🔷تاریخ، قهرمان های بسیاری در علم، فلسفه، جنگ، سخنوری و... سراغ دارد، ولی بسیاری را بشر از یاد برده و یا اصلا نشناخته است. اما علی(علیه السلام) نه تنها با کشته شدنش نمرد، بلکه زنده تر شد. امام علی(ع) همچون قوانین فطرت است که جاودانه می مانند. او منبع فياض و ناتمامی است که روز به روز بیشتر می شود. علی(ع) و تعداد محدودی از بشر، نه تنها در زمان خود، بلکه برای تمام اعصار، هادی و رهبر بشر هستند. مسلماً ملاک دوستی او جسم نیست چون جسم او اکنون در بین ما نیست. 🔶از نوع دوستی قهرمانان ملی نیست که در همه ملت ها وجود دارد. همچنین نمی توان گفت محبت علی(ع) تنها از راه محبت فضیلت های اخلاقی و انسانی است و حب على، حب انسانیت و کمالات انسانی است. گرچه علی(ع) انسان کامل بود و انسان نیز نمونه های عالی انسانیت را دوست دارد، اما اگر علی (ع) فضایلی مانند حکمت، علم، فداکاری، تواضع، مهربانی، ایثار، عدالت، آزادگی، شجاعت، مروت به دشمن و... را بدون رنگ الهی داشت، مسلماً امروز به این اندازه عاطفه انگیز نبود. 💢تنها برخورداری از کمالات انسانی نمی تواند کسی را این چنین محبوب تاریخ کند. پس سرّ محبوبیت او، معنویت اوست. علی(علیه السلام) از آن نظر محبوب است که پیوند الهی دارد. دل های انسان ها به طور ناخودآگاه در اعماق خویش با حق تعالی پیوستگی دارند و چون علی(ع) را آیت بزرگ حق و مظهر صفات خدا می یابند، به او عشق می ورزند. در حقیقت پشتوانه ی عشق علی، پیوند جان ها با حضرت حق است که برای همیشه در فطرت ها نهاده شده و چون فطرت ها جاودانه است، مهر علی(ع) نیز جاودانی است. 📖کتاب #امیر_مومنان_علی ، دفتر دوازدهم از مجموعه کتاب های چلچراغ حکمت، به قلم #عبدالله_محمدی #مسئله #شب_قدر #انسان_کامل #امیرالمؤمنین #پرسش_و_پاسخ 📌@canoon_org