🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #رمان_دو_روی_سکه #قسمت_صد_و_چهارم صداي بـاز شـدن در واحـد رو بـه رو یمـان مـرا بـه خـود آورد ! خـانم میان سـالی جلـوي در ظـاهر شـده بود و پرسید: - شما با آقاي افروز نسبتی دارین؟ - نامزدش هستم. - بی خود در نزن کسی خونه نیست. - چطور؟ شما از کجا می دونید؟ چهره اش کمی درهم رفت و گفت: - عزیزم مثل اینکه شما از چیزي خبر ندارین! نگران پرسیدم: - اتفاقی افتاده؟ - شما متوجه پلمپ شدن خونه نشدین؟ با گیجی نگاهی به نوار زردي که به در چسبانده بودند انداختم! - امــروز صــبح چنــد تــا پلــیس اینجــا اومــدن و از همســایه هــا ســؤالاتی کردنــد، دیشــب عــده اي از سـاکنان بـرج دختـر خـانمی را دیدنـد کـه سراسـیمه از اینجـا فـرار کـرده پلـیس هـا دنبـال اون خـانم مـی گـردن و بـه همـه سـپردن کـه اگـه اون خـانم رو دیـدن بهشـون اطـلاع بـدن، ظـاهراً ایـن خـانم بـا اتفاق دیشب ربط داره! - ببخشید می شه واضح تر بگین؟ دیشب چه اتفاقی افتاده؟ - بهتره شما برین آگاهی اون جا همه چی را می فهمین. - خانم خواهش می کنم بگین، براي نامزدم اتفاقی افتاد؟! - آخه عزیزم تو چطورحالا میاي؟ معلومه از کارهاي نامزدت خبر نداري؟ - چه کارهایی؟ - نبودي ببینی چه خبر بود صداي داد و فریادشون کل مجتمع رو برداشته بود. - من خودم دیشب اینجا بودم. چشمان زن از تعجب گرد شد و با من من گفت: - اون خانمی که فرار... - آره من بودم. حالا می گین چرا باید برم کلانتري؟ زن در حالی که هول شده بود با دستپاچگی گفت: #ادامه_دارد #کپی_باذکر_صلوات_جایز_میباشد @Chaadorihhaaa 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

🌸 ﷽ 🌸 #رمان_جان_شیعه_اهل_سنت #عاشقانه_ای_برای_مسلمانان #فصل_دوم #قسمت_صد_و_چهارم 🌸🍃🌺🍃🌺 .... نگاهم به دهانش بود که چه می گوید و قلبم هر لحظه کند تر می زد که نگاهش روی میز چرخی زد و با صدایی که از لایه سنگین بغض می گذشت، زمزمه کرد:" حالا امروز تو خونه ما جشنه!" و دیگر هیچ نگفت. احساس کردم برای یک لحظه قلبم یخ زد. لبانم را به سختی گشودم و با صدایی بریده از خودم دفاع کردم:" خب...خب من نمی دونستم...." از آهنگ صدایم، عمق ناراحتی ام را فهمید، نگاهم کرد و با لبخند تلخی پاسخ داد:" من از تو گله ای ندارم، تو که کار بدی نکردی. دل خودم گرفته..." گوشم به جملات او بود و چشمم به میز پذیرایی که دیگر برایم رنگی نداشت. پیش از آنکه من هیج مجالس یافته یا حرفی زده باشم، همه چیز به هم ریخته و تمام زحماتم بر باد رفته بود که اندوه عجیبی بر دلم نشست و بی آن که بخواهم، زبانم را به اعتراضی تلخ باز کرد:" می دونی من چقدر منتظر اومدنت بودم؟ می دونی چقدر زحمت کشیدم؟" معصومانه نگاهم کرد و گفت:" الهه جان! من..." اشکی که در چشمانم حلقه زده بود، روی صورتم جاری شد و به قدری دلش را به درد آورد که دیگر نتوانست ادامه دهد. از جا بلند شدم و با صدایی لرزان زمزمه کردم:" مجید! خیلی بی انصافی!" در برابر نگاه مهربانش، گل ها را از آرامش آب بیرون کشیدم، مقابل چشمانش گرفتم و در اوج ناراحتی ناله زدم:" من اینا رو برای تو گرفتم! از دیشب منتظر اومدن تو بودم! اونوقت تو همه چیز رو خیلی راحت خراب می کنی!" و قلبم طوری شکست که با سرانگشتانم گل ها را پر پر کردم و مثل پاره های آتش، به صورتش پاشیدم و دیدپ گلبرگ های سرخ رز به همراه قطرات آب روی صورتش کوبیده شد و چشمانش غمزده به زیر افتاد. با سرانگشتانش، رد پای آب را از صورتش پاک کرد و خواست چیزی بگوید که به سمت اتاق خواب دویدم و در را پشت سرم بر هم کوبیدم. حالا فقط صدای هق هق گریه های بی امانم بود که سقف سینه ام را می شکافت و فضای اتاق را می درید. آنقدر دلم از حرفش رنجیده بود که نمی توانستم حضورش را در خانه تحمل کنم که در اتاق را باز کرد و همان جا در پاشنه در ایستاد. با دیدنش مرغ دلم از قفس پرید و جیغ کشیدم:" خیلی بدی مجید! خیلی بدی!" ✍🌺🍃🌸🍃🌺🍃 🍃ادامہ دارد.... ✍🏻 #نوشته_فاطمه_ولی_نژاد ✍لطفا فقط با ذکر #لینک_کانال و #نویسنده کپی شود... ╭┅°•°•°•°═ঊঈ📚ঊঈ═°•°•°•°┅╮ ✒ @chaadorihhaaa ╰┅•°•°•°•°═ঊ