#نامه۲۷_به_محمد_بن_ابوبكر #اخلاق_اجتماعی با مردم فروتن باش، نرمخو و مهربان باش، گشاده رو و خندان باش، در نگاههایت، و در نیم نگاه و خیره شدن به مردم به تساوی رفتار كن، تا بزرگان در ستمكاری تو طمع نكنند، و ناتوانها در عدالت تو مایوس نگردند، زیرا خداوند از شما بندگان درباره اعمال كوچك و بزرگ، آشكار و پنهان پرسش می كند، اگر كیفر دهد شما استحقاق بیش از آن را دارید، و اگر ببخشد از بزرگواری اوست. اعتدال گرایی زاهدان آگاه باشید، ای بندگان خدا، پرهیزكاران از دنیای زودگذر به سلامت گذشتند و آخرت جاودانه را گرفتند، با مردم دنیا در دنیاشان شریك گشتند، اما مردم دنیا در آخرت آنها شركت نكردند، پرهیزكاران در بهترین خانه های دنیا سكونت كردند، و بهترین خوراكهای دنیا را خوردند، و همان لذتهایی را چشیدند كه دنیاداران چشیده بودند، و از دنیا بهره گرفتند آنگونه كه سركشان و متكبران دنیا بهره مند بودند. سپس از این جهان با زاد و توشه فراوان، و تجارتی پرسود، به سوی آخرت شتافتند، لذت پارسایی در ترك حرام دنیا را چشیدند، و یقین داشتند در روز قیامت از همسایگان خدایند، جایگاهی كه هر چه درخواست كنند، داده می شود، و هر گونه لذتی در اختیارشان قرار دارد. ضرورت یاد مرگ ای بندگان خدا! از مرگ و نزدیك بودنش بترسید، و آمادگیهای لازم را برای مرگ فراهم كنید، كه مرگ جریانی بزرگ و مشكلی سنگین به همراه خواهد آورد، یا خیری كه پس از آن شری وجود نخواهد داشت، و یا شری كه هرگز نیكی با آن نخواهد بود، پس چه كسی از عمل كننده برای بهشت، به بهشت نزدیكتر؟ و چه كسی از عمل كننده برای آتش، به آتش نزدیكتر است؟ شما همه شكار آماده مرگ می باشید، اگر توقف كنید شما را می گیرد، و اگر فرار كنید به شما می رسد، مرگ از سایه شما به شما نزدیك تر است، نشانه مرگ بر پیشانی شما زده شد، دنیا پشت سر شما در حال درهم پیچیده شدن است، پس بترسید از آتشی كه ژرفای آن زیاد، و حرارتش شدید، و عذابش نو به نو وارد می شود، در جایگاهی كه رحمت در آن وجود ندارد، و سخن كسی را نمی شنوند، و ناراحتیها در آن پایان ندارد، اگر می توانید كه ترس از خدا را فراوان، و خوشبینی خود را به خدا نیكو گردانید، چنین كنید، هر دو را جمع كنید، زیرا بنده خدا خوش بینی او به پروردگار باید به اندازه ترسیدن او باشد، و آن كس كه به خدا خوش بین است باید بیشتر از همه از كیفر الهی بترسد. #اخلاق_مدیران_اجرایی ای محمد بن ابی بكر! بدان، كه من تو را سرپرست بزرگترین لشكرم یعنی لشكر مصر، قرار دادم، بر تو سزاوار است كه با خواسته های دل مخالفت كنی، و از دین خود دفاع نمایی، هر چند ساعتی از عمر تو باقی نمانده باشد، خدا را در راضی نگهداشتن مردم به خشم نیاور، زیرا خشنودی خدا جایگزین هر چیزی بوده اما هیچ چیز جایگزین خشنودی خدا نمی شود، نماز را در وقت خودش بجای آر، نه اینكه در بیكاری زودتر از وقتش بخوانی، و به هنگام درگیری و كار آن را تاخیر بیاندازی، و بدان كه تمام كردار خوبت در گرو نماز است. (قسمتی از نامه) امام هدایتگر، و زمامدار گمراهی هیچگاه مساوی نخواهند بود، چنانكه دوستان پیامبر (ص) و دشمنانش برابر نیستند، پیامبر اسلام (ص) به من فرمود: (بر امت اسلام، نه از مومن و نه از مشرك هراسی ندارم، زیرا مومن را ایمانش باز داشته، و مشرك را خداوند به جهت شرك او نابود می سازد، من بر شما از مرد منافقی می ترسم كه درونی دوچهره، و زبانی عالمانه دارد، گفتارش دلپسند و رفتارش ناپسند است. #ظهرها_نامه_های_مولای_متقیان #نامه_بیست_وهفتم #جلسه_سی_و_هفتم_یکشنبه_۲۹مرداد۱۴۰۲_سوم_ماه_صفر #درماه_صفر_صدقه_برای_سلامتی_امام_زمان_وخانواده_هاتون_یادتون_نره #نهج_البلاغه_نسخه_سعادت_بشریت #درمسیرسعادت_درمسیرنهج_البلاغه