نمی شود که!
اینکه دپلماسی کشور را دولتها تعیین کنند و چشم اندازی برای آن ترسیم نشده باشد و هر کسی مطابق میلش مذاکره کند و ارتباط برقرار کند و قطع ارتباط کند و ... ، این روند باعث بی اعتبار شدن کشور می شود و شده.
یکی می آید با کشورهای امریکای لاتین ارتباط دوستانه برقرار می کند، یکی با آفریقا یکی با محور مقاومت و دیگری با کشورهای دارای ارزش ژئوپلتیک.
یکی می آید و با سودان دست دوستی می دهد و دیگری به حال خود رهایش می کند، آن یکی می آید و می گوید جیبوتی بی ارزش است و دیگری می آید و حمایتش می کند، یکی با ترکیه روابط اقتصادی برقرار می کند و آن یکی با ارمنستان و تاجیکستان، یکی سراغ کشورهای امریکای لاتین می رود و دیگری می آید و قطع ارتباط می کند و ... .
نمی شود یک زمان اولویتهای سیاست خارجی کشورمان طبق نظر وزیر خارجه شهید، امیرعبداللهیان باشد و زمان دیگر طبق نظر ظریف خائن، یکی با دلسوزی بسازد و دیگری با دستور از دشمن تخریب کند و ... .
خلاصه مطلب اینکه نام این رویه که کشور ما در پیش گرفته، سیاست خارجی نیست و بیشتر به بی اعتبار کردن کشورمان انجامیده، همانطور که می بینیم کشورهای محور مقاومت که دوستان اعتقادی ما هستند و رابطه آنان با ما نه بخاطر منافع خودشان بلکه به دلیل رضای خدا بوده، از ما ناراحت و دلگیر هستند .
باید برای این مساله فکری کرد، البته مجلس باید فکری کند که #مجلس_مرده.
طلبه پیاده
