گل من و اهلی کردن و برمیگردن بمن می خندن هی

من شکستم که نیفتد تَرکی بر دل تو نشد آرام دلت؟ باز بگو؛ می‌شکنم...

- اینکه دلتنگ توام اقرار میخواهد مگر!؟ + بله آقا، دلتنگی‌ را باید گفت؛ حتی اگر طوری به جان خودت و واژه‌هایی که به اندازه‌ی دلتنگی‌ات باشند بیفتی که مردم فکر کنند دیوانه‌ای!

به رقص آن نازنین هرگه قدم از ناز بردارد دلم درسینه چون خلخالِ او آواز بردارد... #طالب_آملی

تورا دوست دارم...!

لماذا لايكتب الأطباء في وصفات الدواء -عناق- ـ چرا پزشكان در نسخه‌ها -آغوش- تجويز نمی‌كنند

سخت می‌‌خواهم که در آغوش تنگ آرم ترا هر قدر افشرده‌ای دل را، بیفشارم ترا عمرها شد تا کمند آه را چین می‌کنم بر امید آن که روزی در کمند آرم ترا از لطافت گر چه ممکن نیست دیدن روی تو رو به هر جانب که آرم در نظر دارم ترا در سر مستی گر از زانوی من بالین کنی بوسه در لعل شراب آلود نگذارم ترا می‌شود نیلوفری از برگ گل اندام تو من به جرأت در بغل چون تنگ افشارم ترا؟ از نگاه خشک، منع چشم من انصاف نیست دست گل چیدن ندارم، خار دیوارم ترا ناشنیدن می‌شود مهر دهانم بی سخن گر غباری هست بر خاطر ز گفتارم ترا از رهایی هر زمان بودم اسیر عالمی فارغم از هر دو عالم تا گرفتارم ترا ای که می‌پرسی چه پیش آمد که پیدا نیستی خویشتن را کرده‌ام گم تا طلبکارم ترا از من ای آرام جان، احوال صائب را مپرس خاطر آسوده‌ای داری، چه آزارم ترا؟ #صائب_تبریزی

- بوسه ابتکاری‌ست در زندگی، برای زمانی که احساس در کلام نمی‌گنجد.