍ نویسنده : " نرجس شکوریان فرد " 📑 ناشر : " عهد مانا " 📖 توضیحی از متن : کتاب امیر من به قلم نرجس شکوریان فرد دنباله‌ی مجموعه کتاب های سیره و زندگی اهل بیت است،  در این کتاب چند نکته از زندگی و شهادت امام حسین (ع) گفته می‌شود. 📗 این کتاب با بهره‌گیری از منابعی همچون کتاب انسان ۲۵۰ ساله، منتهی الامال، بحارالانوار و... روایت و سخنانی را درباره قیام و زندگی امام حسین (ع) جمع آوری کرده که با خواندن آن‌ها می‌توانیم امام حسین، هدف و انگیزه ایشان برای قیام عاشورا را هرچه بهتر بشناسیم.   📕 کتاب امیر من گریزیست از کربلای دیروز به کربلای امروز. نویسنده کتاب در هر بخش از کتاب ابتدا به بیان داستانی کوتاه در مورد کسانی که امام حسین را یاری نمودند و یا آن ها که سد راهش شدند پرداخته است. 📔 به دنبال آن نویسنده با قلم هنرمندانه اش وظایف ما به عنوان امت آخرالزمانی را در قبال امام عصرمان برایمان روشن می کند. 📚 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️: @BracketsMoharam
🍃 📓 نام : " نهضت مقدس " ✍ نویسنده : " محسن قنبریان " 📑 ناشر : " نشر معارف " 📖 توضیحی از متن : این کتاب مجموعه بیانات و تحلیل های عاشورایی، حجت الاسلام والمسلمین محسن قنبریان پیرامون ویژگی های نهضت اباعبدالله(ع) و ویژگی های نهضت های قاتل امام است. 📗 مباحث این کتاب در بخش اول پیرامون ریشه های شکل گیری اسلام طاغوتی، اسلام ضد عدالت، اسلام ذبح کنندۀ آرمان ها، اسلام محافظه کار، اسلام منفعل و یکجانشین، اسلام بی توجه به مستضعفین، اسلام باندباز و حزب باز، اسلام سرمایه دار در عاشوراست. 📕 در بخش دوم، ویژگی ها، ارکان و ابعاد نهضت اباعبدالله الحسین(ع) به مثابه یک نهضت معیار، شاخص و «مقدس » بررسی می شود تا هر نهضتی که خود را پیرو آن می داند، روش مبارزه، اصول حکمرانی، شیوه های دردمندی، رفتارهای سیاسی و مدل های مطالبه گری خود را بشناسد. 📘 در بخش سوم، ریشه های اقتصادی شکل گیری عاشورا تحلیل و بررسی می شود تا مخاطب با شناسایی مختصات «طاغوت اقتصادی » از تکرار آن ویژگی ها در زمانۀ خویش، به خصوص در انقلاب اسلامی ایران که یگانه پرچمدار پیروی از نهضت اباعبدالله در جهان است، پیشگیری کند. 📚 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️: @BracketsMoharam
🍃 📓 نام : " مقتل حسینی نوجوان " ✍ نویسنده : " علی شعیبی " 📑 ناشر : " نشر معارف " 📖 توضیحی از متن : مقتل نوجوان» سیر حوادث منتهی به کربلا و عاشورا را به‌طور مستند و عالمانه، بر طبق شیوه «مقتل نویسی» به تصویر کشیده است اما به‌گفته مولف و ناشرش، این کار را با قلمی روان و ساده که ویژه نوجوانان باشد، انجام داده است. 📗 مقتل‌خوانی از جمله سفارش‌های ائمه علیهم‌السلام در عزای سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) است. در ماه محرم خیمه‌های هیأت‌های مذهبی برپا می‌شوند و پرچم‌های «هیهات مناالذّله» در سراسر کشور خبر از رسیدن شور شیدایی، عشق و تشنگی، زیبایی و شهادت، اسارت و حزن و اندوه می‌دهند. 📕 نوجوانان نیز در این ماه خیمه‌هایی به عشق حضرت قاسم بن الحسن و حضرت علی‌اکبر و حضرت علی‌اصغر علیهم‌ السلام برپا می‌کنند. 📚 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️: @BracketsMoharam
⁉️ آیا قاضی شریح به قتل امام حسین(ع) فتوا داد؟ ✅ ▪︎امروزه گاه فتوایی از شریح قاضی نقل می‌شود که بر اساس آن، او حکم به قتل امام حسین(ع) داده است و چنین عبارتی نیز به او منتسب می‌شود: «إنّ حسین بن علىّ بن ابى طالب لقد شقّ عصا المسلمین، و خالف امیر المؤمنین و خرج عن الدّین ثبت و حقّق عندى قضیت و حکمت بدفعه و قتله حفظا لشریعة سیّد المرسلین»؛ حسین ستون مورد اعتماد مسلمانان را به دو نیم کرده و با امیر المؤمنین یزید بن معاویه، به مخالفت پرداخته است، برای من خروج او از اسلام محرز شده و حکم من، جنگ با اوست و قتل او برای حفظ شریعت اسلام واجب است. ▪︎ اما بنا بر تحقیق و جستجویی که در کتاب‌های حدیثی و تاریخی اولیه و قابل استناد داشتیم،‌ چنین چیزی یافت نشد. البته در فضای مجازی این روایت را به کتاب «ألفین» علامه حلی استناد می‌دهند که در واقع کلام خود علامه نیست، بلکه این متن از مترجم ألفین به نقل از یکی از کتابهای یکی دو سده اخیر می‌باشد. ▪︎به گفته محمد صحتی سردرودی، در متن کتاب الالفین نوشته علامه حلی چنین مطلبی وجود ندارد و آنچه مترجم در بخش تعلیقات آورده، در هیچ کتاب متقدمی ذکر نشده است. صحتی همچنین ۳۱ کتاب از منابع پیشین را نام می‌برد که در آن‌ها اشاره‌ای به فتوای شریح نشده است. قاضی طباطبائی نیز در کتاب تحقیق درباره اربعین منابع این فتوا را کاملا بی‌ارزش می‌داند. نویسنده کتاب ثارالله نیز فتوای شریح را شایعه توصیف کرده است. به گفته وی نام شریح در مقاتل فقط در دو مورد ذکر شده است که هر دو مورد مربوط به دستگیری هانی بن عروه است. در لغتنامه دهخدا نیز در ذیل عنون شریح آمده است که این داستان در منابع معتبر نیامده است. نویسندگان کتاب تاریخ جامع سید الشهداء نیز فتوای شریح را فاقد سند معتبر می‌دانند و نوشته‌اند که این ادعا فقط در منابع قرن چهاردهم قمری شایع شده است. ▪︎شاهد دیگر بر رد این فتوا ، اینکه مختار بعد از قیامش به شریح قاضی پیشنهاد مسند قضاوت می دهد ، در حالیکه اگر چنین فتوایی از طرف شریح صحت داشت ، هرگز شخصی مثل مختار که خود را خونخواه امام میدانست‌، چنین پیشنهادی به وی نمیداد . ▪️اما برخی از تاریخ‌دانان در تحلیل خود بیان می کنند که با اینکه در منابع قدیمی چنین خبری مشاهده نمی‌گردد اما شواهدی مبنی بر تصدیق و تأیید آن موجود است که عبارتند از : ۱. سازگاری شریح با تمامی اندیشه‌های خلفای معاصر خود ؛ ۲. تمایل و گرایش سریع به قدرت برتر (عبیدالله) و سهیم شدن در برنامه‌های او در مخالفت با طرفداران آل علی (ع) ؛ ۳. ضعف نفس و محتاط و ترسو بودن و حساب بردن از عبیدالله، که ابن سعد هم در کتاب خود به آن اشاره می‌کند . ▪︎ البته در بحث دستگیری هانی و زندانی کردنش در دارالعماره و تجمع افراد قبیله اش در حمایت از او ، و شهادت شریح قاضی بر سلامتش در جمع معترضان و پراکنده شدن تجمع قبیله اش ؛ اکثر مورخان وی را مقصر میدانند چرا که معتقداند چه بسا با هجوم قبیله ی هانی به دارالعماره جهت نجات هانی، شاید اساسا فضای شهر تغییر میکرد و ...  . ▪️نهایتا با توجه با اسناد تاریخی نمی توان خیلی به این تحلیل تکیه کرد و ازلحاظ تاریخی این مساله اثبات پذیر نیست و نمی توان سیر تحولات تاریخی دیگر را برمبنای این گزارش تاریخ بررسی کرد و آن را علت بسیج مردم کوفه دانست. 📚 منابع : . علامه حلی، حسن بن یوسف، الالفین، مترجم: وجدانی، جعفر، ص 1003، تهران، سعدی و محمودی، بی‌تا .خدایی، سید علی‌اکبر، «شریح قاضی زندگی‌نامه و عملکرد»، فصلنامه تاریخ اسلام، شماره ۷، پاییز ۱۳۸۰. .دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، تهران، دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۷۳ش. .صحتی سردرودی، محمد، تحریف‌شناسی عاشورا و تاریخ امام حسین، تهران، مرکز چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۹۴ش. .عندلیب، حسین، ثارالله، قم، انتشارات در راه حق، ۱۳۷۶ش. .قاضی طباطبائی، سید محمدعلی، تحقیق در اول اربعین سید الشهداء، قم، نشر بنیاد علمی و فرهنگی شهید آیة الله قاضی طباطبائی، چاپ سوم، ۱۳۶۸ش. .گروهی از تاریخ پژوهان، تاریخ قیام و مقتل جامع سید الشهداء، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ هشتم، ۱۳۹۲ش. .وجدانی،‌ جعفر، ترجمه الالفین، قم، انتشارات هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق. ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⁉️ معنا و مفهوم واژه روضه چیست !؟ چرا به ذکر مصائب امام حسین علیه السلام و  اهلبیت روضه خوانی می گویند ؟ ✅ ▪︎ در لغت به معنای سرزمین سر سبز است که آب نیز در میان و یا جنب آن جاری باشد... ▪︎و اما روضه که بر مجلس عزای امام حسین علیه السلام اطلاق میشود تنها در فارسی زبان ها آن هم در همین سده های اخیر اطلاق شده و منشا آن این بوده که در زمانی نه چندان دور تقریبا اواخر قرن دهم معمولا از کتاب "روضه الشهدا" نوشته کمال الدین واعظ کاشفی ، روضه روخوانی میشده به همین جهت کم کم بر مجلس عزای امام حسین علیه السلام روضه خوانی اطلاق شده . ▪︎البته برخی اصطلاح «روضه» و «روضه خوانی» را برگرفته ازحدیث نبوی میدانند که فرمود:درباغ های بهشت گردش کنید. وقتی سؤال شد:چگونه؟ فرمود:مجالس ذکر ما (پیامبر و اهل بیتش) باغی ازباغ های بهشت (روضه من ریاض الجنه) است. ▪︎اما همانطور که ذکر شد به دلیل شیوایی متن کتاب روضه الشهدا کاشفی ، اهل منبر سالها در مجالس عزاداری مطالب آن را از روی کتاب می خواندند. بتدریج خواندن روضه از روی کتاب کنار گذاشته شد و مطالب آن را از حفظ می خواندند . به هرحال به دلیل شهرت این اثر و استفاده از آن در مجالس عزاداری ائمه اطهار(ع)، این مجالس به مجالس روضه خوانی شهرت یافت که تا کنون این اصطلاح رایج است. ▪️ملاحسین کاشفی متوفای 910 هجری یکی از دانشمندان و خطبای با قریحه و خوش آواز سبزوار در قرن نهم هجری بود ، در زمان سلطنت سلطان حسین بایقرا به هرات (مرکز حکمرانی این پادشاه) رفت و چون حافظه ای توانا و قریحه ای سرشار و آوازی گیرنده و مطبوع داشت و خطیبی دانشمند بود ، بزودی شهرت یافت و مجالس وعظ و ذکر او بسیاری را به خود جلب کرد و مورد توجه پادشاه و شاهزادگان و اعیان و اکابر دولت و وزیر فاضل و هنرمند هنرپرور او « امیر علی شیرنوایی » قرار گرفت . وی بیش از چهل کتاب و رساله تألیف کرد . از جمله آنها « روضة الشهداء » در واقعه کربلا است که به فارسی نوشته شده است. ▪️البته شایان ذکر است اولین کتاب مرثیه به زبان فارسی همین کتاب " روضه الشهدا " ست ؛ که داستان‌های زعفر جنی و عروسی قاسم برای اولین بار در همین کتاب آمده‌اند و از این دست داستان‌ها نیز زیاد دارد... ▪︎شهید مطهری : • در کتاب حماسه حسینی ، نویسنده این کتاب را «بوقلمون‌صفت» توصیف می‌کند بطوریکه وی که اهل بیهق و سبزوار بوده است، در سبزوار که مرکز تشیع بوده است شیعه بوده است و در هرات به روش اهل تسنن عمل می‌کرده است. • حدودا صد سال پیش ملا فاضل دربندی تمام حرف‌های روضه‌الشهدا را به اضافه‌ی مطالب دیگر در کتاب اسرارالشهاده جمع‌آوری می‌کند که شهید مطهری درباره آن می‌گوید: «… که دیگر واویلاست! واقعاً به اسلام باید گریست» ... • این است كه امروز مجلس عزاداری امام حسین را ما «روضه خوانی» می گوییم. در زمان امام حسین روضه خوانی نمی گفتند، در زمان حضرت صادق هم روضه خوانی نمی گفتند، در زمان امام حسن عسكری هم روضه خوانی نمی گفتند، بعد در زمان سید مرتضی هم روضه خوانی نمی گفتند، در زمان خواجه نصیر الدین طوسی هم روضه خوانی نمی گفتند. • از پانصد سال پیش به این طرف اسم این كار شده «روضه خوانی» . روضه خوانی یعنی خواندن كتاب روضة الشّهداء، همان . • از وقتی كه این كتاب در دست و بالها افتاد، دیگر كسی تاریخ واقعی امام حسین را مطالعه نكرد و شد افسانه سازیِ روضة الشهداء خواندن. ما شدیم روضه خوان، یعنی روضة الشهداء خوان، یعنی افسانه ها را نقل كردن و به تاریخ امام حسین توجه نكردن. • شهید مطهری در انتها می‌فرماید: «اگر کسی تاریخ عاشورا را بخواند، می بیند از زنده ترین و مستندترین و پرمنبع ترین تاریخهاست. ما احتیاجی [به این دروغها] نداریم. حالا گذشته از این که اصلاً دروغ جعل کردن کار غلطی است، احتیاجی نیست، آن قدر راست هست که همانها را اگر بگوییم کافی است … ▪️محدث نوری درباره این کتاب می‌گوید «[روایات کتاب روضه‌الشهدا] بر عدد اخبار واهیه و مجعوله بی‌شمار آن [کتاب اسرارالشهاده] افزود و برای مخالفین شیعه، ابواب طعن و سخریه و استهزا باز نمود … این کتاب در نزد علمای فن و نقادان احادیث و اخبار مربوط به سیره امامان معصوم (ع) بی وقع و بی اعتبار است و اعتماد بر آن کاشف از خرابی کار ناقل و قلت بصیرت او در امور است». ▪︎با توجه به جمیع جهات فوق الذکر به نظر میرسد بهتر است وعاظ و مداحین عزیز از منابع اصلی و مقاتل متقن بهره برده و از واژه استفاده کنند . 📚 منابع : • لغت نامه دهخدا • فرهنگ عاشورا. جواد محدثی • دانشنامه اسلامی،محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا،ص189، نشر معروف ، قم ،1374ه ش. • ترخان، قاسم، نگرشی عرفانی فلسفی و کلامی به قیام و شخصیت امام حسین (ع)، ص470، نشر چلچراغ، قم، 1388ه ش. • حماسه حسینی، مرتضی مطهری . ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⁉️ : آیا این جمله از امام حسین است : " الحیاه عقیده و جهاد " " در زندگی پای عقیده ات بمان و در راهش جهاد کن " ✅ : این سخن به عنوان سخنی از سخنان امام حسین (ع) زبانزد خاص و عام است و به جز اهل تحقیق، همگان آن را از زبان آن حضرت نقل می‌کنند ! 🔹️ اما حدیث‏ شناسان و حدیث‏ پژوهان بر این عقیده‏ اند که این سخن در کتاب‏ ها و منابع حدیثی و کتاب‏ هایی که سخنان امام حسین(ع) را گردآوری کرده‏ اند، یافته و دیده نشده است. شایان گفتن است که این جمله، مصراع دوم از یک بیت شعر و بدین‏ گونه است: " قف دون رأیک فی الحیاة مجاهداً إنّ الحیاة عقیدة و جهاد " " در زندگی پای عقیده ‏ات بایست و در راه آن تلاش کن؛ به راستی که زندگی، عقیده داشتن و در راه آن تلاش کردن است " . 🔹️باید گفت که سراینده این شعر، شاعری مصری به نام احمد شوقی بوده است و این شعر بر بالای دو روزنامه « الجهاد و الحیاة» چاپ می‏ شده است. 🔹️ استاد شهید مرتضی مطهری در این باره میفرمایند : جمله‏ ای به امام حسین(ع) منسوب شده است که نه معنایش درست است و نه در هیچ کتابی گفته شده که این جمله از امام حسین(ع) است و چهل، پنجاه سال هم بیش‏تر نیست که در دهان‏ ها افتاده است. می‏ گویند: امام حسین(ع) فرموده است: «إنّ الحیاة عقیدة و جهاد»؛ حیات یعنی داشتن یک عقیده و در راه آن عقیده جهاد کردن. نه، این با فکر فرنگی‏ ها جور درمی‏ آید که می‏ گویند انسان باید عقیده‏ ای داشته باشد و در راه آن عقیده بجنگد. قرآن از حق سخن به میان می‏ آورد. جهاد و حیات از نظر قرآن یعنی حق‏ پرستی و جهاد در راه حق؛ نه عقیده و جهاد در راه عقیده. عقیده ممکن است حق باشد و ممکن است باطل باشد. عقیده انعقاد است؛ هزاران انعقاد در ذهن انسان پیدا می‏ شود. این مکتب دیگری غیر اسلام است که می‏ گوید انسان باید بالاخره یک عقیده و آرمان و ایده‏ ای داشته باشد و باید در راه آن آرمان هم، جهاد و کوشش کند؛ حال آن عقیده چیست؟ می‏ گویند هر چه می‏ خواهد باشد. قرآن حرف‏ هایش خیلی حساب شده است. قرآن همیشه می‏ گوید حق و جهاد در راه حق؛ نمی‏ گوید عقیده و جهاد در راه عقیده. می‏ گوید اول عقیده‏ ات را باید اصلاح کنی. بسا هست که اولین جهاد تو، جهاد با خود عقیده‏ ات است؛ اول باید با عقیده‏ ات جهاد کنی و عقیده درست و صحیح و حق را به دست بیاوری؛ بعد که حق را کشف کردی، باید در راه حق جهاد کنی. اين جمله معنايش هم درست نيست و با منطق امام حسين-علیه السلام- جور در نمى‏ آيد. منطق اسلام اين نيست كه زندگى اين است كه انسان يك عقيده‏ اى داشته باشد و در راه عقيده‏ اش جهاد كند. در اسلام صحبت عقيده نيست، صحبت "حق" است. زندگى اين است كه انسان حق را پيدا كند و در راه حق جهاد كند. اين مسئله كه در راه عقيده بايد جهاد كرد، يك فكر فرنگى است كه بعدها در ميان مسلمين به صورت اين شعر آمده است. 📚 منابع : ▪︎نفس المهموم، ص 128 و بحارالانوار، ج 78، ص 219. ▪︎لهوف، ص 53 و كشف الغمه، ص 184. ▪︎ انسان كامل، ص 240 - 244. ▪︎ موسوعة كلمات الامام الحسين - عليه ‏السلام - ، پژوهشكده باقرالعلوم - عليه ‏السلام - سازمان تبليغات اسلامى، قم، نشر معروف، 1415، چاپ اول، مقدمه. ▪︎ دائرة المعارف تشيع، زير نظر دكتر احمد صدر حاج سيدجوادى و ديگران، تهران، انتشارات مؤسسه دائرة المعارف تشيع، 1372، ج 1، چاپ دوم، ص 137 [با اندك تصرف‏]. ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⁉️ : آیا این جمله از امام حسین است : " ان کان دین محمد إلاّ بِقَتْلی یا سُیُوفُ خُذِینی " " اگر دین محمد (ص) جز با خون من استوار نمی‌ماند، پس ای شمشیرها مرا دریابید " ✅ : این سخن که به امام حسین علیه السلام نسبت داده شده است، یک بیت از یک قصیده است که توسط شاعری به نام «شیخ محسن ابوالحب حویزی » سروده شده است . او از شعرا و خطبای کربلا بوده و در سالهای 1235 - 1305 ه . ق، زندگی می کرده است. 🔹️ شیخ محسن هویزی حائری، معروف به «ابوالحبّ هویزی»، از خطبای به‌نام حسینی و از شاعران شیعه، دارای دیوان شعری به نام «الحائریات» است. در فضل و کرامت این شاعر همین بس که بیتی از یک قصیده غرای او، چنان شهرت شگفت‏‌انگیزی پیدا کرد که در همه جا و در بیشتر نوشته‏‌ها به نام امام حسین (ع) و به عنوان حدیث و روایتی از سخنان سیدالشهدا (ع) نقل و ثبت می‌شود؛ یعنی چنان زبان حالی در حق ابوالاحرار (ع) گفته است که به جای زبان قال و حدیث مسلم نشسته است. آنجا که می‌گوید: اَعْطَیْتُ رَبِّی مُوْثِقاً لا یَنْتَهِی إلاّ بقتْلی فَاصْعُدی وَذَرینی إنْ کانَ دینُ مُحَمَّدٍ لَمْ یَسْتَقِمْ إلاّ بِقَتْلی یا سُیُوفُ خُذِینی 🔹️ نکته دیگر اینکه این شعر ابوالحب هویزی که تنها چند بیت از آن برگزیده شد، به نام سید بحرالعلوم (قدس سره) نیز نوشته شده و در ایران همه‌ جا به نام سید شهرت یافته است و از زبان او خوانده می‌شود. 🔹️ البته می‌توان معنا و محتوای جمله بالا را پذیرفت و آن‌را برداشت صحیحی از مجموعه سخنان سید الشهداء(ع) دانست؛ زیرا موضوع استقامت حضرت در برابر ظلم و انحراف در دین اسلام و به استقبال شهادت رفتن ایشان را می‌توان از سخنان و نامه‌های ایشان، که به طور مستند گزارش شده است، برداشت نمود. از جمله، امام حسین(ع) در نامه مشهور خود به برادرش محمد حنفیه چنین نوشت: «...من به جهت اصلاح در امت جدم به‌ پا خاستم، و مى‏خواهم امر به معروف و نهى از منکر کنم، و بر روش جدم و پدرم على بن ابى طالب رفتار نمایم‏؛ پس هرکس حقیقت مرا بپذیرد [و از من پیروی کند، راه خدا را پذیرفته و] خدا به حق، اولی است و هر کس رد کند [و من را تنها گذارد] صبر می‌کنم تا خداوند میان من و این قوم، به حق داوری کند..». گفتنی است؛ حضرت اباعبدالله(ع) در این سخن، انگیزه خود از قیام را نگهبانی از سیره جدش رسول خدا(ص) بیان نموده و می‌فرماید : حتی اگر کسی مرا در این راه همراهی نکند من از پای ننشسته و تا آخرین توان به مبارزه برمی‌خیزم و در راه قیام، صبر و استقامت می‌ورزم تا این‌که یا با شهادت و یا با مرگ طبیعی، مأموریت من به پایان رسیده و در روز قیامت، خدای متعال بین من و دشمنانم داوری نماید. 📚 مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج ‏44، ص330، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403 ق. ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⁉️ : آیا این جمله از امام حسین است : " اسقونی شربة من الماء ... " " یک جرعه آب به من بدهید ... " ✅ : این سخن که به امام حسین علیه السلام نسبت داده شده است، از هر گونه سند و مدرکی محروم است و محتوا و مفهومی کاملا توهین آمیز و ذلت بار دارد و در کتابهای معتبر و قابل اعتماد نیامده است . متن ساختگی این سخن نیز خود، بهترین گواه بر جعلی بودن آن است . 🔹️ شهید مطهری رحمه الله در این باره می گوید: «این قدر تشنگی اباعبدالله علیه السلام زیاد بود که وقتی به آسمان نگاه می کرد، بالای سرش را درست نمی دید . اینها شوخی نیست . ولی هرچه در مقاتل گشتم (آن مقداری که می توانستم بگردم) تا این جمله معروفی را که می گویند اباعبدالله علیه السلام به مردم گفت: «اسقونی شربة من الماء; یک جرعه آب به من بدهید» ، ببینم، ندیدم . حسین علیه السلام کسی نبود که از آن مردم چنین چیزی طلب بکند، فقط یک جا دارد که حضرت در حالی که حمله می کرد «وهو یطلب الماء» ، قرائن نشان می دهد که مقصود این است: در حالی که داشت به طرف شریعه فرات می رفت (در جستجوی آب بود که از شریعه بردارد) نه اینکه از مردم طلب آب می کرد .» 🔹️ البته بر خلاف استاد شهید مطهری ، در برخی از منابع روایاتی در باب تشنگی و طلب آب امام حسین آمده که به برخی اشاره می کنیم : • در حدیثی که خداوند متعال برای حضرت آدم ابوالبشر روضه امام حسین علیه السّلام را می خواند، می فرماید:  ای آدم کاش می دیدی حسین علیه السّلام را در حالیکه طلب آب می کند و صدای واعطشای اوبلند است و طلب یار ویاور می کند و آنقدر تشنه می شود که آسمان را مانند دود می بیند … در این هنگام حضرت آدم و جبرئیل مانند زنی که فرزند از دست داده باشند گریه کردند.   • مرحوم شیخ جعفرشوشتری در خصائص الحسینیه می فرماید: «فاظهر عطشه علیه السّلام الان اسقونی قطره من الماء فقد تفتت کبدی من الظماء…».   • علامه سید جعفر مرتضی عاملی درکتاب مختصر مفید می فرماید: «الان اسقونی قطره من الماء فقد تفتت کبدی من الظمآء».  📚 منابع : ▪︎حماسه حسینی، ج 2، ص 218 . ▪︎بحارالانوار، ج۴، ص۲۴۵ . ▪︎اشک روان بر امیر کاروان، ترجمه خصائص الحسینیه، ص۱۵۹ . ▪︎مختصر مفید، ص۱۶۵ ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⁉️ : آیا جمله : " کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا " " همه روزها عاشورا و همه زمینها کربلاست " که مشهور است ریشه سندی داره و توسط امام صادق (ع) بیان شده ؟! ✅ : 🔹️ این جمله گر چه به غلط و یا در زبان برخی خواص و اهل علم شهرت یافته ولی نه تنها برای آن مدرکی وجود نداشته و از هیچ یک از امامان معصوم صادر نشده است بلکه با حدیث امام صادق از جد بزرگوارشان امام حسن در تضاد است که فرمود: " هیچ روزی مانند روز تو نباشد ای ابا عبدالله" 📚امالی صدوق ص177 🔹️ زیرا بر اساس این روایت هر گونه همانندی و مشابهت در سختی ها و مصیبت ها برای روز عاشورا نفی شده است 🔹️ حتی برخی نقل می کنند: این جمله از سوی بنی امیه و دشمنان اهل بیت برای تهدید اهل بیت و شیعیان ساخته شده و به منظور ایجاد رعب و وحشت در میان شیعیان ترویج داده شده است ودر ادبیات شیعه رواج یافته است .بدین شکل که بنی امیه پس از پیروزی ظاهری در کربلا اعلام کردند که ما هر روز را بر شیعیان و بنی هاشم همچون روز عاشورا و هر سرزمینی را همچون کربلا خواهیم ساخت. 📚 شبهات عزاداری ،عصیری،ج2ص163 🔹️ اگر از آنچه گذشت بگذریم می توان به یک معنا این جمله را توضیح داد و صحیح دانست : به این معنا که بگوییم صف بندی دو جبهه یزیدیان و حسینیان منحصر به روزی همچون عاشورا و سرزمینی همچون کربلا نیست ... بلکه صف بندی میان حق و باطل در هر زمان و مکان و در طول تاریخ وجود داشته و خواهد داشت اما مهم آن است که ما در کدام جبهه و صف ایستاده و چگونه از امام زمانمان دفاع می کنیم . ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⁉️ : آیا این جمله از امام حسین است : " ایا شمر خاف الله واحفظ قرابتی ... " ✅ : 🔹️ در میان تحریفات عاشورا به تحریفی برمی خوریم که بسیار اهانت آمیز است . برخی نوشته اند: هنگامی که شمر بر سینه امام حسین علیه السلام نشسته بود و می خواست سر حضرت را از بدنش جدا کند، امام حسین علیه السلام به او گفت: ایا شمر خاف الله واحفظ قرابتی من الجد منسوبا الی القائم المهدی ایا شمر تقتلنی و حیدرة ابی وجدی رسول الله اکرم مهتدی وفاطمة امی والزکی ابن والدی و عمی هو الطیار فی الجنة الخلدی 🔹️ سبحان الله! تنها همين مانده بود كه بگوييم امام حسين عليه السلام در آخرين دقايق عمر شريفش عاجزانه از شمر خواهش كرد و چون كس ديگري را نيافت، سفارش امام سجاد عليه السلام و اهل بيتش را به قاتل خود كرد. 🔹️ شاعر این اشعار، پس از آنکه در دنباله شعر، از بانوان حریم حسینی (زینب، ام کلثوم، سکینه و رقیه) نام می برد، به سراغ امام سجاد علیه السلام می رود و با جسارت از زبان امام حسین علیه السلام به شمر بن ذی الجوشن می گوید: ایا شمر ارحم ذا العلیل وبعده حریما بلا کفل یلی امرهم بعدی 🔹️ مراد این است که امام حسین علیه السلام در واپسین لحظات عمر خود و در آن شرایط سخت، با زبان شعر به شمر گفت: «ای شمر، بر آن بیمار علیل که در خیمه هاست و بر خانواده بدون کفیل من که او باید سرپرستی آنها را به دست گیرد، رحم کن و با آنها مهربان باش!» 🔹️ باید گفت: جعل کننده این ابیات، تنها در همین بیت اخیر، جسارتها و توهینهایی را در حق حضرت سیدالشهداء علیه السلام روا داشته است، از جمله: ▪︎با وجود امام سجاد علیه السلام، حریم و خانواده امام حسین علیه السلام را بی سرپرست و بدون کفیل خوانده است !!! ▪︎ از زبان امام حسین علیه السلام به حضرت سجاد علیه السلام، لقب علیل و بیمار داده است که ممکن است علت اشتهار حضرت سیدالساجدین علی بن الحسین علیه السلام، به نام «امام بیمار» ، همین شعر به غلط منسوب به امام حسین علیه السلام بوده باشد . ▪︎ امام سجاد علیه السلام و اهل بیت امام حسین علیه السلام را از طرف امام حسین علیه السلام و از زبان آن حضرت، به شمر سپرده است !!! 📚 منابع : • اسرارالشهادة، ص 426 . • ادب الحسین و حماسته، ص 46 . ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⁉️ : درباره ی تفسیر حروف مقطعه " کهیعص " در ابتدای سوره " مریم " و ارتباط آن با حضرت امام حسین (ع) و اختلاف نظرها توضیح دهید ... ✅ : در خصوص حروف مقطعه این سوره از روایات در منابع اسلامى دیده مى‏شود: 1️⃣ نخست روایاتى است که هر یک از این حروف را اشاره به یکى از اسما بزرگ خداوند (الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏) مى‏داند : «ک» اشاره به کافى و «ه» اشاره به هادى، و «ى» اشاره به ولى، و «ع» اشاره به عالم و «ص» اشاره به «صادق الوعد» (کسى که در وعده خود صادق است). 2️⃣ دوم روایاتى است که این حروف مقطعه را به داستان قیام امام حسین (ع) در کربلا تفسیر کرده است: «ک» اشاره به «کربلا»، «هاء» اشاره به «هلاکت خاندان پیامبر» و «ى» به «یزید» و «ع» به مسأله «عطش» و «ص» به «صبر و استقامت» حسین و پارانش. ⬅️ البته آیات قرآن تاب معانى مختلف را دارد که در عین تنوع منافاتى هم با هم ندارند. در ادامه بطور مختصر به این دو نگاه تفسیری و اختلاف دیدگاه موجود میپردازیم : 🔹️ در تفسیر و تاویل این کلمه، روایتی در کتاب «کمال الدین و تمام النعمة » شیخ صدوق، صفحات 454 تا 465، ذکر گردیده که در بخشی از آن چنین آمده است: " ... راوی می گوید به امام زمان علیه السلام عرض کردم: ای پسر رسول خدا، مرا از تاویل «کهیعص » آگاه ساز . امام علیه السلام فرمود: این حروف از اخبار غیبی است که خداوند بنده خویش زکریا را از آن آگاه ساخته و سپس آن را برای محمد صلی الله علیه و آله بیان کرده است . [اطلاع زکریا از این اخبار] به این سبب بود که وی از پروردگار خویش خواست تا نامهای پنج تن را به او بیاموزد . پس جبرئیل بر او نازل شد و آنها را به وی آموخت و [از آن پس] هرگاه زکریا، محمد، علی، فاطمه و حسن را یاد می کرد، اندوه او برطرف و گرفتاریش حل می شد و هرگاه از حسین یاد می کرد، گریه گلوی او را می گرفت و نفسش می برید . روزی گفت: خداوندا مرا چه می شود که هرگاه چهار تن از آنان را یاد می کنم، با نام آنان اندوهم برطرف می شود، اما وقتی از حسین یاد می کنم، از چشمانم اشک فرو می ریزد و اندوه و درد مرا فرامی گیرد؟ در این هنگام خداوند او را از ماجرای حسین علیه السلام آگاه کرد و فرمود: «کهیعص; کاف آن یعنی کربلا، هاء آن یعنی هلاکت عترت [رسول]، یاء آن یعنی یزید بن معاویه که به حسین ستم کرد; عین آن عطش و تشنگی حسین; و صاد آن صبر اوست " . 🔹️ در تفسیری دیگر داریم که صاحب کتاب «الدرّ الثمین» در تفسیر آیه «فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ»[ بقره، 27]؛ سپس آدم از پروردگارش کلماتى دریافت داشت (و با آنها توبه کرد.) و خداوند توبه او را پذیرفت. روایت کرده است: هنگامی که حضرت آدم(ع) در ساق عرش اسامی پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) را دید. پس در این هنگام جبرئیل به او تلقین کرد که بگو: یَا حَمِیدُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ یَا عَالِی بِحَقِّ عَلِیٍّ یَا فَاطِرُ بِحَقِّ فَاطِمَهَ یَا مُحْسِنُ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ مِنْکَ الْإِحْسَانُ. وقتی به نام حسین(ع) رسید، حضرت آدم اشکش جاری شد و قلبش خشوع پیدا کرد و گفت: برادرم جبرئیل در نام پنجم دلم شکست و اشکم جاری شد(راز این مسئله چیست؟) خداوند داستان شهادت امام حسین(ع) را به او خبر داد و فرمود: «کهیعص» پس «ک» اسم کربلا و «ه» هلاکت عترت طاهره و «ی» یزید (قاتل آن بزرگوار) و «ع» عطش آن حضرت و «ص» (اشاره به) صبر و بردباری او است. وقتی که حضرت زکریا این وقایع را شنید، سه روز از مسجد بیرون نیامد و نگذاشت کسی بر آن حضرت وارد شود و به گریه و سوگواری پرداخت. 👇 👇 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
👇 👇 🔹️ اما تفسیری که در روایات فوق در مورد «کهیعص» وجود دارد، با اخبار و روایات فراوان دیگری که در تفسیر این حروف آمده است، منافات دارد. از جمله در برخی از این روایات آمده است که مراد از این کلمه : آن است که خداوند، کافی، هادی، والی، عالم و در وعده خویش صادق است. 🔹️ محقق بزرگوار، شیخ محمدتقی شوشتری صاحب کتاب ارزشمند قاموس الرجال در اثر پربار دیگر خود به نام «الاخبار الدخیلة » ذیل عنوان «الباب الثانی فی الاحادیث الموضوعة » حدیث مورد بحث را به عنوان اولین حدیث جعل شده، نقل کرده است . محقق شوشتری بحثهای مفصلی در نقد و رد این خبر مطرح کرده و نُه صفحه از کتاب خود را به انتقاد از این خبر اختصاص داده است و احادیث دیگری را ذکر کرده که همگی حاکی از این است که «کهیعص » رمز و از اسمهای مقطعه خداست . 🔹️ یکی دیگر از پژوهشگران نیز در این باره می نویسد: «سند روایات (تفسیر کهیعص به کربلا) مشتمل بر برخی راویان متهم به دروغ پردازی در حدیث است که «محمد بن مجد شیبانی » از جمله آنان به شمار می آید . 🔹️ در حاشیه کتاب «بحارالانوار» نیز چندین ایراد بر این خبر وارد شده که با جمله - فیه غرابة - شروع می شود . 🔹️ افزون بر همه این اشکال‌ها، اشکال دیگری نیز در متن خبر مورد بحث دیده می‌شود و آن، تحریف بزرگی است که این خبر در متن خود دارد و به صراحت در تفسیر حرفِ «ها» از حروف کهیعص می‏گوید که «ها یعنی : هلاکت عترت!» تردیدی نیست که هلاکت خواندن شهادت، آن هم شهادت شهدای کربلا و سیدالشهدا (ع) تحریفی بزرگ و بسیار ناجوانمردانه است. 📚 منابع : ▪︎ اخبار ساختگی، هاشم معروف حسنی. ▪︎ کمال الدین، ص 454، پی نوشت . ▪︎ بحارالانوار ، ص 457، پی نوشت . ▪︎سید رضا حسینی الارزی، 72 داستان از شفاعت امام حسین(ع) ▪︎قصص قرآن یا تاریخ کامل انبیاء از آدم تا خاتم. ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⁉️ : آیا عبارت " اللهم العن العصابة التی جاهدت الحسین " در زیارت عاشورا صحیح است؟ آیا عبارت "حاربت الحسین" معنای دقیق تری ندارد؟ ✅ : همانگونه که در سوال مطرح شده ، برخی معتقدند استفاده از واژگان «جاهدت» برای دشمنان امام حسین(ع) صحیح نیست، زیرا واژه «جهاد» در جنگ با اهل حق مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، بلکه همیشه جنگ با اهل باطل را «جهاد» می‌خوانیم ... ‼ همچنین به منابعی استناد می‌کنند که در ارتباط با این فراز از زیارت عاشورا: «اللَّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَةَ الَّتِی جَاهَدَتِ الْحُسَیْن‏»، بجای کلمه «جَاهَدَت» از واژگان «حَارَبَت» استفاده کرده است: «اللَّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَةَ الَّتِی حَارَبَتِ الْحُسَیْن‏». ‼ و یا احتمال داده اند که  واژه " جاحدت " صحیح باشد ... ⬅️ در تحلیل این نظر باید گفت که هرچند شاید بتوان با کمی اغماض این مطلب را، آن هم از نگاه عرف در ارتباط با خود واژه «جهاد» پذیرفت، اما لزوماً هر واژه‌ای که از ریشه «جهد» استخراج می‌شود (مانند جاهدت) اینگونه نیست که مفهومی مقدس از آن برداشت شود. در این رابطه شایان ذکر است : 🔹️ زیارت عاشورا ، در بحارالأنوار، به دو نقل آمده است: 1️⃣ در نقل اوّل که از کامل الزیارات است, مى خوانیم: اللّهم العن العصابة الّتى حاربت الحسین(ع) و شایعت و بایعت على قتله و قتل أنصاره ... 2️⃣ و در نقل دوم که از المصباح شیخ طوسى است، مى خوانیم: اللّهم العن العصابة الّتى جاهدت الحسین و شایعت و بایعت على قتله ... 🔹️ گفتنى است که در حاشیه[یکى از چاپ هاى] کامل الزیارات, «جاهدت» نیز به عنوان نسخه بدل, آمده است. 🔹️ بنابراین, هم «جاهدت» و هم «حاربت» صحیح است و ادّعاى واژه «جاهدت», پذیرفته ؛ چرا که «جاهد» در مورد باطل هم به کار مى رود و چنین نیست که همیشه در مورد تلاش اهل حق, استعمال شود؛ برای مثال : 💠 در سوره عنکبوت آمده است: و إن جاهداک لتشرک بى ما لیس لک به علم فلا تطعهما ... و اگر پدر و مادر تلاش کنند براى این که تو به من شرک ورزى, از آنان پیروى مکن ... 💠 یا در سوره لقمان آمده است: و إن جاهداک على أن تشرک بى ما لیس لک به علم فلا تطعهما ... و اگر پدر و مادر تو را بر شرک به خدا که آن را به حق نمی‌دانی وادار کنند آنها را اطاعت مکن ... 🔹️ " جاهَدَ " ، همان گونه که از لغت به دست مى آید، به معناى تلاش فراوان و به کارگیرى نهایت طاقت و توان است از سوى دو نفر که با یکدیگر درگیر هستند و این معنا و مفهوم هم در بُعد و هم در بُعد به کار گرفته مى شود. 🔹️ البته از این رو که در جنگ, تلاش و به کارگیریِ نهایت توان وجود دارد, این واژه, در جنگ و قتال هم به کار مى رود و ممکن است واژه هاى جهاد و مجاهده, در ادبیات قرآن و روایت, همیشه در جنگ اهل حق با باطل, کاربرد داشته باشد. 🔹️ ولى این بدان معنا نیست که اگر «جاهد» در معناى اصلى خود، یعنى «تلاش» به کار رفت، حتماً باید در جهت مثبت باشد. شاهد این سخن ما دو نمونه استعمال «جاهد» در قرآن به معناى تلاش در جهت منفى است که بدان اشاره کردیم. 🔹️ هم اکنون به متن زیارت عاشورا و جمله «اللّهم العن العصابة الّتی جاهدت الحسین…» برمى گردیم و مىگوییم که چه اشکالى دارد که «جاهدت»، بازگو کننده تلاش آن گروه ستمکار ،در برابر سیدالشهدا باشد و بدین معنا باشد که: «خداوندا! لعنت کن آنانى را که تمام توان خویش را در برابر سیدالشهدا و براى کشتن آن حضرت, به کار گرفتند»؟ به این شکل, معناى «جاهدت» درست است و مشکلى ندارد. 🔹️ «جاهدت» را شما به معناى «جنگ کردند» نگیرید؛ بلکه به معناى اصلى آن, یعنى تلاش و به کارگیرى نهایت توان در برابر سیدالشهدا(ع) تفسیر کنید, آن گونه که در دو آیه از قرآن دیده مى شد. 🔹️ و امّا غلبه استعمال واژه «جاهد» و «جهاد» در معناى مثبت، به هنگامى که در خصوص جنگ به کار مى رود، دلیل آن نمى شود که «جاهد» در معناى اصلى به کار گرفته نشود و یا این که در آن جا هم حتماً باید در معناى مثبت و نه منفى استعمال گردد. 🔹️ استعمال این واژه در قرآن در دو سوره, دفاع ما را تمام مى سازد و دلیلى ندارد که ما این واژه را تحریف شده بدانیم. 🔹️ ادّعاى این که در اصل «جاحدت» بوده (آن گونه که علامه شوشترى در جایى در الأخبار الدخیلة آورده) صحیح به نظر نمى رسد؛ چرا که استعمال «جاحد» (از باب مفاعله) به معنایى که ایشان مى گوید اصولی نیست . 📚 منابع : ▪︎ ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، محقق، مصحح، امینی، عبد الحسین، ص 178، نجف اشرف. ▪︎ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق، داودی، صفوان عدنان، ص 208، دمشق، بیروت، دارالقلم‏، الدار الشامیة، چاپ اول. ▪︎ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی‏، محمد جواد، ج ‏2، ص 55، تهران، ناصر خسرو. ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam