🔷 حسين علیه السلام آمد تا كشته شود، تا شفيع ما باشد، تا آبروى ما باشد. حسين آمد تا با خون خود، نهال دين را آبيارى كند. قتل او، شهادت او به نفع اسلام بود. 🔷 اين دو تحليل، به اينگونه، همان رضايت به قتل حسين علیه السلام است و خشنودى از شهادت اوست؛ كه در زيارت او مى‏ خوانيم: «لَعَنَ اللَّهُ امَّةً قَتَلَتْكَ». «لَعَنَ اللَّهُ امَّةً ظَلَمَتْكَ». «وَ لَعَنَ اللَّهُ امَّةً سَمِعَتْ بِذلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ». اين دو توضيح به اينگونه، با اين جمله‏هاى زيارت عاشورا ناسازگار است. 🔷 آرى! اين شهادت، انتخاب حسين است و اين شفاعت نتيجه‌ى كار عظيم او. شهادت انتخاب است، نه هدف. و شفاعت نتيجه است، نه مقصد. تمام مطلب در همين نكته نهفته است كه انتخاب با هدف تفاوت دارد. 🔷 گاهى انسان كارى را انتخاب مى‏ كند و هدفش چيز ديگر است. اميركبير، هنگامى كه در فين كاشان به مرگ مجبور مى‏ شود، آن نوع مرگ «رگ زدن» را انتخاب مى‏كند. اينگونه مردن، انتخاب اوست، در حالى كه هدفش نيست. هدفش زندگى است و آرزويش در دارالفنون... 🔷 همين طور اثر با هدف تفاوت دارد. كسى كه در راه اطاعت گام بر مى‌دارد، به كرامت‏ها و قدرت‏هايى مى‏رسد، در حالى كه خودش آن را نمى‏خواهد و در حالى كه هدفش جز قرب حق نبوده است. 🔷 من هنگامى كه چراغ را روشن مى‏كنم تا راه را بيابم، ناچار در كنار روشنايى حرارت هم به دست مى‌آيد، در حالى كه هدف، يافتن راه است، نه گرماى چراغ. 🔷 شفاعت همراه اين انتخاب بزرگ هست و شهادت بهترين انتخاب است، در حالى كه رضايت به مرگ و به شهادت او هم در كار نيست. فقدان او بزرگ‏ترين مصيبت است، كه شفق را غمگين كرد و سنگ‏ها را به خون نشاند. 📚 عاشورا، ص۵۳ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 داستان اسارت‏هاى ما كه ما را به ‏كار خويش مى‏ خواند و از كار ولىّ جدا مى ‏سازد، داستانى ‏است كه همين امروز هم به محاصره و محصور شدن اولياء مى‏ پيوندد و به شهادت و اسارت اهل ولايت مى ‏انجامد.اين اسارت‏ها را بايد شناخت. 🔷 وقتى‏ كه من به تجارت، به صنعت، به علم و طبابت و يا فقه و اصول خودم مشغول باشم و در كنار اين شغل‏ها به تربيت مردم و تلقى جديد توده ‏ها فكر نكنم و در كنار شغل‏ها به تربيت مهره ‏هاى كارساز و به جايگزينى آن‏ها فكر نكنم. 🔷 فقط و فقط خودم را بخواهم و پفك، شيرينى و لباس رنگارنگ و هوس‏هاى بچه‏ هايم را، خوب معلوم است كه ولىّ محصور مى ‏شود و تنها مى‏ ماند و معلوم است كه وتر موتور مى‏ گردد. 🔷 مشكل در همين اسارت‏هاست‏ كه ما را از امام حسين عليه السلام جدا مى‏ كند. معيّت حسين عليه السلام و همراهى او در دنيا و آخرت، رزق معرفت و رزق برائت مى‏ خواهد. 🔷«فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِي أَكْرَمَنِی بِمَعْرِفَتِكُمْ وَ مَعْرِفَةِ أَوْلِيَائِكُمْ وَ رَزَقَنِی الْبَرَاءَةَ مِنْ أَعْدَائِكُمْ أَنْ يَجْعَلَنِی مَعَكُمْ فِی الدُّنْيَا وَ الْآخِرَة»ِ. 🔷 بدون اين معرفت و برائت، امكان معيّت نيست و ما از كسانى هستيم كه هنوز فرياد العطش بچه ‏هامان را نشنيده، از تكاليف جدا مى‏ شويم و به ژاپن و اروپا و امريكا روى‏ مى ‏آوريم تا لباس و خوراك زن و بچه را فراهم كنيم. 📚 وارثان عاشورا، ص ۲۷۱ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅👈 عامل جدایی از امام حسین علیه السلام 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅👈 وارث عاشورا 🔶 عاشورا روز حسين است و هيچ روزى مثل روز حسين نيست. عاشورا تنها يك‏روز نيست، بلكه تمامى تاريخ است. همان‏طوركه كربلا تنها يك قطعه‏ى خاك نيست. كربلا جغرافياى نامحدودِ اين تاريخ گسترده است. 🔶 با اين زمينه، سؤال اين‏ است‏ كه وارث عاشورا كيست؟ چه چيزى براى چه كسى از عاشورا باقى مانده‏است؟ 🔶 آيا حاصل عاشورا، شتك خون و زخم‏هاى باز و داغ‏هاى درد و خيمه‏هاى مبهوت و اسيران آزاد و پيام‏هاى رساست، و از آن‏ طرف حاصل‏ عاشورا، فتح شكست و غنيمت‏هاى پشيمان و حكومت‏هاى محكوم است؟ 🔶 درست است كه عاشورا لعنت و سلام را آورد و نفرين و سلام را تقسيم كرد، ولى من هر سال حساب مى‏كنم كه چه سهمى گرفته‏ام و چه ميراثى برداشته‏ام؟ آيا از عاشوراى حسين و از كربلاى حسين، سهمى داشته‏ام؟ 🔶 وارث، قرابت مى‏خواهد. قرابتى بدون حائل و بدون مانع. فرزندى كه قاتل پدر باشد، ارث نمى‏برد. فرزندى كه كافر باشد از مسلمان ارث نمى‏برد. 🔶 آيا من حسين را نكشته‏ام؟ آيا من از آنچه كه فهميده‏ام، چشم نپوشيده‏ام و كفر نورزيده‏ام؟ 🔶 اگر من به ولايت حسين نرسيدم، اگر ابوّت اولياء را نخواستم، اگر فرزند دنيا و يا بدتر بنده‏ى دنيا شدم و دين در وجود من شكل نگرفت و تنها بر زبانم نشست، آيا با حسين قرابتى دارم؟ آيا از عاشورا ارثى مى‏برم و سهمى مى‏گيرم؟ 📚 وارثان عاشورا، ص ۲۵۳ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔶 داستان نينوا نشان داد آن‏ وقت كه مردم از يزيد بريدند، باز به سراغ‏ على ‏بن ‏الحسين عليه السلام نيامدند و همين نكته نشان مى‏ دهد كه حكومت علوى نياز به: ۱_ دگرگون ‏شدن تلقى مردم از خويش ۲_ نياز به تربيت مهره ‏هاى كارساز ۳_ نياز به جايگزين ساختن آنها دارد. 🔶 مادام كه اين نيازها تأمين نشده ‏باشد كار با فتك و ترور و كشتن سردمداران درست نمى ‏شود:«أَنَّ الْإِيمَانَ قَيَّدَ الْفَتْك‏». 🔶 آنها كه بر مسلم مى ‏شورند كه چرا ناتوان ماند و ضعيف برخورد كرد و يا بر هانى كه چرا ابن‏ زياد را با نقشه‏ى شريك و يا گونه ‏ى ديگر به دام نينداخت و از بين نبرد، اينها نمى ‏دانند كه تحمل حكومت علوى حتى پس از واقعه‌ى كربلا شكل نگرفت و كارها هماهنگ نشد. 🔶 و نمى‏ دانند كه مأموريت مسلم در حدّ ارزيابى بود و حتى حسين عليه السلام بارها به اصحابى كه اذن مى‏خواستند تا سركرده‌اى را بزنند اجازه نداد و شروع نكرد. 🔶 كسانى ‏كه مى ‏توانند در پناه رضاخان يا محمدرضاخان با آن ‏همه فشار زندگى كنند، كسانى‏ كه مى ‏توانند همراه صدام و مبارك و حسن و حسين و فهد با اسلام خود جشن بگيرند. 🔶 كسانى‏ كه مى‏ توانند در سوئد يا هلند يا اروپا و آمريكا با آزادى به انسانيّت خويش پاى‏ بند باشند، بايد بدانند كه اينها از آدميّت و اسلام و تشيّع بهره‏ اى نبرده ‏اند. 🔶 كسانى كه خود را باور كرده ‏اند و از حكومت، رشد و تربيت و تعليم، نه‏ سوادآموزى و بهداشت و رفاه، را مى‏خواهند، چگونه مى‏توانند در زير اين سقف‏هاى كوتاه سر بلند كنند. 🔶 گرچه با تو بودن را هنوز نياموخته ‏ام، ولى با غير تو بودن را هم نمى ‏توانم. تشيّع و اسلام و انسانيّت ما با اين ناتوانى از تحمل غيرمعصوم و غير اولياى حق آغاز مى ‏شود و درجه مى‏ گيرد. 📚 وارثان عاشورا، ص ۲۶۴ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 شايد خيال كنى كه امام حسن و امام حسين علیهما السلام دو سياست داشتند و يا از بى‏ سياستى و سياست برخوردار بودند يكى دنيا طلب، زن دوست و راحت طلب بود و حلم و بخشش را داشت و ديگرى سركش و عاصى و بى‏ باك بود و شجاعت و حماسه را به همراه مى‏ كشيد. 🔷 شايد خيال كنى «همانطور كه تبليغات اموى و دسيسه‏ هاى معاويه از امام على و امام حسن تصوير مى‏ كشد» كه اگر امام حسين در هنگام خلافت مجتبى بود وضع به گونه ‏اى ديگر مى‏ شد و با معاويه درگير مى‏ شدند و خط صلح و سازش شكل نمى ‏گرفت. 🔷 و آتش حماسه و شور حسينى، حركت علوى را جان مى‏ داد و كار به ذلت نمى‏ كشيد. شايد در ميان امواج تبليغات به اين طرف‏ها روى بياورى همان طور كه محققين زيادى، گرفتار شدند و بى ‏لياقتى امام مجتبى را با هزار زبان و كنايه و تصريح، گوشزد نمودند. 🔷 ولى حق اين است كه امام حسين بعد از امام حسن دوازده سال با معاويه هم دوره بود و امامت را به عهده داشت ولى تا معاويه مزاحم نشد امام حسين كارى نكرد. 🔷 پس از معاويه باز اين يزيد بود كه شروع كرد و امام حسين را از مدينه مجبور به خروج كرد و در مكه برنامه قتلش را داشت. حق اين است كه امام حسن و امام حسين هر دو يك هدف حكومتى و يك نوع حكومت را داشتند و مادام كه در شرايط مشابه قرار مى‏ گرفتند يك نوع برخورد داشتند. 🔷 اما آنجا كه شرايط دگرگون مى‏ شد و هجوم دشمن آغاز مى ‏شد، هيچكدام از اهدافشان دست نمى‏ كشيدند، همانطور كه با دست بريده نمى‏ جنگيدند، تا مى‏ توانستند كنار مى‏ كشيدند و اگر محاصره مى‏ شدند استقامت مى ‏نمودند و در آخر كار هم مرگ سرخ را مثل عسل گوارا مى‏ نوشيدند. 🔷 و اين توجه را هم داشتند كه همراه اسارت كاروانشان، تبليغات دروغ چندين ساله معاويه و يزيد را در هم بشكنند و حتّى شام يزيد را خراب كنند و يزيد را به عزادارى بكشانند و تا آنجا پيش بروند كه در هنگام هجوم يزيد به مدينه كه از همه بيعت بر بندگى و حق فروش آن‏ها مى‏ گرفت از امام سجاد بيعت برادرى بگيرد و حشمت نگه دارد. 📚 تقیّه، ص ۱۹۷ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔶 آقایی تعریف کرد که یک بار شهید محسن حق بین نزد استاد صفایی آمده و گفته بود: چگونه است که وقتی نزد دیگران هستیم، از ما تعریف می کنند و به‌به و چه‌چه می‌گویند!. اما وقتی که نزد شما می‌آییم، خود را بدهکار هم می‌بینیم و کوله باری از گناه بر دوش خود احساس می‌کنیم⁉️ 🔶 استاد فرمود: گاهی می‌خواهی ماشین را بفروشی در اینجا پیوسته تعریف می‌کنی که تازه رنگ زده‌ام. فلان قطعه‌اش را عوض کرده‌ام و... ولی وقتی می‌خواهی سفر کنی، از عیب احتمالی هم نمی‌گذری. 🔶 در تعبیر دیگر می گفت: گاهی می‌خواهی پیش دکتر بروی، آن وقت مرض‌های احتمالی را هم می‌گویی؛ چرا که قصد تو درمان است. 🔶 ما نمی‌خواهیم خودنمایی و خودفروشی کنیم، تعریف و تمجید با مقصد تربیت و خودسازی، هماهنگ نیست. 📚 مشهور آسمان، ص ۴۷ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅👈 خودسازی یا خودفروشی 🔶 امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید:«رَحِمَ اَللَّهُ مَنْ أَهْدَى إِلَيَّ عُيُوبِی». رحمت خدا بر کسی که عیوبم را به من هدیه می‌دهد. 🔶 چون من که می خواهم خودسازی کنم، نه خودفروشی، باید بدانم چه کم دارم تا آن را تأمین کنم. 🔶 وقتی نمی‌دانم کدام لوله در خانه‌ام ترکیده، می‌توانم درستش کنم؟ اگر کسی آن لوله را نشانم بدهد، آیا زیر گوشش می‌زنم.؟ 🔶 اگر از اینکه عیبمان را به ما بگویند ناراحت می‌شویم، به این دلیل است که می خواهیم خودمان را نشان بدهیم؛ خودفروشیم، نه خودساز. 📚 جمع‌ها و حاصل جمع‌ها، ص ۱۴۶ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 کسی که می‌خواهد ماشینش را بفروشد، دوست ندارد کاپوت ماشینش را بالا بزنند و عیوبش را ببینند؛ بلکه ظاهرش را رنگ می‌کند، داخلش هم هر چه هست باشد؛ چون می‌خواهد آن را رد کند. 🔷 اما اگر کسی بخواهد با یک ماشین سفر کند، آن را پیش مکانیک، باتری‌ساز و... می‌برد، ماشین را زیر و رو می‌کند تا عیوبش در بیاید و در راه نماند. 🔷 انسانی هم که می‌خواهد خودفروشی کند، عیب‌هایش را می‌پوشاند؛ ولی کسی که می‌خواهد خودسازی کند، از رفیقش یا از هر کس دیگر، می‌خواهد کمبودهای وجودی او را نشانش دهد. 🔷 وقتی دکتر می‌رویم، آیا دوست داریم دکتر به ما بگوید: چه موهای قشنگی یا چه چشم قشنگی داری؟ اگر این را بگوید، زیر گوشش می‌زنیم که به من بگو چه کم دارم؟ 🔷 اینجا برای عکاسی نیامده‌ام؛ آمده‌ام کنترلم کنی، ضربه بزنی تا ببینم اعصابم چقدر قدرت دارد، چشمم چقدر نور دارد، گوشم چقدر شنوایی دارد، دستم چقدر توانایی دارد. می‌خواهم کنترلم کنی تا اگر ضعفی دارم، روی آن کار کنم تا برطرف شود. 🔷 با این دید، بلاها و انتقادها و فشارهای رفقا در جمع‌ها، انسان را نه تنها خسته نمی‌کند، که اصلاً برایش هدیه است. 📚 جمع‌ها و حاصل جمع‌ها، ص ۱۴۵ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅👈 امام حسین علیه‌السلام ضرری نکرده، ما محرومیم. 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅👈 قَتیلُ العَبَرات 💠 خدایا! به حق حسین، به حق اصحاب حسین، ما را همراه این کاروان نگه دار. کمک کن که در این سفینه سوار شویم و از آن بیرون نیفتیم. کمک کن امواج فتنه، ما را با خودش نبرد. 💠 نکند ما غربت حسین را ببینیم و چشم ببندیم! کمک کن از آنهایی نباشیم که فقط با اشکمان ولی‌مان را یاری می‌کنیم. در لحظه‌ای که به ما احتیاج است، در لحظه‌ای که به حضور ما، به تحمّل ما، به اقدام ما، حداقل به فریاد ما احتیاج است، نکند آنجا فقط با اشک نظاره کنیم. 💠 نکند مثل شیعیان ابوسفیان باشیم که ریختن خون حسین را می‌دیدند و فقط بر او اشک می‌ریختند و آستینی بالا نمی‌زدند. 💠 از آنهایی نباشیم که پیوندشان با حسین، پیوند اشک است؛ که حسین «قَتیلُ العَبَرة» است! حسین کشته همین اشک‌هاست! 💠 شاید یکی از تفسیرهای این جمله، همین باشد که آنهایی که حسین را می‌کشتند، بر حسین گریه می‌کردند. 💠 حتی آنهایی که خنجر و شمشیرشان را به گلوی حسین آب زدند، همان‌هایی که جرئت کردند بر سینه سرّالله بنشینند، همان‌هایی که با دستشان محاسن حسین را گرفتند و با جرئتشان گلوی حسین را بریدند، همان‌ها هم لرزیدند و رنگشان دگرگون شد؛ همان‌ها هم متأثر شدند. 💠 آن طوفان، آن طوفانی که از سرزمین کربلا بلند شد، طوفانی نیست که کسی را تکان ندهد و آرام بگذارد. 📚 خون خدا، ص ۱٠٠ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅👈 جلودار امام حسین علیه السلام. 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie