⁉️سوال فلسفه صلح امام حسن علیه السلام چه بود ؟ ✅ پاسخ: ❗️امام مجتبى در پاسخ شخصى که به صلح آن حضرت اعتراض کرد، عوامل و موجبات اقدام خود را چنین بیان نمود: 🔷من به این علت حکومت و زمامدارى را به معاویه واگذار کردم که اعوان و یارانى براى جنگ با وى نداشتم. اگر یارانى داشتم ، شبانه روز با او مى جنگیدم تا کار یکسره شود. من کوفیان را خوب مى شناسم و بارها آنها را امتحان کرده ام. ❗️آنها مردمان فاسدى هستند که اصلاح نخواهند شد، نه وفا دارند، نه به تعهدات و پیمان هاى خود پایبندند و نه دو نفر با هم موافقند. بر حسب ظاهر به ما اظهار اطاعت و علاقه مى کنند، ولى عملاً با دشمنان ما همراهند.» 📚بحار الانوار ج44 ص147 ❗️پیشواى دوم که از سستى و عدم همکارى یاران خود به شدت ناراحت و متاثر بود، روزى خطبه اى ایراد فرمود و طى آن چنین گفت: «در شگفتم از مردمى که نه دین دارند و نه شرم و حیا. واى بر شما معاویه به هیچ یک از وعده هایى که در برابر کشتن من به شما داده، وفا نخواهد کرد. اگر من با معاویه بیعت کنم، وظایف شخصى خود را بهتر از امروز مى توانم انجام بدهم، ولى اگر کار به دست معاویه بیفتد، نخواهد گذاشت آیین جدم پیامبر را در جامعه اجرا کنم. ❗️به خداسوگند (اگر به علت سستى و بی وفایى شما) ناگزیر شوم زمامدارى مسلمانان را به معاویه واگذار کنم، یقین بدانید زیر پرچم حکومت بنى امیه هرگز روى خوش و شادمانى نخواهید دید و گرفتار انواع اذیت ها و آزارها خواهید شد. 🗯هم اکنون گویى به چشم خود مى بینم که فردا فرزندان شما بر در خانه فرزندان آنها ایستاده و درخواست آب و نان خواهند کرد؛ آب و نانى که از آن فرزندان شما بوده و خداوند آن را براى آنها قرار داده است، ولى بنى امیه آنها را از در خانه خود رانده و از حق خود محروم خواهند ساخت». ❗️آنگاه امام افزود: «اگر یارانى داشتم که در جنگ با دشمنان خدابا من همکارى مى کردند، هرگز خلافت را به معاویه واگذار نمی کردم، زیرا خلافت بر بنى امیه حرام است....». 📚جلائ العیون،ج1 ص345 ❗️امام مجتبى که ماهیت پلید حکومت معاویه را بخوبى مى شناخت، روزى در مجلسى که معاویه حاضر بود، سخنانى ایراد کرد و ضمن آن فرمود: «سوگند به خدا، تا زمانى که زمام امور مسلمانان در دست بنى امیه است، مسلمانان روى رفاه و آسایش نخواهند دید». 📚شرح نهج البلاغه،ابن ابی الحدید،ج16 ص28 ❗️و این، هشدارى بود به عراقیان که بر اثر سستى و به امید راحتى و آسایش، تن به جنگ با معاویه ندادند، غافل از اینکه در حکومت معاویه هرگز به امید و آرزوى خود دست نمى یابند. 📚سیره پیشوایان،ص130 ⭕ این بیانات پرده از چهره این رویداد تاریخی بر می دارد و نشان می دهد که: 1⃣ امام خواهان صلح نبود بلکه بخاطر فقدان یاور و سستی مردم کوفه صلح را پذیرا شد 2⃣ صلح نشانه حسن روابط با معاویه و پیروان او نبوده است و همانطور که پیامبر گرامی در حدیبیه ناچارا با مشرکین کفار سازش کرد ، امام حسن نیز بنا بر دلائل گفته شده ناچارا با معاویه سازش کرد. 📚راهنمای حقیقت،ص609 پس اجمالا میتوان : #عدم_همراهی_مردم و #خیانت_فرماندهان را از دلایل اصلی اجبار امام حسن مجتبی به صلح با معاویه دانست . و به قول یکى از بزرگان: اگر #امام_حسن علیه السلام در زمان #یزید بود #قیام مى کرد و اگر #امام_حسین علیه السلام در زمان #معاویه بود #صلح مى کرد. گواه روشن این مطلب این است که: خود امام حسین(علیه السلام) بعد از برادرش امام حسن(علیه السلام) حدود ده سال در برابر معاویه صبر کرد و اقدام به مبارزه و جنگ ننمود، ولى به محض این که شنید معاویه از دنیا رفته و فرزند وى یزید به جاى او نشسته، مبارزه را شروع کرد و از آغاز با ردّ قطعى بیعت او، به وى اعلان جنگ داد و از پاى ننشست تا در صحنه جانبازى کربلا آخرین قطرات خون خود را در راه سربلندى و عظمت اسلام و کوتاه کردن دست هاى آلوده و جنایتکار بنى امیّه نثار کرد.

❌ #شبهه حضور امام حسن و امام حسین در جنگ و کشتار علیه ایرانیان ✅ #پاسخ : ⭕ هیچیک از منابع و مآخذ متقدم و معتبر شیعی از حضور حسنین در فتوحات ایران، شام و یا آفریقا سخنی نگفته‌اند. آنچه احیانا وجود دارد، اینکه برخی از منابع اهل سنت از حضور امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در بعضی از فتوحات آن هم در زمان خلفا (و نه زمان امام علی(ع)) خبر داده‌اند. اما لازم است بدانیم که این مطلب به دلایل مختلفی قابل پذیرش نیست زیرا: ▪️اولاً این روایت‌ها متعارض هستند، مثلاً در تاریخ طبری یکجا به حضور امام حسن و امام حسین علیهماالسلام اشاره میکند و جای دیگر نام مبارک ایشان را جزو شرکت کنندگان در جنگ ذکر نمی‌کند، جایی فتح طبرستان را با خونریزی همراه می‌داند و در صفحه بعد با صلح و بدون خونریزی ( تاریخ طبری ج ۴ ص ۲۶۹ تا ۲۷۱) ▪️ثانیاً علی بن ابی‌طالب(ع) در عصر امامت و خلافت خویش حسنین(ع) را از شرکت در معرکه صفین باز میداشت و می‌فرمود: این دو (امام حسن(ع) و امام حسین(ع)) به میدان نروند، مبادا با مرگ آن دو نسل رسول خدا(ص) قطع شود».[ نهج‌البلاغه] ▪️حال با چنین اکراه و امتناعی از سوی حضرت نسبت به حضور حسنین(ع) در نبردهایی که به فرمان پیشوای عادلی همچون خویش صورت می‌گرفت، چگونه آن بزرگوار حاضر می شود که تحت زعامت زمامداران مورد اعتراض و انتقادش، فرزندان خویش را که پیشوایان آینده جامعه اسلامی هستند به جبهه جنگ بفرستد؟ ▪️مضافاً اینکه این جنگ‌ها در زمان خلیفه سوم صورت می‌گرفته است، زمانی که امیرالمومنین حتی در حد مشاوره هم با حکومت وقت همکاری نداشته است. ▪️از سوی دیگر راویان حضور امام حسن و امام حسین علیهماالسلام در جنگ‌ها حتی از سوی رجال شناسان سنی هم مورد طعن واقع شده اند. مثلاً عسقلانی در مورد علی بن مجاهد، نوشته است؛ از او کسی ضعیف تر و بی‌اعتبارتر وجود ندارد! ▪️ با این همه اگر بر فرض پذیرفته شود که حسنین(ع) در ایام جوانی به برخی از شهرهای ایران همانند اصفهان و گرگان و ... مسافرت کرده‌اند ( فرضی تقریبا محال ) ؛ به سبب امور دیگری (غیر از شرکت در فتوحات) بوده است و یا اصلا در عصر خلافت امام علی(ع) بوده است همچنانکه یکی از مورخین قدیمی (به نام سهمی در: تاریخ جرجان ص۱۹) نیز به این مطلب اشاره کرده‌است. ⭕ شگفت اینکه کشتار ایرانیان توسط یهود و جشنی به نام «پوریم» که هرساله توسط صهیونیست ها به این مناسبت برگزار می شود، متاسفانه در بین جوانان ناشناخته است و هیچ واکنشی را بر نمی انگیزد!! #حضور_حسنین_در_فتح_ایران #امام_حسن #امام_حسین #اهلبیت #ایران

🍃 #برگی_از_یک_کتاب 📓 نام : " دو امام مجاهد " ✍ نویسنده : " سیدعلی خامنه ای " 📑 ناشر : " نشر انقلاب اسلامی " 📖 توضیحات : کتاب دو امام مجاهد شامل شش گفتار از مقام معظم رهبری در تحلیل مبارزات سیاسی حسنین است که در سال ۵۱ و ۵۲ ارائه شده؛ 📘 تحلیلی که نشان می‌دهد علت تفاوت عملکرد #امام_حسن و #امام_حسین (ع) به تفاوت شرایط و مقتضیات زمانه هر یک از این بزرگواران باز می‌گردد. اما هر دو عملکرد یک نتیجه را دنبال می‌کردند. 📕 نوع نگاه رهبر انقلاب در این شش گفتار، بسیار بدیع است و با اینکه در زمان ایراد این بیانات در سن 32 و 33 سالگی بوده اند. منابع روایی و تاریخی متعدّدی مورد استفاده ی ایشان قرار گرفته است که سخنرانی ایشان را بسیار متفاوت از سخنرانی های معمول آن زمان و حتّی حال حاضر میکند و بیشتر به جلسات علمی و درسی محقّقانه شبیه است. 📚 #معرفی_کتاب