@sokhanetarikh ✅ #نشست آیت الله محمدهادی یوسفی غروی: برخی می‌پرسند سیاه پوشی برای ائمه چه ریشه‌ای دارد که ابن ابی دنیا در کتابش نقل می‌کند وقتی فرزندان امیرالمؤمنین(ع) پیکر وی را برای دفن بردند امام حسن مجتبی(ع) با لباس و عمامه سیاه به مسجد و روی منبر رفت. 👉 https://b2n.ir/n78788

إسهامات العلماء في العادات الدخيلة على الشعائر الحسينية في العراق د.عمار عبودي نصار اليوم الخميس الساعة: ١٠:٣٠ بتوقيت النجف الأشرف ١٢ بتوقيت قم المقدسة البث المباشر عبر https://instagram.com/chsiqs https://aparat.com/chsiqs https://bbb01.dte.ir/b/vv2-jpi-207-uen @YusufiGharawi

نشست علمی تحلیل رویکرد قرآنی امام حسین علیه السلام در قیام د.نجف لک‌زایی شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۰ ساعت ۱۲ https://instagram.com/chsiqs https://aparat.com/chsiqs https://bbb01.dte.ir/b/vv2-jpi-207-uen @YusufiGharawi

نشست علمی سکونتگاه مسلم بن عقیل در کوفه د.حسین قاضی خانی یکشنبه ۷ شهریور ۱۴۰۰ ساعت ۱۲ https://instagram.com/chsiqs https://aparat.com/chsiqs https://bbb01.dte.ir/b/vv2-jpi-207-uen @YusufiGharawi

سلسه نشست‌های عاشورایی پژوهشکده تاریخ و سیره اهلبیت با همکاری مرکز حوزوی پژوهش‌های تاریخ اسلام و انجمن تاریخ پژوهان از ۳ شهریور تا ۱۴ شهریور هر روز ساعت ۱۲ پخش مستقیم از طریق لینک های زیر: https://instagram.com/chsiqs https://aparat.com/chsiqs https://bbb01.dte.ir/b/vv2-jpi-207-uen @YusufiGharawi

مرکز حوزوی پژوهش‌های تاریخ اسلام برگزار می کند: نشست علمی "مقاتل و حلقه های مفقوده در عاشورا پژوهی" حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمدرضا هدایت پناه عضو هیات علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه پنجشنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۰ ساعت ۱۹ پخش مستقیم از طریق: https://www.aparat.com/CHSIQS/live @YusufiGharawi

مرکز حوزوی پژوهش‌های تاریخ اسلام برگزار می کند: ⭕ نشست علمی "رهیافتی نو به تحلیل قیام امام حسین علیه السلام " ⭕ارائه دهنده: حجت الاسلام و المسلمین دکتر حامد منتظری مقدم عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) ⭕ زمان: دوشنبه ۱۵ شهریور ساعت ۱۸ ⭕ پخش مستقیم از طریق: https://www.aparat.com/CHSIQS/live @YusufiGharawi

◾️ تأريخ وفاة النبي الأعظم صلى الله عليه وآله https://www.instagram.com/tv/CUxo4k-AJa-/?utm_medium=copy_link @YusufiGharawi

با سلام و احترام بدین وسلیه به اطلاع می رساند درس تاریخ اسلام استاد یوسفی غروی از یکشنبه ادامه خواهد یافت ان شاء الله. زمان: یک ساعت به غروب @YusufiGharawi

نشست علمی تاریخ و ماوراء ارائه: دکتر الویری زمان: چهارشنبه ۱۴۰۰/۰۹/۲۴ ساعت: ۱۸:۳۰ جهت شرکت حضوری به شماره ۰۹۳۹۲۸۸۰۵۳۶ پیام دهید. پخش: https://b2n.ir//u31518

صوت نخستین نشست علمی تاریخ و ماوراء با ارائه جناب آقای حجت الاسلام و المسلمین دکتر الویری 1400.09.24 @YusufiGharawi https://t.me/chsi_qs

🔹 برگزاری نشست علمی "تاریخ و ماوراء" روز چهارشنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۰ نشست علمی "تاریخ و ماوراء" با حضور آیت‌الله آقای محمدهادی یوسفی غروی و چند تن از دیگر استادان گرامی در مرکز حوزوی پژوهش‌های تاریخ اسلام برگزار شد و پس از ارائه یک دیدگاه در این زمینه استادان و صاحب‌نظران و دانشجویان شرکت کننده حضوری و مجازی در جلسه، به بیان نقدها و پرسش‌های خود پرداختند. قرار شد در نشستی دیگر به این نقدها و پرسش‌ها به صورت یک‌پارچه پاسخ داده شود. امید است به زودی گزارش‌های تصویری و صوتی و کتبی این نشست در اختیار تاریخ‌پژوهان عزیز کشور قرار گیرد. چکیده بحثی که در این نشست ارائه شد، چنین است: تاریخ و ماوراء عنوانی عام برای مجموعه‌ای گسترده از گفت‌وگوها در باره مبانی تاریخ‌نگاری به صورت عمومی و تاریخ‌نگاری اسلامی به صورت ویژه است که می‌کوشد پاسخی روشن به این پرسش را در معرض نقد و داوری قرار دهد که باور به ماوراء الطبیعه چه تأثیری بر فرایند تاریخ‌ورزی به مثابه یک دانش دارد؟ آیا این تأثیر را می‌توان با صفات مثبت و منفی ستود؟ و یا این تأثیر یک ویژگی گریزناپذیر است که داوری در باره خوب و بد آن هیچ آورده‌ای ندارد؟ و در هر حال موضع بایسته ما نسبت به آن چه باید باشد؟ این گفتار / گفتارها پس از مروری بر مفاهیم اولیه و اشاره‌ای به قلمرو ماوراء الطبیعه و بیان مسأله و نیز توضیحی کوتاه در باره نگاه پارادایمیک به دانش، از این یافته دفاع می‌کند که باور به ماوراء الطبیعه و دخالت دادن آن در تاریخ‌نگاری نه تنها عینیت دانش تاریخ را مخدوش نمی‌کند، بلکه باور یا عدم باور به ماوراء الطبیعه هر دو از نظر اثرگذاری بر تاریخ‌پژوهی و تاریخ‌نگاری هم‌سنگ و هم‌تراز هستند و بنا بر این به جای صرف وقت در باره خوب و بد آن، باید به چگونگی شناخت و باید و نباید کاربست آن اندیشید و برای دور ماندن از آسیب‌های برآمده از کژاندیشی در این باره چاره جست. ۲۶ آذر ۱۴۰۰ @MohsenAlviri @YusufiGharawi https://t.me/chsi_qs https://t.me/MohsenAlviri

من فضائل الزهراء عليها السلام في القرآن الكريم العلامة الشيخ محمدهادي اليوسفي الغروي آية الإطعام وآية التطهير @YusufiGharawi https://t.me/chsi_qs https://t.me/alYusufialGharawi

حضرت صدیقه طاهره علیها السلام در آینهٔ وحی آیه اطعام و آیه تطهیر وپاسخ به سوالات پیرامون این دو آیه آیت الله حاج شیخ محمد هادی یوسفی غروی @YusufiGharawi https://t.me/chsi_qs https://t.me/YusufiGharawi

مما أدى إلى استشهاد سيدة نساء العالمين عليها السلام سماحة العلامة الشيخ محمدهادي اليوسفي الغروي https://t.me/chsi_qs https://t.me/alYusufialGharawi https://eitaa.com/YusufiGharawi

پاره‌ای از حوادث منجر به شهادت حضرت زهرا(سلام الله علیها) آیت الله حاج شیخ محمدهادی یوسفی غروی https://t.me/chsi_qs https://t.me/YusufiGharawi https://eitaa.com/YusufiGharawi

● مرگ أبوبکر و ماجرای وصیتش به جانشینی عُمر ابوبکر در ٢٢ جمادي الآخرة سال ١٣ق از دنیا رفت. وی از پانزده روز پیش از مرگش به تب مبتلا و در خانه بستری شده بود و بجای او عُمر امام جماعت بود. در این مدت مردم به عیادت ابوبکر میرفتند و عثمان همواره نزد او و بعنوان نامه‌نویسش بود. روزی در هنگامی که کسی از مردم نزد آنها نبود ابوبکر به عثمان گفت بنویس: «بسم الله الرحمن الرحیم، این وصیت ابوبکر بن أبي قُحافة به مسلمانان است. أما بعد .. » و در این لحظه از هوش رفت و عثمان بلافاصله نوشت: «پس من عمر بن خطاب را جانشین خود و خلیفه بر شما قرار دادم، و سوگند که بهتر از او سراغ ندارم.» پس از مدتی ابوبکر به هوش آمد و [برای اینکه یادش بیاید تا کجا گفته] به عثمان گفت: بخوان برایم. عثمان همین نوشته را خواند. ابوبکر گفت: بنظرم ترسیدی که اگر در این بی‌هوشی از دنیا روم مردم اختلاف و تفرقه پیدا کنند! عثمان گفت: بله. پس ابوبکر همین نوشته را تأیید کرد. پس از مرگ ابوبکر، عمر به همراه خادمِ ابوبکر که این وصیتنامه را در دست داشت از خانۀ ابوبکر خارج شد. عمر چوب دستی بلندی از نخل خرما به دست گرفته بود و با آن به مردم اشاره میکرد و میگفت: ای مردم وصیت خلیفۀ رسول الله را بشنوید! و بنا به نقل دیگر، خود عمر آن نوشته را در دست داشت، و [پیش از باز کردن و خواندنش] شخصی از او پرسید: ای ابا حفص در این نوشته چیست؟ عمر گفت: نمیدانم! آن مرد گفت: ولی من به خدا سوگند میدانم چه در آن است؛ سال اول تو او را به امیری رساندی و امسال او تو را به امیری رساند! 📚 موسوعة التاريخ الإسلامي ٤: ٢٢٥. از: تاريخ الطبري ٣: ٤١٩–٤٢٠. تاريخ الطبري ٣: ٤٢٩؛ و رك: عبد الله بن سبأ (نوشتۀ مرحوم سيد مرتضی عسكري) ٢: ١٠٠. الإمامة والسياسة (إبن قتيبة): ٢٥. @YusufiGharawi

دومین نشست علمی تاریخ و ماوراء ارائه: دکتر الویری دبیر: دکتر مطهری ساعت: ۱۹ زمان: چهارشنبه ۱۴۰۰/۱۱/۱۳ مکان: خیابان دورشهر کوچه ۱۵ پلاک ۴. جهت دریافت گواهی به شماره ۰۹۳۹۲۸۸۰۵۳۶ پیام دهید. پخش: https://aparat.com/chsiqs/live

بسم الله الرحمن الرحیم إنا لله وإنا إلیه راجعون ارتحال عالم ربانی، فقیه مکتب اهل بیت علیهم السلام، شیخ المراجع جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی آقای صافی گلپایگانی اعلی الله مقامه اندوهی سنگین بر دل علما و فضلای حوزه‌های علمیه و شیعیان نشاند. مرکز حوزوی پژوهش‌های تاریخ اسلام ضمن عرض تسلیت این ضایعه غم‌بار به محضر حضرت ولی عصر عجل الله فرجه و حوزه‌های علمیه و عموم شیعیان اعلام می‌دارد برای مشارکت مؤمنین در بزرگداشت آن مرجع عالی‌مقام دومین نشست تاریخ و ماوراء از چهارشنبه ۱۴۰۰/۱۱/۱۳ به ۲۷ بهمن ماه ساعت ۱۹ موکول گردید. @YusufiGharawi

♦️ ظلم ستیزی امام جواد(علیه السلام) ❓در فضای اختناق و تقیّۀ دوران عباسی و به ویژه با سیاستی که مأمون در پیش گرفت و وانمود می‌کرد رابطۀ محبّانه و دوستانه‌ای با آل علی و امامان شیعه دارد و دخترش را نیز به ازدواج امام جواد(علیه السلام) در آورد و با توجه به جوانسالی امام سعی داشت ایشان را فریفتۀ زرق و برق دستگاه خلافت نشان دهد، امام جواد(علیه السلام) در این شرایط چگونه مواضع خود را بیان می‌نمود؟ ● موضع‌گیریها و اظهارات اهل بیت در برابر حاکمان جائر همواره از ابتدا به گونه‌ای بود که نشان می‌داد حضور برخی از آنان از جمله امام جواد و پدرشان امام رضا(علیهما السلام) در دربار حاکمانِ وقت و ایجاد ارتباط خانوادگی، تنها و تنها ارتباطی فیزیکی و از روی اجبار بوده است، نه داوطلبانه و به دلخواه ائمه. یکی از اقدامات امام جواد(علیه السلام) در راستای تبرّی از ظلم دستگاه خلافت عباسیان و باطل نمودن سیاست آنها در نزدیک نشان دادن امام به دستگاه خلافت و با توجه به تظاهر عباسیان به محبت علی بن ابی طالب(علیه السلام)، این بود که با نقل احادیثی از جدشان امیرالمؤمنین(علیه السلام) روح ظالم ستیزی را در متن جامعه تقویت می‌نمود و مسلمانان را بر ضرورت دوری از ستمگران و مستکبران و همدلی نداشتن با آنها و رویگردانی از آنان فرا می‌خواند. از جملۀ آن احادیث اینکه: «ستمگر، و یاورش، و آنکه به ستمگری او خشنود باشد، در گناه شریکند.» «الْعامِلُ بِالظُّلْمِ، وَالْمُعينُ لَهُ، وَالرّاضى بِهِ شُرَكاءٌ.»1️⃣ و در حدیث دیگر به نقل از جدشان فرمود: «هرکه کار زشتی را نیکو و پسندیده بخواند در آن زشتی شریک خواهد بود.» «مَنِ اسْتَحْسَنَ قَبيحاً كانَ شَريكاً فيهِ.»2️⃣ و در تعالیم قرآن و اهل بیت(علیهم السلام)، شدت قباحت ظلم و دغل‌بازی و خیانت به مردم و پایمال کردن حقشان کاملاً روشن و بدیهی است. همچنین حضرت، سخن امیرالمؤمنین(علیه السلام) به ابو ذرّ(رضي الله عنه) را بازگو می‌کند که می‌فرماید: «ای ابو ذرّ! تو برای خدا خشمگین شدی؛ پس امید داشته باش به آنکه خشمت برای او بود. این قوم بخاطر دنیایشان از تو بیمناک شدند و تو از آنان بر دینت ترسیدی،... و اگر آسمانها و زمین (این دنیا با تمام وسعتش) بر بنده‌ای تنگ آید اما او ترس از خدا (صداقت) در پیش گیرد، خدای متعال از آسمان و زمین راهی برای او می‌گشاید. [به گونه‌ای باش که] چیزی جز حق با تو اُنس و خو نگیرد و چیزی جز باطل از تو گریزان و بیمناک نباشد». «يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّكَ غَضِبْتَ للهِ؛ فَارْجُ مَنْ غَضِبْتَ لَه. إِنَّ الْقَوْمَ خَافُوكَ عَلَى دُنْيَاهُمْ وخِفْتَهُمْ عَلَى دِينِكَ،... ولَوْ أَنَّ السَّمَاوَاتِ والأَرَضِينَ كَانَتَا عَلَى عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَى اللهَ لَجَعَلَ اللهُ لَه مِنْهُمَا مَخْرَجاً. لَا يُؤْنِسَنَّكَ إِلَّا الْحَقُّ ولَا يُوحِشَنَّكَ إِلَّا الْبَاطِلُ...»3️⃣ از دیگر رهنمودهای امام جواد(علیه السلام) این بود که حقیقت پیروی از منحرفان و دغل‌بازان را بیان فرمود که: «هرکه به سخنان گوینده‌ای گوش فرا دهد به یقین او را بندگی کرده است؛ پس اگر گوینده از سوی خدا باشد خدا را بندگی کرده و اگر از زبان ابلیس سخن بگوید، سر به راه بندگی شیطان نهاده است.» «مَنْ أصْغى إلى ناطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ؛ فَإنْ كانَ النّاطِقُ عَنِ اللهِ فَقَدْ عَبَدَ اللهَ، وَ إنْ كانَ النّاطِقُ يَنْطِقُ عَنْ لِسانِ إبليس فَقَدْ عَبَدَ إبليسَ.»4️⃣ و مفهوم «بندگی» و «دینداری» را از زبان حضرت حق -که در قالب حدیث قدسی بیان شده-، چنین تشریح نمود: «خدا به یکی از پیامبران وحی فرمود که: زُهد و پارسایی و بی‌اعتنایی‌اَت به دنیا برایت آسایشِ زودرس در پی دارد، و بریدنت از دنیا و مردم بسوی من عزت و احترامت می‌بخشد، اما! آیا برای من با دشمنانم دشمنی و با دوستانم دوستی نموده‌ای!؟» «أَوْحَى اللهُ إِلَى بَعْضِ اْلأَنْبِيَاءِ: أَمَّا زُهْدُكَ فِي الدُّنْيَا فَتُعَجِّلُكَ الرَّاحَةَ، وَأَمَّا انْقِطَاعُكَ إِلَيَّ فَيُعَزِّزُكَ بِيّ، وَلَكِنْ! هَلْ عَادَيْتَ لِي عَدُوَّاً وَوَالَيْتَ لِي وَلِيَّاً!؟»5️⃣ با این روایت، امام جواد(علیه السلام) روشن نمود که حقیقتِ زهد و عبادت و دینداری همان اصل نهم و دهم فروع دین، یعنی تولّی و تبرّی در راه خداست که انسان برای خدا (و نه برای کسب شهرت یا سایر منافع شخصی) با کسانی که بر خلق خدا ستم می‌کنند دشمنی کند و ستمدیدگان را یاری رساند حتی اگر به شخص او ظلمی نکرده باشند، و با بندگان خدا و حق پرستان دوستی ورزد حتی اگر آنها با او ارتباط و آشنایی شخصی نداشته باشند. 📓 مجموعۀ مصاحبه‌ها: ٨١٩- ٨٢١. ــــــــــــــــــــ 1️⃣ كشف الغمة ٣: ١٤٠. 2️⃣ كشف الغمة ٣: ١٤١. 3️⃣ نهج البلاغة (صالح): ١٨٨/ خ١٣٠. 4️⃣ الكافي ٦: ٤٣٤/ ح٢٤. 5️⃣ تحف العقول: ٤٥٥. @YusufiGharawi

💠 معاشرت مسالمت آمیز امیرالمؤمنین(علیه السلام) با کفّار دربارۀ چگونگی رفتار امیرالمؤمنین(علیه السلام) با غیرمسلمانان، نمونه‌هایی در منابع حدیثی و تاریخی ذکر شده است که حاوی درسها و عبرتهای بسیار آموزنده و مهمی است. در اینجا به چند نمونۀ آن اشاره میشود. ✅ مطابق روایتی از امام صادق از پدرانش(علیهم السلام)، روزی امیرالمؤمنین(علیه السلام) در بیرون از شهر کوفه و در راه برگشت به کوفه با کافری ذمّی همراه شد که اتفاقاً چهرۀ حضرت را نمیشناخت. آن ذمّی-که برمی‌آید از اهل کتاب بوده- به حضرت خطاب کرد: ای بندۀ خدا، قاصدِ کجایی؟ حضرت گفت: کوفه میروم. مسافتی را همسفر شدند تا جایی که سر دو راهی رسیدند، و چون شخص ذمّی مسیرش از راه اصلی جدا میشد لذا به سمت راه فرعی پیچید و حضرت نیز همراه او به سمت فرعی پیچید. ذمّی به حضرت گفت: مگر نمیخواستی کوفه بروی؟! حضرت پاسخ داد: بله. ذمّی گفت: پس راه کوفه را رها کردی!؟ حضرت فرمود: میدانم. ذمّی پرسید: پس با اینکه میدانی چرا همراه من پیچیدی؟! امیرالمؤمنین(علیه السلام) به او گفت: همراهیِ نیکو، کامل کردنش به اینست که انسان هنگام جداییِ همراهش چند قدمی بدرقه‌اش کند (از باب احترام و ادب). و پیغمبر ما صلّی الله علیه وآله چنین فرمانمان داده است. ذمّى گفت: اينگونه گفته؟! حضرت فرمود: آرى. ذمّى گفت: پس قطعاً جز این نیست که افرادی که از او پیروی کرده‌اند بخاطر همين كردارهاى بزرگوارانه‌اش از او پیروی کرده‌اند، و من تو را گواه میگیرم كه من هم بر دین شمایم. سپس آن مرد ذمّى همراه اميرالمؤمنين(عليه السلام) به کوفه رفت، و هنگامی که حضرت را شناخت مسلمان شد.1️⃣ ✅ نمونۀ دیگر اینکه روزی امیرالمؤمنین(علیه السلام) در کوفه به پیرمردی سالمند و نابینا برخورد کرد که دست دراز کرده بود تا مردم به او کمک کنند. حضرت وجود چنین منظری را ناپسند شمرد و با تعجب پرسید این چیست؟! شایان توجه است که از این پرسش حضرت مشخص میشود که در آن روزگار، تکدّی‌گری امری عادی و رایج نبوده و بخاطر همین استثنائی بودنش موجب شگفتی حضرت شده. مردم گفتند: این مسیحی است. یعنی با اینکه پیر و نابینا شده و توان کارگری و تأمین مخارجش را ندارد اما چون مسلمان نیست لذا کسی متکفّلش نشده و مجبور است تکدّی کند. حضرت نهیب رفتند که: تا نیرو داشت و میتوانست کار کند، جوانی و توانش را به کار گرفتید و حال که سالمند و از کار افتاده شده رهایش کرده‌اید و آبرومندانه مخارجش را تأمین نمیکنید!! سپس فرمود: از بیت المال برایش «ماهیانه» مقرر کنید.2️⃣ همین حادثه موجب شد که از بیت المال مسلمانان برای کفّارِ از کار افتاده نیز سهمیه‌ای معین کنند. یعنی در نظام حکومتی امیرالمؤمنین(علیه السلام)، بهزیستی و تأمین اجتماعی و تأمین زندگی آبرومندانه حق طبیعی و خدادادی هر انسان و هر شهروند است و لذا بدون در نظر گرفتن عقاید و گرایشهایش باید از این حق بهرمند باشد. ✅ نمونه‌ای دیگر از احترام امیرالمؤمنین(علیه السلام) به کفار اینکه حجّار بن أبجر از خانواده‌های مسیحی عراقی بود و با مشاهدۀ فتوحات اسلامی بنا به اهدافی دنیوی در زمان حکومت عمر اسلام آورد و به کوفه منتقل شد ولی پدرش أبجر بن جابر مسیحی ماند و در اواخر حکومت امیرالمؤمنین(علیه السلام) از دنیا رفت. جنازۀ أبجر توسط مسیحیان و کشیشهای شهر حیره (از شهرهای نزدیک کوفه و از مراکز اصلی مسیحیان در آن زمان) تشییع شد و پسرش حجار نیز همراه تعدادی از بزرگان قبیله‌اش -بنو بکر بن وائل- که از پرچمداران سپاه حضرت در جنگ جمل و صفین بودند در تشییع شرکت داشتند و عده‌ای دیگر از مسلمانان نیز به احترام حجار و بنا به آداب عرفی و عشایری همراه وی بودند. اتفاقاً ابن ملجم در محلۀ قبیلۀ بکر بن وائل بود و این تشییع را دید و از مشارکت مسلمانان در تشییع یک مسیحی خشمگین شد و آن را گناهی بزرگ شمرد و به زعم خودش بنا به نهی از منکر آنها را از ادامۀ مشارکت نهی کرد. سپس گفت: اگر نه اينست كه من شمشیرم را براى ضربه‌ای که پاداش و ثوابش نزد خدا بزرگتر از زدن و پراکنده کردن این جماعت است آماده میکنم هرآینه بر آنان حمله میکردم که گناهی بزرگ مرتکب شده‌اند! پس او را گرفتند و نزد امیرالمؤمنین(علیه السلام) بردند. حضرت پرسید: آیا کاری کرد؟ (شمشیر کشید یا تنها تهدید زبانی بود؟) گفتند: خیر. پس حضرت رهایش کرد. (چون بدون اسلحه کشیدن و به صرف تهدید زبانی عنوان محارب صدق نمیکند.)3️⃣ (ص1) @YusufiGharawi

(ص2) روشن است که این سکوت حضرت در برابر چنین تشییع و احترامی آنهم در پاییتخت ایشان و با وجود اینکه دیگرانی اعتراض کرده و آن مشارکت را گناه و بلکه از کبائر شمردند و حجّار هم اسلام خالصی نداشت که مقامی الهی داشته باشد، تقریر و نشانۀ رضایت و صحّه گذاشتن حضرت و اثبات مشروع و مقبول بودن این احترامهای عرفی نزد خدا در امور مربوط به زندگی دنیوی بین افراد بشر است با هر آیین و اعتقادی که داشته باشند. و همین واقعه بخوبی نشان میدهد که مخالفان این مدارا و همزیستی با کفار تا چه اندازه جهل مرکب، جمود، خشک اندیشی و خشک مغزیهای ابن ملجمی در آنها رسوخ دارد. 🔻به طور کلی امیرالمؤمنین(علیه السلام) جز در کارزار جنگ با دشمنانی که اصرار بر جنگ مسلحانه داشتند هیچگاه برخورد خصمانه‌ای با افراد نداشت و الگوی کامل معاشرت دوستانه و مسالمت آمیز بود. در قرآن نیز آمده است: ﴿لَا يَنْهَاكُمُ اللهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ﴾(ممتحنه: ٨) «خدا شما را باز نمیدارد از کسانی که بخاطر دینتان با شما نجنگیده و از خانه و کاشانه‌تان بیرونتان نکرده‌اند، که به آنها خوبی کنید و منصفانه با آنها رفتار کرده و حقّشان را ادا نمایید. بدرستی که خدا دادگران و منصفان را دوست میدارد.» و در آیه‌ای دیگر آمده است: ﴿إِنَّ اللهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ﴾(نحل: ٩٠) و روشن است که احسان، چیزی بیش از عدل است؛ عدل یعنی ادای حق، اما احسان بیش از استحقاق است. اینها تعلیمات قرآن است و امیرالمؤمنین(علیه السلام) قرآن مجسّم و الگوی کامل اخلاق کریمانه است که انسانها را به سوی فطرت الهیِ نهفته در آنها هدایت میکند که تا زمانی که کسی تعمّد و لجاجتی در پایمال کردن حق دیگران نداشته باشد، با او خوش رفتار باشیم. ✅ و در خصوص عدل و احسان امیرالمؤمنین(علیه السلام) با ایرانیان گفتنی است که ایرانیانی که در عراق بودند و بعنوان موالی شناخته میشدند بقدری امیرالمومنین(ع) را عادل یافتند که موجب شد ریشه‌های اولیه تشیع در میان ایرانیان عراق که در کوفه بودند، رویانیده شود. وقتی حجاج‌بن یوسف ثقفی به کوفه مسلط شد، ایرانیان را از کوفه بیرون راند و خیلی از آنها به نقاط مختلف ایران آمدند و محبت و مودت علی(علیه السلام) را در دل و همراه خود به میان ایرانیان آوردند که بعضی از نقاط ایران بعنوان نقاط اولیه انتشار تشیع شناخته شد. و همین تشیع به معنی عام کلمه یعنی محبت و مودّت امیرالمومنین(علیه السلام) بود که زمینۀ پذیرش تشیع اعتقادی یعنی همان تشیع امامت اثنی‌عشری شد. 📓 مجموعۀ مصاحبه‌ها: ٣٨٦- ٣٨٨ ؛ و مصاحبۀ ۱۹مهر۱۳۹۶ با شفقتنا. ــــــــــــــــــــ 1️⃣ الكافي ٢: ٦٧٠، باب حسن الصحابة وحق الصاحب في السفر، ح٥. 2️⃣ تهذيب الأحكام ٦: ٢٩٣، ح١٨ ؛ وسائل الشيعه ١٥ : ٦٦، ح١٩٩٩٦. 3️⃣ أنساب الأشراف(بلاذري، ٢٧٩ق) ٢: ٤٩٤، ح٥٢٧. @YusufiGharawi

دومین نشست علمی تاریخ و ماوراء ارائه: دکتر الویری دبیر: دکتر مطهری ساعت: ۱۹ زمان: چهارشنبه ۱۴۰۰/۱۱/۲۷ مکان: خیابان دورشهر کوچه ۱۵ پلاک ۴. جهت دریافت گواهی به شماره ۰۹۳۹۲۸۸۰۵۳۶ پیام دهید. پخش: https://aparat.com/chsiqs/live https://t.me/chsi_qs @YusufiGharawi

گزارش جلسه نخست تاریخ و ماوراء 24 آذر 1400.pdf

🔹حضرت آیت‌الله یوسفی غروی زیدعزه 🔸موضوع: چرا قرآن جمع آوری شده توسط امیرالمومنین علی علیه السلام پذیرفته نشد.