#نهج_البلاغه امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند: العِلمُ وِراثَهٌ کَرِیمَهٌ وَ الآدابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَهٌ و الفِکرُ مِرآهٌ صافِیَهٌ: ۱- علم و دانش ارث ارشمندی است. بشر از خود چیزهای فراوانی به ارث باقی می‌گذارد ولی هیچ کدام به ارزش علم و دانش نمی رسند زیرا گرانقیمت ترین اجناس این عالم پس از مرگِ صاحبانشان در مخفیگاه و زیر خاک پنهان می‌شود و یا در اثر حادثه ای از بین می رود، اما علم و محصولات علمی هزاران سال در دسترس عموم قرار گرفته و مورد استفاده دانش پژوهان قرار میگرد. امیرالمومنین علی علیه السلام به کمیل می‌فرمود: اَلعِلمُ خیرٌ مِنَ المالِ اَلعِلمُ یَحرُسُکَ و اَنتَ تَحرُسُ المالَ ای کمیل علم و دانش از ثروت بهتر است.علم تو را حفظ می‌کند ولی تو باید از ثروت حراست نمایی ۲- ادب در زندگی همانند لباس نو و تازه است همان طور که لباس نو باعث شادی و نشاط هم برای پوشنده ی لباس و هم مردمی می شود که او را مشاهده میکنند. ادب نیز چنین نقشی را ایفا میکند انسان به طور فطری و طبیعی از آدمی که در گفتار و رفتار و نشست و برخاست مودب است لذت می‌برد و برعکس از افراد بی ادب متنفر است ۴- فکر و اندیشه همانند آیینه صاف و پاک است خداوند مهربان از روز نخست همه انسان‌ها را براساس فکرو اندیشه صاف و پاک آفریده است رسول الله صلی الله علیه و آله فرمود: کُلُّ مُولودٍ یُولَدُ عَلی الفِطرَهِ هر انسانی با فطرت و معرفت خدایی متولد می‌شود نتیجه آنکه فکر و نهاد انسان همانند آیینه صاف و پاک است و این خود انسان است که مکلف می‌باشد صافی و پاکیزگی آن را حفظ کند و نگذارد به چیزهای ناپاک آلوده گردد 🆔@chantehh🖤

#نهج_البلاغه روش معاشرت با مردم: مى دانیم اسلام دینى اجتماعى است و آیات قرآن و روایات اسلامى به طور گسترده از معاشرت خوب با مردم سخن گفته است و روایات متواترى در این باره در کتب حدیث وارد شده. کلام امام(علیه السلام)در اینجا نیز ناظر به همین معناست مى فرماید: «آن گونه با مردم معاشرت کنید که اگر بمیرید بر مرگ شما اشک ریزند و اگر زنده مانید به شما عشق ورزند» خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَکَوْا عَلَیْکُمْ، وَإِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَیْکُمْ

#نهج_البلاغه شکر قدرت: مى دانیم هر نعمتى شکرى دارد که اگر انجام گیرد موجب بقاى نعمت و افزایش آن است و اگر انجام نگیرد نعمت به مخاطره خواهد افتاد; ممکن است کم یا نابود شود. نیز روشن است که شکر تنها شکر زبانى نیست، بلکه باید با عمل مناسبى نعمت را شکر گفت; آن کس که خدا اموال و ثروت فراوانى به او داده شکرش آن است که دیگران را نیز در آن سهیم سازد و آن کس که خدا مقامى به او بخشیده شکرش آن است که به وسیله آن مشکلات نیازمندان را حل کند. در مورد پیروزى بر دشمن، بهترین شکر آن عفو و گذشت است همان گونه که امام در اینجا مى فرماید: «هنگامى که بر دشمنت پیروز شدى عفو را شکرانه این پیروزى قرار ده»; (إِذَا قَدَرْتَ عَلَى عَدُوِّکَ فَاجْعَلِ الْعَفْوَ عَنْهُ شُکْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَیْهِ). آرى عفو و گذشت سیره کریمان است و انتقام روش لئیمان. در تاریخ زندگى پیغمبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و امامان اهل بیت(علیهم السلام) جلوه هاى فراوانى از این مطلب دیده مى شود. در جریان فتح مکه هنگامى که پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله)

پرهیز از غم و شادی برای دنیا #نهج_البلاغه ▫️فَلْيَکُنْ سُرُورُکَ بِمَا نِلْتَ مِنْ آخِرَتِکَ، وَلْيَکُنْ أَسَفُکَ عَلَى مَا فَاتَکَ مِنْهَا.... 🟠خوشحالى تو از چيزى باشد كه در آخرت براى تو مفيد است، و اندوه تو براى از دست دادن چيزى از آخرت باشد. آنچه از دنيا به دست مى آورى تو را خوشنود نسازد، آنچه در دنيا از دست مى دهى زارى كنان تأسّف مخور @chantehh

#نهج_البلاغه ▫️فَاللهَ اللهَ مَعْشَرَ الْعِبَادِ! وَ أَنْتُمْ سَالِمُونَ فِي الصِّحَّةِ قَبْلَ السُّقْمِ، وَ فِي الْفُسْحَةِ قَبْلَ الضِّيقِ. فَاسْعَوْا فِي فَکَاکِ رِقَابِکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُغْلَقَ رَهَائِنُهَ #نهج_البلاغه 🟠خدا را، خدا را، اى بندگان خدا! اکنون که سالم و تندرست هستيد پيش از آنکه بيمار شويد و اکنون که در حال وسعت قرار داريد پيش از آنکه در تنگناى زندگى قرار گيريد، فرصت را غنيمت بشمريد و کوشش کنيد گردن خود را از زير بار مسئوليتها رها سازيد پيش از آنکه درهاى رهايى به روى شما بسته شود ✍در اينجا امام عليه السلام به دو نعمت بزرگ الهى اشاره مى کند که يکى سلامت و تندرستى و ديگر فراهم بودن امکانات که سبب مى شود انسان توانايى بر اقدام به هر کارى داشته باشد. آرى به همگان هشدار مى دهد که از اين فرصتها استفاده کنند و خود را از زير بار مسئوليت رها سازند. عبارت «فَاسْعَوْا فِي فَکَاکِ رِقَابِکُمْ» اشاره به اين است که ذمّه همه انسانها مشغول به تکاليفى است که تا آن را انجام ندهند آزاد نمى شوند. در زمانهاى گذشته در ميان بعضى از اقوام چنين معمول بود که اگر بدهکارى توان پرداخت بدهى هاى خود را نداشت طلبکار شخص بدهکار را به بردگى مى گرفت و تا بدهى خود را نمى پرداخت آزاد نمى شد و طوق بندگى او را در گردن داشت، جمله بالا مى تواند کنايه اى از اين مطلب باشد. 📘#خطبه_183 ┄┅┅┅┅❁🌸❁┅┅┅┅┄ 🆔 @chantehh

🔔دنیاجز بازیچه وسرگرمی نیست #نهج_البلاغه ✨شمارا چه شده است که با به دست آوردن متاعی اندک از دنیا شادمان می گردید و از متاع بسیار آخرت که از دست می دهید اندوهناک نمی شوید❗ 📚 #خطبه ۱۱۳ ┄┅┅┅┅❁🌸❁┅┅┅┅┄ 🆔 @chantehh