-بسمِ‌الله‌الرحمن‌الرحیم❤️🩹!'
#رمان🫀
#او_وجودِ_من
#پارت_اول
سوم مرداد سال ۱۴۰۲ ، مصادف با هفتم محرم🖤..!
ساعت ۸ صبح پنجشنبه بود ، تو هیئت نشسته بودم .
بعد از مراسم عزاداری با یک دختر خانومی به اسم فاطمه که هیئت و بسیج و بهم معرفی کرد رفتیم ، با دوستاش یه حلقه زدیم و کنار هم نشستیم ☺️😇
﴿ حنانه ﴾
_با بچه ها دور هم نشسته بودیم که دیدم یه دختر به جمع مون اضافه شد که تا به حال ندیده بودمش.
اومد نشست پیش فاطمه و رو به روی من،همین جور تو خودم بودم و داشتم از روی قیافه و صداش تو خیالم ازش تعریف می کردم که فاطمه شروع کرد به معرفی کردنش...
﴿فاطمه﴾
+بچها این ثناست و تازه به جمع مون آمده و ما هم یکی یکی خودمون و معرفی کردیم و بعدش همه شروع کردن با دوست شون صحبت کردن...
_منم با خودم گفتم الان وقت خوبیه برای این که با این خانوم خوشگله آشنا بشم؛خودم و معرفی کردم.
اهم سلام من حنانه ام و شما هم از اونجایی که فاطمه معرفی تون کرد ثنا هستید درسته؟؟
یه لبخند خوشگل بهم زد و گفت:
+اره عزیزم منم ثنام
﴿ ثنا ﴾
یکمی باهم حرف زدیم و گفتیمو خندیدیم.
اون شب مزار شهدا مراسم بود
تو جمع بچه ها بودم که فهمیدم یه گروه دوستانه دارن؛
ازشون خواستم که منم داخل اون گروه عضو کنند تا بیشتر باهم آشنا بشیم؛
فردا بلافاصله بعد از اینکه رفتم تو گروه همه
بچه ها گفتن : امیر حسین کیهه؟! خب چون اسم اکانتم امیر حسین بود😂
خب بگذریم...
تازه رسیده بودم خونه و در حال تعریف آشنا شدنم با بچه ها بودم و هم زمان در حال بالا پایین کردن ایتا که دیدم تو پیام های شخصیم یه پیام جدید آمد
با سرعت رفتم و وارد شخصی شدم تا ببینم کیه
عه حنانه اس از تعریف کردن دست کشیدم و شروع کردم به خوندن پیام های حنانه و جواب دادنش...
به قلم ✍🏻: ܩـح‌ــی‍ـصــا , رایـــــحــ‌ـہ
‹این داستان بر اساس واقعیت است / با اندکی بازنویسی>
