eitaa logo
[ماه مُحَرَمُ الحَرام]
14 دنبال‌کننده
429 عکس
17 ویدیو
3 فایل
[بِراکِت] موضوع و واژه مدنظر خود را جستجو نمایید ارتباط با ادمین:⬇️ https://eitaa.com/Mohsen213gh لینک کانال:🆔️
مشاهده در ایتا
دانلود
محرم تمام شد ... #زباله #صدا #فقر #کنسرت ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⁉️ کنار بدنشان است؟ لطفا توضیح دهید که سر ایشان کجاست 💭پاسخ: ❗️درباره اینکه سر مقدس امام حسین کجا است اقوال متعددی مطرح است مانند: اینکه یا در نجف است یا در دمشق یا در کربلا یا در مدینه و یا در مصر . ❗️قول به اینکه در کربلا است قول مشهور علماست اما قول به اینکه سر مطهر در نجف در کنار قبر امام علی است مستند روایی دارد و در کتب معتبر ذکر شده است . ❗️در کتاب کامل الزیارات منقول است که امام صادق فرمود: "هنگامی که به نجف می آیی دو قبر می بینی قبری بزرگ و قبری کوچک .قبر بزرگ قبر امیر مومنان است و قبر کوچک محل دفن سر حسین بن علی است" 📚کامل الزیارات ص84 📚بحار الانوار ج100 ص242 ❗️در روایت دیگر فرمود: "هنگامی که سر حسین را به شام بردند یکی از وابستگان ما آن را ربود ودر کنار امیر مومنان به خاک سپرد" 📚الکافی ج4 ص571 📚بحار الانوار ج45 ص178 📚تهذیب الاحکام ج6 ص34 ❗️اما در مورد کربلا : 💭سید بن طاووس نیز می اورد: "درباره سر حسین روایت شده است که بازگردانده شد و در کربلا به همراه پیکرش به خاک سپرده شد" 📚لهوف ص225 🗯علامه مجلس می نویسد: "بدان از روایات بدست می اید که سر امام حسین و بدن های ادم و نوح و هود و صالح در کنار امام علی با او دفن هستند بنابراین شایسته است که بعد از زیارت امام علی همه انها زیارت شوند" 📚بحار الانوار ج100 ص251 ❗️ونیز می نویسد: "مشهور در میان علمای شیعه این است که سر امام حسین با بدنش دفن شده امام سجاد ان را به کنار جسد بازگردانده اما اخبار فراوانی نقل شده که سر امام در کنار قبر امیر مومنان دفن شده است" 📚بحار الانوار ج45 ص145 ❗️در مقام داوری میان این دو قول راجح از سایر اقوال می توان عرضه داشت که با توجه به انکه حدیثی از اهل بیت مبنی بر دفن سر مقدس در کربلا یافت نشده است و از سوی دیگر دفن سر مقدس در کنار قبر امیر مومنان در کتب معتبر و دسته اول از اهل بیت نقل شده است و با عنایت به اینکه "اهل بیت به انچه در خانه است داناترند"قول به دفن در نجف ارجح وبهتر است 📚دانشنامه امام حسین ج8 ص82 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
🤔 ❔تکلیف کربلا چه شد ❗️آنها کجا دفن شدند ❕❕ 💠💠 👌پس از واقعه جانگداز کربلا ، سرهای شهدای کربلا جز علی اصغر و حر بن یزید ریاحی شد و به سوی کوفه و سپس به سوی شام روانه شد ؛ 📚البدایه و النهایه ج8 ص190 💠در رابطه با محل دفن سر مبارک امام حسین علیه السلام دو قول در نزد شیعه است ، که یا در نجف دفن شده است و یا در اربعین توسط امام سجاد علیه السلام در دفن شد زیرا ثابت است که اهل بیت حسین و امام سجاد علیه السلام برای اولین اربعین حسین علیه السلام خود را به کربلا رساندند ؛ 👌در رابطه با سر سایر شهدای نیز مشهور است که آنان نیز توسط امام سجاد علیه السلام در اربعین حسینی به کربلا باز گردانده شدند و دفن شدند . 👌شیخ عباس نقل می کند ؛ « یزید بن معاویه سرهای شهدا را به علی بن الحسین داد ، امام سجاد نیز سرهای شهدا را به بدن های شریف در روز صفر و اربعین حسین ملحق کرد » 📚نفس المهموم ص425 📚حبیب السیر ج2 ص60 ❕البته نقل دیگری نیز وجود دارد که سرهای شهدای کربلا به غیر از امام حسین علیه السلام در همان مدفون شده اند. 🔶مرحوم سید محسن امین در اعیان الشیعه می نویسد؛ « بعد از سال 1321 هجری قمری در آرامگاه مشهور با باب الصغیر در مقبره ای دیدم که سر در آن سنگی نصب بود که نوشته بود این جا محل دفن سرهای عباس بن علی و علی اکبر بن حسین و حبیب بن مظاهر است ...طبیعتا سرهای شهدا پس از حمل شدن به دمشق و گردانده شدن در شهر و بر آورده شدن هدف یزید به ناچار بایستی در یکی از گورستان های شهر دفن می شدند ، که از میان آنها این سه سر در آرامگاه باب مدفون شده اند و جای دفنشان حفظ شده است » 📚اعیان الشیعه ج1 ص627 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
🤔پرسش ❔مداحان و برخی می گویند پس از واقعه کربلا دشمن جنازه علی اصغر را از خاک بیرون کرد و بر نیزه کرد و با خود به شام برد ❗️ آیا چنین چیزی واقعیت دارد ❕❕ 💠💠 👌مرحوم و دیگران نقل می کند که پس از شهادت حضرت علی اصغر چنین شد ؛ « حسین از اسبش فرود آمد و با قبضه شمشیرش گودالی کند و کودک را با خون در آن دفن کرد » 📚الاحتجاج ج2 ص301 📚بحار الانوار ج45 ص49 📚مقتل الحسین ج2 ص32 ❕اما این که دشمن آن جنازه را از خاک بیرون آورده باشد و سر او را به نیزه کرده باشد ،در منابع تاریخی گزارش نشده است و از جمله عاشورا تلقی می شود که متاسفانه همانند بسیاری از نقل های دیگر بدون دلیل و مدرک و جهت مردم به عنوان داستان باز گو می شود . 👌در کتاب دانشنامه امام حسین علیه السلام چنین آمده است ؛ « این جریان که به عملکرد سپاهیان ابن سعد بعد از واقعه عاشورا اشاره دارد که قنداقه علی اصغر را از زیر خاک بیرون آوردند و سر او را به نیزه کردند ، در منابع مستند نیامده است ( و از تحریفات عاشورا قلمداد می شود )» 📚دانشنامه امام حسین ج7 ص33 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
🤔 ؟! ❔ امام حسین در چه تعداد بود آیا راست است که از هفتاد و دو نفر بیشتر بودند ❗️ تعداد سپاه عمر سعد چه تعداد بود آیا راست است که حدود هزار نفر بودند ❕❕ 💠💠 👌بیشتر منابع شمار سپاهیان حسین علیه السلام را هفتاد و دو نفر گزارش کرده اند ؛ 📚الاخبار الطوال ص256 📚بغیه الطلب ج6 ص2628 📚البدایه و النهایه ج8 ص178 👌شیخ می نویسد ؛ « حسین بن علی هنگام صبح و بعد از نماز صبح یارانش را آماده کرد ، آنان سی و دو نفر سوار و چهل پیاده بودند» 📚الارشاد ج2 ص95 ❕اما با ملاحظه نام و مشخصات شهدای می توان گفت که شمار سپاهیان امام بیش از این تعداد بوده است . 👌ابن شهر می نویسد ؛ « تمام یاران امام هشتاد و دو نفر بودند که سی و دو نفر سواره بودند » 📚المناقب ج4 ص98 👌ابن نمای می نویسد ؛ « حسین علیه السلام یارانش را برای نبرد آماده کرد ، آنان چهل و پنج سوار و صد پیاده بودند » 📚مثیر الاحزان ص54 👌سید بن طاووس نیز این قول را از امام علیه السلام نقل می کند ؛ 📚اللهوف ص100 👌قول مشهور به هفتاد و دو نفر می تواند اشاره باشد به شهدایی از که از خاندان پیامبر گرامی و امام علی و حسین علیه السلام به شهادت رسیدند . 👌اما این که تعداد عمر سعد چه تعداد بوده است نقل قول های متعددی است که بر اساس قول سید بن طاووس و دیگران حدود بیست هزار نفر بودند ؛ 📚اللهوف ص145 📚مثیر الاحزان ص50 📚کشف الغمه ج2 ص229 👌البته در روایتی تعداد آنان سی هزار نفر بیان شده است ؛ 🔶امام سجاد علیه السلام فرمود ؛ « هیچ روزی مانند روز حسین نیست ، سی هزار مرد جنگی که همگی ادعا می کردند از این امت هستند به سوی او حمله بردند و با ریختن خون او قصد تقرب به خدا را داشتند » 📚امالی صدوق ص547 📚بحار الانوار ج44 ص298 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
🤔 ؟! ❔اخیرا کلیپی از منتشر شده که ایشان می گوید عاشورا در واقع شده است و در زمستان خبری از تابش سوزان خورشید و تشنگی نیست و قضیه تشنگی حسین بیش نمی باشد ❗️❗️ 💠💠 👌بر پایه گزارش های قطعی منابع تاریخی و حدیثی حادثه عاشورا در دهم محرم سال 61 هجری قمری واقع شده است و بر اساس تقویم های این حادثه در بیستم سال 59 شمسی مطابق با دوازدهم اکتبر سال 680 میلادی روی داده است ؛ 📚هیئت و نجوم اسلامی ج2 ص226 📚گاه نامه تطبیقی سه هزار ساله ص85 ( به نقل از دانشنامه امام حسین ج5 ص355) ❕بنابراین روشن می شود که حادثه عاشورا در اولین ماه از پاییز که نزدیک به تابستان است رخ داده است نه زمستان ، از سوی دیگر هوای گرم و خشک و کویری صحرای عراق و دشت کربلا ، گرمای طاقت فرسایی را برای ساکنان آن نواحی فراهم می سازد و این گرما در بیشتر سال وجود دارد و اوج آن در فصل تابستان و فصول نزدیک به آن یعنی پاییز وجود دارد و برای همگان قابل درک و است . ❕به هرحال قضیه تشنگی امام حسین علیه السلام و اهل بیت ایشان در صحرای کربلا از مسلمات تاریخی و حدیثی است که قابل انکار نمی باشد. ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
#بصیرت #ولایتمداری ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
🤔 ؟! ❔اخیرا برخی در تشکیک وارد می کنند و می گویند سند معتبری ندارد ❕ آیا براستی چنین است ❗️ منظور از که می گوید خدایا اول و دوم و سوم و چهارمین کسی که به اهل بیت ظلم کرده اند کن چه کسانی هستند ❕❕ 💠پاسخ💠 👌زیارت شریف از جمله زیارات معتبری است که تمام علمای شیعه به خواندن آن مداومت داشته اند . ❕این زیارت شریف در کتب معتبر و مورد استناد زیر نقل شده است ؛ 📚کامل الزیارات ص176 📚مصباح المتهجد ج2 ص773 📚المزار الکبیر ص480 📚المصباح کفعمی ص482 📚بحار الانوار ج98 ص291 📚زاد المعاد ص234 ❕در گذشته توضیح داده ایم که تمام روایاتی که در کتب معتبر ما نقل شده است می باشد مگر مواردی که خلاف دلیل قطعی از آیات قرآن و سنت تلقی می شود ، زیرا مبنای صحیح در صحت روایات ، اعتماد به روایات موثوق الصدوری است ، یعنی روایاتی که از هر طریقی برای انسان اطمینان به صدور آنها از معصوم حاصل می شود حجت و مورد استناد است ، مانند نقل علمای بزرگ در کتابهایشان و مشهور بودن نزد علما و موافقت مضامین آن با کتاب و سنت و ... 👌زیارت عاشورا مورد نقل علمای بزرگ در کتب معتبرشان قرار گرفته است و مضامین آن موافق آیات قرآن و سنت ائمه است ،این قرائن گواه کافی برای صحت آن تلقی می شود و دیگر نیازی به بررسی سندی ندارد ؛ ❕با این وجود نیز برخی علما این زیارت را از لحاظ سندی کرده اند و تصریح به صحت آن کرده اند ؛ 📚رسائل و مقالات ، آیت الله سبحانی ، ج3 ص401 ❕اما این که منظور از اولی و دومی و سومی و چهارمی در این فراز از زیارت که می فرماید ؛ «خداوندا مخصوص گردان نخستین ستمگر را به لعنت من و آغاز کن بدان لعن اولی را و سپس دومی را و سومی و چهارمی را خدایا لعنت کن یزید را در مرتبه پنجم» ❔چه کسانی هستند ❕آیا خلفای و هستند یا غیر آنها ❗️ 👌در تاریخ آمده است ؛ «چون دشمنان شیخ طوسی نزد خلیفه عباسی سعایت او را کردند و خلیفه منظور از این چهار نفر را که در زیارت عاشورا آمده است از شیخ پرسید ، شیخ پاسخ داد اشتباه به عرض شما رسانده اند ، مراد از اولی قابیل است که هابیل را به قتل رساند ، دومی قیدار پی کننده شتر صالح است ، سومی قاتل حضرت یحیی بن زکریا است و چهارمی ابن ملجم قاتل علی بن ابی طالب است» 📚الاستبصار ج1 ص16 ترجمه المولف ،تحقیق موسوی ⚫️ این تفسیر بدون مستند است و شیخ چون در معرض خطر بود ، از باب این تفسیر را بیان داشتند و ما نیز هر کجا تقیه اقتضای آن را داشت می توانیم این تفسیر را در مورد چهار ملعون زیارت بیان بداریم . 🔶اما حقیقت آن است که منظور از چهار مذکور روشن و واضح است . آنان همان کسانی هستند که در بخش دیگری از زیارت عاشورا از آنان چنین یاد شده است ؛ « خدا لعنت کند مردم و کسانی را که کنار زدند شما را از مقام و دور کردند شما را از آن مرتبه هایی که خداوند آن رتبه ها را به شما داده بود » 👌و آنان همان کسانی هستند که امام همواره پس از نمازهایش آنها را لعن می کرد چنان که نقل شده است؛ « امام صادق در پایان نمازهای واجب همواره چهار نفر از مردان و چهار نفر از زنان را لعن می کرد و از آنان نام می برد ، چهار مرد ، فلانی ، و فلانی و فلانی و معاویه بودند و چهار زن ، فلانه و فلانه و هند و ام الحکم خواهر معاویه بودند » 📚الکافی ج3 ص342 📚وسائل الشیعه ج6 ص462 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⁉️ ببخشید چرا در ما از خدا بابت این بزرگ میکنیم؟؟ مگر مصیبت به این بزرگی شکر داره 💭پاسخ: ❗️طبق بینش اسلامی انسان مومن به جهت شناختی که در باره خداوند دارد هر چه از سوی پرودگارش به او برسد شکر گزار است و در برابر حوادث تسلیم است . ❗️امام حسین در شب عاشورا در جمع اصحاب و اهل بیت خود چنین عرضه داشت: "خدا را در حالی که در وضع مناسب و خوب هستم یا در ناراحتی هستم حمد و ستایش می کنم" 📚تاریخ طبری ج5 ص418 📚الارشاد ج2 ص91 ❗️شیخ حر عاملی نیز در وسایل الشیعه شریف بابی را گشوده است به ذکر روایات اهل بیت تحت عنوان: "باب استحباب شکر خداوند در هنگام مصایب" 📚وسایل الشیعه ج3 ص246 باب73 💭شیخ کلینی روایت می کند که امام صادق فرمود: "پیامبر چنین بود که وقتی مساله ای برایش پیش می امد که او را خوشحال می کرد حمد خداوند را بر آن نعمت به جا می آورد و اگر مساله برایش پیش می آمد که ناراحتش می کرد می فرمود حمد برای خداوند است در همه حالات" 📚الکافی ج2 ص97 💎مساله کربلا اگر چه از یک نظر مصیبتی جانگداز بود اما از نظر دیگر نعمتی بزرگ برای مسلمین و اسلام بود زیرا به برکت خون امام حسین و یارانش اسلام از انحراف نجات یافت .انحرافی که نزدیک بود از طریق یزیدیان و بنی امیه تمام جامعه اسلامی و شریعت پیامبر گرامی را در بر گیرد. ❗️شهادت امام حسین از این انحراف بزرگ جلوگیری کرد و این جای شکر دارد . 💭از سوی دیگر قیام کربلا بهترین الگو برای تمام آزادگان جهان است که در مسیر ظلم ستیزی قرار دارند از این نگاه نیز جای شکر بر این نعمت وجود دارد. ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
؟! آیا و از ناحیه خداوند صادر شده؟ درمورد سندش هم توضیح بدید ✅پاسخ: برخی همچون شیخ عباس قمی واستادش حاج میرزا حسین نوری براین عقیده بوده اند که این زیارت از سنخ احادیث قدسیه می باشد چرا که در کتاب مصباح شیخ طوسی که مفاتیح الجنان هم زیارت عاشورا را از آنجا نقل کرده است آمده است که امام صادق فرمود: "ای صفوان من این زیارت را از پدرم امام باقر، از پدرش امام سجاد از پدرش تا پیامبر واو از جبرئیل واو از خداوند چنین یافتم" 📚مصباح المجتهد،شیخ طوسی،ص781 ❗شیخ عباس قمی می گوید: "شیخ ما ثقه الاسلام نوری فرموده:در فضل ومقام زیارت عاشورا همین بس که از سنخ سایر زیارات نیست که به ظاهر از انشا واملای معصومی باشد هرچند که از قلوب مطهره ایشان چیزی جز آنچه از عالم بالا به آنجا رسد بیرون نیاید بلکه از سنخ احادیث قدسیه است..." 📚مفاتیح الجنان،خبر صفوان در فضیلت زیارت عاشورا ❗آیت الله العظمی مکارم شیرازی می فرماید: "در فضیلت این زیارت همین بس که بر خلاف سایر زیارات که از معصومین نقل شده است این زیارت به شکل حدیث قدسی روایت شده است یعنی امامان علیهم السلام آن را از پیامبر اکرم نقل کرده اند که جبرئیل امین آن را از سوی خدا برای او آورده است" 📚مفاتیح نوین،ص394 ❗اما درمورد سند زیارت عاشورا: ❗علامه گرانقدر ومعاصر "سبحانی"در مورد زیارت عاشورا چنین می فرماید: "استحباب زیارت حسین در روز عاشورا ( با خواندن زیارت عاشورا) از چیزهایی است که تمام علمای شیعه در طول قرن ها بر آن اتفاق دارند واین اجماع واتفاق از محکمترین ادله بر صحت این زیارت وصدورش از امامان است" 📚رسایل ومقالات،ج3 ص402 ❗علامه سپس به بررسی واثبات صحت سندی زیارت عاشورا می پردازد که دوستان می توانند رجوع فرمایند 📚رسایل ومقالات،ج3 ص402 "دراسه لسند زیارت عاشورا" ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
🤔 !؟ ❔ در سریال نشان داده شد که سر مبارک امام حسین علیه السلام را سنان بن انس از تن جدا کرده در حالیکه در نزد مردم این کار به شمر نسبت داده شده کدام روایت صحیح است❕ و چرا در زیارت عاشورا سنان و خولی و و برخی دیگر از قاتلین یاران سید الشهدا علیه السلام لعن نشده اند ❗️❗️ 💠💠 👌در برخی مقاتل و روایات به عنوان قاتل امام حسین علیه السلام معرفی شده است . 🔶شیخ مفید می نویسد ؛ « سنان بن انس با نیزه ای به امام زد که به خاک افتاد ، خولی پیاده شد تا سرش را قطع کند اما ترسید و لرزید و نتوانست ، شمر به او گفت خداوند بازوانت را بشکند چرا می لرزی ، سپس خود شمر پیاده شد و سر امام را برید و آن را به داد و گفت برای امیر عمر سعد ببر» 📚الارشاد ج2 ص112 📚اعلام الوری ج1 ص469 👌در نقل دیگری از امام علیه السلام آمده است ؛ « امام حسین به یارانش گفت در رویا دیدم که خود را کشته می بینم و دیدم که سگ هایی مرا می گیرند و بیشتر از همه سگی سیاه و سفید مرا می گرفت » ( منظور شمر است که مرض پیسی داشت ) 📚کامل الزیارات ص157 📚بحار الانوار ج45 ص87 📚مثیر الاحزان ص64 👌خوارزمی می نویسد ؛ « شمر خشمگین شد ، خودش بر سینه حسین نشست و محاسن او را گرفت و با شمشیرش دوازده ضربه به او زد و سپس سرش را از تنش جدا کرد » 📚مقتل الحسین ج2 ص36 📚بحار الانوار ج45 ص56 👌در کتاب تاریخ ابن خیاط نیز چنین آمده است ؛ « عهده دار کشتن حسین ، شمر بن ذی الجوشن و فرمانده لشکر عمر بن سعد بن مالک بوده است » 📚تاریخ خلیفه بن خیاط ص179 📚تاریخ دمشق ج23 ص190 👌ابن حبان می نویسد ؛ « کسی که در آن روز کشتن حسین را به عهده گرفت ، بن ذی الجوشن بود » 📚الثقات ابن حبان ج2 ص311 👌در زیارت ناحیه نیز از امام عصر علیه السلام چنین آمده است ؛ « شمر بر سینه ات نشسته است و شمشیرش را در گودی گلویت فرو برده و محاسن سپیدت را به دستش گرفته و با شمشیر هندی خود تو را ذبح می کند » 📚المزار الکبیر ص505 ❕البته در نقل های دیگری از سنان بن انس و خولی به عنوان امام حسین یاد شده است ؛ 📚تاریخ طبری ج5 ص453 📚انساب الاشراف ج3 ص418 و ... 👌که این نقل ها می تواند اشاره به مشارکت همه آنها در قتل امام حسین باشد که مثلا جراحات و ضربات توسط سنان و خولی بر امام وارد شده است و سر مبارک توسط شمر از تن جدا شده است . ❔اما این که چرا در زیارت عاشورا سنان و خولی و حرمله و ... نمی شوند پاسخ روشنی دارد . ❕کسانی در زیارت عاشورا به نام ، لعن می شوند که مسببان اصلی واقعه عاشورا بوده و نقش رهبری و هدایت را عهده دار بوده اند اما دیگران مسببان و لشکریان با این تعابیر مورد لعن قرار می گیرند ؛ « خدا لعنت کند مردمی را که شما را کشتند ، خدا لعنت کند آنان که تهیه اسباب کردند برای آنها تا توانستند با شما بجنگند ، بیزاری می جویم به سوی خدا و به سوی شما از ایشان و پیروان و دنبال روندگانشان و دوستانشان ، ...خدا لعنت کند مردمی را که اسب ها را زین کردند و زدند و به راه افتادند برای پیکار با تو ...خدا لعنت کن بر گروهی که پیکار کردند با حسین و همراهی کردند و پیمان بستند و از هم پیروی کردند برای کشتن آن حضرت » 📚زیارت عاشوراء ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
🤔 !؟ ❔خواستم بپرسم وجود در حادثه کربلا که به امام حسین علیه السلام عرض ادب کرده و با ایشان حرف زده هست و حتی کمک کرده در حادثه است؟ ❕آخه تو شبیه خونیا (تعزیه) همچین چیزیو رو مشاهده کردیم❗️❗️ 💠💠 👌شیخ بزرگوار کلینی در شریف نقل می کند ؛ « چون حسين علیه السلام شهيد شد و آن لشكر خواستند اسب بر بدنش بتازند، فضه به زينب گفت اى بانوى من خادم پیامبر كشتي اش در دريا شكست و به جزيره ای افتاد و به شيرى برخورد، به آن شير گفت من آزاد كرده رسول خدايم، آن شير در برابرش اي كرد تا او را به راه آورد و نجات داد . 👌در اين گوشه از کربلا نیز خوابيده است بگذار من بروم و به او آگاهى دهم كه اين مردم فردا چه خواهند كرد. 👌فضه نزد آن رفت و او را صدا زد . آن شير سر بلند كرد و فضه به او گفت: مى دانى فردا مى خواهند با امام حسين چه كار كنند، مى خواهند اسب بر بتازند. 👌گويد آن شير آمد تا دو دست خود را روى جسد حسين نهاد، لشكر پيش آمدند و چون آن شير را ديدند عمر بن سعد به آنها گفت: اين ای است مبادا آن را برانگيزيد، برگرديد، آنها هم برگشتند . 📚الکافی ج1 ص465 ❕برخی این روایت را از حیث ضعیف می دانند و رد می کنند اما به نظر ما چون این روایت در کافی شریف آمده است و محتوای آن هم با مسلمات منافاتی ندارد بلکه موافق است ، روایتی صحیح تلقی می شود و موثوق الصدور می باشد . ؛ 👌این روایت موافق با روایات متعدد دیگری است که ولایت داشتن امامان را بر را نیز اثبات می کند؛ 💠از جمله اشکالات که بر این داستان وارد می شود این است که بر اساس این روایت ، آن شیر مانع شده است که دشمن بر بدن امام اسب بتازد در حالی که اسب بر بدن امام از مسلمات است . 👌 برای پاسخ باید توجه داشت که به نظر ما نیز اسب تاختن بر بدن مبارک امام حسین علیه السلام است. 🔶سید بن طاووس نقل می کند ؛ « عمر سعد میان یارانش ندا داد که چه کسی حاضر است بر حسین اسب بدواند ؟ از یارانش ده تن حاضر شدند ، که با سم اسب هایشان حسین را چنان لگد کوب کردند که پشت و سینه اش را خرد کردند » 📚لهوف ص182 📚مثیر الاحزان ص78 📚الارشاد ج2 ص113 🔶فضه گمان می کرد که آنان یک روز پس از عاشورا بر امام حسین اسب می دوانند اما آنان لحظاتی پس از شهادت امام چنین کردند ، در مرحله اول با شیر رو به رو شدند و باز گشتند ، اما چون روایات می گوید آنان بر بدن امام تاختند ، پس از مرحله اول ، ناچارا به نحوی شیر مذکور را از بین برده بودند و احتمالا او را در معرض های خود قرار داده بودند و کشته بودند . 💠با این کردن ، اشکال مذکور مرتفع می شود و نیازی به رد روایت نیست ، بلکه جریان مذکور اثبات نوعی معجزه برای حسین علیه السلام را نیز می کند . ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⁉️ ایا اینکه میگن امام حسین علیه السلام؛ نعوذبالله بخاطر یه با یزید جنگیدن درسته یا نه میشه جواب این شبهه رو بدین 🗯پاسخ ❗️یکی از شبهات ضد دین ها و وهابیت در مورد کربلا ان است که می گویند ریشه واقعه کربلا بر سر یک موضوع بوده است که بین حسین علیه السلام و یزید روی داد‌. یزید عاشق همسر زیبا روی یکی از سرداران سپاه معاویه به نام « ارینب» بود . ❗️یزید با وعده ی ازدواج با دختر معاویه به سردار سپاه او را تشویق به طلاق همسرش کرد اما پس از طلاق ارینب؛ حسین علیه السلام او را به عقد خود دراورد و این باعث شد تا یزید کینه حسین را به دل گیرد و نهایتا این جریان به واقعه کربلا منتهی شد. ❗️این خلاصه ای از جریان بود که ابن قتیبه از علمای اهل سنت در کتاب الامامه و السیاسه ج1 ص156 نقل می کند!!! 🗯اما پاسخ به این ادعای : 🔶اولا : ابن قتيبه بدون هيچ اشاره‌اي به ناقل و اين داستان حكايت را نقل مي‌كند. داستان از نظر مشكل دارد و قابل احتجاج نيست ؛ به اصطلاح رجالیون روایت مرسل و بی سند و از هر گونه اعتبار خارج می شود.قابل توجه اینکه این داستان فقط در همین کتاب آن هم بدون سند نقل شده است 🔶ثانيا:  اشكال مهم ديگري كه در اين داستان وجود دارد اين است كه می گوید: امام حسين ‌پس از انکه شوهر اول آن زن تقاضا می کند آن زن را طلاق میدهد! اما کیفیت طلاق چنین است که در يك مجلس او را سه طلاقه مي‌كند و حال آن كه بر اساس فقه شيعه كه بر گرفته از روايات اهل بيت معصومين است سه طلاق در يك مجلس جايز نمي‌باشد و این خود نشان میدهد که و برای اهداف خاصی طراحی شده است 📚روایات در ممنوعیت سه طلاقه کردن در یک مجلس را بحویید در «وسائل الشیعه »ج22 ص61 باب 29 🔶ثالثا: گذشته از فوق ، به اندازه كافي در اسباب و عوامل زمينه ساز واقعه كربلا در كتب شيعه و سنی بحث شده است كه هيچ جاي شك و شبهه باقي نمی گذارد تا نوبت به طرح اين و برسد . ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⁉️ آیا ازدواج با امام حسین صحت دارد؟ وچگونه این ازدواج اتفاف افتاد 💭پاسخ: ❗️طبق نظر مشهور شهر بانو دختر اخرین پادشاه ساسانی همسر امام حسین و مادر امام زین العابدین است 📚المناقب ج3 ص208 📚تاریخ الایمه ص24 📚الکافی ج1 ص466 📚اثباه الوصیه ص168 📚التهذیب ج6 ص77 📚اعلام الوری ص256 📚الارشاد ج2 ص138 📚بحار الانوار ج46 ص12 ❗️بجز شهر بانو نام های دیگری نیز برای مادر امام سجاد ثبت است مانند شاه زنان، شه زنان، جهان شاه، شهر بان، شهر بانویه، و... 🗯در توجیه و تبیین اسامی متعدد می توان چند وجه بیان کرد: 1⃣برخی از این نام ها به یک نام بر می گردد که به لهجه های مختلف بیان شده است 2⃣برخی نام ها تصحیف یا مخفف یا ترجمه شده اند 3⃣برخی نام ها را امام علی یا امام حسین بر وی نهادند و برخی لقب هستند نه اسم . 🗯در چگونگی ازدواج شهر بانو با امام حسین گفته اند: ❗️او پس از شکست سپاه ایران به اسارت مسلمین در آمد . وی پس از شد و امام حسین با او ازدواج کرد .تاریخ این موضوع را برخی منابع در دوران عمر و برخی در زمان عثمان دانسته اند. 📚دانشنامه امام حسین، ری شهری، ج1 ص259 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
#نعل_اسب #خوش_شانسی #کربلا ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
آیا صحیح است که نماد ، ریشه در عصر دارد؟! قضیه نعل اسب چیست و از چه فرهنگی گرفته شده است؟! 🔵پاسخ: استاد رائفی پور: یه سوال مگه امام حسین (ع) در گودال به شهادت نرسیدن، پس باید محل دفن حضرت هم همون گودال باشه.اونایی که رفتن کربلا میدونن بین محل گودال و ضریح مطهرفاصله هست.چرا؟ تو کربلا یه عده اومدن گفتند نه،براین پیکر باید اسب تاخته شه. این "باید"رو کی تعیین کرده بود؟(نقش یهود در حادثه کربلا) تو گودال نمیشد اسب تاخت.پیکر مطهر رو از گودال بیرون کشیدند بردند یه محل صاف و هموار و ده اسب که بهشون نعل زده بودندبراین پیکر تاختند... واین چهل نعل اسب به عنوان تبرک از پای اسبهاجدا میشه. بعدها که در دوره قاعونی بغدادمیشه مرکز یهودیان، نواده های همین اشقیا این نعل اسبها رو با افتخار درخونه هاشون میزدند که ما از هموناییم اینا بعدها کوچ کردند به شبه جزیره ایبری در اسپانیا و همین سنت رو هم باخودشون بردندو نعل اسب رو کردند نمادخوش شانسی... حالا یه عده از مردم خودمونم نا اگاهانه نعل اسب رو به عنوان نماد خوش شانسی استفاده میکنن!!! 🔹ایت الله جوادی آملی: تبرک جستن به نعل اسب از موهومات بعد از حادثه کربلاست.به این جهت که این اسبها نعوذ بالله بر آدمهای خارج از دین تاختند پس با ارزش میباشند.چنانچه برخی فرق اسلامی دهه اول ماه محرم را جشن میگیرند و متاسفانه فرهنگ ناشایست نعل اسب به میان مردم ما هم رواج یافته. ابو ریحان بیرونی: ستم هایی که بر حسین بن علی کردنددر هیچ ملتی با بدترین افراد نکردند. او را با شمشیر ونیزه و سنگ باران از پای در اوردند سپس اسب بر بدنش تاختند... بعضی از این اسبها به مصر رسید.بعضی مردم این نعل اسبها را کندند و برای تبرک بر در خانه های خود نصب کردندواین عمل در میان مردم مصر سنتی شد که بعد از ان هر کسی بالای در خانه خود نعل اسب نصب میکرد... در تاریخ آمده : یزید (علیه لعنه) در عصر عاشورا بعد از به شهادت رساندن امام حسین (ع)و یارانش دستور داد اسب ها ( که نعل تازه شده بودند) را بر بدن شهدای کربلا تازاندند . یزیدیان این روز را روز برکت و پیروزی نام نهادند که در زیارت عاشورا هم به آن اشاره می شود (...یوم تبرکت بهی بن امیه و ....)و برای افتخار بر این پیروزی (قتل خاندان مطهر پیامبر )و رواج تفکر شیطانی خودنعل اسبهای خود را کندند و در سراسر شهر ها و کشورها گرداندند...شهر به شهر و کشور به کشور به نشانه ی پیروزی . در شامات در عراق در قسطنطنیه در روم در ایران و در سراسر جهان مدرن 1400 سال قبل... و این شد سبب آنکه در سرتاسر جهان از 1400 سال پیش تاکنون نعل اسب را نشانه ی برکت و شانس و پیروزی می دانند  اين خرافه به اروپا هم رسيد شايد این اعتقاد از اسپانیا به اروپا رسیده (اندلس قدیم)به اندلسی ها هم از امویان این اعتقادرسیدهامویان به عنوان تبرک نعل اسب نگه میداشتن اما اروپایی ها چون معنی تبرک رونمی دونستن میگفتن شانس میاره حالا امویان این اعتقادو از کجا آورده بودن ؟ تو عاشورا بعداین که 10 تا اسب روی پیکر امام حسین (ع) تاختتند 40 تا نعل اسب ها رو به عنوان تبرک در آوردن و بین خودشون تقسیم کردناین نعل ها رو از خونه هاشون آویزون می کردنو بعد از مدتی به عنوان یک شی با ارزش به هم می فروختند ، تا اینکه تقلبی این نعلها هم اومد و کم کم آویزون بودن یه نعل تو خونه ها یه رسم شد. ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
چرا به غیر از امام حسین علیه السلام دست به نزدند؟؟؟ ✅پاسخ: در زیارت جامعه کبیره خطاب به امامان می گوییم: "ساسه العباد" مراد آن است که امامان تدبیر اجتماع مردم و اداره آن را برعهده دارند 📗ادب فنای مقربان، ایت الله جوادی آملی،ج1 ص246 در روایتی امام صادق فرمود: خداوند تدبیر امور بندگانش را به پیامبرش واگذار کرد تا ببینید که چگونه اورا اطاعت میکنند 📗بحار الانوار،ج25 ص332 ودر روایت دیگر فرمود؛ "فما فوض الله الی رسوله فقد فوضه الینا" "هر آنچه خداوند به پیامبر واگذار کرده است آن را به ما واگذار کرده است" 📗همان مدرک ❗روشن شد که امامان سیاستمداران زندگی مردم بوده اند. هرموقع هدایت آنان منوط به قیام بود قیام میکردند وهم موقع منوط بر عدم قیام بود چنین میکردند ❗روی این حساب هر امامی با توجه به شرایط زمان خود هر آنچه به مصلحت جامعه ومردم ودین بوده است را انجام دادند. گاهی شرایط اقتصا میکرد امام سکوت کند، گاهی اقتضا میکرد به صلح رضایت دهد، گاهی اقتضا میکرد با قیام کردن دین مردم را حفظ کرد، گاهی شرایط اقتضا میکرد با تشکیل کلاس ودرس امور بندگان وجامعه را تدبیر کند و... ❗اگر هریک از امامان در زمان امام دیگر بودند برنامه همان امام را اجرا میکرد ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
🤔 ❔برخی شبهه می کنند که چرا امام حسین در زمان قیام نکرد! معاویه که از یزید بدتر بود ❕ 💠💠 👌 با وجود وضع اسفناکى که در زمان تسلط معاویه حکم فرما بود، بنابر ملاحظات فراوان، قیام و انقلاب مسلحانه در آن زمان نه مقدور بود و نه مفید. دو عامل زیر را مى توان مهم ترین موانع قیام امام حسین(علیه السلام) در زمان حکومت  شمرد ؛ 1⃣ پیمان صلح امام حسن(علیه السلام) با معاویه ؛ اگر حسین بن على(علیهما السلام) در زمان معاویه قیام مى کرد، معاویه مى توانست از پیمان صلحى که با امام حسن(علیه السلام) بسته و مورد تایید حسین بن على(علیهما السلام) نیز قرار داشت، به منظور متهم ساختن حسین بن على(علیهما السلام) بهره بردارى کند؛ زیرا همه مردم مى دانستند که امام حسن و امام حسین متعهد شده اند تا زمانى که معاویه زنده است سکوت کرده به حکومت او گردن نهند، حال اگر حسین(علیه السلام) بر ضد معاویه قیام مى کرد، امکان داشت  او را شخصى فرصت طلب و پیمان شکن قلمداد کند. 👌البته مى دانیم که امام حسین(علیه السلام) پیمان معاهده خود را با معاویه، پیمانى لازم الوفا نمى دانست؛ زیرا این پیمان از روى آزادى و میل و اختیار صورت نگرفته بود، بلکه پیمانى بود که تحت فشار و اجبار، و در شرائطى صورت گرفته بود که بحث و گفتگو فایده اى نداشت، بعلاوه خود  آن را نقض کرده و محترم نشمرده بود و خود را به رعایت آن ملزم نمى دانست، بنابراین چنین عهد و پیمانى، اگر هم در اصل صحیح و معتبر بود، حسین بن على(علیه السلام) مقید به آن نبود؛ زیرا خود معاویه آن را زیر پا گذاشته و در نقض آن از هیچ کوششى فرو گذار نکرده بود، اما در هر حال معاهده صلح، مى توانست دستاویز تبلیغاتى معاویه در برابر قیام احتمالى حسین(علیه السلام) قرار گیرد. ❔از طرف دیگر، باید دید در برابر قیام احتمالى او اجتماع چگونه قضاوت مى کرد؟ 🔸پیداست اجتماع زمان امام حسین(علیه السلام) اجتماعى بود که حال قیام و انقلاب نداشت و شمشیر جهاد به آب عافیت شسته بود. طبعاً چنین اجتماعى عافیت  طلبى خود را چنین مى کرد که حسین(علیه السلام) با معاویه پیمان بسته است و باید به آن وفا کند. 👌بنابراین اگر امام حسین(علیه السلام) در زمان معاویه قیام مسلحانه مى کرد، معاویه مى توانست آن را به عنوان یک شورش غیر موجه و برخلاف مواد پیمان صلح بین طرفین معرفى کند و چون جامعه آن روزجامعه اى بود که حال قیام و انقلاب نداشت، طبعا منطق معاویه را تایید مى کرد. 2⃣ ژست دینی معاویه ؛ قیام امام حسین(علیه السلام) در زمان یزید، چنان پرشور و مهیج بود که خاطره آن در دلهاى مردم جاوید مانده است و چنانکه مشاهده مى کنیم پس از قرون متمادى، هنوز هم مردم، قهرمانان کربلا را براى خود نمونه و سرمشق قرار مى دهند و در ابراز و فداکارى از آنهاالهام مى گیرند، ولى به گمان قوى اگر امام حسین(علیه السلام) در زمان معاویه قیام مى کرد، قیام او داراى چنین شور و حماسه اى نمى شد. راز این مطلب را باید در نفوذ و شیطنت و بازیگرى معاویه، و روش خاص او در حل و فصل مشکلات جستجو کرد. 👌گر چه معاویه عملا اسلام را تحریف کرده، حکومت اشرافى اموى را جایگزین خلافت ساده و بى پیرایه اسلامى ساخته و جامعه اسلامى را به یک جامعه غیر اسلامى تبدیل کرده بود، اما او این مطلب را به خوبى درک مى کرد که چون به نام دین و خلافت اسلامى حکومت مى کند، نباید مرتکب کارهایى بشود که مردم آن را مبارزه با دین - همان دینى که به نام آن حکومت مى کند- تلقى نمایند، بلکه او لازم مى دید همیشه به اعمال خود، رنگ بدهد تا اعمال وى با مقامى که دارد، سازگار باشد، و آن دسته از کارهایى را که مشروع جلوه دادن آنها مقدور نیست در خفا انجام دهد. 🔸پاره اى از اسناد و شواهد تاریخى نشان مى دهد که معاویه فردى بی دین بوده و به هیچ چیز اعتقاد نداشته است؛ به طورى که «مغیره بن شعبه» معلوم الحال و بى بند و بار، از سخنانى که در بعضى از مجالس خصوصى معاویه، از خود وى شنیده بود، اظهار تاسف و اندوه کرده مى گفت:«معاویه ترین افراد مردم است.» 👌ولى با وجود اینها، همین روش معاویه در تظاهر به برخى از ظواهر دینى، درک ماهیت او را براى عامه مردم مشکل ساخته بود. 🔸معاویه براى آنکه به منصب و مقام خود، رنگ مذهبى بدهد، از اوضاع و شرائط به خوبى بهره بردارى مى کرد. او از یک طرف خون خواهى عثمان را عنوان مى ساخت و از طرف دیگر پس از جریان و همچنین به واسطه صلح با امام حسن(علیه السلام) و بیعت مردم با وى، خود را در افکار عمومى شایسته خلافت قلمداد مى کرد. 🔸ادامه 👇 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
🔸ادامه پاسخ 👇 ❕بنابراین اگر امام حسین(علیه السلام) در زمان او قیامى مسلحانه به راه مى افکند، وى به سهولت مى توانست آن را در افکار عمومى یک اختلاف و کشمکش بر سر قدرت و حکومت معرفى کند، نه قیام حق در برابر باطل 📚 سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(علیه السلام)، قم، 1390 ش، چاپ بیست و سوم، ص 147 👌از سوی دیگر يزيد براساس تعليمات مسيحيّت پرورش يافته بود وقلباً به آن تمايل داشت واز طرفي جواني ناپخته، شهوت پرست، ، خوشگذران، عياش، فاقد دور انديشي واحتياط بود . 📚مروج الذهب ج 3 ص 77 🔸تفاوتي كه پدر با پسر داشت، در اينجا بود كه پدر به ظاهر پاي بند به اسلام بود، ولي فرزند او پس از رسيدن به حكومت نتوانست حتي به صورت ظاهر خود را ديندار وبا ايمان بنمايد ، وي آشكارا مقدّسات اسلامي را زير پاي مي‌گذاشت ودر راه ارضاي شهوات خود از هيچ چيز فرو گذار نكرد. رسماً شراب مي‌خورد ودر شب نشيني‌ها وبزم‌هاي اشرافي به باده گساري مي‌پرداخت وبي باكانه اشعاري مي‌سرود كه ترجمه آنها چنين است: «ياران هم من برخيزيد! وبه نغمه مطربان خوش آواز گوش دهيد وپياله‌ها را پي در پي سركشيد، نغمه دلپذير ساز وآواز، مرا از نداي اللّه اكبر واز شنيدن بانگ اذان باز مي‌دارد ومن حاضرم حوران بهشتي را با نيم خورده ظرف شراب عوض كنم». 📚تذکره الخواص ص 291 👌هم اوعلناً به مقدّسات اسلام مي‌كرد، گرايش خود را به آيين مسيحيت پنهان نمي داشت ومي گفت: «اگر شراب در آيين احمد حرام است تو آن را به آيين مسيح بن مريم بنوش» . 📚تتمه المنتهی ص 43 ❕دربار يزيد، كانون فساد وگناه بود وآثار شوم آن حتي به اماكن مقدسي همچون مكّه و مدينه رسيده بود . 📚مروج الذهب ج 3 ص 77 ❕در اين هنگام بود كه حسين بن علي (عليه السلام) شرايط را براي انقلاب و نهضت كاملاً آماده ديد، زيرا ديگر مزدوران بني اميه نمي توانستند هدف‌هاي قيام حسين بن علي (عليه السلام) را در افكار دگرگونه جلوه دهند وآن را كشمكشي بر سر قدرت وسلطه قلمداد كنند، زيرا توده‌ها به چشم خود مي‌ديدند كه رفتار حكومت بر ضد موازين ديني وتعاليم الهي است وهمين مطلب مجوّز آن بود كه حسين (عليه السلام) ياران راستين اسلام را از گوشه وكنار جهان پيرامون خود فرا خواند وبر ضد حكومت قيام كند; قيامي كه هدف از آن احياء اسلام و سنن ديني، نه تصاحب خلافت وقدرت بود. پس از شهادت حسن بن علي (عليه السلام) در سال پنجاه هجري، شيعيان عراق جنبش خاصي از خود نشان دادند وبا حسين (عليه السلام) به مكاتبه پرداختند واز امام درخواست كردند كه معاويه را از حكومت خلع كند ، امام در پاسخ آنان ياد آور شد كه او با معاويه عهد وپيماني دارد ونمي تواند آن را بشكند. 📚حیاه الامام الحسین ج 2 ص 229 👌پس از درگذشت معاويه، امام حسين (عليه السلام) در نيمه رجب سال شصت، وقتي موانع شرعي را منتفي ديد وشرايط را براي مفيد وسازنده آماده تشخيص داد، در پاسخ دعوت مردم عراق حرکت قیام را آغاز کرد . 📚نگاهی به زندگانی امامان معصوم ، سبحانی ، ص 127 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
🤔 ❔برخی شبهه می کنند که از عقاید شیعه تقیه کردن است ❕بر این اساس تمام امامان در برابر حکام جور تقیه کردند و جان خود را به خطر نینداختند ❗️چگونه امام حسین بر خلاف آیات و روایات را ترک کرد و بر خلاف سیره سایر امامان تن به قیام و شهادت داد ❗️❗️ 💠💠 👌ما معتقديم كه در بعضى از موارد تقيّه كردن حرام است و آن در جايى است كه اساس دين و اسلام و قرآن، يا نظام‏هاى اسلامى به خطر بيفتد، در چنين مواردى بايد عقايد را اظهار نمود هر چند انسان اظهار عقيده‏ ا ش شود، و معتقديم قيام امام حسين عليه السلام در عاشورا و كربلا، درست در راستاى همين هدف بود، چرا كه حكّام بنى ‏اميّه اساس اسلام را به خطر افكنده بودند، و قيام امام حسين عليه السلام پرده از كار آنها برداشت، و جلو را گرفت. 📚اعتقاد ما ص 104 🔸به بیان دیگر در بعضى از موارد تقيّه حرام است، و آن زمانى است كه اگر فرد يا گروهى راه تقيّه را پيش گيرند و عقيده خود را پنهان دارند، اصل اسلام به خطر افتد يا ضربه شديدى بر كيان مسلمين وارد گردد، در اين گونه موارد بايد عقيده واقعى خود را ظاهر كنند، هر چند خطر يا ضررى براى آنها داشته باشد. و از اينجا روشن مى‏ شود كه قيام امام حسين بن على بن أبي طالب (عليهم السلام) در برابر يزيد، يك وظيفه‏ قطعى دينى بوده، و امام حاضر نشد حتّى به عنوان تقيّه با يزيديان و بنى اميّه خلافت اسلامى كنار بيايد، زيرا مى‏ دانست ضربه شديدى به كيان اسلام خواهد خورد و قيام و شهادت او مايه بيدارى مسلمين و نجات اسلام از چنگال تفاله‏ هاى جاهليّت است. 📚شیعه پاسخ می گوید ص 45 ❕این که مثلا بقیه امامان یا امام صادق از قیام کردن امتناع کردند ، ابا و امتناع آنها تنها به اين نبود كه مى‏ دانستند حکام جور مانع آنها خواهند شد و آن حضرات را شهيد خواهند كرد. آنها اگر مى‏ دانستند كه شهادتشان براى اسلام و مسلمين اثر بهترى دارد را انتخاب مى‏ كردند همان طورى كه امام حسين عليه السلام به همين دليل شهادت را انتخاب كرد. . 👌در عصر سایر امامان خصوصا امام صادق علیهم السلام آن چيزى كه بهتر و مفيدتر بود رهبرى يك نهضت و فكرى و تربيتى بود كه اثر آن تا امروز هست؛ همان طورى كه در عصر امام حسين آن نهضت قیام ضرورت داشت و آن نيز آنطور بجا و مناسب بود كه اثرش هنوز باقى است. ❕جان مطلب همين جاست كه در همه اين كارها، از قيام و جهاد و امر به معروف و نهى از منكرها و از و تقيه‏ ها، بايد به اثر و نتيجه آنها در آن موقع توجه كرد. 👌اينها امورى نيست كه به شكل يك امر تعبدى از قبيل وضو و غسل و نماز و روزه صورت بگيرد. اثر اين كارها در مواقع مختلف و زمانهاى مختلف و اوضاع و شرايط مختلف فرق مى ‏كند. گاهى اثر قيام و براى اسلام نافعتر است و گاهى اثر سكوت و تقيه. گاهى شكل و صورت قيام فرق مى‏ کند. همه اينها بستگى دارد به خصوصيت عصر و زمان و اوضاع و احوال روز، و يك تشخيص عميق در اين مورد ضرورت دارد؛ اشتباه تشخيص دادن زيانها به اسلام مى ‏رساند. 📚مجموعه آثار شهید مطهری ج 18 ص 46 👌بنابراین روشن می شود که هدف ازقیام امام حسین نجات اسلام از چنگال ضلالت و از بین رفتن بوده است که در اینجا دیگر کردن جایز نمی باشد . به بیان تفصیلی تر ؛ ❕در جاى جاى قرآن كريم از قتال «فى سبيل اللَّه» سخن به ميان آمده است و به مجاهدان راه خدا بشارت‏ها داده و از آنان شده است. 🔸آل عمران، آيه 195؛ نساء، آيات 74، 95- 96؛ توبه، آيات 20- 22، 111 و آيات فراوان ديگر ❕در واقع قدر مشترك اين آيات، تجليل از جهادى است كه هدف آن، تقويت دين خدا و اعلاى كلمه باشد «وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِىَ الْعُلْيَا». ( توبه 40) ❕آرى؛ آنجا كه آيين خدا به خطر افتد و خطر سلطه شرك و كفر و ظلم و الحاد بر جامعه اسلامى احساس شود، تقديم جان و مال و مقام، كارى است والا و پر ارزش. در واقع، آيين خدا كه راهگشاى انسان‏ها به سوى سعادت جاويدان است به قدرى مهم است كه مردانى همچون امام حسين عليه السلام و ياران با ايمانش براى نجات آن از سلطه منافقان و دشمنان حق، هستى خويش را مخلصانه تقديم مى‏ كنند. ❕به تعبير امام خمينى قدس سره: «اسلام آن قدر عزيز است كه فرزندان پيغمبر، جان خودشان را فداى اسلام كردند. حضرت الشهداء عليه السلام با آن جوان‏ها، با آن اصحاب، براى اسلام جنگيدند و جان دادند و اسلام را احيا كردند». 📚صحیفه امام ج 8 ص 151 ❕اميرمؤمنان على عليه السلام در مى‏ فرمايد ؛ «هنگامى كه حادثه‏ اى پيش آمد (كه دين يا جان شما را تهديد مى‏ كند) جان خويش را فدا كنيد، نه دينتان را». 📚الکافی ج 2 ص 216 ⬇️ ادامه ⬇️ ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⬇️ ادامه مبحث ⬇️ 👌تاريخ به خوبى گوياى اين حقيقت است كه از عصر استيلاى بنى ‏اميّه بر بلاد اسلامى، زحمات رسول خدا و تلاش صدر اسلام در نشر آيين خدا به تاراج رفت؛ ارزش‏هاى اسلامى زير پا گذاشته شد؛ بدعت و فسق و فجور رايج گشت. 👌سخن از محو نام رسول اللَّه به ميان آمد و تبعيض و بى‏ عدالتى، ستم و بيدادگرى، شكنجه و آزار مؤمنان، شاخصه اين حاكميّت بود . خطّ انحراف از اسلام ناب كه از ماجراى آغاز شد، در عصر استيلاى معاويه شدّت گرفت، ولى تلاش معاويه بر آن بود كه با حفظ ظواهر دينى و در پس پرده نفاق، به مقاصد خويش برسد. هر چند، هر قدر سلطه او قوى‏ تر مى‏ شد، جسارت و عقده گشايى‏ هاى وى نيز، آشكارتر مى‏ گشت؛ ولى با اين حال، همچنان عناوينى همچون «خال المؤمنين»، «صحابى رسول اللَّه» و «كاتب وحى» را يدك مى‏ كشيد، تا آنجا كه در نظر بسيارى از مردم عامى، امام عليه السلام و معاويه هر دو صحابى پيامبر بودند و اختلاف اين دو با يكديگر- به اصطلاح- مربوط به اختلاف در قرائت از دين و درگيرى دو صحابى در نحوه برداشت از قرآن و سنّت بود . 👌پس از مرگ معاويه شرايط كرد؛ چرا كه از سويى، يزيد به فسق و فجور و بى ‏دينى شهره بود و از انجام هيچ گناهى حتّى به صورت علنى پروا نمى‏ كرد، و از سوى ديگر، يزيد هيچ سابقه ‏اى (هر چند به صورت ظاهر) در اسلام نداشت؛ جوانى خام، ناپخته و هوسران بود؛ به همين دليل، ميان صحابه و فرزندان آنان نيز داراى هيچ‏گونه امتياز و مقبوليّتى نبود و از سوى سوم، گروه زيادى از مردم كوفه براى همراهى با امام عليه السلام اعلام كرده بودند. ❕امام عليه السلام مى ‏ديد اگر از اين فرصت براى افشاى چهره واقعى بنی ‏اميّه و يارى دين خدا استفاده نكند، ديگر از اسلام و قرآن و رسول‏ خدا باقى نخواهد ماند. 👌امام حسين عليه السلام با هدف احياى دين خدا قيام و حركت خويش را آغاز كرد؛ در مرحله نخست- اگر ممكن است- با تشكيل حكومت اسلامى و در غير اين صورت، با شهادت خود و يارانش به مقصود بزرگ خود برسد. ❕به هر حال، مى ‏بايست دين از دست رفته و سنّت فراموش شده رسول‏ خدا را زنده كرد و چه كسى سزاوارتر از فرزند رسول خداست كه پيش گام چنين حركتى شود.امام حسين عليه السلام نخست با اين جمله ؛ « زمانى كه امّت اسلامى گرفتار زمامدارى مثل يزيد شود، بايد اسلام را خواند». 📚لهوف ص 99_ بحار الانوار ج 44 ص 326 👌تصريح كرد كه با وجود خليفه‏ اى همچو يزيد، فاتحه اسلام خوانده است و ديگر اميدى به بقاى دين خدا در حكومت يزيد نمى‏ رود. همچنين در نامه ‏اى به جمعى از بزرگان بصره به بدعت‏هاى موجود در جامعه اشاره كرده، و هدفش را از قيام بر ضدّ حكومت ، احياى سنّت و مبارزه با بدعت‏ها معرّفى مى ‏كند. مى‏ فرمايد: « من شما را به كتاب خدا و سنّت پيامبرش فرا مى‏ خوانم؛ چرا كه (اين گروه) سنّت پيامبر را از بين برده و بدعت (در دين) را احيا كردند. اگر سخنانم را بشنويد و فرمانم را اطاعت كنيد، شما را به راه راست مى‏ كنم». 📚تاریخ طبری ج 4 ص 266 ❕بنابراين، روشن است كه يكى از اهداف مهمّ قيام امام حسين عليه السلام احياى دين خدا، مبارزه با بدعت‏ها و مفاسد دستگاه بنى‏ اميّه و رهايى اسلام از چنگال منافقان و دشمنان خدا بود و در اين راه موفّقيّت بزرگى نصيب آن حضرت شد، هر چند آن حضرت و ياران باوفايش به رسيدند، ولى تكانى به افكار خفته مسلمين دادند و لرزه بر اندام حكومت جبّاران افكندند، در نتيجه اسلام را زنده ساختند و از اضمحلال دستاوردهاى نهضت نبوى جلوگيرى كردند و مسلمانان را از حيرت و گمراهى نجات دادند. 👌در زيارت معروف اربعين مى‏ خوانيم ؛ «او (حسين) خون پاكش را در راه تو نثار كرد، تا بندگانت را از و حيرت گمراهى نجات دهد». 👌همچنين در روايتى از امام صادق عليه السلام آمده است پس از شهادت امام حسين عليه السلام وقتى كه ابراهيم بن طلحة بن عبيداللَّه، خطاب به امام سجاد عليه السلام گفت ؛ « اى على بن الحسين! چه كسى (در اين مبارزه) پيروز شد؟!» امام عليه السلام فرمود ؛ « اگر مى‏ خواهى بدانى چه كسى (يزيد يا امام حسين عليه السلام) پيروز شده است، هنگامى كه وقت نماز فرا رسيد، اذان و اقامه (آن‏گاه ببين چه كسانى ماندند و چه كسانى رفتند)». 📚بحار الانوار ج 45 ص 177 👌امام چهارم عليه السلام مى‏ خواهد بگويد، هدف حكومت يزيد محو نام رسول‏ خدا بود، ولى امام حسين عليه السلام با از اين كار جلوگيرى كرد، به هنگام اذان و اقامه همچنان نام محمد كه نشانه بقاى مكتب اوست برده مى‏ شود (و هر قدر زمان مى ‏گذرد اين حقيقت آشكارتر مى ‏شود). 📚عاشوراء ...، مکارم شیرازی ، ص 235 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
؟! پیامی این روزها منتشر میشود که شیعیان چرا برای حسین می پوشید پوشیدن لباس سیاه زشت و لباس دشمنان خدا است چنان که شیخ صدوق در من لا یحضره الفقیه می اورد( ج1 ص251) ♦️پاسخ ❗️آن روایت شیخ صدوق از حیث سند مرسل بوده و قابل استدلال نیست . از سوی دیگر اگر سند ان را نیز بپذیریم با توجه به سایر روایات ناظر به کراهت پوشش سیاه در نماز خواندن است . 📚وسائل الشیعه ج4 ص382 باب 19 🔷از سوی دیگر حکم کراهت در پوشش سیاه از برخی چیزها برداشته شده است مانند عمامه،عبا،چادر و... 📚الکافی ج3 ص403 💢یکی از مواردی که پوشش سیاه در آن استثنا شده است سیاه پوشی در مصائب اهل بیت می باشد .در این موارد یا اهل بیت خود لباس سیاه می پوشیدند و دیگران را به ان امر می کردند و یا با سکوت و تقریرشان بر سیاه پوشی دیگران صحه می گذاشتند 1⃣سیاه پوشی زنان در شهادت حمزه « زینب دختر ام سلمه ( ربیبه پیامبر) سه روز بر حمزه گریه کرد و لباس سیاه بر تن کرد ( وپیامبر در این سه روز مانع او نشد) » 📚تهذیب اللغه،ازهری،ج12 ص171 2⃣دستور پیامبر به سیاه پوشی زنان در شهادت جعفر طیار « اسمائ بنت عمیس می گوید: هنگامی که جعفر به شهادت رسید پیامبر به من فرمود سه روز جامه سیاه بر تن کن» 📚مسند احمد ج6 ص438 3⃣سیاه پوشی امام حسن در شهادت امیر مومنان ♦️ابن ابی الحدید می اورد: « حسن بن علی در سوگ امیر مومنان جامه های سیاه بر تن کرد و با همین جامه میان مردم امد و برای انان خطبه خواند» 📚شرح نهج البلاغه ج16 ص26 ♦️ذهبی نیز به همین گونه نقل میکند 📚سیر اعلام النبلای،ج3 ص267 4⃣سیاه پوشی زنان در شهادت امام حسن ♦️« زنان تا یک سال برای حسن بن علی لباس سیاه پوشیدند» 📚المستدرک،ج3 ص189 4⃣سیاه پوشی امام سجاد و زنان بنی هاشم در سوگ امام حسین « هیچ زن هاشمی و قریشی نماند مگر اینکه در سوگ شهادت حسین لباس سیاه پوشیده بودند» 📚بحار الانوار ج45 ص196 ❗️امام سجاد چنین فرمود: « همانا من و اهل بیتم برای پدرم لباس عزا به تن مرده ایم» 📚بلاغه الامام علی بن الحسین،ص93 5⃣سیاه پوشی ام سلمه در سوگ امام حسین ♦️« پس از انکه ام سلمه خبر شهادت حسین را شنید در مسجد پیامبر خیمه سیاه بر پا کرد و خود جامه سیاه پوشید» 📚عیون الاخبار و فنون الاثار ،ص109 ♦️از سوی دیگر نیز می توان بر سیاه پوشی در مصیبت اهل بیت استدلال کرد و آن اینکه طبق روایات صریح و روشن عزاداری برای اهل بیت دارای رجحان و افضیلت است 📚بحار الانوار ج44 ص269 باب 32 ❗️از سوی دیگر پوشش سیاه نماد حزن و عزاداری می باشد لذا قائل به رجحان پوشش سیاه در عزاداری اهل بیت می توان شد( دقت کنید) ♦️چنان که مرحوم بحرانی می اورد: « بعید نیست که به دلیل روایات مستفیض در امر به عزاداری اهل بیت حکم به رجحان پوشش سیاه و عدم کراهت ان شویم زیرا پوشش سیاه نماد حزن است» 📚الحدائق الناضره ج7 ص116 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
⁉️ آیا امام حسین رو رها کرد و حج رو ترک کرد و روانه عراق شد ایا این نیست؟ 🗯پاسخ: ❗️این سخن  كه امام حسین حجّ خود را نیمه تمام گذاشت، سخن نادرستی است؛ زیرا امام در روز هشتم ذی حجه «یوم الترویه» از مكّه خارج شد. 📚الکافی ج4 ص535 📚لهوف ص124 ❗️در حالی‏كه اعمال حجّ كه با احرام در مكّه و وقوف در عرفات شروع می‏شود از شب نهم ذی حجه آغاز می‏شود. 💭 بنابراین، امام اصولاً وارد اعمال حج نشده بود، تا آن را نیمه تمام گذارد.آنچه لازم است اینکه هر کس وارد حرم می شود باید مُحرِم شود و  بعد به شرط انجام اعمال عمره می تواند از احرام خارج شود. و قطعا امام در مدت حضور چند ماهه خود در مکه عمره را انجام داده بودند. و حتی شاید بارها و بارها از احرام خارج شده و مجددا محرم شده و عمره دیگری انجام داده باشند.و این مطلب در منابع روایی به صورت مکرر بیان شده است . ❗️امام صادق فرمود: " شخصى كه عمره بجا میاورد هر گاه از عمره فراغت حاصل كند هر جا كه بخواهد میتواند برود. زیرا امام حسین علیه السلام در ماه ذى حجة عمره بجاى آورد و در روز ترویه متوجه عراق شد در صورتى كه مردم متوجه منا شده بودند. عمره در ماه ذى حجه براى كسى كه قصد حج را ندارد مانعى نخواهد داشت." 📚الکافی ج4 ص535 📚وسایل الشیعه ج14 ص311 ❗️از این رو، امام با انجام عمره، می توانستند از احرام خارج شوند و ایشان اصلا حج تمتع را شروه نکرده بودند، تا آن را نیمه کاره رها کنند.آنچه صحیح است و باید بیان نمود، این است که امام برای حفظ حرمت حرم، و جلوگیری از ترور ایشان در مکه، به تمتع نپرداختند. و حفظ حرمت حرم، مهم تر از انجام تمتع بود. 📚لهوف ص82 📚کامل فی التاریخ ج2ص565 ❗️از نظر فقهی نیز تبدیل احرام حج به عمره صحیح نیست و کسی که محرم به احرام حج است اگر نتواند حجش را به اتمام برساند تنها با قربانی کردن از احرام خارج میشود 📚تهذیب الاحکام ج12 ص349 💭ایه الله سید محسن حکیم می اورد: "این که در برخی از کتابهای مقتل امده است که امام حسین عمره اش را به عمره مفرده تبدیل کرد که نشان می دهد ایشان عمره تمتع به جا اورده و از عمره مفرده عدول کرده است در برابر احادیث وارده از اهل بیت قابل اعتماد نیست" 📚مستمسک العروه الوثقی ج11 ص192 ❗️بدیهی است که اگر دلیل قابل اعتمادی وجود داشت که امام حسین احرام حج را به عمره تبدیل کرده است فقها بر خلاف ان فتوا نمی دادند اما چنان که امد نه تنها دلیلی بر این نکته وجود ندارد بلکه دلایلی بر خلاف ان نیز در دست است 📚دانشنامه امام حسین ج5 ص111 ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
🤔 ❔برخی شبهه می کنند که قضیه نماز خواندن حسین در ظهر عاشورا است که جهت ترویج نماز خوانی جعل کرده اند و الا کدام عقل می گوید انسان در ، نبرد را رها کند و نماز بخواند ❗️❗️ 💠💠 👌قضیه نماز خواندن امام علیه السلام در ظهر عاشورا از مسلمات تاریخ و حدیث است و جای انکار ندارد ، البته کیفیت ادای آن با توجه به شرایط جنگی با حالت عادی است . ❕طبری نقل می کند ؛ « ابو ثمامه به حسین گفت دوست دارم که پرودگارم را در حالی ملاقات کنم که این نمازی را که وقتش رسیده است بخوانم . حسین سرش را بلند کرد و سپس فرمود از نماز یاد کردی خداوند تو را از نماز گزاران ذکر گو قرار دهد ، آری اکنون اول آن است ، از آنان بخواهید که از ما دست بکشند تا نماز بخوانیم ... ( آنان موافقت کردند ) حسین با یارانش نماز خوف را گزارد و آن گاه بعد از ظهر دوباره جنگید و جنگ بالا گرفت » 📚تاریخ طبری ج5 ص430 📚الکامل فی التاریخ ج2 ص564 👌سید بن می نویسد ؛ « هنگام نماز ظهر شد ، حسین به زهیر بن قین و سعد بن عبد الله فرمان داد تا با حدود نیمی از یارانش جلوی ایشان بایستند سپس امام با آنان نماز خوف گزارد ، ( سپس دشمن نقض امان در نماز خواندن کرد ) به سوی حسین تیری پرتاب شد ، سعید بن عبد الله حنفی جلوی امام ایستاد ، و با جانش از او محافظت کرد ، بی آنکه به چپ و راست برود ، تا آن که بر اثر که خورده بود به زمین افتاد ...» 📚لهوف ص165 📚مثیر الاحزان ص65 📚بحار الانوار ج45 ص22 👌شیخ نیز می نویسد ؛ « جنگ بالا گرفت ، و شدید شد ، کشتگان و زخمیان در یاران حسین زیاد شد ، تا آن که ظهر شد و حسین با یارانش نماز گزارد » 📚الارشاد ج2 ص105 👌گفتنی است که نماز مانند نماز مسافر شکسته است و در صورتی که به جماعت خوانده شود بدین صورت است که مجاهدان دو دسته می شوند ، دسته اول یک رکعت با امام می خوانند و امام پس از رکعت اول تامل می کند تا مامومان رکعت دوم را فرادا بخوانند و خود را به نبرد برسانند و آن گاه گروه دوم جای آنها را می گیرند و رکعت اول خود را با رکعت دوم امام به جا می آورند و رکعت بعدی را فرادا می خوانند ؛ 📚وسائل الشیعه ج8 ص433 ابواب صلاه الخوف ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam
برخی از اهلبیت امام حسین و شهدای در کربلای سال ۶۱ هجری قمری 📌 طبق روایات مشهور و دارای سند ، علیه السلام در کربلا ۵۷ سال داشتند. 📌 حضرت علیه السلام ( امام حسین ) در کربلا ۳۴ سال داشتند. 📌 طبق روایات مشهور ، حضرت علیه السلام ( امام حسین ) در روز عاشورا ۲۵ تا ۲۷ ساله داشته اند . البته برخی از منابع و مورخان، سن آن جناب را ۱۷ یا ۱۹ سال هم نقل کرده اند، ولی خیلی معتبر نبوده و قول اول بنابر مستندات و تطبیق های تاریخی صحیح تر است. 📌 حضرت علیه السلام ( امام حسین ) ، در روز عاشورا ۲۳ سال داشته اند. 📌 حضرت نوزاد ( امام حسین ) شیرخواره امام حسین ، بنابر اکثر روایات در روز عاشورا ۶ ماهه بوده اند . 📌 حضرت علیه السلام ( پسر امام سجاد ) ، در واقعه کربلا، ۴ یا ۵ سال داشته اند. 📌 علیه السلام ( فرزند امام حسن ) طبق نقل مشهور در روز عاشورا ۱۳ تا ۱۶ سال داشته اند. 📌 علیه السلام ( فرزند امام حسن ) در کربلا ۱۰ ساله بوده است و در آغوش امام حسین(علیه السلام) در آخرین لحظات عمر شریف امام به شهادت رسید. 📌 ابن عبدالله ابن جعفر طیار علیه السلام ( حضرت زینب معروف به عون اکبر ) در کربلا حدود ۲۰ سال داشتند .  📌 ابن عبدالله ابن جعفر طیار علیه السلام ( حضرت زینب ) در کربلا حدود ۱۸ سال داشتند. 📌 حضرت سلام الله علیها ( امام حسین ) معروف به فاطمه صغری در کربلا 55 ساله بودند و در سن 56 سالگی در غم شهادت امام حسین(علیه السلام) رحلت کردند. 📌 حضرت سلام الله علیها ( امام حسین )  دختری ۳ یا ۴ ساله از امام حسین علیه السلام است که در خرابه شام در داغ پدر به شهادت رسید. 📌 سلام الله علیها ( امام حسین ) در واقعه کربلا ۱۲ تا ۱۵ سال داشتند. 📌 سلام الله علیها ( امام حسین ) در کربلا حدود ۱۵ سال داشتند. 📌 سلام الله علیها ( امام حسین ) در کربلا حدود ۵۵ سال داشتند. کنیه ایشان زینب صغری است. مادرش حضرت فاطمه سلام الله است. ➡️[Brackets]⬅️ 🆔️:@BracketsMoharam