🔰 ایجاد رقابت و مسیر غلط در تربیت 🔻 ما چیزی به عنوان رقابت سالم نداریم. چون معنای رقابت ناسالم بودن است. من با خودم رقابت دارم. یعنی عملکرد جاری من با عملکرد قبلی من در همان فعالیت باید رقابت داشته باشد. اما قرار نیست من با فرد دیگری رقابت کنم، چون اساساً ویژگی‌های ما با هم متفاوت است. اما مفهوم قرآنی سبقت مورد اهمیت است. یعنی تمام تلاش را انجام دهیم تا جلوتر برویم. رقابت‌هایی که ما طراحی می‌کنیم در کمال خشونت است، چون موجب حسرت دیگران می‌شود. باید عرصه به گونه‌ای فراهم شود تا هرکسی نتیجه تلاشش را ببیند. استاد عمرانی #استاد_عمرانی #تربیت_کودک @bronsi

🔰 تشویق و تنبیه صحیح در کودکان 🔻 آیه قرآن می‌فرماید تِلكَ الدّارُ الآخِرَةُ نَجعَلُها لِلَّذينَ لا يُريدونَ عُلُوًّا فِي الأَرضِ وَلا فَسادًا. امیر المومنین ذیل این آیه می‌فرماید: اگر اراده کنی بند کفشت برتر از بند کفش برادر مومنت باشد، اراده برتری کرده‌ای! ما در خانه و مدرسه چه می‌کنیم؟ آیا از بچه‌ها می‌پرسیم امروز مطلبی را خوب یاد گرفتی یا سوال مناسبی پرسیدی یا راجع به چیزی تفکر کردی؟ یا سوالات ما اینگونه است؛ معلمت که درس پرسید آیا تو اول شدی؟ باید نظام تشویق و تنبیه را بر اساس قرآن بازنگری کنیم. استاد عبدالهادی عمرانی #تربیت_فرزند #تشویق_و_تنبیه #استاد_عمرانی @bronsi

🔰 روش کلیدی برای ارتباط با نوجوان 🔻 وقتی فرزند شما در کودکی، از یکی از مراحل رشد وارد مرحله‌ی دیگری می‌شد؛ مثلاً از سینه خیز رفتن کم کم شروع به راه رفتن می‌کند، چقدر خوشحال می‌شدید و مهمانی می‌دادید؟! اما برای ورود به سن نوجوانی چنان جوسازی ایجاد می‌شود که پدر و مادر فکر می‌کنند از این به بعد با یک دیو دو سر روبه رو خواهند بود! مثلاً وقتی دیر وقت وارد خانه می‌شود، پدر با عصبانیت از نوجوان می‌پرسد کجا بودی؟ وقتی از پدر می پرسیم چرا این گونه برخورد می‌کنی؟ می‌گوید من پدرم، احساس مسئولیت می‌کنم و مصلحت این بچه به دست من است. همه این حرف‌ها درست. سوال این است که چرا با این ادبیات با فرزند خود صحبت می‌کنید؟ دلیل آن این است که ما هیچ وقت یاد نگرفته‌ایم احساس خود را درست بیان کنیم. اگر احساس ما نگرانی است، باید نگرانی خود را ابراز کنیم. مثلاً وقتی که بچه دیر هنگام وارد خانه می‌شود، مادر بگوید: مادر! نگرانت بودم! فرزند در مقابل چین این جمله‌ای قاعدتا خواهد گفت: اینقدر سرگرم بازی بودم فراموش کردم به شما اطلاع دهم. اما چرا در برخورد قبلی فرزند چنین واکنشی نداشت؟ چون پدر دارد این پیغام را می دهد که تو محلی از اعراب نداری! آنهم به نوجوانان که در مرحله تشکیل هویت است. در صورتی که پدر میتوانست بگوید: پسرم! من اینقدر نگران شما بودم می‌خواستم با ماشین بیایم دنبال شما بگردم. این جمله محبت آمیزتر است یا کجا بودی؟! استاد عبدالهادی عمرانی #تربیت_نوجوان #استاد_عمرانی @bronsi

🔰 روش کلیدی برای ارتباط با نوجوان 🔻 وقتی فرزند شما در کودکی، از یکی از مراحل رشد وارد مرحله‌ی دیگری می‌شد؛ مثلاً از سینه خیز رفتن کم کم شروع به راه رفتن می‌کند، چقدر خوشحال می‌شدید و مهمانی می‌دادید؟! اما برای ورود به سن نوجوانی چنان جوسازی ایجاد می‌شود که پدر و مادر فکر می‌کنند از این به بعد با یک دیو دو سر روبه رو خواهند بود! مثلاً وقتی دیر وقت وارد خانه می‌شود، پدر با عصبانیت از نوجوان می‌پرسد کجا بودی؟ وقتی از پدر می پرسیم چرا این گونه برخورد می‌کنی؟ می‌گوید من پدرم، احساس مسئولیت می‌کنم و مصلحت این بچه به دست من است. همه این حرف‌ها درست. سوال این است که چرا با این ادبیات با فرزند خود صحبت می‌کنید؟ دلیل آن این است که ما هیچ وقت یاد نگرفته‌ایم احساس خود را درست بیان کنیم. اگر احساس ما نگرانی است، باید نگرانی خود را ابراز کنیم. مثلاً وقتی که بچه دیر هنگام وارد خانه می‌شود، مادر بگوید: مادر! نگرانت بودم! فرزند در مقابل چین این جمله‌ای قاعدتا خواهد گفت: اینقدر سرگرم بازی بودم فراموش کردم به شما اطلاع دهم. اما چرا در برخورد قبلی فرزند چنین واکنشی نداشت؟ چون پدر دارد این پیغام را می دهد که تو محلی از اعراب نداری! آنهم به نوجوانان که در مرحله تشکیل هویت است. در صورتی که پدر میتوانست بگوید: پسرم! من اینقدر نگران شما بودم می‌خواستم با ماشین بیایم دنبال شما بگردم. این جمله محبت آمیزتر است یا کجا بودی؟! #تربیت_نوجوان #استاد_عمرانی 🔗 ایتا / آپارات / سایت