•{#قشاع🖤🤍}•• ‌#قلم_N #part_234 سکوت کردیم که حامد گوشیشو درآورد و همزمان زیرلب غر میزد: _آخه یکی نیست بگه دلت تنگ چیه اون نره غول شده! +چیزی گفتی عزیزم؟ _نه بابا! بخواب بخواب..! دلم مثل سیر و سرکه میجوشید! خبرایی بود و من ازش غافل بودم! دراز کشیدم و بعداز چنددیقه خوابم برد... ________________________ یک ماه گذشته بود و از رادین هیچ خبری نبود! بی حوصله بلند شدم و آبی به دست و صورتم زدم... تواین یک ماه بچمون یکم تپل شده بود! حامد اونقدر ذوق میکرد که منم یه انگیزه ای برای خندیدن و ذوق کردن پیدا کردم! مامان و بابا رو هم راهی مشهدکرده بودم و فرستادم سر خونه زندگی خودشون! اونقدر بهم رسیده بودن که حسابی تنبل شده بودم! سمت یخچال رفتم و قابلمه غذارو آوردم بیرون.. گذاشتم رو گاز و بعداز اینکه داغ شد شروع کردم به خوردن ماکارانی دیشب... حامد شیفت کاریش ظهر بود و من کارام نصف شده بود! و این برای من بینظیر بود... باصدای پیامک گوشیم حواسم پرت شد و قاشق چرب افتادرو فرش و کثیف کاری شد... " رومخ من " H _سلام خانومی. آرام آماده شو بیام دنبالت بریم فرودگاه دنبال داداش جونت! جیغی زدم و شمارشو گرفتم... +الوووووو ! حامد این پیامت الکی بود ؟ _نه به جان خودم..! رادین داره برمیگرده ! بغضم ترکید... _گریه نکن دیگه! آماده باش که دیر میرسیم ها! +ب...باشه! سریع لباسامو پوشیدم و رفتم تو حیاط.. بعداز یه ربع صدای بوق ماشین اومد که رفتم بیرون... +سلام عشقمم! _وا خدا شانس بده ! کاش همیشه رادین درحال برگشتن باشه ! خندیدم که جیغ زدم؛ +زودباش راه بیووووووفت! پاشو گذاشت رو گاز ک گفتم؛ +حامد یادته یدفه سوار ماشینت شدم دیوونه شدی تخته گاز میرفتی منم حالم بد شد؟ _وای حاجی یادته!؟ چقد سوسول بودی! +مرض! سوسول بودم اما دیوونه نبودم! _ عزیزمن سزای بی محلی همینه! +وای چرا یادم اومد اینارو؟ اعصابم خورد شد. خنده مردونه ای کرد که دلم براش ضعف رفت.. بعداز ۴۰ دیقه رسیدیم فرودگاه.. دست حامدو میکشیدم و مثل بچه ها میکشوندمش هرجاکه میخواستم! _آرام زشته نکن این کارارو! +وای اوناهاشششششش! با دیدن رادین جیغی زدم و سمتش دوییدم!