#ادامه مورد بدعتهای عثمان، بر او عیب نمی گرفتم، نكوهش می كردم و از آن عذرخواه نیستم، اگر گناه من ارشاد و هدایت اوست، بسیارند كسانی كه ملامت شوند و بی گناهند. و بسیارند ناصحانی كه در پند و اندرز دادن مورد تهمت قرار گیرند. (من قصدی جز اصلاح تا نهایت توانایی خود ندارم، و موفقیت من تنها به لطف خداست، و توفیقات را جز از خدا نمی خواهم، بر او توكل می كنم و به سوی او باز می گردم.) پاسخ به تهدید نظامی در نامه ات نوشته ای كه نزد تو برای من و یاران من چیزی جز شمشیر نیست! در اوج گریه انسان را به خنده وامی داری! فرزندان عبدالمطلب را در كجا دیدی كه پشت به دشمن كنند؟ و از شمشیر بهراسند؟ پس (كمی صبر كن كه هماورد تو به میدان آید.) آن را كه می جویی به زودی تو را پیدا خواهد كرد، و آنچه را كه از آن می گریزی در نزدیكی خود خواهی یافت، و من در میان سپاهی بزرگ، از مهاجران و انصار و تابعان، به سرعت به سوی تو خواهم آمد، لشكریانی كه جمعشان به هم فشرده، و به هنگام حركت، غبار آسمان را تیره و تار می كنند، كسانی كه لباس شهادت بر تن، و ملاقات دوست داشتنی آنان ملاقات با پروردگار است، همراه آنان فرزندانی از دلاوران بدر، و شمشیرهای هاشمیان كه خوب می دانی لبه تیز آن بر پیكر برادر و دایی و جد و خاندانت چه كرد، می آیند (و آن عذاب از ستمگران چندان دور نیست.) #ظهرها_نامه_های_مولای_متقیان #نامه_بیست_وهشتم #جلسه_سی_و_هشتم_دوشنبه_۳۰مرداد۱۴۰۲_چهارم_ماه_صفر #درماه_صفر_صدقه_برای_سلامتی_امام_زمان_وخانواده_هاتون_یادتون_نره #نهج_البلاغه_نسخه_سعادت_بشریت #درمسیرسعادت_درمسیرنهج_البلاغه