به‌طور کلی اجتماع ما هیجانات را به دیده‌ی منع می‌نگرد. با اینکه در پیوندِ میانِ فکرِ آفریننده یا هرگونه فعالیت خلاقه‌ی دیگر و هیجانات تردید روا نیست، آرمان ما آن شده که بدون هیجان زندگی و اندیشه کنیم. هیجانی بودن با غیر متعادل بودن دارای معنای واحد شده است. قبول این قاعده باعث ضعف فرد و سلب نیرو و رنگ از اندیشه‌ی او گشته است. نتیجه این جدایی، سانتی مانتالیسم بازاری و زودیاب و بی خلوص فیلم‌های سینما و تصنیف‌های عامیانه‌ای است که چون باران بر میلیون‌ها مردمی که تشنه‌ی هیجانند می‌بارد. 𖧹╭📚 #گریز_از_آزادی 𖧹┥👤 #اریک_فروم 𖧹╰🕊 #یه_ورق_کتاب • ༺┄┄┅𑁍⌛📖⌛𑁍┅┄┄༻• https://eitaa.com/cafeghadam