#جنجل (خرمن کوب)🍀 دستگاه خرمن كوب يك وسيله سنتی است كه از چند چوب به قطر15 سانتيمتر و درازی يك متر تشكيل می شد كه روی اين چوب كه با چرخ دنده های تيز تعبيه شده بود براي خرد كردن و جدا كردن دانه های گندم ازخوشه مورد استفاده قرارميگرفت. خرمن كردن بااين وسيله به اين صورت بود كه مقداری از کلشها را به قطرنيم متر و عرض يك متر مي ريختند و به وسيله خرمن كوب (جنجل) و يك یا دو نفر روی تخته جنجل سوار مي شد كه هم باعث سنگین شدن و راحت تر خرد شدن کلشها می شد و هم چهارپا را هدايت مي كرد و به صورت دايره ای شكل روي خوشه های گندم مي گرداند. بدين وسيله خرمن كوبي در زمانهاي قديم انجام مي گرفت و باعث می شد گندمها از خوشه جدا شوند. #کانال_رسمی_روستای_سنگک 🍀 @channelsangak

#اکین_بیچماخ #بوغدالار_آغاروب درو کردن گندم و جو را می گویند . زمانی که مزارع گندم و جو می رسند کشاورزان با کمک کردن به هم آن را درو می کنند و به خرمن می برند . تا بوسیله #جنجل که دستگاهی بود پشت دو تا گاو می بستند خرد بشود. @channelsangak

#طرز_تهیه_تنورکندچورگی ⛏ مرد روستایی با کمک بیل و کلنگش ، آن مقدار از خاک را که برای ساخت تنور لازم است از تنّیر تورپاقو برداشته و با الک سنگریزه‌های خاک را جدا می‌کند و سپس گاوال (گووالا) را پشت الاغ باز کرده و پس از بارگیری خاک راهی خانه می‌شود. خاک تنور جهت استحکام و کارایی لازم نیازمند برخی افزودنیهاست تا چندین سال توان پخت نان با کیفیت ایده‌آل را داشته باشد. موی بز ، از دیرباز بدلیل بافت زمخت و استحکام بالا ، در تهیه‌ی پوشاک ، چادر ، ساخت طناب و تور و همینطور صنعت ساختمان مورد توجه نیاکان ما قرار گرفته بود. مرد روستایی هنگام غروب و با بازگشت گله از چَرا《قیرخ لیخ》 را برداشته و موی بز را می‌چیند. کدبانوی خانه ، پشم بز را کاملاً شسته و با دستان هنرمندش حلاجی می کند تا یکنواخت شود. خاک تنور را روی یک نایلون ریخته و با موی بز مقداری نمک و کاه ( ترجیحاً کاه کوبیده شده با جنجل) بوسیله‌ی بیل ، با ظرافتی خاص ، طی چندین مرحله مخلوط می‌کنند تا ترکیب آن یکدست و همگن شود. #گاوال: وسیله‌ای از جنس گلیم یا پارچه‌ی ضخیم که در دولایه به ابعاد تقریبی دو متر در هفتاد سانتیمتر بصورت مستطیل شکل سه ضلع آن را دوخته و جهت حمل خاک ، سنگ ، کود و ... از آن استفاده می‌کنند و در بعضی مناطق گاوال و در برخی نقاط دیگر گووالا می‌گویند. #قیرخ لیخ:🍀 قیچی مخصوص پشم چینی گوسفندان #جنجل:🍀 وسیله‌ی سنتی کوبیدن خرمن @channelsangak

#طرز_تهیه_تنورکندچورگی ⛏ مرد روستایی با کمک بیل و کلنگش ، آن مقدار از خاک را که برای ساخت تنور لازم است از تنّیر تورپاقو  برداشته و با الک سنگریزه‌های خاک را جدا می‌کند و سپس گاوال (گووالا) را پشت الاغ باز کرده و پس از بارگیری خاک راهی خانه می‌شود. خاک تنور جهت استحکام و کارایی لازم نیازمند برخی افزودنیهاست تا چندین سال توان پخت نان با کیفیت ایده‌آل را داشته باشد. موی بز ، از دیرباز بدلیل بافت زمخت و استحکام بالا ، در تهیه‌ی پوشاک ، چادر ، ساخت طناب و تور و همینطور صنعت ساختمان مورد توجه نیاکان ما قرار گرفته بود. مرد روستایی هنگام غروب و با بازگشت گله از چَرا《قیرخ لیخ》 را برداشته و موی بز را می‌چیند. کدبانوی خانه ، پشم بز را کاملاً شسته و با دستان هنرمندش حلاجی می کند تا یکنواخت شود. خاک تنور را روی یک نایلون ریخته و با موی بز  مقداری نمک و کاه ( ترجیحاً کاه کوبیده شده با جنجل) بوسیله‌ی بیل ، با ظرافتی خاص ، طی چندین مرحله مخلوط می‌کنند تا ترکیب آن یکدست و همگن شود. #گاوال: وسیله‌ای از جنس گلیم یا پارچه‌ی ضخیم که در دولایه به ابعاد تقریبی دو متر در هفتاد سانتیمتر  بصورت مستطیل شکل  سه ضلع آن را دوخته و جهت حمل خاک ، سنگ ، کود و ... از آن استفاده می‌کنند و در بعضی مناطق  گاوال و در برخی نقاط دیگر گووالا می‌گویند. #قیرخ لیخ:🍀 قیچی مخصوص پشم چینی گوسفندان #جنجل:🍀 وسیله‌ی سنتی کوبیدن خرمن ✍:علیرضادنیایی @channelsangak