eitaa logo
اندیشه برتر
13.5هزار دنبال‌کننده
12.9هزار عکس
5.9هزار ویدیو
32 فایل
مفتخریم که همراه شما هستیم ❤️ کارشناسان ما در زمینه احکام، اعتقادات، ادیان، مشاوره خانواده و... پاسخگوی سوالات هستند. کانال های دیگر ما: @ahkamdin @pasdar_eshgh شناسه دریافت سوال: @pasokhgo313 ✅ ارتباط با ادمین: @ahkam1375
مشاهده در ایتا
دانلود
💢آتئیست و بحران اخلاق 🔲یکی از مهم‌ترین، عوامل حرکت انسان بر روی صراط مستقیم اعتقاد و ایمان شخص به معاد است، به گونه‌ای که خداوند متعال، در قرآن مجید یکی از مهم‌ترین عوامل، انحراف انسان‌ها را فراموشی روز قیامت معرفی می‌کند و می‌فرماید: «إِنَّ الَّذينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَديدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ [ص/26] همانا كسانى كه از راه خدا گمراه شوند عذاب شديدى خواهند داشت، به خاطر فراموش كردن روز حساب» اما با این وجود برخی از منکران خدا(آتئیست‌ها) این حقیقت را انکار کرده و می‌گویند: انسان بدون اعتقاد به معاد نیز می‌تواند انسان خوبی باشد، و به دیگران نیکی کند، بدون این‌که چشم‌داشتی نسبت به دیگران داشته باشد، این افراد معمولاً تلاش می‌کنند مبنای فعل اخلاقی را انسانیت قرار دهند، از این‌رو در سخنان خویش، معمولاً از این جمله بهره می‌برند که «دین من انسانیت است.» ⁉️این ادعا که انسان غیر معتقد به قیامت، می‌تواند فعل خوب انجام دهد، مطلبی نیست که قابل انکار باشد، زیرا هر انسانی ــ جدا از هرگونه دین و اعتقادی ــ کار خوب را تحسین می‌کند، اما آن‌چه این اندیشه را به چالش می‌کشاند این است که آیا صرف دانستن عمل نیک، می‌تواند انگیزه‌ای برای انجام آن باشد یا خیر!؟ و آیا این‌گونه رفتار کردن، بنا بر مبنای یک آتئیست، عقلی است!؟ و آیا اصول و مبانی خود خداناباوران این رفتار را تأیید می‌کند یا خیر!؟ به عبارت دیگر ما به دنبال ضمانت اجرائی هستیم، بله فطرت آدمی تشخیص می‌دهد این کار خوب است، مثلا کمک به دیگران، اما نفس انسان می‌گوید باید خودم در رفاه باشم نه دیگران. 👈آن‌چه این اندیشه را رد می‌کند، این حقیقت است که یک منکر خدا هیچ مبنای عقلی برای رفتار خوب خود ــ بدون چشم‌داشت ــ ندارد، زیرا بر اساس اندیشه چنین افرادی، انسان، تنها در این دنیا زندگی می‌کند و پس از آن نابود می‌شود، چه انگیزه‌ای وجود دارد چنین فردی حاضر شود، امیال و خواسته‌های خویش را نادیده بگیرد و به دیگران کمک کند و فعل خوب انجام دهد، مگر آن‌که این کمک کردن به دیگران، منافع خود شخص را تأمین کند، پس اگر منافع و امیال چنین شخصی برآورده نشد، این فرد انگیزه‌ای برای انجام چنین عملی ندارد، به عبارتی دیگر، یک شخص منکر خدا باید در طول حیات خویش در دنیا ــ مثلاً 70 سال ــ بیشترین لذت و خوشی را از زندگی خویش ببرد، اکنون این سوال مطرح است، که چرا باید برای دیگران از این لذت‌ها و خوشی‌ها چشم بپوشد، آن هم زمانی که برای خودش منفعت و سودی ندارد!؟ بنابراین، کار خوب تنها زمانی می‌تواند از یک منکر زندگی پس از مرگ، سر بزند که وی بداند سود و منافع‌اش تأمین می‌شود. 📌این تحلیلی که بیان شد، لوازمی به همراه دارد که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم: 1⃣. الف) برای یک شخص منکر وجود خدا، دلیلی وجود ندارد، زمانی که می‌تواند به دیگران ظلم کند و به منافع بیشتری دست یابد، این کار را انجام ندهد!؟ مگر این‌که، بداند قانون یا شخص مظلوم می‌تواند، منافع دیگر وی را تهدید کند؛ به همین خاطر، به چنین شخصی ظلم نمی‌کند، ولی اگر بداند هیچ ضرری به خاطر ظلم کردن به وی نمی‌رسد، در این صورت عقل ابزاری می‌گوید، برای جلب منافع بیشتر چنین ظلمی را انجام بده. 2⃣. ب) در فرهنگ منکرین خدا، ایثار و گذشت معنایی نخواهد داشت، مخصوصاً اگر این از خودگذشتگی سبب مرگ و نابودی خود شخص شود، زیرا از دیدگاه آنان، تمام لذت‌ها مربوط به دنیای مادی است و فراتر از آن چیزی نیست. ◼️به همین خاطر طرف‌داران چنین اندیشه‌ای تلاش می‌کنند، یک هدف توهمی و خیالی برای مردم جامعه خویش به وجود آورند و آن این‌که برای چنین شخصی، پس از مرگ نام و شهرتی باقی می‌ماند، یا این عمل سبب امنیت برای دیگران می‌شود!؟ 😂😂😂این هدف‌های توهمی به قدری مضحک و خنده‌دار است که با اندک اندیشه‌ای می‌توان آن را نادیده گرفت، زیرا زمانی که شخص نابود شد و از دنیا رفت، این شهرت و نام نیکو و این امنیت چه فایده‌ای برای او دارد!؟ ✅حقیقت آن است که گرچه عقل انسان به برخی از خوبی‌ها و بدی‌ها پی می‌برد، ولی این مقدار نمی‌توان انگیزه‌ای برای انجام چنین رفتاری در خارج باشد، مگر آن‌که چنین فردی بداند، منافع و سود این عمل نیک به وی خواهد رسید، به همین خاطر یک آتئیست، انگیزه‌ای برای انجام چنین رفتاری ندارد، زیرا در نظر او آخرتی وجود ندارد تا بازتاب عمل خود را بیابد؛ بر خلاف یک معتقد به قیامت که بدون هیچ چشم‌داشت دنیایی و مادی می‌تواند، کار خوب را انجام دهد، زیرا می‌داند پاسخ تمام این رفتارهای خود را در قیامت از سوی خداوند حکیم مهربان خواهد گرفت. 🆔 @kalamema
💢مناظره‌ای با یک آتئیست در بحث اخلاق ✅یکی از نکات مهمی که منکرین خدا نمی‌توانند، آن را انکار کنند، موضوع رابطه اخلاق با دین است. در ادامه به بحثی که در این زمینه بین یک شخص دیندار و یک منکر خدا انجام شده است را از نظر می‌گذرانیم. ◼️منکر خدا: دین من انسانیت است. 🔳دیندار: یعنی چی!؟ ◼️منکر خدا: یعنی من هر کار خوبی را برای مردم انجام می‌دهم، فقط به خاطر انسانیت است، نه رنگ یا نژاد یا مذهب‌شان!؟ 🔳دیندار: از دیدگاه من، اگر دین وجود نداشته باشد، انجام کار اخلاقی بی‌معنا، بلکه دیوانگی است. ◼️منکر خدا: چرا!؟ 🔳دیندار: میشه قبل از پاسخ به سوال شما، چند سوال ساده از شما بپرسم!؟ ◼️منکر خدا: بفرمایید. 🔳دیندار: شما هیچ دینی را قبول ندارید!؟ ◼️منکر خدا: نه ندارم. 🔳دیندار: پس به تبع آن، خداوند متعال و قیامت را هم قبول نمی‌کنید. ◼️منکر خدا: بله درست است. 🔳دیندار: به نظر خودت در دنیا چقدر عمر خواهید کرد!؟ ◼️منکر خدا: حدود 80 سال. 🔳دیندار: انسان، چرا زندگی می‌کند!؟ ◼️منکر خدا: برای اینکه از زندگی لذت ببرد. 🔳دیندار: اکنون یک سوال ساده، اگر قرار هست شما در دنیا 80 سال زندگی کنید، و از آن لذت ببرید، پس چرا باید برای دیگران از این لذت‌ها و خوشی‌ها چشم بپوشید، آن هم زمانی که برای شما منفعت و سودی ندارد!؟ ◼️منکر خدا: به خاطر اینکه اگر این کارها را انجام ندهیم، دیگران، در حق ما انجام نخواهند داد، به همین خاطر دچار زیان و آسیب خواهیم شد. 🔳دیندار: پس شما اعتراف کردی که کار خوب، را به این خاطر انجام می‌دهید که از سوی دیگران منفعتی برسد یا زیانی دفع شود. ◼️منکر خدا: درست است. 🔳دیندار: پس دیگر چه معنایی دارد که بگویید دین من انسانیت است، شما ملاک کار خوب، را منفعت خویش قرار داده‌اید، از سوی دیگر، بعضی کارها وجود دارد که در ظاهر خوب و پسندیده است، ولی با مبنای شما سازگاری ندارد. ◼️منکر خدا: میشه یک مثال بزنید. 🔳دیندار: بله، مثل دفاع از کشور، خانواده و ایثار و .... که سبب می‌شود انسان از بین برود، زیرا پس از مرگ ــ بنا بر اندیشه شما ــ انسان نیست و نابود می‌شود و دیگر نیست که لذت ببرد. ◼️منکر خدا: نه این گونه نیست، پس از مرگ نام و شهرتی باقی می‌ماند. 🔳دیندار: وقتی که من نیستم، این نام و شهرت چه سودی برای من خواهد داشت!؟ و چه لذتی می‌تواند برای من ایجاد کند، این سخن عاقلانه نیست، این در حالی است که یک شخص دیندار کارهای خوبی را انجام می‌دهد، و می‌داند که سود و لذت آن را خواهد دید، زیرا چنین فردی، اگر فرضاً از دنیا برود، به قیامت قائل است که در آنجا هر کسی نتیجه رفتار خویش را خواهد دید. ◼️منکر خدا: تا الان به این موضوع فکر نکرده بود. 🔳دیندار: پس لطف کنید در مورد این موضوع بیشتر اندیشه کنید، اکنون که می‌خواهید در مورد این موضوع فکر کنید، لطف کنید به این موضوع نیز بیاندیشید، که اگر شخصی در اوج قدرت باشد، چرا باید برای دیگران کار خوب انجام دهد!؟ زیرا کسی نمی‌تواند به چنین فردی آسیب بزند!؟ 🆔 @kalamema
💢پاسخ به سوالاتی در مورد اخلاق سکولار ⁉️ اخلاق دینی باعث عقب ماندگی و انحطاط می شود، زیرا انسان را به پاداش آخرت و روی‌گردانی از لذت های دنیایی و زهد و قناعت دعوت می کند. ✅اسلام از ما می‌خواهد به دنیا نگاهی ابزاری داشته و آن را برای آخرت و وسیله برای رسیدن به خدا بدانیم، و این سخن هیچ منافاتی با رفاه و تلاش برای کسب روزی و توسعه در آن و آباد کردن دنیا ندارد، اتفاقا در روایات اسلامی تلاش برای کسب روزی حلال، مانند جهاد در راه خدا دانسته شده است(الكافي (ط - الإسلامية)، ج5، ص 88) یعنی انسان باید اهل کوشش برای کسب روزی باشد و برای رفاه خانواده خود تلاش کند. ⁉️ حقیقت دین و هدف اصلی آن برپایی عدالت اجتماعی است و اعمال عبادی متفرع بر آن هستند، بنابراین کسی که عدالت اجتماعی را به پا کند، به اهداف دین می رسد، حتی اگر هیچ عقیده و ایمان و عبادتی نداشته باشد. ✅بررسی و مطالعه در قرآن و روایات و سیره پیامبر گرامی اسلام نادرستی این سخن را به روشنی نشان می دهد. گر چه عدالت اجتماعی به عنوان یکی از اهداف بعثت پیامبران بیان شده است، لکن این هدف، مقدمه برای یک هدف بالاتر است که توحید یا عبودیت خداوند و لقاءالله است.(وحی و نبوت، ج 2 مجموعه آثار، ص 173) ما در جایی از تعالیم دین نداریم که حقیقت دین و هدف اصلی آن عدالت اجتماعی است.(همان، ص176) یعنی خود عدالت اجتماعی نیز وسیله ای برای رسیدن به خدا و عبودیت اوست. ⁉️ اخلاق دینی ثابت و مطلق است و انعطاف ندارد، از این رو هیچ تحولی نمی پذیرد و با مقتضیات زمان پیش نمی رود. ✅ اصول و کلیات اخلاق همیشه ثابت و مطلق است. هر جامعه ای به حسن عدالت و عفت و شجاعت و حکمت و بسیاری از فضائل دیگر حکم می کند. اما اختلافاتی که بین جوامع دیده می شود، در واقع اختلاف در تطبیق احکام کلی و اصول بر مصداق است. بنابراین چنین نیست که اصول اخلاق نسبی باشند و با تحولات زمان، تغییر و تحول یابند. 🆔 @kalamema