•{#قشاع🖤🤍}•• ‌#قلم_N #part_313 بی توجه به حرفم نزدیکم شد و خیره شد بهم ... صورتش زیاد مشخص نبود اما مطمئن بودم ارسلانه ! پوزخندی زدم و گفتم: +انقدر ترسیدی که برقو روشن نمیکنی تا چهرت معلوم نشه؟ د م...من که میدونم چ...چه خری هستی !!! چندقدمی عقب رفت تا رسید به کلید برق... صدای کفشاش رو مخم بود! تقه کلیدبرق هماهنگ شد با روشنایی اتاق ... روشن بودن لامپ پرنور ، چشمام رو زد که دستامو جلو چشمام گرفتم .. _از نور هم میترسی !؟ خنده مسخره ای کرد که خیلی خونسرد گفتم : +نه مگه من توام ؟؟ ابرویی بالا داد و نزدیک تر شد ... _میگم ... چخبر از حامد؟ نیشخندی زدم .. +خبرا که دست شماست ! _زبونت خیلی دراز شده ! دفه قبل تته پته میکردی ! +آره ... چون تورو آدم حساب میکردم قبلا... ولی الان ف..فهمیدم از آدم بودن فقط دم ش رو داری ! نفسای تند و دستای مشت شدش نشوندهنده عصبی بودنش بود! _ فکر تو برام مهم نیس! +بخاطر همینه که الان دستات مشت شده؟ _زبونتو کوتاه میکنم ! +نمیدونستم قیچی هم هستی! فشاری به دندوناش وارد کرد و دستاش گیر موهام شد! ! _بلندشو بی‌پد*ر ما*در ! +جد و آبادته ! ولم کن ! جیغی زدم اما اون مرد بود و من زن ! زور‌ش از من ییشتر بود و با یه ضرب‌ بلندم کرد ...! +ولم کن ! آخ ... _ببند دهنتو !!! راه تمومی نداشت و اونقدر منو کشونده بود اینور اونور که جونی تو تنم نمونده بود !! خونه ما یک دهم خونه این مرتیکه هم نبود !!