✅پرسش: گناهي مرتکب شدم که بخاطرش توي درد سر افتادم و مدام فکرم به اون مسئله هست. راستش خودم انقدر از خودم بدم اومده که روم نميشه با خدا درد و دل کنم و ازش طلب بخشش کنم 🌺پاسخ: احساس خجلت و شرمندگي در برابر خداوند نسبت به پيشينه‏هاي سوء خود از بهترين حالات روحي و معنوي و زمينه ساز توبه و جلب رحمت و عنايت پروردگار است. كسي كه مرتكب معصيت شده و سپس از كار خود پشيمان شود، لازم است توبه نمايد و از خدا طلب آمرزش كند. 🔹خداوند در قرآن مي فرمايد: «قل يا عبادي الّذين اسرفوا علي انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله أنّ الله يغفر الذنوب جميعاً، إنّه هوالغفور الرّحيم.»(1) بگو: اي بندگان من كه (با گناه كردن) بر خود ظلم و ستم روا داشتيد، از رحمت خداوند مأيوس و نا اميد نشويد كه خدا همه گناهان را مي آمرزد.» و در آيه اي ديگر مي فرمايد: «توبوا الي الله جميعاً» (2) هر گناهكاري دعوت به توبه شده‏ است. ✨ توبه از هر گناهي(كبيره و صغيره) دو ركن اساسي دارد: 1- پشيماني از گناه. 2- عزم بر ترك آن. امام علي(ع) مي فرمايد: «توبه به دل پشيمان شدن و به زبان آمرزش خواستن و به اندام ترك نمودن است».(3) بر اين اساس مي توان گفت: حقيقت توبه، پشيماني از گناه و قصد و عزم جدي براي ترك آن است. 🌸اگر كسي به اين حالت دست يافت، حقيقت توبه در او محقق شده است. توبه هر گاه حقيقى و واقعى باشد و از اعماق جان برخيزد، واقعاً از گناهى كه مرتكب شده، احساس خجلت و ندامت كند و خود را در پيشگاه خدا شرمنده ببيند و در صدد كسب رضاى حق تعالى باشد, مقبول درگاه احديت واقع شده و آثار و بركاتش نمايان مى گردد. هر چند گناه كبيره يا بسيار باشد. 🌱رسول اكرم فرمود: «هر مرضي، دارويي دارد. داروي گناهان، استغفار و طلب عفو و آمرزش از خدا است».(4) شاعر چه زيبا سروده: غرق گنه نااميد مشو ز دربار ما كه عفو كردن بود در همه دم كار ما توبه حقيقي در كنار انجام كارهاي خير و خداپسندانه، گناهكار را از گناهان پاك كرده و توبه كننده را محبوب خدا مي سازد:«اِنّ الله يحبّ التوابين»(5) خداوند توبه كنندگان را دوست مي دارد. ☘️توصيه: بنابراين توبه راهكار خاصي جز پشيماني از گناه و قصد و عزم جدي براي ترك آن ندارد. پس در ابتدا بايد توبه نماييد و به بخشش خداوند اميد داشته باشيد. در ضمن اگر حق الناسي بر عهده شما افتاده سعي نماييد که از آنها حلاليت بطلبيد. پي نوشت ها: 1. زمر(39) آية 53. 2. نور(24) آيه 31. 3. محمد محمدي ريشهري، ميزان الحكمه، دار الحديث، 1416 ه.ق، ج 2، ص997، ماده «ذنب». 4. همان، ص997. 5. بقره (2) آيه 222. 🔵ارسال سوالات از طریق ربات پیام رسان بله 👇👇👇 https://ble.im/pasokhgoo_ir_bot 🌎 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #اخلاقی #استغفار