✅ تو با وجود تمام وسيله ها، نارسايى را ديده اى و بدون هيچگونه امكان، بلوغ و بهره بردارى را تجربه كرده اى.
✅ و اين است كه تكيه ى تو از وسيله ها بريده شده است، با وجود تمامى وسيله ها مغرور نمى شوى كه رسيدم و بدون هيچگونه وسيله مأيوس نمى شوى كه ماندم؛ و اين معناى توكل است.
✅ اين معنا از توكل با تنبلى و گشاد بازى، كارى ندارد. تو بر وسيله ها تكيه ندارى، نه آنكه از وسيله ها استفاده نكنى.
✅ تو با تمامى وسيله ها اميدوار نمى شوى و بدون هر گونه وسيله اى مأيوس نمى مانى، در حالى كه از تمامى امكانات هم بهره برمى دارى.
✅ كسى كه امكاناتش رابه كار نمى اندازد و به خيال خودش مى خواهد، خدا كارش را راه بيندازد، محتكر است و بى حاصل.
🆔👉 @cheshmeyejarie
🔶 در روايت است كه حضرت موسى علیه السلام مريض شد، دنبال درمان نرفت كه مى خواهم تو شفايم بدهى.
🔶 به او گفتند كه آيا مى خواهى به خاطر توكل تو اثر و خاصيتى را كه در داروها گذاشته ام، باطل كنم.
🔶 تو دارو را بخور كه من تو را شفا داده ام؛ كه اين شيرهاى آب هر چه دارند از چشمه هاست، از بى نهايت، از خودشان ندارند.
🔶 ما كوريم و در واسطه ها مانده ايم و يا به واسطه ها پشت پا زده ايم به ادعاى اينكه موحديم و بر او تكيه داريم
🔶 در حالى كه تو با ديد توحيدى جز او نمى بينى و تمامى واسطه ها را واسطه مى بينى و احساس ضعف و ذلت و وابستگى و ارادت، نخواهى داشت.
🔶 تو اسير كسى نيستى كه بگويى بدون او هلاكم و بى اعتنا به نعمتها و واسطه هاى او هم نيستى، كه بگويى من مى خواهم فقط خدا برساند.
🔶 تو از وسيله هايى كه برايت گذاشته اند بهره بردار، كه اين شكر نعمت است.
🔶 كسى كه از واسطه ها بهره برندارد، از منبع بهره نمى گيرد، كه: «مَنْ لَمْ يَشْكُرِ الْمَخْلُوقَ لَمْ يَشْكُرِ الْخالِق».
🆔👉 @cheshmeyejarie
✴️ عشق ما بازى است. به امامان مى گوييم اگر ندهيد قهر مى كنيم مى رويم
✴️ پس آنچه نداده اند براى ما مهمتر از خود آنهاست كه به خاطر آن، با خودشان قهر كرده ايم و از آنها دست شسته ايم.
📕📕 تو می آیی، ص 76
🆔👉 @cheshmeyejarie
🔶 آنچه ما با نام عشق امام با آن مأنوس شده ايم و به آن دل بسته ايم، عشق نيست و اين نياز ادامه يافتن و حركت كردن نيست، كه نياز به سرگرم شدن و تنوع داشتن است.
🔶 آنچه ما در برابر امام داريم هنوز تا اين عشق فاصله دارد. ما از امام نه خودش و نه خودمان، كه خانه و زندگى را مى خواهيم و از او به جاى مغازه و بيل و كلنگ استفاده مى كنيم.
🔶 ما بيشترها را فداى كمترها كرده ايم. و اين است كه عشق نيست بازى است.
🔶 مثل بازى بچه هايى است كه متكاها را زير پايشان مى گذارند، تا به عروسكهايشان برسند و همين كه رسيدند، فرار مى كنند.
📕 تو می آیی، ص 74
🆔👉 @cheshmeyejarie
💟 مى گوييم مى خواهيم امام را ببينيم و اين يك عشق است، ولى باز نشده و شكل نگرفته.
💟 عاشق مى خواهد راحت معشوق را فراهم كند، نه راحت خودش را، چون راحت خودش، همان راحت محدود و مانده و فانى است.
💟 پس بايد تو كارهايى كه به عهده ى امام است، عهده دار باشى.
💟 مالك، حضرت على علیه السلام را نمى گرفت كه بايست تا اندامت را ببينيم، كه مى رفت تا رنج حضرت على علیه السلام را كم كند و سنگينى حضرت على علیه السلام را بردارد
💟 حتى اگر فرسنگها از او دور شود و سالها او را نبيند، كه آنها در جدائيشان باهمند و جمعند، ولى ديگران در جمعشان هم از حضرت على علیه السلام جدايند.
📗📙 تو می آیی، ص 76
🆔👉 @cheshmeyejarie
♠️ آن بزرگ چه خوب فرموده بود به رؤسای هیت حسینی که سر خوشامدگویی عزادران و کجا ایستادن و کجانشستن، به جان هم افتاده بودند،
♠️ گفته بود آنها که حسین را کشتند و رگ های پاک او را بریدند، کسانی بودند که از یک چایی تلخ نگذشتند و از یک هل پوچ نگذشتند تمرین نکردند و از گندم ری هم نتوانستند بگذرند، دست خود را در خون حسین گذاشتند و چشمه ی نور را به خون کشاندند.
🆔👉 @cheshmeyejarie
♦️ در طول تاريخ خيلى ها از امام حسين علیه السلام ياد كردند و خون هم دادند.
♦️ بعد از عاشورا چهار هزار خون از توابين بر روى زمين ريخت. ولى اين خونها چه كرد؟
♦️ قطره هاى بنزين اگر در جايگاه خودش بنشيند حركت ايجاد مى كند، اما خروارها بنزين آزاد، جز حرارت اثرى ندارد.
♦️ اين مهم است كه عمل را با زمان و مكان خودش بسنجيم و شتاب كنيم.
♦️ فقط به عمل و اقدام قانع نباشيم كه: «سارِعُوا الى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُم»، «فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرات». بايد شتاب داشت و مسابقه داد و كار را در زمان و مكان مناسبش ارائه داد.
📗📗 انسان در دو فصل 75
🆔👉 @cheshmeyejarie
♦️فعل صواب فعلى است كه خوب است، كارى است كه ملاك دارد، ارزش دارد، حُسن در عمل را با خود دارد، ولى زمان مناسب و مكان مناسب و جهت مناسب را ندارد.
♦️فعل صواب همان حسنه است. فعل صالح و عمل صالح: عملى است كه گذشته از حُسنى كه دارد، زمان و مكان و جهت مناسب را نيز دارا باشد.
♦️پس يك عمل خوب (حسنة) با سه خصوصيّت زمان و مكان و جهت مناسب، يعنى با توجه به تاريخ و جغرافياى خودش صالحه مى شود و به آن عمل صالح مى گويند.
♦️ممكن است تو خون بدهى و شهيد بشوى ولى در زمان مناسب و مكان مناسب و در جهت و هدف مناسبى قرار نگرفته باشد.
♦️اگر توّابينى كه بعدها در شهرهاى مختلف خونشان به زمين ريخته شد و در كوفه فعّال شدند.
♦️در روز عاشورا با امام حسين علیه السلام و در كنار او بودند و خونشان در كنار خون امام حسين علیه السلام مى ريخت، چنان كه حرّ، حجّتى بر تمامى آنها است، كه آمد و با حسين ماند.
♦️قطعاً وضع عوض مى شد و در سپاه دشمن، تزلزل مى آمد. پس دقت كنيد، خون همان خون است. امّا اين كه كجا ريخته شده، اين مهم است.
♦️يك قطره بنزين اگر در جايگاه خودش بسوزد، حركت ايجاد مى كند ولى چهل ليتر بنزين هم وقتى در فضاى آزاد بسوزد و در جايش مصرف نشود، تنها شعله ى سركش دارد و حرارت، اما حركتى را نخواهد داشت.
📙 دعاهاى روزانه حضرت زهرا، ص 83
🆔👉 @cheshmeyejarie
💟 مادام كه تلقى مردم از خود و از دنيا دگرگون نشود تحمل حكومت الهى و علوى را نخواهند داشت
💟 كه مردم حتى با شهادت أبا عبد الله عليه السلام به على ابن الحسين عليه السلام روى نياورند و با كنار زدن يزيد به حكومت علوى نپيوستند، كه نان و رفاهى كه آنها مى خواستند به اين ولايت سنگين نياز نداشت.
💟 «إِنَّ أَمْرَنَا صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لاَ يَحْتَمِلُهُ إِلاََّ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ أَوْ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ أَوْ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلإِيمَانِ».
💟 تحمل امر و حكومت معصوم، به شهود تمام و يا دل عاشق و مبتلا و ساخته شده نياز دارد.
📗📕 وارثان عاشورا، ص 35
🆔👉 @cheshmeyejarie
♦️ آنهايى كه مرده ها را انتخاب كرده اند، حتى هنگامى كه نفس مى كشند، مرده اند.
♦️ و آدمهايى كه زنده ها را انتخاب كرده اند، حتّى با مرگشان زنده اند؛ كه انسان، در انتخابش زنده است.
♦️ حيات انسانى ما وابسته به انتخاب ماست؛ گرچه ما رشد و نمو سلولها را داشته باشيم و از احساس و عاطفه و غريزه برخوردار باشيم اما اين حيات انسانى ما نيست.
♦️ اين زندگى و جانى است كه هر بزغاله اى دارد و هر سگى بارش را به دوش مى كشد.
♦️ اين جانى نيست كه ارزش داشته باشد. جان و حيات انسان در انتخاب اوست. آنهايى كه مرده ها را انتخاب كرده اند، مرده اند هر چند نفس بكشند.
📗📙 حقیقت حج، ص 120
🆔👉 @cheshmeyejarie
🔶 انسان در انتخابش زنده است و با انتخابش ادامه مى يابد.
🔶 آنها كه مرده ها را انتخاب كرده اند، حتى در هنگام نفس كشيدنشان مرده اند و آنها كه زنده را خوسته اند و «حَىّ» را دنبال كرده اند، حتى در مرگشان زنده اند؛ چون مرگ سلولها و مرگ غريزه ها، مرگ نباتى و مرگ حيوانى است.
🔶 زندگى انسان در ارزيابى و سنجش و انتخاب او خلاصه مى شود. در نتيجه آنها كه حق را انتخاب كرده اند و «حَىّ قَيُّوم» را خواسته اند، حتى با مرگ ادامه دادند.
🔶 و همين است كه نبايد خيال كنى آنها كه در راه حق و براى حق رفته اند، مرده اند، كه آنها زنده هستند و رشد مى كنند و رزق مى گيرند. «وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلُوا فى سَبيلِ اللَّهِ أمْواتاً بَلْ احْياءٌ عِنْدَ رَبِهِّمْ يُرْزَقُون».
📗📙 مسئولیت و سازندگی، ص 168
🆔👉 @cheshmeyejarie
♦️ انسان با انتخابش زنده است.
♦️ كسى كه كمترها را انتخاب كرده و يا خويشتن را انتخاب كرده و يا انتخاب نكرده است، شخصيتش در همان سطحى است كه انتخاب كرده است.
♦️ انتخاب نكردن هم خود نوعى انتخاب است.
♦️ كسانى كه يافته اند شخصيت انسان در انتخاب اوست و انسان هم ناچار از انتخاب است، ناچار بزرگترها را انتخاب مى كنند و حق را مى طلبند و با اين انتخاب شخصيت خود را نشان مى دهند.
♦️ شخصيت انسان هنگامى مى شكند كه انتخاب نداشته باشد؛ به او تحميل و تزريق و تهديد كرده باشند.
📚 مسئولیت و سازندگی، ص 243
🆔👉 @cheshmeyejarie