🔹 شیدونه (شیدانه ها یا شهیدانه های دزفول) – در سایت چمدان آبی دانشنامه دزفول https://chamadaneabi.ir/sheydane-dezful/ 🖌 مردم عزادار دزفول، در روز عاشورا اطاقی با چهار گلدسته را به حرکت در می‌آورند که روی آن به سبک نقاشی‌های قهوه‌خانه‌ای، صحنه‌هایی از عاشورا به تصویر در آمده است. وجود شیدونه‌ها، نخل‌های نمادین چوبی، علم‌ها و سایر نمادهای عزاداری مردمان این منطقه به همراه برگزاری مراسمی چون چوب‌زنی، رجز‌خوانی، چوب‌بازی، تعزیه، چلاب، سینه‌زنی و غیره در میان کوچه‌های آجری و بافت تاریخی دزفول شوری کم نظیر از ارادت مردم این شهر به امام حسین(ع) و یاران ایشان به نمایش می‌گذارد و صحنه‌های ویژه ای را خلق می کند. شیدونه‌ها به بزرگانی که در روز تاسوعا نقش داشته‌اند، اختصاص دارد. شیدانه یا شهیدانه از چوبهایی به شکل یک اتاق مکعب ساخته می‌شد که چهار گل‌دسته و یک گنبد وسط آن قرار داشت که همه مطلا بود و نمونه حرم‌‏های مقدس است که با همان ترتیب حرکت داده می‌‏شد. در مراسم شیدانه، رسم بود که خانِ محل بر سر تیر نخل، سوار می‌‏شد و سر پا می‏‌ایستاد و با ترکه نازکی، گاهی نخل‌برداران را می‏‌زد که کوتاهی نکنند. ((شیدونه))یکی از نمادهای عزاداری مردم دزفول است که در زبان فارسی آنرا (( شیدانه )) می نامند. اغلب هیئت های قدیمی و صاحب نام در این شهر یک شیدونه دارند که معمولاً به نام یکی از معصومین یا شهدای کربلا نامگذاری شده است مثلاً (( شیدونه علی اکبر ))که شهرت زیادی دارد. ((شیدونه)) حجله مانندی است که از چوب ساخته می شود و با تصاویری از صحنه های عاشورا و شمایلی از ائمه دیواره های آن تزئین می شوند و در روز تاسوعا و عاشورا در مسیر هیئتهای عزاداری قرار داده می شود معمولاً از داخل شیدونه نذوراتی مانند خرما و حلوا و … بین مردم پخش می شود شیدونه تقریباً مانند نخل است با این تفاوت که شیدانه بالایش تقریباً صاف و تخت است و سبک تر از نخل و در نتیجه جابجایی آن آسانتر است. ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

🔹 نخل و یا شیدونه محل کهن کرناسیان توسط استاد ماشالله نجاردزفولی و برادرش استاد امان الله نجاردزفولی و همچنین استاد عبدالله زیبانچی که از معروفترین نجاران دزفول و از اهالی محله کرناسیون بودند در سال ۱۳۳۲ ساخته شد این دو برادر تعداد زیادی نخل و شیدونه دیگر هم ساختند که در محلات دیگر قرار دارد همچنین بازسازی نخل کلبی خان که قدیمی ترین نخل دزفول است توسط این استاد زبردست انجام گرفت. 🔹 علی نجار: در خصوص نخل کلبی خان هم اینطور که مادر بزرگم تعریف میکرد در زمان های قدیم پس از اختلاف و نزاعی که پیش میآید نخل کلبی خان را آتش میزنند و شبانه دنبال پدر بزرگم میان که برایشان دوباره نخل کلبی خان را بسازد که چنانچه مایل به شنیدن این جریان بودید با پدرم هماهنگ میکنم برای شما شرح دهد. این تصویر نخل کلبی خان که گذاشتید همان نخلی است که استاد ماشاءالله نجار دزفولی در آن زمان میسازد. ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

🔹 اسامی شیدونه هایی که در دزفول از قدیم بوده و یا الان هم هستند در وب سایت چمدان آبی دانشنامه دزفول⬇️ شیدونه مسجد جامع شیدونه مسجد میاندره نخل کلبی خان(نزدیک میدان مثلث) نخل مسجد قلعه(محله قلعه) شیدونه کرناسیان(مسجد محله کرناسیون) شیدونه حضرت علی ع(نجفیه حسینیه شاه نجف) شیدونه امام حسن مجتبی ع(مسجد پاسداران"حاج فرج الله" خ شریعتی) شیدونه امام حسین ع(مسجد آقاحبیب خ شریعتی محله چولیان) شیدونه علی اکبر ع(حسینیه پیرنظر خ امام خمینی روبروی کوچه بازار قدیم محله پیرنظر) نخل علی اکبر ع(مسجد کلانتریان - محله کلانتریان) شیدونه علی اصغر ع(خ امام خمینی محله بنگشتیون"گنجشکیان"نزدیک چهارراه سیمتری) شیدونه حضرت عباس ع(عباسیه چار رهون"چهار راه" پشت مسجد جامع - کَلِ عباس) شیدونه حسینیه سجادیه(محله چولیون کوچه آیت الله بیگدلی نزدیک مساجد محسنی و باغبانان - حسنعلی حسن زاده و غلامحسین زارع زادگان) شیدونه موس بن جعفر ع(حسینیه کاظمین خ شریعتی با سابقه ای 600 ساله - حاج محمدحسن علیزاده) شیدونه امام رضا ع(مسجد امام رضا ع محله چوقابفون جلو قمش) شیدونه امام حسن عسکری ع(خ شریعتی) شیدونه و نخل لووایه(محله مجدیان تا سال 1359 برقرار بوده است نزدیک مسجد بازار یا مفید) شیدونه تکیه آزمون(کوی آیت الله نبوی محله احمدکور) ************************* تکایای معروف دزفول تکیه آسیدزمان زمان زاده(کوی آیت الله نبوی کوچه احمدکور) تکیه استاد نوراله پورتقی(نخل کربلایی علیخان”کلبی خان”) 🖌 شجرنامه ی شیدانه ی امام رضا(ع) دزفول 🔹 این شیدونه حدود ۳۰۰ سال پیش در سال ۱۰۰۵ در خانواده ی ملاجلی ساخته شد، بدلیل سالها بی توجهی این شیدانه رفته رفته فرسوده گشت تا اینکه در سال ۱۳۲۵ مرحوم بره جواد یاقوت تصمیم به بازسازی آن گرفت و به همت سادات شاه رکن الدین و مردم مؤمن شروع به بازسازی آن کرد. چوبهای آن از باغهای اطراف دزفول تأمین شد، کار بازسازی یک سال به طول انجامید و مبلغ ۵۰.۰۰۰ ریال صرف بازسازی آن گردید. در جنگ تحمیلی سه بار مورد اصابت موشک قرار گرفت که در هر بار توسط کاظم قلیان فرزند بره جواد یاقوت مورد بازسازی قرار گرفت. 🔹 لازم به ذکر است در سال ۱۳۸۵ بازسازی کامل ساختمان شیدانه و تعمیرات اساسی آن به پشتوانه ی مردم خیر اندیش و خادمین صدیق امام رضا(ع) انجام گردید. ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

🔹 روایتی از دیدن شیدونه و نوشتن در وصف آن: 🖌 روز تاسوعا هر چقدر دنبال سوژه ای گشتم تا در مورد اون مطلبی تو وبلاگم بنویسم چیزی پیدا نکردم، چون تمام سوژه ها تکراری بود. روز عاشورا با همین هدف از خونه اومدم بیرون و قصد کردم که از خیابان شریعتی به سمت سبزقبا بروم بلکه اونجا موضوعی پیدا کنم که در میانه ی راه به سوژه ای برخوردم که علیرغم اینکه خیلی اونو دیده بودم اما حتی اسمش رو هم نمی دونستم. این بود که جلو رفتم و از مردی که آنجا نشسته بود در موردش سوال کردم. گفت اسمش شِیدونه( یا شِی دونه ) است. همینو که گفت به ذهنم رسید تا یک مصاحبه ترتیب بدهم، گوشیم را در آوردم و صداشو ضبط کردم. مطالبی در مورد شیدونه گفت و منم ازش تشکر کردم و رفتم تا با یه پیر مرد مصاحبه کنم، رفتم تا به آخرین شیدونه ای که تو خیابون شریعتی بود رسیدم چند تا پیرمرد اونجا بودن و من از اونا خواستم تا در مورد شیدونه برام توضیح بدن و اونا هم به حاج محمدحسن علیزاده گفتن که در مورد شیدونه برام توضیح بده. حاج حسن گفت: این شیدونه ی موسی بن جعفر و کاظمین است و قدمتش ۶۰۰ ساله. گفت در قدیم شیدونه ها مال هر مسجد یا حسینه ای که بودن روز عاشورا با هیئت اونجا به قبرستانی به اسم بولعلا می بردنشون، اینطور که می گفت از پنجاه سال پیش بخاطر شلوغی خیابونا و زیاد شدن هیئت ها دیگه شیدونه ها رو تکون نمی دن. گفت تو این شیدونه ها بعضی ها پول و بعضی ها نون و خرما یا چیزای دیگه می زارن و البته تو یکیشون که خودم نگاه کردم علاوه بر پول چندتا نون که توش خرما بود گذاشته بودن. و اضافه کرد که: شیدونه نمادی از مقبره ی کسیه که شیدونه به اسمشه. شیدونه های دیگه ای که من تو خیابون شریعتی دیدم شیدونه ی امام حسین(ع) و امام حسن عسکری(ع) بودند. داشتم تو عکسای قدیمی دزفول دنبال عکسی از شیدونه می گشتم که به عکس جالبی بر خوردم، عکسی از روز عاشورا بود مربوط به ۱۰۰ سال پیش که تو اون یه شیدونه هم بود. البته شانسی که من داشتم این بود که زیر عکس یه متن کوچیک در مورد تاریخ عکس وجود داشت.(تصویر فوق) نمایی از عاشورای حسینی سال ۱۳۰۵ هجری مشتمل بر نخل کلبی خان- علم عباس و شیدونه ی امام رضا ع قبل از بازسازی در صحرای عباسعلی شهرستان دزفول. البته من نمی دونم این شیدونه الان هست یا اگه هست کجاست ولی این عکس قدیمی واقعاً جالبه.امیدوارم که دزفول بتونه این نمادها رو حفظ کنه و چقدر خوب می شد اگه تو روز عاشورا این شیدونه ها رو حرکت می دادند. در مورد شیدونه دو نقل گفته شده که جا داره اونا رو اینجا بگم یکی اینکه این قبلاً(شی دانه) بوده و اشاره به محلی داشته که در جنگ های قدیم سلاح و لباس و اشیاء به جامانده از شهدا را پس از جنگ در آن نگهداری میکردند و دیگر اینکه ( شهید خانه ) که اشاره به جایی که در هنگام جنگ یا بعد از آن شهدا را میگذاشتند تا بعد از جنگ و سر فرصت دفن کنند البته نقل قول دومی به نظر می آید به واقعیت نزدیک تر است و اما نقل دوم اینکه شیدونه ی امام رضا ع الان در محلی به همین نام در خیابان طالقانی نرسیده به فلکه سمت چپ در کوچه ای که منتهی به بقعه ی سید محمود میشود قرار دارد که همه ساله مراسم عزاداری در آنجا برقرار است نخل کلبی خان هم در مسجد میان دره یا همان علی ابن ابی طالب ع در خیابان امام نرسیده به میدان مثلث قرار دارد. 🔹 منبع : وب سایت چمدان آبی – دانشنامه دزفول

🔹 تاريخچه نخل كلبي خان در شهرستان دزفول 🖌 اين نخل در يكي از محله هاي صحرا بدر مغربي درامتداد محله معروف باقليان دزفول، از قديم الايام، در زير يك طاق بلند و برفراشته، نگهداري مي شود. چنانچه شايع است براي يكي از خوانين طهماسبي دزفول كه صاحب اولاد نمي شده است به هر دري مي زند و به هركس التجاء مي كند فايده ي نمي بيند در همسايگي او سيدي است اهل نجف كه از هندوستان به ايران و به دزفول آمده وگويا نياي سادات محترم عالمشاه بوده است زندگي مي كند خان طهماسبي براي اعطاي اولاد به او متوسل مي شود و از او التماس دعا مي كند سيد بعد از تمهيداتي به او مي گويد به دلم برات شده است كه خداوند چيزي بهتر از اولاد به تو عطا مي كند و اتفاقاً همان شب خان طهماسبي سيدي نوراني و بزرگوار را در خواب مي بيند خان درد دل خود را براي او بازگو مي كند سيد به او دستور مي دهد كه به قبرستان بوالعلا برود در آنجا نقش نخلي روي زمين رسم شده است از روي آن نقش نخلي بسازد. فرداي آن شب پس از آنكه خان بيدار شد به قبرستان بوالعلا رفت و با تفحص بسيار آن نقش را پيدا كرد بعد نجار و دلور به آنجا برد و از روي آن نخلي ساختند و مي گويند چون خان طهماسبي ارادت زيادي به خاندان عصمت و طهارت(ع) داشت و هميشه خودش را سگ در خانه ي علي و اولادش معرفي مي كرده و از اين جهت به ((كلب علي)) معروف شده بود به اين علت اين نخل بنام نخل كلبعلي خان معروف گرديده است. این نخل در فهرست آثار معنوی ملی میراث فرهنگی کشور به ثبت رسیده است. نخل کلبی خان در چمدان آبی https://chamadaneabi.ir/nakhl-kalbi-khan/ ✳️ کانال (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) ⬇️ @chamadaneabi

🔹 نخل«کلبی خان» دزفول دیگر از جایش بلند نمی‌شود. 🖋 مهمترین نخل دزفول، نخل «کلبی خان» یا کربلایی خان است که با تسخیر خیابان‌ها توسط سیم‌های برق دیگر مجال بلند کردن آن نیست. مسافران و شهروندان دزفول با گذر از محله «مسجد میان دره» چشمشان به نخلی خواهد افتاد که تاکنون در خوزستان مشابه آن کمتر دیده شده و آنهم نخل کلبی خان است. اگر چه می‌گویند در دزفول دو نخل دیگر به جز نخل کلبی خان(کربلایی خان) وجود دارد اما همگان می‌گویند مهمترین نخل دزفول، نخل «کلبی خان» است که هنوز هم در ایام عزاداری امام حسین‌(ع) در ماه‌های محرم و صفر آراسته می‌شود. این نخل از قدیم الایام در محله «مسجد میان دره» قرار دارد. جالب آنکه در دزفول، ضرب المثل «مَری نَلخ ‌‌‌‍( نَخل ) کَلبی خان است» کنایه از اشخاص بسیار تنومند است زیرا که نخل مزبور در میان نخل‌های دیگر در ایام عزاداری بزرگتر و مشخصتر بود. در خصوص این نخل یکی از ساکنین می‌گوید: «بچه که بودم پدرم می‌گفت این نخل حدود ۳۰۰ سال قدمت دارد. نخلی که بعد از خود کلبی خان، خاندان عالمشاه متولی آن بودند. نخل از چند تکه مجزا تشکیل شده است. یک چارچوب اصلی دارد و از دو طاق بزرگ و دو طاق کوچک برخوردار است». ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

🔹 توضیحاتی از پیشینه نخل کلبی خان دزفول در وب سایت چمدان آبی دانشنامه دزفول 🖌 بزرگترین و باسابقه‌ترین نخل دزفول «نخل کلبی‌خان» بوده است. «نخل»، ساختمان چوبی و مزین به شکل ایوان‌های طلای اماکن مقدسه است که به شرح زیر است: 🔹 ساختن اسکلت و چوب‌بست آن به این ترتیب بود که دو صفحه به شکل ایوان طلا با طاق بیضی و زیبا که ارتفاع هر یک پنج‌متر و پهنای آن چهارمتر باشد و ارتفاع با نوک طاق مجموعاً به هفت متر برسد را به فاصله چهارمتر برابر هم می‌گذاشتند و با چوب و میخ به هم متصل می‌کردند. بعد آن دو صفحه مستطیل که بالای آن‌ها هلال طاق کسرایی بود را با چوب مرغوب و گل و بوته‌ با حاشیه دندانه‌دار به شکل برگ ساخته و با طلای اکلیل زینت داده و به دیواره‌های اسکلت چوبی در دو طرف با پیچ و مهره می‌چسباندند آن‌گاه همه این دو صفحه را با اکلیل طلا و نقره و آینه آرایش می‌دادند و چوب‌بست اتصالی آن‌ها را با پارچه‌های غالباً سبز می‌پوشاندند و بر نوک طاق‌نماها، منجوق‌های طلایی و هم‌چنین وسط و مرکز بالای آن منجوق‌ها و پرچم‌ها می‌افراشتند. این نخل چنان زیبا می‌شد که مردم راه رفتن زیبایان را به آن مَثَل می‌زدند و می‌گفتند: «مَری نَلخیه» گویی نخلی است. این هیکل ستبر و عظیم و زیبا را که صدها کیلو وزن داشت به روی چوب‌بست و چهارپایه‌ای به ارتفاع یک‌متر سوار می‌کردند که برای حرکت آماده بود. چهارتیر به طول ده متر و قطر بیست و پنج سانتی‌متر از چوب‌های محکم موازی هم با طناب در زیر آن می‌بستند و حدود چهارصد مرد نیرومند که شلوارهای کوتاه و ضخیم به پا داشتند و کمربند یا شال روی آن بسته و غالباً لخت و بدون پیراهن بودند، هر یک با بالشی کوچک بر روی دوش چپ یا راست (مناسب با طرفی که بودند) شانه‌ها را به زیر تیرهای نخل می‌دادند و علی‌رغم کم بودن جا، به کمک همدیگر و نوبتی، یک‌باره نخل را از روی چهارپایه بلند می‌کردند و برای بردن به مصلّی و محلی که خارج شهر بود، از داخل کوچه‌ها ـ که گاهی پهنای آن کمی بیش از پهنای نخل بود ـ حرکت می‌دادند. 🔹 ده یا دوازده نفر در فواصل زمان گرداندن نخل، بر روی چهارچوب وسط آن خود را نگه می‌داشتند؛ بعضی مناجات می‌خواندند و بعضی حاملین را تشویق می‌کردند و بعضی با چوب‌های در دست، آماده بودند که اگر نخل کج می‌شد به دیوارهای اطراف فشار می‌آوردند تا تعادلش برقرار گردد. معمولاً یکی از بزرگان محل با آن‌که پیر بود خود را بالای چوب‌بست محل نگه می‌داشت؛ که در این اواخر مرحوم حاج محمدباقر قلم‌بُر این وظیفه را به عهده داشت. خانِ محل با ترکه‌ای در دست، سرپا جلو نخل، روی چوب‌بست می‌ایستاد و تکیه می‌داد و برای اظهار قدرت خود و این‌که اگر او نباشد نخل به منزل نمی‌رسد، با ترکه بر سر و روی حاملان نخل می‌زد و آن‌ها را تهییج می‌کرد. 🔹 جلوی نخل، دسته‌های سینه‌زن در حرکت بودند و جلوی ایشان دهل‌ها و کرناها و چنگ‌ها، که آهنگ شعارها گوش‌ها را کر می‌کرد. شمشیربازان هم جلو دسته‌ها و بعد از گروه نوازندگان، شمشیربازی می‌کردند. از همه مهم‌تر آن‌که اگر عَلَم عباس در جلو نخل کلبی‌خان حرکت نمی‌کرد، هرگز نخل از جا نمی‌جنبید. بین عوام مشهور بود که یک‌بار در اثر اختلافات محلی، عَلَم را بیرون نیاورده بودند، هرکاری کردند نخل هم از جا بلند نشد‌ تا این‌که یک آدم زرنگ به خانة عَلَم رفت و منجوق را بیرون آورد و زیر عبا پنهان کرد تا برابر نخل رسید، بی آن‌که کسی متوجه شود، عبای خود را اندکی عقب زد تا نخل منجوق عَلَم عباس را دید از جای خود جنبید! اجرای این مراسم به قدری مهیج بود که مردمِ معتقد، سر از پا نمی‌شناختند. اولاً ادامه آن مراسم منع شرعی ندارد و ثانیاً اگر اجرای مجدد آن مصلحت نیست، خوب است برای یک‌بار فیلمی از آن تهیه شود تا همگان آن را ببینند، زیرا بر این باورم که در تمامی ایران هرگز مراسمی با این شکوه و جلال و هیبت وجود نداشته است». 🔹 منبع: چمدان آبی

🔹 متن زیر برگرفته از کتاب غرب زدگی نوشته مرحوم جلال آل احمد نویسنده روشنفکری می باشد که سفری در دهه ۳۰ از دزفول داشته است با توضیحی مفید و روشنگرانه و آینده ساز از حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا منصور کیانی استاد حوزه و فرزند برومند جوانمرد قصاب شهید مشهدی عبدالحسین کیانی شهیدی از شهیدان دزفولی در عملیات ظفرمند فتح المبین⬇️ ⬇️ ⬇️ بسم الله الرحمن الرحیم 🔹عیب و هنر ما دزفولی ها از منظر جلال آل احمد جلال آل احمد نویسنده و روشنفکر مشهور ،در دهه30 شمسی،سفری به دزفول نمود. او با ذهن جوّال و چشم بینای خود گردش در شهر را آغاز می نماید. بعد از بررسی و کنکاش در شهر متوجه دو خصیصه در دزفول می شود که هر دو اعجاب آور و در عین حال متضادند: اول چیزی که در کوچه پس کوچه های دزفول او را شگفت زده می کند معماری فاخر ، نجیب و سبک شهرسازی است؛ معماری و آجر کاری های زیبا و هندسه چینش آجرها توسط استادان آجرکار دزفول، چشم این مرد جهان دیده را خیره می نماید و موجب اعجابش می شود ولی همین مرد مجرّب و جهان دیده وقتی از کنار تنها پل رودخانه خروشان دز سرازیر شده تا ساحل رودخانه و غرش تافای رعنا و چشمه های پل باستانی را به تماشا بنشیند چیزی را مشاهده نمود که دل او را ریش کرده و تاسف او را بر می انگیزد! آری از کار افتادن ده ها آسیاب آبی، جلال اهل قلم را بسیار متاثر و متاسف کرد. به چه دلیل سازه های آبی کم نظیری که قرن ها طحانیان این دیار آرد و نان مردم منطقه را از این آسیابها تهیه‌ کرده اند اینک راکد و ساکت و سوت و کور مانده اند؟! جلال حیرت خود را از این انفعال دردآور و معما گونه دزفولی ها در کتاب معروف خود «غربزدگی» به یادگار گذاشته و ضمن ستایش از زیبایی و ظرافت معماری دزفول، این شهر را یکی از قربانیان غربزدگی می داند و می نویسد «تنها در دزفول با همه آجر کاریهای زیبایش و شهرسازی نمونه اش نزدیک به صد آسیاب را دیدم که همه خوابیده بودند» / غرب زدگی / جلال آل احمد/ ص99 جالب توجه اینجاست که این روشنفکر دور اندیش حسن و قبح دزفول را در یک جمله آورده است، در حالی که معتقد است دزفول دارای مهندسان و معماران با هوش و توانایی بوده است اما مردم را میراث داران خوبی نمی داند چون در مقابل هجمه صنایع غربی تمام میراث و تجارب چندین قرن آباء و اجداد خود را وا نهاده و بدست خود آنان را تخریب و تعطیل نموده اند. به عبارت دیگر دزفول از نظر جلال در مقابل استعمار حالت «استسباع» داشته است. حالت استسباع در برخی از پرندگان و جانوران وقتی بوجود می آید که دشمنِ قوی را در مقابل و نزدیک خود می بیند لذا در مواجهه با دشمن، قوه عاقله و مدبّره خود را از دست می دهد و ساکن و بی تحرک می ماند تا دشمن او را شکار نماید. حالت دزفول در موقع ورود برق و ماشین و صنعت به دزفول حالت پرنده ای را دارد که در مقابل مار، قوه عاقله اش از کار افتاد و تسلیم محض شد در حالی که می توانست تمام صنایع ریسندگی و بافندگی و معماری و مهندسی و میراث صنعتی و معماری خود را بروز رسانی کرده و خود را با صنعت جدید وفق دهد چنانکه صنعت کاران اصفهانی و بافندگان یزد و کاشان کردند و صنایع سنتی خود را با همان سبک سابق ماشینی کردند. چرا از صداقت جلال برنجیم چرا باید از راست رنجید؟! جلال آل احمد خوب قضاوت کرده است. ما به تاریخ و تجربه های اجداد و نیاکانمان وفاداری نکردیم؛ ما دزفولیها دست کم 200 شغل و صنعت عالی داشته ایم و همه را از دست داده ایم در حالی می توانستیم آنها را به کارگاه و کارخانه تولیدی و دانش بنیان تبدیل نماییم چنانکه الان در سراسر ایران هزاران کارگاه دانش بنیان مشغول تولیدند. ولی تنها شغلی که سکه رایج دزفول است هایپر داری و نابود سازی هزاران مشاغل خُرد و تخریب مزارع و باغ ها و تبدیل آن ها به محلی برای عیش و عشرت بعضا افراد ولگردی بنام گردشگر از این شهر و آن شهر ... یعنی عین بی هنری و بی عرضگی !! بله... اگر عقلای دزفول و فرهیختگان ما دور اندیشی جلال آل احمد را داشتند بسیاری از آسیاب ها و بهترین صنایع را از دست نمی دادیم. آری آنقدر که غربزدگی و خود کم بینی در مقابل مدرنیته، شهر ما را دگرگون نموده بعید است زلزله هفت ریشتری توان چنین ویرانگری را داشته باشد. منصور کیانی 9/ 5 /1403 ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

🔵 روز خبرنگار بر خبرنگاران دزفولی مبارکباد.🌹 🔹 ✍ اسامی خبرنگاران دزفول در سایت چمدان آبی(دانشنامه دزفول) به ترتیب حروف الفباء دوستان لطفا اگر عزیزی از قلم افتاده و یا تازه به جمع خبرنگاران ملحق شده است در خصوصی(ایتا)یاد آوری تا با افتخار به لیست اضافه شود. با تشکر . درچین🔹 آدرس سایت و لینک خبرنگاران فقط کلیک بفرمائید.⬇️ https://chamadaneabi.ir/khabarnegaran-dezful/ ✳️ آدرس کانال 🔹 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔹 در پیامرسان ایتا ⬇️ @chamadaneabi

🔹 خبرنگاران و عکاسان خبری دزفول 🖌 به بهانه روز خبرنگار خواستم نامی و یادی داشته باشم از خبرنگاران، روزنامه نگاران، گزارشگران و عکاسان خبرگزاریها و رسانه های خبری شهرم دزفول و دبیران و گویندگان و تصویربرداران و مسئولین واحد خبر رادیو دزفول کسانی که درد جامعه را دارند و هیچگاه خودشان از خویش نمی نویسند و نمی گویند و سپاس از آنان که تراوشات فکری و جوهر قلمشان در تاریخ خواهد ماند. با عرض پوزش و معذرت از همه خبرنگاران عزیزی که نامشان در لیست نیست و یا اینکه در مشخصاتشان کم و کسری است دانسته ها و اطلاعات زیر را ، شما با لطفتان کامل کنید. از طریق ایتا یا شماره 09166422841 اسامی خبرنگاران دزفول پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ترتیب حروف الفبا می باشد: « الف » نوید آبیارزاده(عکاس رسانه خبری دزآوان) علیرضا آزادی(پایگاه اطلاع رسانی صفیر دزفول) امین ابرهام(رسانه دزفول نیوز dez nn) ... احمدی نیا(رسانه بیداردز) ... اخشم(...) سیدمحمدحسن اخلاقی(گوینده و گزارشگر خبر رادیو دزفول) پویا اسحق زاده(گوینده خبر رادیو دزفول – رسانه مشکل گشا) سیده فاطمه السادات اشرفی زاده(رسانه روناش) محمدرضا افضل پور(عکاس خبرگزاری ایرنا) « ب » محمدصادق بادروج(گزارشگر و گوینده واحد خبر رادیو دزفول) الهام باغبانی(گزارشگر و گوینده خبر رادیو دزفول) بهرام بشیری خوزستانی(روزنامه جمهوری اسلامی) بهمن بهرامی(پایگاه خبری دزلاین) روح اله بهشتی فرد(رسانه خبری دزفول خبر - دزنیوز deznn) علی بهشتی نسب(صدابردار بخش خبر رادیو دزفول) مصطفی بیاتی(رسانه خبری دزمهراب) « پ » پیام"رضا" پالونه(رسانه ندای دزفول) روح اله پرموز(رسانه نیکان نیوز) مسعود پرموز(گوینده خبر رادیو دزفول) شهرام پرنیان(دزنگین) رسول پرنیان(آریادز) مرجان پرورش(روزنامه حمایت) سیدحبیب پژوهیده(رسانه دزتایمر) سیدعزیزاله پژوهیده(رسانه سفیران ایثار) علی پنو(رسانه شهر میانرود) رضا پوررکنی(گوینده خبر رادیو دزفول) امید پورریخته گر(عکاس رسانه دزفول تودی) مجتبی پورعطار(صدابردار بخش خبری رادیو دزفول) محمد پورکیانی(رسانه دزمهراب) محمدحسین پورکیانی(رسانه دزایران) عبدالمحمد پورمهدی(خبرگزاری ایرنا) هدایت پورهنگ(رسانه دیدبان دز) ابوالفضل پیشدادی(رسانه مدرس نیوز) « ت » محمد ترابی کیا(گوینده خبر رادیو دزفول) میلاد تقی شوشی(باشگاه خبرنگاران جوان - عکاس سایت خبری مجددز) مهدی توحیدی اصل(گزارشگر و گوینده واحد خبر رادیو دزفول) « ج » پرویز جدیدزاده(تصویربردار خبر رادیو دزفول) امین جمشیدی(خبرگزاری تسنیم) محمد جوکار(رسانه دزنا) عظیم جولازاده حسینی(سردبیر سایت های خبری دزپرس و آوای عدالت) « چ » علیرضا چرخ آبی(خبر رادیو دزفول - سردبیر نشریه خبری دزفول) امین چناری (رسانه مشکل گشا) « ح » لیلا حسن پور(گوینده خبر رادیو دزفول) سیدحمید حسینی(نماینده و خبرنگار روزنامه کیهان) سجاد حشمتی(رسانه سردشت) محسن حقانی(تصویربردار خبر رادیو دزفول) مهدی حلاج(رسانه دزپرس) « خ » نواب خلف زاده(رسانه صبح دزفول - رسانه دزتابان) سیدحسین خلف سیدی(صدابردار تولید سیما - تهیه کننده تلویزیونی و مدیر هماهنگی تولید سیما) امین خلیلی(رسانه دزمهراب) مهدی خواجه دزفولی(مسئول رادیو دزفول) « د » علی دباغ محمدحسین دُرچین(گوینده و تنظیم خبر رادیو دزفول – خبرنگار و گزارشگر رادیو دزفول) هادی درخشان(مدیر خبرگزاری پانا وابسته به آموزش و پرورش) فاطمه دقاق نژاد(خبرگزاری تسنیم) نوید دوایی فر(عکاس رسانه ...) عبدالمحمد دهواری(تصویربردار خبر رادیو دزفول) « ر » عبدالحمید راجی(خبرگزاری ایرنا) ایمان ربانی(باشگاه خبرنگاران جوان رادیو دزفول) رؤیا رجبی(خبرگزاری مهر - رسانه دز) محمد رشیدپور(رسانه صبح ملت نیوز) جواد رضایی(صدای دز) احسان روشن نیا(رسانه دزنو – رسانه دزآوان) شهید غلامرضا رهبر(گزارشگر و خبرنگار رادیو آبادان اصالتاً دزفولی) « ز » علیرضا زاده شیر(خبرنگار رسانه عماریون) محمدعلی زراعتگر(عکاس اجتماعی و خبرنگار ورزشی) احمد زرشناس(رسانه دزبین - گزارشگر و صدابردار خبر رادیو دزفول) جمشید زلقی(رسانه مشکل گشا) مسعود زمانی راد(سایت خبری وبدا دانشگاه علوم پزشکی دزفول) محمد زمانی راد(عکاس خبرگزاری ایرنا) « ژ » محمدحسن ژولاپور(روزنامه انتظار سبز) « س » علیرضا سالاری(رسانه دیدبان دز) محسن ستاری(خبرگزاری ایرنا) مرتضی سخاوت(رسانه مشکل گشا) ندا سعادتی نسب(صبح ملت نیوز) مجتبی سلامتی زارع(عکاس رسانه دزآوان) « ش » فاطمه شفیعی(خبرنگار رسانه عماریون) محمدحسین شکوری نیا(گزارشگر رادیو دزفول) علی شمشیرگر علی شهریسوند(صدای دز) علیرضا شیرعلی سام(رسانه دزنا 24) « ص » محمدرضا صابرزاده(مسئول رادیو دزفول - خبرنگار و نویسنده خبر رادیو دزفول و اهواز) عبدالرضا صابرزاده(صدابردار بخش خبری رادیو دزفول)

مریم صاحب محمدی نژاد(خبرگزاری فارس - رسانه دزنا) علیرضا صالحی زاده (نشریه پلاک) احمد صفارزاده(رسانه نفس تازه دز) « ط » ماشااله طاهری(خبرنگار ورزشی) « ظ " شادی ظاهرطحان(رسانه دز قلم) « ع » محمدهادی عارفیان(مسئول رادیو دزفول) شهید غلامرضا عارفیان(خبرنگار رادیو دزفول) مهدی عالم افروز(رسانه دزفول عالم) محمدمهدی عاملی(عکاس خبرگزاری ایسنا خوزستان) علی عراقی(روزنامه سیاست روز) نورمحمد عشیری(روزنامه کیهان) علیرضا عصاره(مسئول رادیو دزفول) اعظم عظیمی کیا(رسانه مجددز) سعید علیزاده اصل(رسانه مشکل گشا) اکبر عیسوندرحمانی(روزنامه های ایران، همشهری، جاج جم، عصر کارون، جهان اخبار، سرآغاز و ایام) فاطمه عیسوندرحمانی(روزنامه های ایران، همشهری، جام جم، عصر کارون، جهان اخبار، سرآغاز و ایام) « غ » شهید سیدمهدی غفاری زارع(خبرنگار رادیو دزفول) « ف » عطااله فاتحی(رسانه دزقلم) مصطفی فتحی(رسانه دزآوان) احمد فرجاد(واحد خبر و گوینده خبر رادیو دزفول) حمید فردوست(رسانه دیدبان دز) محمدعلی فریدپناه(سردبیر خبرگزاری ایرنا) مجید فقیهی(رسانه دزفول تودی - عکاس سایت مجددز) محمدرضا فیروززاده(رسانه جندی شاپور) « ق » سیدمحمدجواد قاضی دزفولی(عکاس سایت خبری مجددز) سیدرضا قریشی(گزارشگر رادیو دزفول) امین قمر(رسانه دزآوان و دزآفاق – خبرگزاری شبستان) مجتبی قمر(رسانه خبری ساباط نیوز – گوینده خبر رادیو دزفول) مسعود قمر(گوینده خبر رادیو دزفول) امین قنبرزاده(رسانه خبری دیدنا) « ک » غلامرضا کاج(رسانه مجازی اجتماعی و فرهنگی) محمد کاظم پور(عکاس مجمع تشخیص مصلحت نظام و وزارت نفت) سیدعنایت اله کاظمینی(مسئول رادیو دزفول) سیدمحمد کاظمینی(مسئول رادیو دزفول) رضا کافی فر(عکاس رسانه ...) حجت کایدخورده(عکاس خبرگزاری ایسنا خوزستان) ویدا کدخدازاده(سایت مجددز) کوثر کرامت(عکاس رسانه دزآوان) احسان کردی(سردبیر خبرگزاری ایرنا) رقیه کردی(خبرگزاری ایرنا) رامین کرم زاده(رسانه هنر دز) حسین کریمی(رسانه جندی شاپور) محمد کفشیری(عکاس خبرگزاری تنسیم - رسانه نیکان نیوز) « گ » علیرضا گلداری(رسانه خبری روناش) میلاد گلداری(رسانه خبری روناش – روزنامه همشهری) داود گلزار(خبرنگار صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران) حسین گلستانباغ(نماینده و خبرنگار روزنامه اطلاعات - گوینده خبر رادیو دزفول) « ل » محمد لطفی(صدابردار بخش خبری رادیو دزفول) « م » نصراله محمدی(خبرنگار و مدیر مسئول رسانه خبری عماریون) رضا محمدی والا(رسانه خبری دزآفتاب و فرهیختگان) مهدی محمودی(خبرگزاری وبدا وزارت بهداشت و رسانه حقیقت) ابوطالب مسگرنژاد(رسانه عصر کارون) محمدحسین مسگرنژاد(روزنامه جمهوری اسلامی) عبدالمحمد مشتروی(رسانه خبر و حوادث دزفول) عبدالعظیم مطهری نژاد(تصویربردار بخش خبری رادیو دزفول) سعید مطیع رسول(رسانه خبری دزنا) عبدالامیر مطیع رسول(مسئول رادیو دزفول - واحد خبر، گزارشگر و گوینده خبر رادیو دزفول – سردبیر سایت خبری مجددز) امیرحسین معتمد(رسانه خبری دزنو) علی معظم فر(عکاس رسانه خبری دزنو) ماشاالله مقامیان زاده(صدابردار خبر رادیو دزفول) محمد مقامیان زاده(رسانه خبری دزنو) محمدهادی مقدسیان(مسئول رادیو دزفول - گزارشگر - تنظیم خبر رادیو دزفول) سعید مورث(رسانه خبری دزمهراب) سیدحمزه موسوی زاد(رسانه دزامروز) صفرعلی مهدوی فر(صدابردار بخش خبری رادیو دزفول) منوچهر مهدی پور(گوینده و گزارشگر خبر رادیو دزفول) یاسین مهرپرور(رسانه خبری خورنا و عصر دزفول) « ن » محمد ناصحی(نماینده و خبرنگار روزنامه های اطلاعات و رسالت) محمد نجارزاده دزفولی(مدیر رسانه دزپرس) امین نظری(عکاس و خبرنگار خبرگزاری ایسنا خوزستان) « ه » بهرام هاتف نیا(تنظیم خبر رادیو دزفول) محمد همه دان(رسانه خبری دزپرس) علی هیودی(صدای دز) « ی » محمد یزدی(رسانه خبری دزقلم) توجه : همراهان گرامی هرگونه پیشنهاد و یا تغییر و اضافات در رابطه با موضوع فوق را می توانید در بخش نظرات، پایین همین پُست و یا از طریق بخش ارتباط با ما، با مدیریت این سایت در میان بگذارید. با سپاس - محمدحسین دُرچین منبع: وب سایت چمدان آبی (محمدحسین دُرچین . گزارشگر و نویسنده)

🔵 تعزیه و تعزیه خوانان – شبیه خوانی و شبیه سازی در دزفول و حومه – چمدان آبی https://chamadaneabi.ir/taziye-va-taziye-khanan/🔵 ✍️ ..‌. و اما در پست جدید سایت چمدان آبی( دانشنامه دزفول ) می خوانید:  🖌 شبیه خوانی از دیگر مراسم محرم در دزفول است. در این مراسم عده ای بازیگر در نقش‌های مختلف، شخصیت‌های مهم تاریخ کربلا را به نمایش می‌گذاشتند. تمامی متن به صورت شعر با لحن و آهنگ خاص و بعضاً همراه با نوحه خوانده می‌شود. این شخصیت‌های مهم تاریخ در صبح تاسوعا با گهواره‌ای از علی اصغر در کنار عزاداران حرکت می‌کنند و مردم نذر خود را به گهواره علی اصغر نذری می‌دهند مرثیه می‌خوانند و مردم هم به عنوان اینکه آنها شخصیت واقعی هستند یا نفرین می‌کنند یا دعا می‌خوانند. گروهی از روضه‌خوان‌ها برای نمایش وقایع کربلا آماده بودند، که ایشان را «شبی دِرار» می‌‏گفتند. «شبی» در ایام سال معمول بود؛ با لباس‌ها یا عمامه و قبای سبز و شمشیری بر کمر برای اهل‌الله و کلاهخود و زره و پیراهن و شلوارک قرمز و شمشیری هم برای طاغوتیان و گفتگوی همه با اشعار بود که غالباً از روی نوشته می‌‏خواندند. 🔴 به علت محدودیت کاراکتر در ایتا ادامه مطلب را در سایت بخوانید. 🔴 ⬇️ ✳️ آدرس سایت 🔵 (چمدان آبی) 🔵 دانشنامه شهرستان دزفول⬇️ https://chamadaneabi.ir/ ✳️ جهت عضویت در کانال 🔵 (چمدان آبی - دانشنامه دزفول) 🔵 در پیامرسان ایتا می توانید روی آدرس و یا لینک زیر کلیک نمائید.⬇️ @chamadaneabi https://eitaa.com/chamadaneabi